Tatabahasa bahasa Arab: Perbezaan antara semakan

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Layar sejarah secara interaktif
← Suntingan sebelumnyaSuntingan berikutnya →
Kandungan dihapus Kandungan ditambah
VisualWikiteks
Addbot (bincang | sumb.)
148,518 suntingan
k Bot: Memindahkan 10 pautan interwiki, kini disediakan oleh Wikidata di d:q1866303
kembang
Baris 2: Baris 2:
[[Fail:Quranic-arabic-corpus.png|right|250px|thumb|Gambaran tatabahasa bahasa Arab daripada ''[[Quranic Arabic Corpus]]'']]
[[Fail:Quranic-arabic-corpus.png|right|250px|thumb|Gambaran tatabahasa bahasa Arab daripada ''[[Quranic Arabic Corpus]]'']]
'''Tatabahasa bahasa Arab''' ('''{{lang-ar|نحو عربي}}''' ''{{transl|ar|DIN|naḥw ʻarabiyy}}'' atau '''قواعد اللغة العربية''' ''{{transl|ar|DIN|qawāʻidu l-luġati l-ʻarabiyya}}'') adalah [[tatabahasa]] [[Bahasa Arab]] [[Bahasa Arab Klasik|Klasik]] dan [[Bahasa Arab Piawai Moden|Piawai Moden]]. Bahasa Arab merupakan [[bahasa Semitik]] dan tatabahasanya berkongsi banyak kesamaan dengan tatabahasa bahasa Semitik lain.
'''Tatabahasa bahasa Arab''' ('''{{lang-ar|نحو عربي}}''' ''{{transl|ar|DIN|naḥw ʻarabiyy}}'' atau '''قواعد اللغة العربية''' ''{{transl|ar|DIN|qawāʻidu l-luġati l-ʻarabiyya}}'') adalah [[tatabahasa]] [[Bahasa Arab]] [[Bahasa Arab Klasik|Klasik]] dan [[Bahasa Arab Piawai Moden|Piawai Moden]]. Bahasa Arab merupakan [[bahasa Semitik]] dan tatabahasanya berkongsi banyak kesamaan dengan tatabahasa bahasa Semitik lain.
.<ref name=kojiro>[[Kojiro Nakamura]], "Ibn Mada's Criticism of Arab Grammarians." ''Orient'', v. 10, pgs. 89-113. 1974</ref>

Rencana ini tertumpu kepada nahu bahasa Arab Sastera (yakni bahasa [[Bahasa Arab Klasik|Arab Klasik]] dan [[Bahasa Arab Piawai Moden|Arab Piawai Moden]] (kedua-dua jenis ini memiliki nahu yang agak sama), dan juga nahu bahasa Arab basahan yang digunakan untuk pertuturan seharian. Pada amnya, nahu Arab Klasik (BAK) akan dibincangkan dahulu, diikuti oleh jenis-jenis bahasa basahan dan kemudiannya dengan bahagian-bahagian yang berbeza antara BAK dan bahasa basahan (bukan semua bahasa basahan mempunyai nahu yang sama). Perbezaan utama adalah kehilangan kasus nahu; kehilangan [[modus]] serta pembentukan sistem baharu; kehilangan suara pasif fleksi, dan hambatan penggunaan [[Duaan (nahu)|bilangan duaan]].

== Sejarah ==

Identiti ahli nahu bahasa Arab tertua masih dipertikai; ada sumber mengatakan bahawa namanya [[Abu-Aswad al-Du'ali]], yang mempelopori penggunaan [[tanda diakritik bahasa Arab]] dan vokal dalam tahun 600-an [[Masihi|M]], walaupun tiada karyanya yang dapat dikesan kini.<ref name=kojiro>[[Kojiro Nakamura]], "Ibn Mada's Criticism of Arab Grammarians." ''Orient'', v. 10, pgs. 89-113. 1974</ref>. Ada pula yang berkata bahawa ahli nahu yang terawal ialah [[Ibn Abi Ishaq]] (meninggal dunia 735/6 M; 117 [[takwim Hijrah|H]] ).<ref name=mon>Monique Bernards, "Pioneers of Arabic Linguistic Studies." Taken from In the Shadow of Arabic: The Centrality of Language to Arabic Culture, pg. 213. Ed. Bilal Orfali. Leiden: Brill Publishers, 2011. ISBN 9789004215375</ref>

