Tali pinggang keledar

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Seorang wanita mengenakan tali pinggang keledar 3 titik dalam keretanya.

Tali pinggang keledar (juga dikenali sebagai tali pinggang keselamatan) adalah peranti keselamatan kenderaan yang direka untuk melindungi penumpang kenderaan daripada ancaman pergerakan yang boleh membahayakan ketika dalam perlanggaran trafik atau apabila berhenti dengan mengejut. Tali pinggang keledar berfungsi untuk mengurangkan kemungkinan mati atau kecederaan serius semasa perlanggaran dengan mengurangkan daya hentaman dengan bahagian dalaman, dengan mengekalkan penumpang pada kedudukan yang betul untuk keberkesanan beg udara yang maksimum (jika ada) dan dengan mencegah penumpang daripada tercampak dari kenderaan ketika kemalangan atau sekiranya kenderaan terbalik ke atas.

Semasa bergerak, pemandu dan penumpang bergerak pada kadar kelajuan yang sama seperti kereta. Sekiranya kereta tiba-tiba berhenti atau mengalami kemalangan, pemandu dan penumpang akan terus bergerak pada kelajuan yang sama kenderaan itu bergerak sebelum ia berhenti. Tali pinggang keledar mengenakan daya bersetentangan pada pemandu dan penumpang untuk mencegah mereka dari terpelanting keluar atau bersentuhan dengan bahagian dalaman kereta. Tali pinggang keledar dianggap sebagai satu Sistem Penahan Utama (Primary Restraint Systems, PRS) kerana peranan pentingnya dalam memastikan keselamatan penumpang.

Kecekapan[sunting | sunting sumber]

Nyawa yang diselamatkan oleh tali pinggang keledar dan beg udara di Amerika Syarikat, 1991-2001

Satu analisis yang dijalankan di Amerika Syarikat pada tahun 1984 membandingkan pelbagai jenis tali pinggang keledar sahaja dan secara digabungkan dengan beg udara.[1] Julat pengurangan kematian pada penumpang kerusi hadapan adalah luas, dari 20% hingga 55%, dan juga pelbagai kecederaan utama, dari 25% hingga 60%.[1] Lebih terkini, CDC telah merumuskan data ini dengan menyatakan "tali pinggang keledar mengurangkan kecederaan dan kematian akibat kecelakaan yang serius pada anggaran kadar separuh."[2] Kebanyakan kegagalan tali pinggang keledar adalah disebabkan tali pinggang keledar yang terlalu longgar ketika masa kemalangan itu.[3]

Sejarah[sunting | sunting sumber]

Tali pinggang keledar telah dicipta oleh seorang jurutera Inggeris bernama George Cayley pada pertengahan abad ke-19,[4] namun Edward J. Claghorn dari New York telah diberikan paten pertama "Paten AS 312,085" pada 10 Februari 1885 untuk tali pinggang keselamatan).[5] Claghorn telah diberikan Paten Amerika Syarikat #312,085 untuk rekaan Tali Pinggang Keselamatan kegunaan pelancong, pelukis, ahli bomba dan sebagainya yang sedang dinaikkan atau diturunkan, diterangkan dalam paten sebagai "direka untuk dipakaikan pada orang, dan dilengkapi dengan cangkuk dan lampiran lain untuk menetapkan orang itu pada objek pegun."

Pada tahun 1946, Dr. C. Hunter Shelden telah membuka satu klinik neurologi di Hospital Peringatan Huntington di Pasadena, California. Pada awal tahun 1950-an, Dr. Shelden telah membuat sumbangan besar kepada industri automotif dengan gagasan mengenai tali pinggang keledar yang boleh ditarik balik. Ini berlaku akibat sebahagian besar daripada jumlah kecederaan kepala yang berakhir di bilik kecemasan.[6] Beliau menyiasat tali pinggang keledar awal yang reka dalam bentuk asasnya yang dipersalahkan bagi kecederaan dan kematian. Penemuannya diterbitkan dalam jurnal Perubatan Amerika Syarikat pada 5 November 1955 di mana beliau mencadangkan bukan sahaja rekaan tali pinggang keledar yang boleh ditarik balik, tetapi juga stereng kebelakang, bumbung bertetulang, bar roll, kunci pintu dan sekatan pasif seperti beg udara. Seterusnya pada tahun 1959, Kongres meluluskan undang-undang yang memerlukan semua kereta mematuhi piawaian keselamatan tertentu.[7]

Pengeluar kereta Amerika Nash (pada tahun 1949) dan Ford (pada tahun 1955) menawarkan tali pinggang keledar sebagai pilihan, sementara Saab merupakan syarikat yang pertama memperkenalkan tali pinggang keledar sebagai amalan piawai pada tahun 1958.[8] Selepas Saab GT 750 diperkenalkan di Pertunjukan Permotoran New York pada tahun 1958 dengan tali pinggang keselamatan dipasang sebagai standard, amalan ini menjadi perkara biasa.[9]

