Perfileman Afrika

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Poster sinematik di Tunis untuk filem Mesir Saladin the Victorious (1963)

Perfileman Afrika, sinema Afrika, atau pawagam Afrika merupakan sejarah dan masa kini pembikinan atau tayangan filem di benua Afrika, dan juga merujuk kepada orang yang terlibat dalam bentuk budaya audiovisual ini. Ia bermula pada awal abad ke-20, apabila gulungan filem merupakan teknologi sinematik utama yang digunakan. Semasa era penjajahan, kehidupan Afrika hanya ditunjukkan oleh karya pembikin filem Barat yang berkulit putih, kolonial, yang menggambarkan orang Afrika secara negatif, sebagai "orang lain" yang eksotik.[1] Memandangkan terdapat lebih daripada 50 negara dengan tradisi audiovisual, tidak ada satu pun 'perfileman Afrika'. Dari segi sejarah dan budaya, terdapat perbezaan serantau utama antara perfileman Afrika Utara dan sub-Sahara dan antara perfileman di negara yang berbeza.[1]

Perfileman Tunisia dan perfileman Mesir adalah antara yang tertua di dunia. Perintis Auguste dan Louis Lumière menayangkan filem mereka di Iskandariah, Kaherah, Tunis, Soussa, dan Hammam-Lif pada 1896.[2][3] Albert Samama Chikly sering disebut sebagai penerbit pertama perfileman Afrika asli, menayangkan dokumentari pendeknya sendiri di kasino Tunis seawal Disember 1905.[4] Bersama anak perempuannya Haydée Tamzali, Chikly akan terus menghasilkan peristiwa penting awal seperti The Girl of Carthage tahun 1924. Pada 1935, studio filem MISR di Kaherah mula menghasilkan kebanyakan komedi dan muzikal formula, tetapi juga filem seperti The Will (1939) Kamal Selim. Perfileman Mesir berkembang pesat pada 1940-an, 1950-an, dan 1960-an, dianggap sebagai Zaman Keemasan.[5] Stesen Kaherah milik Youssef Chahine (1958) menggambarkan Psycho Hitchcock dan meletakkan asas untuk filem Arab.[6]

Industri filem Nigeria adalah yang terbesar di Afrika dari segi volum[[:]], bilangan filem tahunan, pendapatan dan populariti.[7][8] Ia juga merupakan pengeluar filem kedua terbesar di dunia.[9] Pada 2016 industri filem Nigeria menyumbang 2.3% kepada keluaran dalam negara kasar (KDNK).[9]

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ a b Hayward, Susan. "Third World Cinemas: African Continent" in Cinema Studies: The Key Concepts (Edisi Ketiga). Routledge, 2006. p. 426-442
  2. ^ Leaman, Oliver (16 Disember 2003). Companion Encyclopedia of Middle Eastern and North African Film (dalam bahasa Inggeris). Routledge. ISBN 9781134662524.
  3. ^ "Alexandria, Why? (The Beginnings of the Cinema Industry in Alexandria)". Bibliotheca Alexandrina's AlexCinema.
  4. ^ "Three Programmes". Cinema Ritrovato. Dicapai pada 14 Oktober 2020.
  5. ^ "The Golden Age of Egyptian Cinema – the 1940s to 1960s". Diarkibkan daripada yang asal pada 25 November 2017. Dicapai pada 6 Oktober 2017.
  6. ^ "African Cinema: Invisible Classics". British Film Institute. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 Ogos 2012.
  7. ^ "Nigeria surpasses Hollywood as world's second largest film producer – UN". United Nations. 5 Mei 2009. Dicapai pada 26 Mac 2013.
  8. ^ "Nigeria's Nollywood eclipsing Hollywood in Africa". The Independent. 15 Mei 2010. Diarkibkan daripada yang asal pada 18 Mei 2010. Dicapai pada 24 November 2010.
  9. ^ a b "Spotlight: The Nigerian Film Industry" (PDF). Julai 2017.

Bibliografi[sunting | sunting sumber]

  • Tomaselli, Keyan G., & Mhando, Martin (eds), Journal of African Cinemas, Bristol : Intellect, 2009 - , ISSN 1754-9221
  • Mahir Şaul and Ralph Austen (eds), Viewing African Cinema in the Twenty-First Century: Art Films and the Nollywood Video Revolution, Ohio University Press, 2010, ISBN 978-0-8214-1931-1
  • Roy Armes: Dictionary of African Filmmakers, Indiana University Press, 2008, ISBN 0-253-35116-2
  • Barlet, Olivier (2000). African Cinemas: Decolonizing the Gaze. London; New York: Zed Books. ISBN 978-1856497428.
  • Barlet, Olivier (2016). Contemporary African Cinema. East Lansing: Michigan State University Press. ISBN 978-1611862119.
  • Pfaff, Françoise (2004). Focus on African Films. Bloomington: Indiana University Press. ISBN 9780253216687.
  • Fernando Solanas, Octavio Getino, "Towards a Third Cinema" in: Bill Nichols (ed.), Movies and Methods. An Anthology, University of California Press, 1976, pp. 44–64
  • Ukadike, Nwachukwu Frank (1994). Black African cinema. Berkeley, CA: University of California Press. ISBN 978-0520077478.
  • Africultures: see www.africultures.com (French and English)
  • Afrimages: see www.afrimages.net (French and English)
  • Africine: see www.africine.org (French and English)(African Federation of Film Critics)
  • Samuel Lelievre (ed.), "Cinémas africains, une oasis dans le désert?", CinémAction, no. 106, Paris, Télérama/Corlet, 1st trimester 2003
  • Écrans d'Afriques (1992–1998) – French and English – to read on www.africine.org or www.africultures.com
  • Halhoul, Khalid (3 Julai 2012). "Using African Cinema to Shift Cultural Perceptions". Utne Reader. Dicapai pada 12 April 2014.
  • Lindiwe Dovey (2009). African Film and Literature: Adapting Violence to the Screen. Columbia University Press. ISBN 978-0231147545.
  • Lora-Mungai, Marie; Pimenta, Pedro (2021). The African film industry. Trends, challenges and opportunities for growth. UNESCO. m/s. 275. ISBN 978-92-3-100470-4.
  • Onookome Okome. "Film Policy and the development of the African Cinema" (PDF) – melalui Michigan State University.
  • Olivier Barlet (15 Julai 2008). "The Five Decades of African Cinemas". Africultures.

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Ikon tunas

Rencana berkenaan filem ini ialah rencana tunas. Anda boleh membantu Wikipedia dengan mengembangkannya.

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Perfileman_Afrika&oldid=5922366"