Charles Ponzi
Charles Ponzi | |
|---|---|
 Ponzi pada tahun 1920, ketika masih bekerja sebagai seorang ahli perniagaan di pejabatnya di Boston | |
| Kelahiran | Carlo Pietro Giovanni Guglielmo Tebaldo Ponzi 3 Mac 1882 |
| Meninggal dunia | 18 Januari 1949 (umur 66) |
| Pekerjaan | Penipu |
| Pasangan | Rose Gnecco (1918-1937, cerai) |
| Anak-anak | Tiada |
| Ibu bapa | Roberto dan Maria Ponzi |
| Pertuduhan jenayah | Pemalsuan; Penipuan surat (persekutuan), larseni (negeri) |
| Penalti | 3 Tahun 1908-1911; 5 tahun persekutuan (berkhidmat 3 setengah tahun sebelum menghadapi tuduhan negeri) 1920-1922; 9 tahun negeri 1927-1934; pengusiran pada tahun 1934 |
Carlo Pietro Giovanni Guglielmo Tebaldo Ponzi, (3 Mac 1882 – 18 Januari 1949), lebih dikenali sebagai Charles Ponzi, ialah seorang ahli perniagaan Itali dan kaki tipu di AS dan Kanada. Aliasnya termasuk Charles Ponci, Carlo dan Charles P. Bianchi.[1] Lahir di Itali, beliau lebih dikenali pada awal 1920-an sebagai seorang penipu di Amerika Utara bagi skim buat duitnya. Charles Ponzi menjanjikan kliennya keuntungan 50% dalam tempoh 45 hari, atau keuntungan 100% dalam tempoh 90 hari, dengan membeli kupon jawapan diskaun pos di negara lain dan menebuskannya pada nilai muka di Amerika Syarikat sebagai satu bentuk arbitraj.[2][3] Dalam realiti, Ponzi telah membayar pelabur awal menggunakan pelaburan pelabur kemudian. Jenis skim ini kini dikenali sebagau "skim Ponzi". Skim berjalan selama lebih setahun sebelum ia runtuh, bernilai "pelaburnya" $20 juta.
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ iPad iPhone Android TIME TV Populist The Page (Januari 5, 1931). "Business & Finance: Ponzi Payment" [Bisnes & Kewangan: Pembayaran Ponzi] (dalam bahasa Inggeris). TIME. Diarkibkan daripada yang asal pada Ogos 12, 2013. Dicapai pada Julai 16, 2013.
- ^ "Ponzi Payment", TIME magazine, Januari 5, 1931, diarkibkan daripada yang asal pada Ogos 12, 2013, dicapai pada Disember 21, 2008,
In 1920 thousands of gullibles had a more ornate picture of him. He was then the shrewd, straight-eyed miracle man of Boston's Hanover Street. He promised his clients a 50% profit in 45 days. ... The essence of his scheme was to buy postal reply coupons in countries with depreciated exchange, redeem them at face value for U. S.
Cite has empty unknown parameter:|coauthors=(bantuan) - ^ "Take My Money!", majalah TIME, Januari 31, 1949, ISBN 0-256-08657-5, diarkibkan daripada yang asal pada Julai 21, 2013, dicapai pada Disember 21, 2008,
In Italy, Ponzi got on the good side of Mussolini's Fascists, was sent to Rio de Janeiro as business manager for Italy's LATI airlines. The war ended his job; after that he eked out a meager existence as a translator. Committed to a Rio charity ward, blind in one eye and partly paralyzed, he said not long ago: "I guess the only news about me that most people want to hear is my death."
Bibliografi[sunting | sunting sumber]
- Ponzi, Charles (1936), The Rise of Mr. Ponzi (Autobiography) (Public domain), ISBN 978-2-9538012-1-7 Cite has empty unknown parameter:
|coauthors=(bantuan) - Dunn, Donald (2004), Ponzi: The Incredible True Story of the King of Financial Cons (Library of Larceny) (Paperback), New York: Broadway, ISBN 0-7679-1499-6 Cite has empty unknown parameter:
|coauthors=(bantuan) - Zuckoff, Mitchell (2005), Ponzi's Scheme: The True Story of a Financial Legend, New York: Random House, ISBN 1-4000-6039-7
- The History Channel. "In Search of History: Mr. Ponzi and His Scheme". February 9, 2000. (AAE-42325, ISBN 0-7670-1672-6)
- Leila Schneps and Coralie Colmez, Math on trial. How numbers get used and abused in the courtroom, Basic Books, 2013. ISBN 978-0-465-03292-1. (Eighth chapter: "Math error number 8: underestimation. The case of Charles Ponzi: American dream, American scheme").
- Sobel, Robert (1968), The Great Bull Market: Wall Street in the 1920's, New York: Norton, ISBN 0-393-09817-6
- Kalbfleisch, John (2009), Ponzi scheme: the Montreal link., Montréal: The Gazette
