Christoph Willibald Gluck

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
(Dilencongkan dari Gluck)
Gluck, potret oleh Joseph Duplessis, bertarikh 1775 (di muzium Kunsthistorisches Museum, Vienna)

Christoph Willibald Ritter von Gluck (Julai 2, 1714 di Erasbach, Jerman – November 15, 1787 di Vienna) adalah seorang penggubah abad ke-18 yang amat dikenali untuk karya-karya opera beliau.

Antara karya-karya radikal beliau termasuklah Orfeo ed Euridice dan Alceste yang menggugat kekuatan opera seria Metastasio yang amat terkenal pada zaman itu. Pengaruh kuat dari opera Perancis mendorong Gluck untuk berpindah ke Paris pada November 1773. Beliau menggubah karya – karya baru beliau dengan menggabungkan tradisi opera Itali dan Perancis untuk menghasilkan banyak operaopera terkenal. Salah satu daripadanya adaah Iphigénie en Tauride yang mendapat sambutan hangat dan dianggap sebagai karya beliau yang terbaik.

Walaupun beliau telah menjadi amat terkenal dan banyak diberi pujian kerana bertanggungjawab membawa revolusi di dalam opera Perancis, namun kejayaan Gluck bukanlah kejayaan yang mutlak. Setelah menerima sambutan dingin untuk opera Echo et Narcisse, beliau meninggalkan Paris dengan perasaan yang amat terhina dan kembali ke Vienna dan menetap di situ sehingga ke akhir hayat beliau.

Opera[sunting | sunting sumber]

  • Artaserse, Milan 26 Disember 1741
  • Demetrio, Venice 2 Mei 1742
  • Demofoonte, Milan 6 Januari 1743
  • Tigrane, Crema 26 September 1743
  • Sofonisba (atau Siface), Milan 18 Januari 1744
  • La finta schiava Venice 13 Mei 1744
  • Ipermestra, Venice 21 November 1744
  • Poro, Turin 26 Disember 1744
  • Ippolito, Milan 31 Januari 1745
  • La caduta de' Giganti Haymarket Theatre, London 7 Januari 1746
  • Artamene, Haymarket Theatre, London 4 Mac 1746
  • Le nozze d'Ercole e d'Ebe Pillnitz 29 June 1747
  • La Semiramide riconosciuta, Aachen 5 Mei 1748
  • La contesa de' Numi Charlottenburg 9 April 1749
  • Ezio Prague 26 Disember 1749
  • Issipile Prague 1751-1752
  • La clemenza di Tito, Naples 4 November 1752
  • Le Cinesi, Vienna, 24 September 1754
  • La Danza, Vienna, 5 Mei 1755
  • L'innocenza giustificata, Vienna, 8 Disember 1755
  • Antigono, Rom, 9 Februari 1756
  • Il rè pastore, Vienna, 8 Disember 1756
  • La fausse esclave, Vienna, 8 Januari 1758
  • L'ile de Merlin, ou Le monde renversé, Vienna, 3 October 1758
  • La Cythère assiégée, Vienna, awal 1759
  • Le diable à quatre, ou La double métamorphose 1759
  • L'arbre enchanté, ou Le tuteur dupé 1759
  • L'ivrogne corrigé, Vienna, April 1760
  • Tetide, Vienna, 10 October 1760
  • Don Juan (balet), Vienna, 17 October 1761
  • Le cadi dupé, Vienna, 9 Disember 1761
  • Orfeo ed Euridice, Vienna 5 October 1762, semakan Paris 2 August 1774, skor Diarkibkan 2008-02-29 di Wayback Machine
  • Il trionfo di Clelia, Bologna, 14 Mei 1763
  • La rencontre imprévue, Vienna, 7 Januari 1764
  • Il Parnaso Confuso, Vienna, 24 Januari 1765
  • Telemaco, o sia l'isola di Circe, Vienna, 30 Januari 1765
  • La Corona (tidak dipersembahkan, cadangan untuk 4 October 1765)
  • Il Prologo, 1767 (muzik pembukaan oleh Tommaso Traetta)
  • Alceste, Vienna 26 Disember 1767, semakan Paris 23 April 1776, skor Diarkibkan 2008-02-29 di Wayback Machine
  • Le Feste d'Apollo, Parma, 24 August 1769
  • Paride ed Elena, Vienna 3 November 1770
  • Iphigénie en Aulide, Paris 19 April 1774, skor Diarkibkan 2008-02-29 di Wayback Machine
  • Armide, Paris 23 September 1777, skor Diarkibkan 2008-02-29 di Wayback Machine
  • Iphigénie en Tauride, Paris 18 Mei 1779
  • Echo et Narcisse, Paris 24 September 1779, skor Diarkibkan 2008-02-29 di Wayback Machine

Buku rujukan[sunting | sunting sumber]

  • Bruce Alan Brown, Julian Rushton: Christoph Willibald Ritter von Gluck. GroveOnline: 11 November 2007
  • Bruce Alan Brown: Gluck and the French Theatre in Vienna. Oxford: Clarendon Press 1991

Bacaan lanjut[sunting | sunting sumber]

  • A. A. Abert: Christoph Willibald Gluck (Munich, 1959)
  • P. Howard: Gluck and the Birth of Modern Opera (London, 1963)
  • W. Felix: Christoph Willibald Gluck (Leipzig, 1965)
  • D. Heartz: ‘From Garrick to Gluck: the Reform of Theatre and Opera in the Mid-Eighteenth Century’, PRMA, xciv (1967–8), 111–27
  • J. Rushton: ‘The Musician Gluck’, MT, cxxvi (1987), 615–18
  • J. Kerman: Opera as Drama (New York, 1956, 2/1989)
  • F. W. Sternfeld: ‘Expression and Revision in Gluck’s Orfeo and Alceste’, Essays Presented to Egon Wellesz (Oxford, 1966), 114–29
  • P. Howard: ‘“Orfeo” and “Orphée”’, MT, cviii (1967), 892–4
  • P. Howard: ‘Gluck’s Two Alcestes: a Comparison’, MT, cxv (1974), 642–3
  • O. F. Saloman: Aspects of Gluckian Operatic Thought and Practice in France (diss., Columbia U., 1970)
  • J. Rushton: ‘Iphigénie en Tauride: the Operas of Gluck and Piccinni’, ML, liii (1972), 411–30
  • M. Noiray: Gluck’s Methods of Composition in his French Operas ‘Iphigénie en Aulide’, ‘Orphée’, ‘Iphigénie en Tauride’ (diss., U. of Oxford, 1979
  • P. Howard: ‘Armide: a Forgotten Masterpiece’, Opera, xxx (1982), 572–6
  • J. Rushton: ‘“Royal Agamemnon”: the Two Versions of Gluck’s Iphigénie en Aulide’, Music and the French Revolution, ed. M. Boyd (Cambridge, 1992), 15–36

Pautan luar[sunting | sunting sumber]