Glenn Sheren dari Mason, Michigan telah mengemukakan permohonan paten pada 31 Mac 1955 untuk tali pinggang keledar automotif dan telah dianugerahkan Paten AS nombor 2,855,215 pada tahun 1958. Ia merupakan penerusan permohonan paten terdahulu yang telah difailkan oleh Sheren pada 22 September 1952.[10]

Bagaimanapun, tali pinggang keledar moden tiga mata pertama (yang dipanggil penahan CIR-Griswold) yang digunakan pada kebanyakan kenderaan pengguna hari ini telah dipatenkan bernombor 2,710,649 oleh Roger W. Griswold dan Hugh DeHaven pada tahun 1955. Kes kemalangan kereta maut semakin meningkat di Sweden pada tahun 1950-an. Kajian yang dilakukan di syarikat Vattenfall mengenai kemalangan di kalangan pekerja mendedahkan bahawa majoriti mangsa terbabit dalam kemalangan kereta, oleh itu dua jurutera syarikat tersebut (Bengt Odelgard dan Per-Olof Weman) mula mengembangkan rekaan tali pinggang keselamatan. Usaha mereka menetapkan piawai untuk tali pinggang keselamatan dalam kereta Sweden dan telah dikemukakan kepada pengeluar Sweden Volvo pada akhir 1950-an. .[11] Tali keledar tiga titik telah dibangunkan untuk bentuk modennya oleh pencipta Sweden Nils Bohlin untuk Volvo-yang memperkenalkannya pada tahun 1959 sebagai peranti yang standard. Selain mereka ikat pinggang tiga titik yang berkesan, Bohlin menunjukkan keberkesanannya dalam kajian 28,000 kemalangan di Sweden. Penumpang tanpa tali pinggang mengalami kecederaan maut sepanjang skala kelajuan keseluruhan, manakala tiada penumpang mengalami kecederaan akibat kemalangan di bawah 60 batu sejam. Tiada penumpang bertali pinggang keledar mengalami kecederaan maut sekiranya ruang penumpang masih kukuh.[12] Bohlin telah diberikan Paten AS bernombor 3,043,625 untuk peranti itu.[8]

Undang-undang tali pinggang pertama yang pertama di dunia telah dikuat-kuasakan pada 1970 di negeri Victoria, Australia yang mewajibkan pemakaian tali pinggang tempat duduk untuk pemandu dan penumpang kerusi hadapan. Undang-undang ini telah digubal selepas pengujian tali pinggang Hemco yang direka oleh Desmond Hemphill (1926-2001) di tempat duduk depan kenderaan polis yang menurunkan insiden kecederaan dan kematian pegawai.[13]

Jenis[sunting | sunting sumber]

Dua titik[sunting | sunting sumber]

Tali pinggang keledar 2 titik melekat di dua titik hujungnya, dan dicipta pada awal 1900-an oleh Jack Swearingen dari Louisville, Kentucky.

Riba[sunting | sunting sumber]

Tali pinggang keledar riba ("2-titik") di dalam kapal terbang

Tali pinggang riba ialah tali yang melepasi pinggang. Ini adalah tali pinggang yang paling biasa dipasang sebelum undang-undang memerlukan ikat pinggang 3-titik, dan terutama ditemui di kereta lama. Bas dilengkapi dengan tali pinggang keledar riba ini (sungguhpun banyak bas baru mempunyai tali pinggang keledar tiga titik), sama seperti kerusi pesawat penumpang.

Profesor James J. (Crash) Ryan Universiti Minnesota adalah pencipta dan pemegang paten pada tali pinggang keselamatan riba putaran automatik yang boleh ditarik balik. Ralph Nader memetik kerja Ryan dalam "Tidak Selamat Pada Mana-mana Kelajuan", dan pada tahun 1966 Presiden Lyndon Johnson menandatangani dua bil yang memerlukan tali pinggang keselamatan dalam semua kenderaan penumpang bermula pada tahun 1968.[14]

Sehingga tahun 1980-an, tali pinggang tiga titik biasanya hanya terdapat di tempat duduk kereta hadapan; Kerusi belakang hanya sering dipasang dengan tali pinggang keledar riba. Bukti potensi tali pinggang riba menyebabkan pemisahan vertebra lumbar dan kelumpuhan yang berkaitan, atau "sindrom tali pinggang keledar", membawa kepada semakan progresif peraturan keselamatan penumpang di hampir semua negara maju yang menghendaki ikat pinggang 3-titik pertama di semua kapal kedudukan tempat duduk dan akhirnya pada semua kedudukan duduk dalam kenderaan penumpang. Sejak 1 September 2007, semua kereta baru yang dijual di Amerika Syarikat memerlukan tali pinggang riba dan bahu di kerusi belakang tengah.[15] Selain perubahan peraturan, "sindrom tali pinggang keledar" telah membawa kepada liabiliti yang besar pada pengeluar kenderaan. Satu kes Los Angeles menghasilkan keputusan juri US$45 juta terhadap Syarikat Kereta Ford; Penghakiman yang menghasilkan $30 juta (selepas potongan bagi defendan yang lain yang diselesaikan sebelum perbicaraan) telah disahkan selepas rayuan pada tahun 2006.[16]

Sash[sunting | sunting sumber]

Tali pinggang keledar dan kepala talipinggang.