Sekolah-sekolah di [[Basrah]] dan [[Kufah]] membangunkan lagi peraturan nahu dalam lewat tahun 700-an dengan penyebaran Islam yang begitu pesat pada masa itu.<ref name="goodchild">Goodchild, Philip. ''Difference in Philosophy of Religion'', 2003. Page 153.</ref><ref name="old">[[Archibald Sayce]], ''Introduction to the Science of Language''. Pg. 28, 1880.</ref> Dua wakil sekolah-sekolah Basra dan Kufah memainkan peranan penting. Dari sekolah Basra, yang lazimnya dianggap diasaskan oleh [[Abu 'Amr ibn al-'Ala'|Abu Amr ibn al-Ala]],<ref>[http://global.britannica.com/EBchecked/topic/38758/al-Asmai#ref190690 al-Aṣmaʿī] at the [[Encyclopædia Britannica Online]]. ©2013 [[Encyclopædia Britannica, Inc.]]. Accessed 10 June 2013.</ref> meletakkan asas penting buat bidang ini : [[Al-Khalil ibn Ahmad al-Farahidi]], pengarang kamus bahasa Arab dan juga buku [[prosodi (linguistik)|prosodi]] yang pertama, juga mengarang buku pertama tentang teori-teori nahu bahasa Arab.<ref name=kojiro/> Sekolah Kufah dianggap ramai sebagai diasaskan oleh [[Al-Ru'asi]] walaupun kebanyakan penulisannya sudah hilang,<ref>[[Encyclopaedia of Islam]], vol. 5, pg. 174, fascicules 81-82. Eds. [[Clifford Edmund Bosworth]], E. van Donzel, [[Bernard Lewis]] and [[Charles Pellat]]. Leiden: Brill Publishers, 1980. ISBN 9789004060562</ref><ref>Arik Sadan, ''The Subjunctive Mood in Arabic Grammatical Thought'', pg. 339. Volume 66 of Studies in Semitic Languages and Linguistics. Leiden: Brill Publishers, 2012. ISBN 9789004232952</ref> dan sebahagian besar pembangunan sekolah Kufah dilakukan oleh penulis-penulis terkemudian. Usaha-usaha al-Farahidi dan Sibawayh mengukuhkan lagi reputasi Basrah sebagai sekolah nahu analisis (''analytic grammar''), sementara sekolah Kufah menjadi penjaga [[puisi Arab]] dan juga [[kebudayaan Arab]].<ref name=mon/> The differences were polarizing in some cases, with early Muslim scholar [[Muhammad ibn `Isa at-Tirmidhi]] favoring the Kufan school due to its concern with poetry as a primary source.<ref>"Sibawayh, His Kitab, and the Schools of Basra and Kufa." Taken from ''Changing Traditions: Al-Mubarrad's Refutation of Sībawayh and the Subsequent Reception of the Kitāb'', pg. 12. Volume 23 of Studies in Semitic Languages and Linguistics. Ed. Monique Bernards. Leiden: Brill Publishers, 1997. ISBN 9789004105959</ref>


== Kata kerja ==
== Kata kerja ==

Semakan pada 10:26, 20 Mei 2014

Gambaran tatabahasa bahasa Arab daripada Quranic Arabic Corpus

Tatabahasa bahasa Arab (Arab: نحو عربي naḥw ʻarabiyy atau قواعد اللغة العربية qawāʻidu l-luġati l-ʻarabiyya) adalah tatabahasa Bahasa Arab Klasik dan Piawai Moden. Bahasa Arab merupakan bahasa Semitik dan tatabahasanya berkongsi banyak kesamaan dengan tatabahasa bahasa Semitik lain. .[1]

Rencana ini tertumpu kepada nahu bahasa Arab Sastera (yakni bahasa Arab Klasik dan Arab Piawai Moden (kedua-dua jenis ini memiliki nahu yang agak sama), dan juga nahu bahasa Arab basahan yang digunakan untuk pertuturan seharian. Pada amnya, nahu Arab Klasik (BAK) akan dibincangkan dahulu, diikuti oleh jenis-jenis bahasa basahan dan kemudiannya dengan bahagian-bahagian yang berbeza antara BAK dan bahasa basahan (bukan semua bahasa basahan mempunyai nahu yang sama). Perbezaan utama adalah kehilangan kasus nahu; kehilangan modus serta pembentukan sistem baharu; kehilangan suara pasif fleksi, dan hambatan penggunaan bilangan duaan.

