Terusan Sungai Rhine
Terusan Rhein-Main-Danube | |
---|---|
Spesifikasi | |
Panjang | 171 km (106 bt) |
Panjang maksimum bot | 190 m (623 ka) |
Maksimum rasuk bot | 11.45 m (38 ka) |
Pengunci | 16 |
Ketinggian maksimum dari atas paras laut | 406 meter (1,332 ka) |
Jumlah kenaikan | Utara: 175 meter (574 ka); Selatan: 68 meter (223 ka) |
Penguatkuasa navigasi | Saliran Air Persekutuan dan Pentadbiran Perkapalan |
Sejarah | |
Tarikh siap dibina | 1992 |
Geografi | |
Titik permulaan | Main di Bamberg, Germany |
Titik pengakhiran | Danube di Kelheim, Germany |
Koordinat: 49°11′30″N 11°15′3″E / 49.19167°N 11.25083°E
Terusan Sungai Rhine atau Terusan Rhine–Main–Danube (Jerman: Rhein-Main-Donau-Kanal; juga dipanggil Terusan Main-Danube, Terusan RMD atau Terusan Eropah), terletak di Bavaria, Jerman. Ia menyambungkan Main dan sungai Danube merentasi legeh Eropah lalu mengalir daripada Bamberg melalui Nuremberg ke Kelheim. Terusan ini menyambungkan Laut Utara dan Laut Atlantik ke Laut Hitam. Ia menyediakan arteri yang boleh dinavigasi di antara Delta Rhine (di Rotterdam, Belanda), dan Delta Danube di tenggara Romania dan barat daya Ukraine (atau Constanţa, melalui Terusan Danube-Laut Hitam). Terusan terkini siap dibina pada 1992 dengan panjang 171 kilometer (106 bt).
Sejarah
[sunting | sunting sumber]Projek untuk menghubungkan lembangan Danube dan Rhine dengan terusan mempunyai sejarah yang panjang. Pada tahun 793, Maharaja Charlemagne mengarahkan pembinaan Terusan-Fossa Carolina (German:Karlsgraben) -menghubungkan Swabian Rezat, anak sungai Rednitz, ke Altmühl berhampiran Treuchtlingen. Antara 1836 dan 1846, Terusan Ludwig (Jerman: Ludwigskanal), dinamakan sempena nama Raja Ludwig I Bavaria, yang dibina di antara Bamberg dan Kelheim. Terusan ini mempunyai saluran yang sempit, dengan banyak pengunci, dan kekurangan air di bahagian puncak, sehingga pengendalian saliran air itu segera menjadi tidak ekonomis terutama sekali disebabkan oleh pembangunan kereta api di selatan Jerman yang sedang berkembang pesat. Terusan tersebut akhirnya ditinggalkan pada tahun 1950, setelah keputusan dibuat untuk tidak memperbaiki kerosakan semasa Perang Dunia Kedua.
Pada tahun 1917, Landtag of Bavaria meluluskan undang-undang yang menggesa pembangunan laluan perkapalan utama "antara Aschaffenburg dan Passau", dengan kapasiti untuk membawa kapal 1,200-tan yang digunakan di Rhine. Pada 13 Jun 1921, Bavaria dan Reich Jerman menyimpulkan perjanjian untuk membina "Main-Donau-Wasserstraße".[1] Di bawah pelan ini, sebagai tambahan kepada pengembangan Main dan Danube, saluran baru yang menghubungkan sungai-sungai adalah Rhein-Main-Donau AG (RMD-AG) telah ditubuhkan pada 30 Disember 1921 untuk melaksanakan projek ini. Untuk membiayai saluran air, RMD diberi kawalan sumber air utama, Danube, Lech, dan Altmühl, dan Regnitz.[2]
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ „Ein Traum wird Wirklichkeit" Die Fertigstellung des Main-Donau-Kanals ('"A Dream Becomes Reality": the Completion of the Main-Danube Canal'), Siegfried Zelnhefer, July 1992.
- ^ "Rhein-Main-Donau AG". Diarkibkan daripada yang asal pada 6 Oktober 2007. Dicapai pada 23 Jun 2008. Unknown parameter
|deadurl=
ignored (bantuan)