Ioannis Metaxas

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Ioannis Metaxas
Ιωάννης Μεταξάς
Perdana Menteri Yunani
Dalam jawatan
13 April 1936 – 29 Januari 1941
RajaGeorge II
Didahului olehKonstantinos Demertzis
Digantikan olehAlexandros Koryzis
Timbalan Perdana Menteri
Dalam jawatan
30 November 1935 – 12 April 1936
RajaGeorge II
Perdana MenteriKonstantinos Demertzis
Didahului olehIoannis Theotokis
Digantikan olehKonstantinos Zavitsianos
Menteri Pertahanan
Dalam jawatan
5 – 13 Mac 1935
PresidenAlexandros Zaimis
Perdana MenteriPanagis Tsaldaris
Didahului olehGeorgios Kondylis
Digantikan olehGeorgios Kondylis
Dalam jawatan
14 Mac 1936 – 29 Januari 1941
RajaGeorge II
Perdana MenteriKonstantinos Demertzis
Diri sendiri
Didahului olehKonstantinos Demertzis
Digantikan olehAlexandros Koryzis
Kementerian Dalam Negeri
Dalam jawatan
4 November 1932 – 16 Januari 1933
PresidenAlexandros Zaimis
Perdana MenteriPanagis Tsaldaris
Didahului olehIoannis Tsirimokos
Digantikan olehGeorgios Maris
Menteri Pengangkutan Awam
Dalam jawatan
4 Disember 1926 – 4 Julai 1928
PresidenPavlos Kountouriotis
Perdana MenteriAlexandros Zaimis
Butiran peribadi
Lahir(1871-04-12)12 April 1871
Pulau Ithaca, Kerajaan Yunani
Meninggal dunia29 Januari 1941(1941-01-29) (umur 69)
Athens, Kerajaan Yunani
Sebab kematianToxemia
Parti politikParti Pemikir Bebas (1922–1936)
Bebas (1936–1941)
Alma materAkademi Tentera Hellenic
Prussian War College
Anugerah Salib Emas Darjah Sang Penebus
Tandatangan
Perkhidmatan ketenteraan
KesetiaanYunani Kerajaan Yunani
Perkhidmatan/
cawangan		Bendera Tentera Darat Yunani Tentera Darat Yunani
Tahun perkhidmatan1890–1920
Pangkat Leftenan Jeneral
UnitTentera Thessaly
PerkhidmatanEpistratoi
Pertempuran

Ioannis Metaxas (/ˈmɛtəksæs/;[1] Yunani: Ιωάννης Μεταξάς; 12 April 1871[2] – 29 Januari 1941) dululah seorang pegawai tentera dan ahli politik Yunani yang menjadi Perdana Menteri Yunani dari tahun 1936 sehingga kematiannya pada tahun 1941. Beliau memerintah secara berlembagaan untuk empat bulan pertama tempoh perkhidmatannya, dan selepas itu sebagai diktator Rejim 4 Ogos berikut pelantikannya oleh Raja George II.

Dilahirkan kepada keluarga bangsawan di Pulau Ithaca, Metaxas menyertai Perang Yunani-Turki 1897 dan Perang Balkan (1912–13), dan dengan cepat naik melalui barisan Tentera Hellenic. Sebagai pemimpin beraja semasa Perpecahan Nasional, Metaxas tidak berjaya menentang Perdana Menteri Eleftherios Venizelos dan kemasukan Yunani dalam Perang Dunia I; beliau telah dibuangkan ke Corsica sebagai tindak balas pada tahun 1917. Sekembalinya, Metaxas berpindah ke bidang politik dan mengasaskan Parti Pemikir Bebas, tetapi hanya mempunyai kejayaan terhad di bawah Republik Hellenic Kedua.

Metaxas dilantik sebagai Perdana Menteri pada April 1936, setahun selepas monarki Yunani dipulihkan. Dengan sokongan Raja George II, Metaxas melakukan rampasan kuasa sendiri dan menubuhkan rejim autoritarian, nasionalis, dan anti-komunis. Ideologi yang dikaitkan dengan pemerintahannya, Metaxisme, kadangkala dicirikan sebagai fasis, walaupun para sarjana telah menggambarkan pemerintahannya sebagai pemerintahan diktator otoritarian-konservatif konvensional yang serupa dengan Sepanyol rejim Franco atau Estado Novo di Portugal.[3][4]

Metaxas cuba mengekalkan neutraliti Yunani pada awal Perang Dunia Kedua. Pada 28 Oktober 1940, Metaxas menolak sebuah ultimatum yang dijatuhkan oleh orang Itali untuk menyerah kalah, mengikatkan Yunani kepada pihak Berikat dan membawa negara itu ke dalam peperangan. Beliau meninggal dunia pada Januari 1941, sebelum pencerobohan Jerman dan kejatuhan Yunani yang menyusul.