Sejarah

Identiti ahli nahu bahasa Arab tertua masih dipertikai; ada sumber mengatakan bahawa namanya Abu-Aswad al-Du'ali, yang mempelopori penggunaan tanda diakritik bahasa Arab dan vokal dalam tahun 600-an M, walaupun tiada karyanya yang dapat dikesan kini.[1]. Ada pula yang berkata bahawa ahli nahu yang terawal ialah Ibn Abi Ishaq (meninggal dunia 735/6 M; 117 H ).[2]

Sekolah-sekolah di Basrah dan Kufah membangunkan lagi peraturan nahu dalam lewat tahun 700-an dengan penyebaran Islam yang begitu pesat pada masa itu.[3][4] Dua wakil sekolah-sekolah Basra dan Kufah memainkan peranan penting. Dari sekolah Basra, yang lazimnya dianggap diasaskan oleh Abu Amr ibn al-Ala,[5] meletakkan asas penting buat bidang ini : Al-Khalil ibn Ahmad al-Farahidi, pengarang kamus bahasa Arab dan juga buku prosodi yang pertama, juga mengarang buku pertama tentang teori-teori nahu bahasa Arab.[1] Sekolah Kufah dianggap ramai sebagai diasaskan oleh Al-Ru'asi walaupun kebanyakan penulisannya sudah hilang,[6][7] dan sebahagian besar pembangunan sekolah Kufah dilakukan oleh penulis-penulis terkemudian. Usaha-usaha al-Farahidi dan Sibawayh mengukuhkan lagi reputasi Basrah sebagai sekolah nahu analisis (analytic grammar), sementara sekolah Kufah menjadi penjaga puisi Arab dan juga kebudayaan Arab.[2] The differences were polarizing in some cases, with early Muslim scholar Muhammad ibn `Isa at-Tirmidhi favoring the Kufan school due to its concern with poetry as a primary source.[8]

Kata kerja

فعل fiʻl

Seperti banyak bahasa Semitik lain, pembentukan kata kerja Arab (lazimnya) berasaskan akar kata trikonsonan (جذر ثلاثي, ǧiḏr ṯulāṯī), yang bukan merupakan perkataan itu sendiri tetapi mengandungi teras semantiknya. Konsonan كـتـب k-t-b, sebagai contoh, membayangkan 'tulis, قـرـء (atau قرأ) q-r-ʼ membayangkan 'baca', ءـكـل (atau أكل) ʼ-k-l membayangkan 'makan' dsb.; Perkataan dibentuk dengan membekalkan kata akar dengan struktur vokal dan dengan imbuhan. Secara tradisional, ahli tatabahasa Arab menggunakan kata akar فـعـل f-ʻ-l 'buat' sebagai templat membincangkan pembentukan kata. Bentuk kata kerja mengikut bentuk kata ganti nama, kecuali dalam kes dua orang diri kedua, jantina tidak dibezakan, memberikan paradigma 13 bentuk.

Lihat juga

Rujukan

  1. ^ a b c Kojiro Nakamura, "Ibn Mada's Criticism of Arab Grammarians." Orient, v. 10, pgs. 89-113. 1974
  2. ^ a b Monique Bernards, "Pioneers of Arabic Linguistic Studies." Taken from In the Shadow of Arabic: The Centrality of Language to Arabic Culture, pg. 213. Ed. Bilal Orfali. Leiden: Brill Publishers, 2011. ISBN 9789004215375
  3. ^ Goodchild, Philip. Difference in Philosophy of Religion, 2003. Page 153.
  4. ^ Archibald Sayce, Introduction to the Science of Language. Pg. 28, 1880.
  5. ^ al-Aṣmaʿī at the Encyclopædia Britannica Online. ©2013 Encyclopædia Britannica, Inc.. Accessed 10 June 2013.
  6. ^ Encyclopaedia of Islam, vol. 5, pg. 174, fascicules 81-82. Eds. Clifford Edmund Bosworth, E. van Donzel, Bernard Lewis and Charles Pellat. Leiden: Brill Publishers, 1980. ISBN 9789004060562
  7. ^ Arik Sadan, The Subjunctive Mood in Arabic Grammatical Thought, pg. 339. Volume 66 of Studies in Semitic Languages and Linguistics. Leiden: Brill Publishers, 2012. ISBN 9789004232952
  8. ^ "Sibawayh, His Kitab, and the Schools of Basra and Kufa." Taken from Changing Traditions: Al-Mubarrad's Refutation of Sībawayh and the Subsequent Reception of the Kitāb, pg. 12. Volume 23 of Studies in Semitic Languages and Linguistics. Ed. Monique Bernards. Leiden: Brill Publishers, 1997. ISBN 9789004105959

Pautan luar

Templat:Bahasa Arab

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Tatabahasa_bahasa_Arab&oldid=3433893"