"sash" atau silang bahu merupakan pengikat yang melintang pada atas bagu dan diikat pada sisi ribanya. Ikat bahu mungkin dilekatkan pada lidah tali pinggang keledar riba, atau ia mungkin mempunyai lidah dan kepala talipinggang sepenuhnya terpisah dari tali keledar riba. Ikat bahu jenis berasingan ini atau separa berasingan telah dipasang bersama dengan tali pinggang keledar di kedudukan tempat duduk depan pada banyak kenderaan di pasaran Amerika Utara bermula dengan pengenalan tali pinggang bahu Pentadbiran Keselamatan Lalu Lintas Kebangsaan Amerika Syarikat Standard Keselamatan Kenderaan Persekutuan 208 pada 1 Januari 1968. Walau bagaimanapun, jika tali bahu digunakan tanpa tali pinggang, poenumpang kenderaan mungkin "melorot", atau meluncur ke hadapan dari tempat duduk dan terlucut keluar dari bawah tali pinggang, dalam perlanggaran berhadapan. Pada pertengahan tahun 1970-an, sistem ikat pinggang 3-titik seperti "Uni-Belt" Chrysler telah mula menggantikan ikat pinggang riba dan bahu yang berasingan di dalam kereta buatan Amerika, walaupun ikat pinggang 3 titik itu telah dibekalkan dalam kenderaan Eropah seperti Volvos, Mercedes, dan Saab selama beberapa tahun.


Lihat juga[sunting | sunting sumber]

  • Keselamatan kereta
  • Bayi pengangkutan
  • Crashworthiness
  • Pasif peranti keselamatan
  • Tali pinggang keledar menggunakan kadar oleh negara

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ a b National Highway Traffic Safety Administration, Plans and Programs, Office of Planning and Analysis (11 July 1984). Passenger Car Front Seat Occupant Protection (PDF) (Laporan). m/s. IV-2. Dicapai pada 2016-02-14.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  2. ^ "Seat Belts: Get the Facts". Motor Vehicle Safety. Centers for Disease Control. 20 August 2015. Dicapai pada 2016-02-15.
  3. ^ "Clearwater Car Accident Injuries | Whiplash Injuries". Clearwater Injury Lawyer (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2016-11-02.
  4. ^ Manby, Frederic (24 August 2009). "Clunk, click – an invention that's saved lives for 50 years". Yorkshire Post. Johnston Press Digital Publishing. Dicapai pada 2010-12-04.
  5. ^ Andréasson, Rune; Claes-Göran Bäckström (2000). The Seat Belt : Swedish Research and Development for Global Automotive Safety. Stockholm: Kulturvårdskommittén Vattenfall AB. m/s. 12. ISBN 91-630-9389-8.
  6. ^ "HMRI News". Hmri.org. Diarkibkan daripada yang asal pada February 26, 2011. Dicapai pada 2011-02-02. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  7. ^ C. Hunter Shelden, M.D., (November 5, 1955). "Prevention, the only cure for head injuries resulting from automobile accidents". Journal of the American Medical Association. 159 (10): 981–6. doi:10.1001/jama.1955.02960270001001. PMID 13263134.CS1 maint: extra punctuation (link) CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  8. ^ a b "The man who saved a million lives: Nils Bohlin - inventor of the seat belt - Features, Gadgets & Tech". The Independent. 2009-08-19. Dicapai pada 2009-12-08.
  9. ^ "Trollhattan Saab — Saab 9-1, 9-3, 9-4x, 9-5, 9-7x News". Trollhattansaab.net. Dicapai pada 2011-02-02.
  10. ^ "Automobile safety belt system - Patent 2855215". Freepatentsonline.com. 1958-10-07. Dicapai pada 2011-04-03.
  11. ^ Andréasson, Rune; Claes-Göran Bäckström (2000). The Seat Belt : Swedish Research and Development for Global Automotive Safety. Stockholm: Kulturvårdskommittén Vattenfall AB. m/s. 9, 15–16. ISBN 91-630-9389-8.
  12. ^ Nils I. Bohlin, (1967). "A Statistical Analysis of 28,000 Accidents with Emphasis on Occupant Restraint Value,". 11th Stapp Car Crash Conference. Society of Automotive Engineers. doi:10.4271/670925. SAE Technical Paper 670925. http://papers.sae.org/670925.
  13. ^ "A Potted Seat Belt History". Drivers Technology.
  14. ^ SEE"Crash" Was His Name; Car Safety Was His Game" in Minnesota Medicine http://www.minnesotamedicine.com/Past-Issues/Past-Issues-2006/May-2006/Pulse-Crash-May-2006
  15. ^ "Federal Motor Vehicle Safety Standards; Occupant Crash Protection. Final Rule". Nhtsa.dot.gov. Dicapai pada 2011-02-02.
  16. ^ Karlsson v. Ford Motor Co., 140 Cal. App. 4th 1202 (2006).

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Kategori berkenaan Tali pinggang keledar di Wikimedia Commons

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Tali_pinggang_keledar&oldid=4090533"