Kerjaya ketenteraan[sunting | sunting sumber]

Sebagai budak bersama ibu bapanya.

Ioannis Metaxas dilahirkan di Pulau Ithaca pada tahun 1871.[5] Keluarganya telah ditulis dalam Libro d'Oro daripada pulau Ionia,[6] sebelum ini merupakan jajahan Venice, manakala akarnya berasal dari golongan bangsawan Byzantine. Keluarga Metaxas telah dimasukkan ke dalam Libro d'Oro pada abad ke-17.[7] Metaxas sangat bangga dengan keluarga bangsawannya, menyatakan bahawa nenek moyang orang Yunani biasa tidak cukup mulia untuk dituliskan ke dalam Libro d'Oro.[8][7]

Selepas belajar di Akademi Tentera Hellenic, beliau menjadi pegawai tentera kerjaya, mengangkat sumpah sebagai Leftenan Kedua Jurutera pada 10 Ogos 1890. Beliau pertama kali melihat aksi di dalam Perang Yunani-Turki pada tahun 1897 disampingkan kepada kakitangan ketua komander Yunani, Pengiran Mahkota Constantine.[5]

Metaxas menjadi anak didik Constantine dan sebahagian besar kenaikannya melalui pangkat Tentera Hellenic adalah akibat daripada naungan Putera Mahkota.[8][7] Yunani dicirikan oleh sistem pelanggan pada masa itu, dan penaung yang berkuasa dalam bentuk Constantine meningkatkan kerjaya Metaxas.[7]

Selepas perang, beliau menyambung pelajaran ketenteraannya di Akademi Perang Berlin dari 1899 hingga 1903. Metaxas sangat rapat dengan Constantine dan dipilih secara peribadi oleh Putera Mahkota untuk pergi ke Berlin. Semasa berada di Akademi Perang, Metaxas memperolehi markah tinggi konsisten daripada pengajar Jermannya dengan seorang darinya menulis bahawa beliau adalah "ein kleiner Moltke" ("seorang Moltke kecil" – merujuk kepada perawakan pendek Metaxas). Masa Metaxas di Jerman menjadikannya seorang pengagum ketenteraan Prusia.[7]

Dalam diarinya pada bulan Mac 1900, beliau menulis: "Saya tidak mempunyai cita-cita lain selain memenuhi kewajipan saya kepada raja dan putera mahkota saya... Saya menganggap raja sebagai wakil masa lalu, sekarang dan masa depan negara. Semua tentangan terhadapnya dari mana-mana pihak yang saya tolak dan saya rasa menjijikkan."[9] Metaxas juga menyatakan penentangannya terhadap "parlimen tidak sederhana" Yunani, lebih mengutamakan sistem Jerman yang autoritarian di mana Canselor bertanggungjawab kepada Maharaja, bukan Reichstag. Sekembalinya pada tahun 1904, beliau menyertai Kor Staf Am yang baru ditubuhkan.[5] Beliau adalah sebahagian daripada proses pemodenan Tentera Yunani sebelum Perang Balkan (1912–13). Bagaimanapun, beliau menentang kudeta Goudi. Bagi Metaxas, rampasan kuasa mewakili serangan terhadap semua yang beliau hargai kerana Liga Tentera di belakang rampasan kuasa itu menentang Constantine dan putera raja lain yang memegang jawatan pengarahan.[10]

Perang Balkan[sunting | sunting sumber]

Litograf Yunani semasa Perang Balkan yang menggambarkan Metaxas (di bahagian belakang meja) dengan Raja Constantine, PM Venizelos dan pegawai lain di Ibu Pejabat Tentera.

Pada tahun 1910, Metaxas telah dilantik oleh Perdana Menteri Eleftherios Venizelos, yang juga telah menyandang jawatan Menteri Hal Ehwal Tentera, sebagai adjutantnya.[5] Venizelos melantik Metaxas sebagai sebahagian daripada usaha untuk berbaik semula dengan monarki.[11] Walaupun Venizelos berusaha untuk mendekati, Metaxas menentang keras keputusannya untuk mempunyai misi ketenteraan Perancis tiba untuk melatih Tentera Yunani, dan hampir meletak jawatan sebagai protes.[11] Pada tahun 1912, sejurus sebelum Perang Balkan , Venizelos melantik Metaxas untuk merundingkan perjanjian ketenteraan antara Yunani dan Bulgaria, menghantarnya ke Sofia. Beliau mengambil bahagian dalam Perang Balkan Pertama sebagai kapten dalam kakitangan operasi Tentera Thessaly, sebelum menyertai Venizelos sebagai pakar tentera dalam Persidangan London 1912–13 pada Disember 1912 .[5] Pada bulan Mei 1913, sebagai muktamad tentera, beliau telah merundingkan syarat-syarat ketenteraan Perikatan Yunani–Serbia.[5]

