Not bertitik

Dalam notasi muzik Barat, not bertitik ialah tanda not dengan titik kecil yang ditulis selepasnya. Dalam tulisan moden, titik pertama meningkatkan tempoh nada asas sebanyak separuh daripada nilai asalnya. Ini bermakna not bertitik adalah bersamaan dengan menulis nota asas yang terikat dengan suatu not dengan nilai separuh – contohnya, nota separuh (minim) bertitik adalah bersamaan dengan nota separuh yang terikat dengan not suku (krocet). Titik seterusnya menambah nilai yang dibelah dua secara beransur-ansur, seperti yang ditunjukkan dalam contoh di sebelah kanan.^[1]^[a]

Walaupun secara teorinya mungkin, nota dengan lebih daripada tiga titik adalah sangat langka; hanya titik ganda empat telah ditemui.^[2] Jika nota asal dianggap sebagai panjang 1, maka titik keempat hanya berukur 1/32 lebih panjang daripada not bertitik empat kali ganda.^[b] Kesukaran boleh dilihat dengan membandingkan notasi bertitik dengan notasi tie: not suku () bersamaan dengan 2 not perlapan yang terikat (), suku bertitik = 3 not perlapan terikat, dua titik = 7 not perenam belas terikat (), tiga titik = 15 not per-32 terikat (), dan empat titik = 31 not per-64 terikat (). Walaupun not yang lebih pendek wujud, not per-64 dianggap sebagai tempoh praktikal terpendek yang terdapat dalam notasi muzik.^[3]

Penggunaan titik untuk menambah nota bermula sekurang-kurangnya pada abad ke-10, walaupun jumlah tepat penambahan dipertikaikan.

Notasi[sunting | sunting sumber]

Jika nota yang hendak dititik adalah pada ruang, titik itu juga pergi pada ruang, manakala jika nota pada garis, titik itu pergi pada ruang di atas garis (ini juga berlaku bagi nota pada garis lejer).^[4]

${ \relative c'' { \time 4/4 c4. d8 b8. a16 g4 } }$

Peletakan titik menjadi lebih rumit bagi kord nota bersebelahan dan bagi suara yang lebih rendah, seperti yang ditunjukkan di bawah.

${ << \clef treble \relative c'' { \time 4/4 \stemNeutral <b c>4. e8 <g, a b c d>4. b8 \stemUp d4. c8 b8. c16 d c8. } \\ \relative c'' { s1 g4. a8 b8. a16 g a8. } >> }$

Titik pada not yang terletak di sebelah kanan nota, sepatutnya tidak dikelirukan dengan titik dalam artikulasi staccato, yang terletak di atas atau di bawah nota.

Secara teorinya, sebarang nilai not boleh dititik, dan begitu juga dengan sebarang nilai rehat. Jika rehat berada dalam kedudukan biasa, titik sentiasa diletakkan di ruang staf ketiga dari bawah, seperti ditunjukkan dalam contoh di bawah.^[1]

${ \relative c'' { \time 6/8 r2. r4. r8. r8. } }$

Titik berganda[sunting | sunting sumber]

${ \relative c'' { \set Staff.midiInstrument = #"violin" \key bes \major \time 2/4 \clef treble f8.. es32 d8-. d-. d( es) c4 } }$

Sebahagian gerakan kedua Kuartret Bertali (Op. 74, No. 2) oleh Joseph Haydn. Not pertama memiliki dua titik. Tema Haydn diadaptasikan bagi mainan piano oleh penggubah tak dikenali.

(Fail MIDI 3.7 KB)

Nota bertitik dua ialah nota dengan dua titik kecil ditulis selepasnya. Tempohnya ialah 1 ³⁄₄ kali ganda nilai not asasnya. Nota bertitik dua kurang kerap digunakan berbanding nota bertitik. Biasanya, seperti dalam contoh di sebelah kanan, ia diikuti dengan nota yang tempohnya adalah satu perempat panjang nilai nota asas, melengkapkan nilai nota yang lebih tinggi seterusnya. Sebelum pertengahan abad ke-18, titik berganda tidak digunakan. Sehingga itu, dalam beberapa keadaan, titik tunggal juga boleh bermakna titik berganda.^[5]

Titik tiga[sunting | sunting sumber]

${ \relative c'' { \tempo 4 = 120 \time 4/4 f4... f32 f4... f32 e1 } }$

(tiada titik)

(1 titik)

(2 titik)

(3 titik)

Nota bertitik tiga ialah nota dengan tiga titik ditulis selepasnya; tempohnya ialah 1 ⁷⁄₈ kali ganda nilai not asasnya.

Nota dan rujukan[sunting | sunting sumber]

Nota

^ Jika nilai asas ialah 1, maka titik ke-x menambah tempoh sebanyak $1/2^{x}$ (1/2, 1/4, 1/8, ...).
^ Tempo biasanya berjulat dari ≤24 BPM hingga ≥200 BPM; dalam tempo larghetto dengan not suku = 60 (60 bpm), tempoh not lima titik ialah 0.03125 saat lebih panjang daripada empat titik, dan dianggap di bawah garis perbezaan yang boleh disedari dalam notasi muzik, dan terlalu laju bagi tujuan pengiraan dan ketepatan.

Rujukan

^ ^a ^b Read 1969.
^ "Extremes of Conventional Music Notation". indiana.edu.
^ Morehen, John. 2001. "Hemidemisemiquaver". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan.
^ Glen Rosencrans, Music Notation Primer. New York: Passantino (1979): 29
^ Taylor, Eric (2011). The AB Guide to Music Theory Part I. ABRSM. m/s. 18. ISBN 978-1-85472-446-5.

[2] Jika nilai asas ialah 1, maka titik ke-x menambah tempoh sebanyak $1/2^{x}$ (1/2, 1/4, 1/8, ...).

[4] Tempo biasanya berjulat dari ≤24 BPM hingga ≥200 BPM; dalam tempo larghetto dengan not suku = 60 (60 bpm), tempoh not lima titik ialah 0.03125 saat lebih panjang daripada empat titik, dan dianggap di bawah garis perbezaan yang boleh disedari dalam notasi muzik, dan terlalu laju bagi tujuan pengiraan dan ketepatan.

[FOOTNOTERead1969-1] Read 1969.

[CWMN-3] "Extremes of Conventional Music Notation". indiana.edu.

[5] Morehen, John. 2001. "Hemidemisemiquaver". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell. London: Macmillan.

[6] Glen Rosencrans, Music Notation Primer. New York: Passantino (1979): 29

[7] Taylor, Eric (2011). The AB Guide to Music Theory Part I. ABRSM. m/s. 18. ISBN 978-1-85472-446-5.

[1]

[a]

[2]

[b]

[3]

[4]

[5]