Bahasa daerah

Bahasa daerah atau bahasa tempatan (bahasa Inggeris: regional language) ialah bahasa yang dituturkan di satu kawasan tertentu dalam sebuah negara bangsa.

Sesetengah bahasa tempatan boleh dikatakan lebih tinggi penuturnya dari bahasa rasmi sesebuah negara. Sesetengah bahasa tempatan pula mempunya hubungkait yang rapat dengan bahasa kebangsaan atau rasmi sesuatu negara, contohnya di China, di mana dialek bukan Mandarin seperti Wu, Katonis, Hakka, Hokkien, Xiang, dan Hui adalah bahasa tempatan yang menjadi dialek dalam Bahasa Cina itu sendiri yang menjadikanya sangat rapat dengan Mandarin adapula contoh lainnya ialah Indonesia yang mempunya 718 bahasa tempatan selain bahasa kebangsaan (Bahasa Indonesia) menjadikannya negara dengan bahasa terbanyak di dunia selepas Papua New Guinea.

Secara amnya sebuah negara tak menjadikan bahasa tempatan atau bahasa minoriti sebagai bahasa rasmi dan kebangsaan, tetapi banyak negara macam Singapura menjadikan bahasa tempatan iaitu bahasa Melayu dan Tamil sebagai bahasa rasmi negara terbabit.

Tengok pula

• Loghat/Dialek