Berilium oksida
| |
| Nama | |
|---|---|
| Nama IUPAC pilihan
Berilium oksida[perlu rujukan] | |
| Nama IUPAC sistematik
Oksoberilium[1] | |
| Nama lain
Berloks[perlu rujukan]
Berilia[perlu rujukan] | |
| Pengecam | |
Imej model 3D Jmol
|
|
| 3902801 | |
| ChEBI | |
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.013.758 |
| Nombor EC |
|
| MeSH | beryllium+oxide |
PubChem CID
|
|
| Nombor RTECS |
|
| Nombor PBB | 1566 |
CompTox Dashboard (EPA)
|
|
| |
| |
| Sifat | |
| BeO | |
| Jisim molar | 25.01 g·mol−1 |
| Rupa bentuk | Tanpa warna, hablur kekaca |
| Bau | Tidak berbau |
| Ketumpatan | 3.01 g cm−3 |
| Takat lebur | 2,507 °C (4,545 °F; 2,780 K) |
| Takat didih | 3,900 °C (7,050 °F; 4,170 K) |
| Luang jalur | 10.6 eV |
| Kekonduksian haba | 330 W K−1 m−1 |
Indeks biasan (nD)
|
1.7 |
| Struktur | |
| Struktur kristal | Heksagonal |
| Kumpulan ruang | P63mc |
| C6v | |
| Geometri koordinasi |
Tetragonal |
| Bentuk molekul | Linear |
| Termokimia | |
| Entropi molar piawai S |
13.73–13.81 J K−1 mol−1 |
Entalpi pembentukan
piawai (ΔfH⦵298) |
–599 kJ mol−1[2] |
| Bahaya | |
| Piktogram GHS |  
|
| Perkataan isyarat GHS | Danger |
| H301, H315, H317, H319, H330, H335, H350, H372 | |
| P201, P260, P280, P284, P301+310, P305+351+338 | |
| NFPA 704 (berlian api) | |
| Dos maut (LD) atau kepekatan dos maut (LC) | |
LD50 (median dos)
|
2.062 mg kg−1 (mencit, mulut) |
| Sebatian berkaitan | |
Anion lain
|
Berilium telurida |
Kation lain
|
Magnesium oksida |
Kecuali jika dinyatakan sebaliknya, data diberikan untuk bahan-bahan dalam keadaan piawainya (pada 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
 pengesahan (apa yang perlu:  / ?)
| |
| Rujukan kotak info | |
Berilium oksida (BeO), juga dikenali sebagai berilia, ialah satu sebatian tidak organik dengan formula BeO. Pepejal tanpa warna ini ialah penebat elektrik ketara dengan keberaliran terma lebih tinggi daripada mana-mana bukan logam lain kecuali intan, dan sebenarnya melebih yang bagi kebanyakan logam.[3] Sebagai pepejal amorf, berilium oksida adalah putih. Taka lebur tingginya membawa kepada kegunaannya sebagai refraktori.[4] Sebatian ini terjadi di alam semula jadi sebagai galian bromelit. Dahulu dan dalam sains bahan, berilium oksida dipanggil glusina atau glusinium oksida. Pembentukan BeO daripada berilium dan oksigen melepaskan tenaga per jisim bahan tindak balas tertinggi untuk sebarang tindak balas, dekat dengan 24MJ/kg.[perlu rujukan]
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ "beryllium oxide – Compound Summary". PubChem Compound. Amerika Syarikat: Pusat Negara untuk Maklumat Bioteknologi. 27 Mac 2005. Identification and Related records. Dicapai pada 8 November 2011.
- ^ Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. ISBN 0-618-94690-X.
- ^ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, A. (1997), Chemistry of the Elements (ed. 2nd), Oxford: Butterworth-Heinemann, ISBN 0-7506-3365-4CS1 maint: multiple names: authors list (link)
- ^ Raymond Aurelius Higgins (2006). Materials for Engineers and Technicians. Newnes. m/s. 301. ISBN 0-7506-6850-4.
Pautan luar[sunting | sunting sumber]
- Beryllium Oxide MSDS from American Beryllia (Inggeris)
- Beryllium Oxide Properties (solid form) (Inggeris)
- IARC Monograph "Beryllium and Beryllium Compounds" Diarkibkan 2005-10-15 di Wayback Machine (Inggeris)
- International Chemical Safety Card 1325 (Inggeris)
- National Pollutant Inventory – Beryllium and compounds (Inggeris)
- NIOSH Pocket guide to Chemical Hazards (Inggeris)