Edward Balfour
Edward Balfour (6 September 1813 – 8 Disember 1889)[1] adalah seorang ahli bedah Scotland yang merupakan perintis awal dari ahli lingkungan hidup di India. Beliau mendirikan muzium di Madras dan Bangalore, sebuah taman zoologi di Madras dan memainkan peranan penting dalam meningkatkan kesedaran mengenai pemuliharaan hutan dan kesihatan awam di India. Beliau menerbitkan sebuah Cyclopaedia of India, beberapa edisi lain kemudiannya diterbitkannya selepas tahun 1857, dengan menterjemah hal-hal berkenaan kesihatan ke bahasa-bahasa India dan menulis berkenaan pelbagai subjek.
Kehidupan dan kerjaya[sunting | sunting sumber]
Balfour dilahirkan di Angus, Montrose, anak kedua Kapten George Balfour dari perkhidmatan marin Syarikat Hindia Timur dan Susan Hume (adik perempuan radikal MP Joseph Hume). Abangnya adalah Sir George Balfour (1809-1894) yang kemudian menjadi Ahli Parlimen liberal untuk Kincardineshire. Dia mendapat pendidikan di Montrose Academy, kemudian dia menjalani pembedahan di Universiti Edinburgh dan menyertai Royal College of Surgeons of Edinburgh pada tahun 1833.[2] Seorang kawan keluarganya menyusun komisenya sebagai pembantu bedah dalam perkhidmatan perubatan Madras di India dan dia berlayar ke India pada tahun 1834. Dalam perjalanannya, dia melawat Mauritius di mana dia menyaksikan kemusnahan ekologi yang dia baca dalam karya Bernardin de Saint- Pierre dan Jean-Baptiste Boussingault. Perkara ini mencetuskan minat kepadanya berkenaan perubahan iklim dan masalah alam sekitar.[2][3]
Setibanya di India pada tahun 1836, beliau telah diserap dalam rejimen Eropah sebagai pembantu bedah. Dia berada dalam pasukan perubatan bagi pasukan meriam Eropah, pasukan berkuda orang asli, bahagian infantri Madras dan Bombay sehingga 1862. Beliau berkhidmat sebagai pakar bedah di Ahmednagar dan di Bellary dan pada tahun 1850. Kemudian, beliau berkhidmat sebagai ejen kerajaan di Chepauk dan seorang jururunding yang berurusan dengan Carnatic. Keupayaannya dengan bahasa khususnya Hindi dan kemudian Parsi membantu pemindahannya menjadi rejimen sepoy. Ini menyebabkan dia ditukarkan ke kawasan-kawasan yang lebih kecil dan dia menghabiskan sepuluh tahun mengembara ke sekitar India selatan.[2] Dia sering dicari oleh pemerintah sebagai penerjemah Hindi dan Parsi.
Pada tahun 1848 Balfour kembali ke Madras dan dia diberi tugas sebagai doktor pengawal gabenor. Ini memberi beliau lebih banyak masa untuk menulis dan melakukan perkara lain termasuklah juga mengambil pelantikan tambahan sebagai ejen kepada mahkamah nawab dari Carnatic. Dari tahun 1858 hingga 1861, dia berkhidmat di pesuruhanjaya yang berperanan menyelidik hutang dari nawab. Pada tahun 1850, beliau juga berkhidmat sebagai pembantu pengetua di Madras.[2]
Pada tahun 1852, beliau menjadi ahli bedah penuh dan pada 24 Mei, dan berkahwin dengan Marion Matilda Agnes Gilchrist, anak perempuan ahli bedah di Madras.[2] Dia berkhidmat sebagai Timbalan Jeneral-Bedah di Burma dan Negeri-negeri Selat, Andaman dan bahagian Mysore. Dari tahun 1871 hingga 1876, beliau berkhidmat sebagai Jeneral-Bedah dan mengetuai Jabatan Perubatan Madras.[3] Isteri Balfour, Marion, akan membantu dalam pembacaan ensiklopedia Balfour. Pada usia tujuh Marion telah ke St. Helena di mana dia menjumpai mayat Napoleon.[4]
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ Desmond, Ray (1994). Dictionary of British and Irish Botanists and Horticulturists. CRC Press.
- ^ a b c d e Douglas M. Peers (2004). "Balfour, Edward Green (1813–1889)". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press.
- ^ a b Anonymous (1889). "Obituary". The British Medical Journal. 2 (1511): 1374–1375. doi:10.1136/bmj.2.1511.1374-b. PMC 2156001.
- ^ "A link with Napoleon". Dundee Courier. British Newspaper Archive. 1916. Dicapai pada 4 July 2014. Unknown parameter
|subscription=ignored (bantuan)