Beliau mengambil bahagian dalam Perang Balkan Kedua apabila beliau dinaikkan pangkat menjadi Leftenan Kolonel. Selepas tamatnya Perang Balkan, beliau dilantik sebagai pengarah Direktorat (Operasi) Pertama Perkhidmatan Kakitangan Tentera, dan menjadi timbalan ketua Perkhidmatan Staf pada Januari 1915.[5] Pada Oktober 1913, beliau telah dianugerahkan oleh Raja dengan Salib Emas Penebus.

Krisis Greco-Turki 1914[sunting | sunting sumber]

Pada musim bunga dan musim panas 1914, Yunani melibatkan dirinya dalam konfrontasi dengan Empayar Uthmaniyyah mengenai status pulau Aegean timur, yang telah diduduki oleh Yunani dalam Perang Balkan Pertama, dan akhirnya dianugerahkan kepada Yunani pada 31 Januari 1914 oleh Kuasa-Kuasa Dunia.[12] Uthmaniyyah enggan menerimanya dan membawa kepada perlumbaan senjata antara dua negara. penganiayaan terhadap orang Yunani di Asia Kecil. Pada 29 Mei, kerajaan Yunani mengeluarkan bantahan rasmi kepada Sublime Porte, mengancam perpecahan hubungan dan juga peperangan, jika penganiayaan tidak dihentikan.[13]

Pada 6 Jun 1914, Metaxas, sebagai ketua "de facto" Perkhidmatan Staf, membentangkan kajian mengenai pilihan ketenteraan menentang Empayar Uthmaniyyah: gerakan yang paling menentukan, pendaratan seluruh tentera Yunani di Asia Kecil, adalah hampir mustahil kerana permusuhan dengan Bulgaria; sebaliknya, Metaxas mencadangkan pendudukan mengejut Semenanjung Gallipoli, tanpa terlebih dahulu pengisytiharan perang, pembersihan Dardanelles, dan pendudukan Konstantinopel supaya untuk memaksa Uthmaniyyah untuk berunding. Walau bagaimanapun, pada hari sebelumnya, kerajaan Uthmaniyyah telah mencadangkan perbincangan bersama, dan ketegangan itu cukup reda untuk Perdana Menteri Venizelos dan Uthmaniyyah Grand Vizier, Said Halim Pasha, untuk bertemu di Brussels pada bulan Julai.[14]

Perang Dunia I dan Perpecahan Nasional[sunting | sunting sumber]

Rencana utama: Perpecahan Negara

Berikutan meletusnya Perang Dunia I, prospek kemungkinan kemasukan Yunani ke dalam perang muncul, terutamanya memandangkan kewajipan untuk memberikan bantuan ketenteraan kepada Serbia berdasarkan Perikatan Greek-Serbian. Menjelang 12 Julai 1914, kerajaan Serbia telah meminta bantuan Yunani mengikut syarat-syarat perikatan, dalam kes serangan Austria dan Bulgaria. Yunani menolak permintaan itu atas alasan bahawa Serbia telah bersedia untuk menyediakan 150,000 tentera di kawasan Gevgelija untuk mengawal serangan Bulgaria; di samping itu, jika Yunani menghantar tenteranya untuk memerangi Austria di sepanjang Sungai Danube, ini hanya akan mencetuskan serangan Bulgaria terhadap kedua-dua negara, dengan kekuatan yang tidak mencukupi untuk menentangnya.[15]

Bertempur dengan Venizelos mengenai kemasukan Yunani dalam peperangan[sunting | sunting sumber]

Permintaan Jerman pada 14 Julai untuk menyertai Kuasa Pusat telah ditolak oleh kedua-dua Venizelos dan Raja Constantine,[16] Venizelos membunyikan Kuasa Entente, Britain, Perancis, dan Rusia. Kerajaan Entente bersikap suam-suam kuku terhadap cadangan Venizelos, kerana mereka berharap dapat menarik Bulgaria ke pihak mereka, malah menawarkan konsesi wilayah dengan mengorbankan Serbia, Yunani, dan Romania. Rusia khususnya menganggap kepentingannya paling baik jika Yunani kekal berkecuali.[17]

Pada 19 November, Serbia mengulangi permintaannya untuk bantuan Yunani, disokong oleh Entente. Venizelos meminta Metaxas untuk penilaian keadaan; pendapat yang kedua ialah tanpa kemasukan serentak Romania ke dalam perang di pihak Berikat, kedudukan Yunani adalah terlalu berisiko. Berikutan keengganan tegas Romania untuk terlibat dalam konflik pada masa ini, cadangan itu telah dibatalkan.[18]

