Perpustakaan Duke Humfrey

Perpustakaan Duke Humfrey merupakan sebuah bilik bacaan tertua di Perpustakaan Bodleian di Universiti Oxford. Ia dinamakan sempena Humphrey of Lancaster, Duke of Gloucester pertama, yang telah menderma 281 buah buku selepas kematiannya pada tahun 1447. Bahagian perpustakaan telah dibaikpulihkan dan diperluaskan pada abad ke-16 dan ke-17, termasuk penambahan aras dua, sayap timur dan sayap barat. Perpustakaan kini berfungsi sebagai bilik bacaan.

Sejarah[sunting | sunting sumber]

Perpustakaan Duke Humfrey dinamakan sempena Humphrey dari Lancaster, Duke Pertama Gloucester, anak bongsu Henry IV dari England . Beliau adalah ahli kesusasteraan dan bertindak menterjemah karya klasik dari Yunani ke Latin. Apabila beliau meninggal dunia pada tahun 1447, beliau telah menyumbangkan 281 buah buku dari koleksinya kepada Universiti. Ini dianggap sebagai sumbangan yang sangat murah hati, kerana universiti pada masa itu hanya mempunyai 20 buku dan semua kelas diajar melalui kuliah lisan.

Perpustakaan ini dibina sebagai tingkat dua kepada Sekolah Divinity antara tahun 1450 dan 1480 untuk menempatkan koleksi. ^[1] Pada tahun 1550, semasa Reformasi, Pesuruhjaya Raja merosakkan perpustakaan bagi memusnahkan sisa-sisa agama Katolik Roma di negara itu. Buku-buku itu mungkin dibakar, dan pada tahun 1556 perabot telah dikeluarkan oleh universiti. Hari ini, hanya tiga buah buku asal Humfrey yang kekal di perpustakaan. ^[2]

Perpustakaan telah dipasang semula dan dipulihkan dari tahun 1598 oleh Sir Thomas Bodley dan antara tahun 1610 dan 1612, sayap timur (kini Arts End) telah ditambah. Sayap barat (kini Selden End) dibina 20 tahun kemudian. Buku-buku di bahagian tertua diletakkan di dalam rak buku kayu oak pada sudut tepat ke dinding, dengan meja penting. Sehingga pembukaan Perpustakaan Weston baharu pada tahun 2015, Perpustakaan Duke Humfrey berfungsi sebagai bilik bacaan untuk peta, muzik dan buku-buku langka sebelum 1641; ia kini berfungsi sebagai ruang bacaan tambahan untuk pengguna perpustakaan. ^[3]

Koleksi[sunting | sunting sumber]

Perpustakaan ini terdiri daripada bahagian asal zaman pertengahan (1487), Arts End (1612), dan Selden End (1637). Ia menempatkan koleksi peta, ^[4] muzik, manuskrip Barat, dan bahan teologi dan seni. Ia merupakan bilik bacaan utama untuk penyelidik kodikologi, bibliografi dan sejarah tempatan, serta ia mengandungi Arkib Universiti dan Arkib Parti Konservatif.