Kedalaman bit audio
Dalam audio digital dengan menggunakan modulasi kod denyut (PCM), kedalaman bit (Jawi: كدالمن بيت; bahasa Inggeris: bit depth) ialah jumlah bit maklumat dalam setiap sampel, dan secara langsung sesuai dengan resolusi setiap sampel. Contoh kedalaman bit termasuk Cakera Padat Audio Digital, yang menggunakan 16 bit per sampel, dan DVD-Audio dan Blu-ray Disc yang dapat menyokong hingga 24 bit per sampel.
Perwakilan perduaan[sunting | sunting sumber]
Isyarat PCM ialah urutan sampel audio digital yang mengandungi data yang memberikan maklumat yang diperlukan untuk membina semula isyarat analog yang asal. Setiap sampel mewakili amplitud isyarat pada titik waktu tertentu, dan sampel jarak waktu seragam. Amplitud ialah satu-satunya maklumat yang tersimpan secara eksplisit dalam sampel, dan biasanya disimpan sebagai integer atau nombor floating point, dikodkan sebagai nombor perduaan dengan bilangan digit yang tetap.
Resolusi menunjukkan bilangan nilai diskrit yang dapat diwakili dalam julat nilai analog. Resolusi bilangan integer perduaan meningkat secara eksponen apabila panjang perkataan meningkat. Menambah satu bit menggandakan resolusi, menambah dua kali ganda dan seterusnya. Bilangan nilai yang mungkin dapat diwakili oleh kedalaman bit integer dapat dihitung dengan menggunakan 2n, di mana n ialah kedalaman bit.[1] Oleh itu, sistem 16-bit mempunyai resolusi 65,536 (216) nilai yang mungkin.
Banyak format fail audio dan stesen kerja audio digital (DAW) kini menyokong format PCM dengan sampel yang ditunjukkan oleh nombor floating point.[2][3][4][5] Kedua-dua format fail WAV dan format fail AIFF menyokong perwakilan floating point.[6][7]
Pemprosesan audio[sunting | sunting sumber]
Sebilangan besar operasi pemprosesan pada audio digital melibatkan pengukuran semula sampel dan dengan itu memperkenalkan ralat pembundaran tambahan yang serupa dengan ralat kuantisasi asal yang diperkenalkan semasa penukaran analog ke digital. Untuk mengelakkan ralat pembulatan lebih besar daripada ralat tersirat semasa ADC, pengiraan semasa pemprosesan mesti dilakukan pada ketepatan yang lebih tinggi daripada sampel input.[8]
Kadar bit dan saiz fail[sunting | sunting sumber]
Kedalaman bit juga mempengaruhi kadar bit dan saiz fail. Bit ialah unit asas data yang digunakan dalam pengkomputeran dan komunikasi digital. Kadar bit merujuk kepada jumlah data, khususnya bit, dihantar atau diterima sesaat. Dalam MP3 dan format audio termampat lain, kadar bit menerangkan jumlah maklumat yang digunakan untuk mengekodkan isyarat audio. Ia biasanya diukur dalam kilobit per saat (kb/s).[9]
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ Thompson, Dan (2005). Understanding Audio. Berklee Press. ISBN 978-0-634-00959-4.
- ^ Campbell, Robert (2013). Pro Tools 10 Advanced Music Production Techniques, pg. 247. Cengage Learning. ISBN 978-1133728016. Dicapai pada 12 August 2013.
- ^ Wherry, Mark (March 2012). "Avid Pro Tools 10". Sound On Sound. Dicapai pada 10 August 2013.
- ^ Price, Simon (October 2005). "Reason Mixing Masterclass". Sound On Sound. Dicapai pada 10 August 2013.
- ^ "Ableton Reference Manual Version 10, 32. Audio Fact Sheet". Ableton. 2019. Dicapai pada September 3, 2019.
- ^ Kabal, Peter (3 January 2011). "Audio File Format Specifications, WAVE Specifications". McGill University. Dicapai pada 10 August 2013.
- ^ Kabal, Peter (3 January 2011). "Audio File Format Specifications, AIFF / AIFF-C Specifications". McGill University. Dicapai pada 10 August 2013.
- ^ Tomarakos, John. "Relationship of Data Word Size to Dynamic Range and Signal Quality in Digital Audio Processing Applications". www.analog.com. Analog Devices. Dicapai pada 16 August 2013.
- ^ "Sample Rate, Bit-Depth & Bitrate | Exclusivemusicplus". Exclusivemusicplus (dalam bahasa Inggeris). 2018-10-26. Dicapai pada 2018-11-30.
Bibliografi[sunting | sunting sumber]
- Ken C. Pohlmann (15 February 2000). Principles of Digital Audio (ed. 4th). McGraw-Hill Professional. ISBN 978-0-07-134819-5.