Tindakan individu terhadap perubahan iklim

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Seorang penunjuk perasaan di Kawat Iklim Rakyat (2017).

Tindakan individu terhadap perubahan iklim boleh termasuk pilihan peribadi dalam banyak lingkungan, seperti diet, cara perjalanan jarak panjang dan pendek, penggunaan tenaga isi rumah, penggunaan barang dan perkhidmatan, dan saiz keluarga. Individua juga boleh melibatkan diri dalam pembelaan tempatan dan politik sekitar isu perubahan iklim.

Setakat 2020, belanjawan pengeluaran tidak pasti tetapi menganggarkan purata tahunan cap kaki karbon per orang diperlukan untuk memenuhi sasaran mengehadkan pemanasan global kepada 2 darjah menjelang tahun 2100 kesemuanya di bawah purata dunia kira-kira 5 tan CO2 setara.[1][2][3][4]

Laporan Pentaksiran Kelima IPCC menekankan bahawa perubahan tingkah laku, gaya hidup dan budaya mempunyai potensi pengurangan yang tinggi dalam beberapa sektor, terutamanya apabila melengkapkan perubahahan teknologi dan struktur.[5]:20 Secara umumnya, gaya hidup penggunaan yang lebih tinggi mempunyai kesan persekitaran yang lebih besar, dengan yang terkaya 10% orang mengeluarkan kira-kira separuh jumlah pengeluaran gaya hidup.[6][7]

Beberapa kajian saintifik telah menunjukkan bahawa apabila orang, terutamnya mereka yang tinggal di negara maju tetapi lebih umum termasuk semua negara, berhasrat mengurangkan cap kaki karbon mereka, terdapat beberapa tindakan "impak tinggi" yang tinggi mereka boleh ambil seperti:[8][9] mempunyai seorang anak lebih sedikit (58.6 tan),[meragukan – bincang] hidup bebas kereta (2.4 tan), mengelakkan satu penerbangan rentas Atlantik pergi balik (1.6 tan), dan makan diet berasaskan tumbuhan (0.8 tan). Hal ini berbeza nyata sekali daripada banyak nasihat popular bagi "menghijaukan" gaya hidup seseorang, yang dilihat kebanyakannya jatuh ke dalam kategori "impak rendah".[8][9]

Beberapa pengulas telah menunjukkan bahawa tindakan individual sebagai pengguna dan "menghijaukan kehidupan peribadi" adalah kecil berbanding tindakan in bersama, terutamanya tindakan yang menganggap perbadanan bahan api fosil bertanggungjawab terhadap mengeluarkan 71% pengeluaran karbon sejak 1988.[10][11][12]

Yang lain berkata tindakan individu membawa kepada tindakan bersama, dan menekankan bahawa "penyelidikan terhadap tingkah laku sosial mencadangkan perubahan gaya hidup dapat membina momentum untuk perubahan sistemik."[13]

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ "Carbon targets for your footprint". shrinkthatfootprint.com. Dicapai pada 2019-12-24.
  2. ^ Welle (www.dw.com), Deutsche. "İklim korumada en önemli beş adım | DW | 15.02.2019". DW.COM (dalam bahasa Turki). Dicapai pada 2019-07-23.
  3. ^ Reality, Better Meets (2019-02-03). "What Is A Sustainable Carbon Footprint (Per Person) To Aim For?". Better Meets Reality (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2019-07-23.
  4. ^ "What exactly is a tonne of CO2?". Energuide (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2020-02-08.
  5. ^ Edenhofer, Ottmar; Pichs-Madruga, Ramón; dll. (2014). "Summary for Policymakers" (PDF). Dalam IPCC (penyunting). Climate change 2014: mitigation of climate change. Contribution of Working Group III to the Fifth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change. Cambridge, UK and New York, NY, USA: Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-65481-5. Dicapai pada 2016-06-21.
  6. ^ "Emissions inequality—a gulf between global rich and poor – Nicholas Beuret". Social Europe (dalam bahasa Inggeris). 2019-04-10. Dicapai pada 2019-10-26.
  7. ^ Westlake, Steve. "Climate change: yes, your individual action does make a difference". The Conversation (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2019-12-09.
  8. ^ a b Wynes, Seth; Nicholas, Kimberly A (12 July 2017). "The climate mitigation gap: education and government recommendations miss the most effective individual actions". Environmental Research Letters. 12 (7): 074024. doi:10.1088/1748-9326/aa7541. We recommend four widely applicable high-impact (i.e. low emissions) actions with the potential to contribute to systemic change and substantially reduce annual personal emissions: having one fewer child (an average for developed countries of 58.6 tonnes CO2-equivalent (tCO2e) emission reductions per year), living car-free (2.4 tCO2e saved per year), avoiding airplane travel (1.6 tCO2e saved per roundtrip transatlantic flight) and eating a plant-based diet (0.8 tCO2e saved per year). These actions have much greater potential to reduce emissions than commonly promoted strategies like comprehensive recycling (four times less effective than a plant-based diet) or changing household lightbulbs (eight times less).
  9. ^ a b Perkins, Sid (July 11, 2017). "The best way to reduce your carbon footprint is one the government isn't telling you about". Science. Dicapai pada 29 March 2019.
  10. ^ Lukacs, Martin (July 17, 2017). "Neoliberalism has conned us into fighting climate change as individuals". The Guardian.
  11. ^ Tallulah, Tegan (2018-01-10). "Individual vs Collective: Are you Responsible for Fixing Climate Change?". Resilience (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2020-02-22.
  12. ^ Valle, Gaby Del (2018-10-12). "Can individual consumer choices ward off the worst effects of climate change? It's complicated". Vox (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2020-02-22.
  13. ^ Sparkman, Leor Hackel, Gregg (2018-10-26). "Actually, Your Personal Choices Do Make a Difference in Climate Change". Slate Magazine (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2019-07-23.

Nota[sunting | sunting sumber]

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Tindakan_individu_terhadap_perubahan_iklim&oldid=4740579"