Renium(VII) oksida
-oxid.png)
| |
| Nama | |
|---|---|
| Nama lain
Renium heptoksida
| |
| Pengecam | |
Imej model 3D Jmol
|
|
| ECHA InfoCard | 100.013.857 |
PubChem CID
|
|
CompTox Dashboard (EPA)
|
|
| |
| |
| Sifat | |
| Re2O7 | |
| Jisim molar | 484.40298 g/mol |
| Rupa bentuk | Serbuk hablur kuning |
| Ketumpatan | 6.103 g/cm3, pepejal |
| Takat lebur | 360 °C (680 °F; 633 K) |
| Takat didih | Mengalami pemejalwapan |
| Bahaya | |
| Pengelasan EU | {{{value}}} |
| Sebatian berkaitan | |
Sebatian berkaitan
|
Mangan(VII) oksida Teknetium(VII) oksida Asid perhenik |
Kecuali jika dinyatakan sebaliknya, data diberikan untuk bahan-bahan dalam keadaan piawainya (pada 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
 pengesahan (apa yang perlu:  / ?)
| |
| Rujukan kotak info | |
Renium(VII) oksida ialah sebatian kimia renium dengan formula kimia Re2O7. Oksida ini merupakan sebatian kontang bagi asid perhenik, Re2O7·2H2O. Sebatian ini merupakan pelopor bagi semua sebatian renium lain yang boleh didapati sebagai bahan meruwap melalui pembakaran bijih asal.[1]
Ciri-ciri[sunting | sunting sumber]
Renium(VII) oksida adalah amat reaktif terhadap air dan bertindak balas dengan air untuk menghasilkan asid perhenik. Sebatian ini boleh diturunkan dengan hidrogen untuk mendapatkan renium(IV) oksida pada suhu 300 °C.[2]
Penghasilan[sunting | sunting sumber]
Renium(VII) oksida boleh terhasil melalui pengoksidaan logam renium dalam udara pada suhu 500 ke 700 °C.[3]
Penggunaan[sunting | sunting sumber]
Sebatian ini digunakan sebagai mangkin dalam sintesis organik bagi penurunan karbonil, etenolisis dan penurunan amida.[4][5] Sebatian ini ialah pelopor bagi bahan mangkin, metilrenium trioksida, MTO.[6]
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ Hans Georg Nadler "Rhenium and Rhenium Compounds" Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Wiley-VCH, Weinheim, 2000. DOI:10.1002/14356007.a23_199
- ^ Brauer, Georg (1981). "3., umgearbeitete Auflage". Handbuch der Präparativen Anorganischen Chemie (dalam bahasa Jerman). III. Stuttgart: Ferdinand Enke. m/s. 1616. ISBN 3-432-87823-0.
- ^ Schmidt, M.; Schmidbaur, H., "Trimethylsilyl perrhenate", Inorg. Synth. 1967, 9, 149-151. DOI:10.1002/9780470132401.ch40
- ^ Lionel Delaude, Alfred F. Noels. "Metathesis". Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology. Wiley.CS1 maint: uses authors parameter (link)
- ^ Nishimura, Shigeo (2001). Handbook of Heterogeneous Catalytic Hydrogenation for Organic Synthesis (ed. pertama). Newyork: Wiley-Interscience. m/s. 42–43, 182, 389–390, & 408. ISBN 9780471396987.
- ^ W. A. Herrmann and F. E. Kuhn (1997). "Organorhenium Oxides". Acc. Chem. Res. 30 (4): 169–180. doi:10.1021/ar9601398.
 | Rencana berkenaan kimia ini ialah rencana tunas. Anda boleh membantu Wikipedia dengan mengembangkannya. |