Notasi tarian
Notasi tarian ialah perwakilan simbolik pergerakan dan bentuk tarian manusia, menggunakan kaedah seperti simbol dan rajah grafik, pemetaan laluan, sistem berangka, dan notasi huruf dan perkataan. Beberapa sistem tatatanda tarian telah dicipta, kebanyakannya direka untuk mendokumentasikan jenis tarian tertentu manakala yang lain telah dibangunkan dengan menangkap spektrum potensi pergerakan manusia yang lebih luas. Skor tarian ialah notasi tarian yang direkodkan yang menerangkan tarian tertentu.
Penggunaan[sunting | sunting sumber]
Kegunaan utama notasi tarian ialah pemeliharaan tarian sejarah melalui dokumentasi dan analisis (cth, dalam etnokoreologi) atau rekaan semula koreografi, bentuk tarian dan latihan teknikal. Sistem tatatanda tarian juga membenarkan karya tarian didokumenkan dan oleh itu berpotensi berhak cipta.
Dua sistem tatatanda tarian popular yang digunakan dalam budaya Barat ialah notasi Laban (juga dikenali sebagai Kinetography Laban) dan Notasi Pergerakan Benesh. Lain-lain termasuk Notasi Pergerakan Eshkol-Wachman dan DanceWriting.
Banyak sistem tatatanda tarian direka untuk jenis tarian tertentu. Contoh sistem sedemikian termasuk Notasi Tarian Pendek bagi tarian Israel, Notasi Tarian Morris bagi tarian morris dan Notasi Beauchamp–Feuillet bagi tarian barok. Akibatnya, sistem ini biasanya tidak dapat menerangkan jenis tarian lain dengan berkesan.
Sejarah[sunting | sunting sumber]
Pada tahun 1680-an, Pierre Beauchamp mencipta sistem tatatanda bagi tarian barok. Sistemnya, yang dikenali sebagai notasi Beauchamp–Feuillet, diterbitkan pada 1700 oleh Raoul-Auger Feuillet dan digunakan untuk merakam tarian sepanjang abad ke-18.
Pada tahun 1934, komposer Joseph Schillinger mencipta sistem notasi yang sangat tepat berdasarkan putaran tulang 3D dan translasi seorang penari bergerak.[1] Malangnya, memandangkan teknologi tangkapan gerakan masih tiada pada masa itu, tiada cara untuk mengukur dan merekod maklumat ini dengan berkesan pada masa itu.
Pada 1948, Hanya Holm menjadi koreografer Broadway pertama yang mendapat hak cipta skor tariannya bagi karyanya dalam Kiss Me Kate.
Pada 1951 pula, Stanley D. Kahn menerbitkan Kahnotation, sistem tatatanda tarian khusus bagi tarian tap.
Pada 1956, Rudolf dan Joan Benesh pertama kali menerbitkan notasi Benesh, sebuah sistem bertulis untuk merekod pergerakan manusia. Ia paling banyak digunakan dalam rakaman dan penataan semula karya tarian.[2]
Pada 1969, koreografer Romania Theodor Vasilescu menerbitkan sistem tatatanda tarian bagi tarian rakyat Romania.[3]
Pada tahun 1982, sistem tatatanda berkomputer pertama—sistem tatatanda tarian DOM —dicipta oleh Eddie Dombrower bagi komputer peribadi Apple II.[4] Sistem ini memaparkan figura animasi pada skrin yang melakukan gerakan tarian yang ditentukan oleh koreografer.
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ Schedel, Margaret; Fox-Gieg, Nick; Yager, Kevin G. (April 2011). "A Modern Instantiation of Schillinger's Dance Notation". Contemporary Music Review. 30 (2): 179–186. doi:10.1080/07494467.2011.636204. Dicapai pada 5 August 2019.
- ^ "Benesh International: Benesh Movement Notation". Royal Academy of Dance. Dicapai pada 26 July 2021.
- ^ "Twentieth-century developments". Dicapai pada 6 March 2021.
- ^ Dance Notation Journal (Fall): 47–48. 1986. Missing or empty
|title=(bantuan)