Pergi ke kandungan

Bahasa-bahasa Ryukyu

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Jangan terkeliru dengan Bahasa Jepun Okinawa.
Ryukyu
Luchuan
Etnik:Orang Ryukyu
Taburan
geografi:		Jepun (Wilayah Okinawa, Pulau Amami di Wilayah Kagoshima)
Klasifikasi bahasa:Jepun
  • Ryukyu
Bahasa-proto:Proto-Ryukyu
Pembahagian:
Glottolog:ryuk1243[1]
{{{mapalt}}}
Peta taburan bahasa-bahasa Ryukyu
Papan tanda slogan keselamatan trafik di Kin, Okinawa, ditulis dalam bahasa Okinawa dan Jepun.
Papan tanda pasar di Naha, ditulis dalam bahasa Okinawa (merah) dan Jepun (biru).

Bahasa Ryukyu (sebelum ini dieja Luchu) dituturkan di Kepulauan Ryukyu dan terangkum sebagai sebuah subkumpulan kecil dalam Rumpun bahasa Japonik. Ia juga secara kontroversinya ialah subkumpulan Bahasa Altai. Bahasa-bahasa Ryukyu dan bahasa Jepun menyimpang "tidak lama sebelum bukti-bukti bertulis yang pertama dari Jepun muncul iaitu dikatakan pada satu ketika sebelum abad ke-7".[2]

Pengelasan

[sunting | sunting sumber]

Bahasa-bahasa Ryukyu tergolong dalam keluarga bahasa Jepun, dan terkait dengan bahasa Jepun lazim.[3][4] Bahasa-bahasa Ryukyu tidak bersaling faham dengan bahasa Jepun, dan malah, sesama bahasa-bahasa Ryuku juga, dan biasanya digolong sebagai bahasa berasingan.[3] Walau bagaimanapun, demi kepentingan sosiopolitik dan ideologi, ia biasanya disebut sebagai dialek bahasa Jepun.[3]

Bahasa Okinawa memiliki kesamaan leksikal sebanyak 71% dengan bahasa Jepun baku; dialek Jepun paling selatan (dialek Kagoshima) pula memiliki kesamaan 72% dengan bahasa Ryukyu terutara (Amami). Dialek Kagoshima pula memiliki kesamaan 80% dengan bahasa Jepun baku.[5] Persetujuan bersama tercapai dalam bidang linguistik bahawa ada enam bahasa dalam Ryukyu,[6] dan loghat-loghat unik berdasarkan pulau juga kadangkala dikelaskan sebagai bahasa berasingan.

Hipotesis majoriti mengelaskan bahasa-bahasa Ryukyu kepada dua bahagian, Ryukyu Utara (Amami–Okinawa) dan Ryukyu Selatan (Miyako–Yaeyama).[4][7]

Taburan

[sunting | sunting sumber]

Bahasa-bahasa Ryukyu ditutur di Kepulauan Ryukyu, bahagian paling selatan kepulauan Jepun.[3] Ada empat kumpulan pulau utama dalam kepulauan ini: Kepulauan Amami, Kepulauan Okinawa, Kepulauan Miyako dan Kepulauan Yaeyama.[3] Kepulauan Amami berada di bahawa pentadbiran Wilayah Kagoshima sementara yang lain berada di bawah Wilayah Okinawa.[3]

Status

[sunting | sunting sumber]

Tiada data bancian bagi jumlah penutur, dan jumlah penutur setiap bahasa adalah tidak diketahui.[7] Setakat 2005, jumlah penduduk kawasan Ryukyu ialah kira-kira 1.45 juta orang, tetapi penutur fasih adalah terhad kepada generasi tua, terutamanya warga 50-an dan ke atas, dan dengan itu, jumlah penutur bahasa Ryukyu dikira jauh lebih rendah.[7] Kesemua bahasa Ryukyu disenaraikan dalam senarai bahasa terancam UNESCO, dan menyatakan bahawa semua bahasa Ryukyu dijangka pupus menjelang 2050.[8]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, penyunting (2017). "Ryukyuan". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History.
  2. ^ Heinrich, Patrick, "Language Loss and Revitalization in the Ryukyu Islands," Japan Focus, November 10, 2005; ______, "What leaves a mark should no longer stain: Progressive erasure and reversing language shift activities in the Ryukyu Islands," First International Small Island Cultures Conference at Kagoshima University, Centre for the Pacific Islands, February 7–10, 2005; citing Shiro Hattori. (1954) Gengo nendaigaku sunawachi goi tokeigaku no hoho ni tsuite ("Concerning the Method of Glottochronology and Lexicostatistics"), Gengo kenkyu (Journal of the Linguistic Society of Japan), Vols. 26/27.
  3. ^ a b c d e f Shimoji & Pellard (2010:1)
  4. ^ a b Pellard (2015)
  5. ^ 沖縄語辞典 (Okinawan dictionary). "前書き" (Preface). 国立国語研究所 1998
  6. ^ 言語学大辞典セレクション：日本列島の言語 (Selection from the Encyclopædia of Linguistics: The Languages of the Japanese Archipelago). "琉球列島の言語" (The Languages of the Ryukyu Islands). 三省堂 1997
  7. ^ a b c Shimoji & Pellard (2010:2)
  8. ^ Patrick Heinrich (25 Ogos 2014). "Use them or lose them: There's more at stake than language in reviving Ryukyuan tongues". The Japan Times. Diarkibkan daripada yang asal pada 2019-01-07. Dicapai pada 2019-10-24.

Bacaan lanjut

[sunting | sunting sumber]
  • Sanseido (1997). 言語学大辞典セレクション：日本列島の言語 (Selection from the Encyclopædia of Linguistics: The Languages of the Japanese Archipelago). "琉球列島の言語" (The Languages of the Ryukyu Islands).
  • Ashworth, D. E. (1975). A generative study of the inflectional morphophonemics of the Shuri dialect of Ryukyuan. Thesis (Ph. D.)--Cornell University, 1973.
  • Heinrich, Patrick (2004): Language Planning and Language Ideology in the Ryūkyū Islands, in: Language Policy 3.2, (2004): 153-179.
  • Serafim, L. A. (1985). Shodon: the prehistory of a Northern Ryukyuan dialect of Japanese. [S.l: s.n.
  • Shimabukuro, Moriyo. 2007. The accentual history of the Japanese and Ryukyuan languages: a reconstruction. Languages of Asia series, v. 2. Folkestone, Kent: Global Oriental. ISBN 9781901903638
  • Uemura, Yukio, and Wayne P. Lawrence. 2003. The Ryukyuan language. Endangered Languages of the Pacific Rim (Series), A4-018. Osaka, Japan: ELPR.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Bahasa-bahasa_Ryukyu&oldid=6052083"