Pada 11 Januari 1915, British menawarkan Yunani "konsesi wilayah yang ketara di Asia Kecil" jika ia akan memasuki perang untuk menyokong Serbia, dan sebagai pertukaran untuk memenuhi beberapa tuntutan wilayah Bulgaria di Macedonia (Kavala, Drama, dan Chrysoupolis) sebagai pertukaran untuk kemasukan Bulgaria ke dalam perang di pihak Entente.[19]

Venizelos berhujah menyokong cadangan itu, tetapi Metaxas tidak bersetuju, atas sebab-sebab yang beliau letakkan dalam memorandum pada 20 Januari: orang Austria berkemungkinan mengalahkan tentera Serbia sebelum mobilisasi Yunani dapat diselesaikan, Bulgaria berkemungkinan akan mengapit mana-mana pasukan Yunani. berperang menentang Austria, manakala campur tangan Romania tidak akan menjadi penentu. Metaxas menilai bahawa walaupun Bulgaria menyertai Entente, ia masih tidak mencukupi untuk mengalihkan keseimbangan di Eropah Tengah, dan mengesyorkan kehadiran empat kor tentera Bersekutu di Macedonia sebagai pasukan minimum yang diperlukan untuk sebarang bantuan besar kepada orang Yunani dan Serb. Tambahan pula, Metaxas berhujah bahawa kemasukan Yunani ke dalam peperangan sekali lagi akan mendedahkan orang Yunani Asia Kecil kepada tindakan balas Turki. laporan ini, dan mengesyorkan kemasukan ke dalam perang dalam memorandum kepada Raja, dengan syarat Bulgaria dan Romania juga menyertai Entente. Pada masa itu, bagaimanapun, adalah jelas bahawa Bulgaria sedang menyelaraskan ke arah Kuasa Tengah, dan keazaman Romania untuk kekal berkecuali menyebabkan kerajaan Yunani menolak sekali lagi.[20]

Walau bagaimanapun, pada Februari 1915, Serangan Entente ke atas Gallipoli bermula.[21] Tergoncang dengan peletakan jawatan Metaxas, Venizelos mengadakan mesyuarat Majlis Mahkota (Raja, Venizelos, dan bekas perdana menteri yang masih hidup) pada 18 dan 20 Februari, tetapi mereka terbukti tidak pasti. Raja Constantine memutuskan untuk mengekalkan negara ini berkecuali, dan Venizelos telah menyerahkan peletakan jawatannya pada 21 Februari 1915.[22]

Venizelos memenangi pilihan raya Mei 1915, dan membentuk kerajaan baharu pada 17 Ogos. Apabila Bulgaria menandatangani perjanjian perjanjian perikatan dengan Jerman dan digerakkan menentang Serbia, Venizelos mengarahkan gerakan balas Yunani (10 September 1916) .[23] Sebagai sebahagian daripada penggemblengan, Metaxas telah dipanggil semula sebagai timbalan ketua kakitangan.[5] Selepas Venizelos membenarkan pendaratan tentera British dan Perancis di Thessaloniki untuk membantu tentera Serbia yang tumbang,[24] Venizelos membentangkan kesnya untuk penyertaan dalam peperangan kepada Parlimen, memperoleh 152 undi menyokong kepada 102 menentang dalam undian pada awal pagi 22 September. Walau bagaimanapun, pada keesokan harinya, Raja Constantine memecat Venizelos, dan menyeru Alexandros Zaimis untuk membentuk kerajaan.[25]

Penjaga simpanan dan Noemvriana[sunting | sunting sumber]

Pemecatan ini mengukuhkan perpecahan antara monarki dan Venizelist, mewujudkan "Skisma Nasional" yang akan menjadi pusat politik Yunani selama beberapa dekad.[perlu rujukan]

Pada bulan Mei dan Ogos 1916, Constantine dan Kakitangan Am membenarkan Fort Roupel dan bahagian timur Macedonia untuk diduduki, tanpa tentangan, oleh Kuasa Pusat (Jerman dan Bulgaria), sebagai mengimbangi kehadiran Sekutu di Thessaloniki. Ini menyebabkan kemarahan ramai, terutamanya di Greek Macedonia, dan dalam kalangan pegawai Venizelist.[26][halaman diperlukan]

Pada Ogos 1916, pegawai Venizelist melancarkan pemberontakan di bandar utara Yunani Thessaloniki, yang mengakibatkan penubuhan "Kerajaan Pertahanan Negara" yang berasingan di bawah Venizelos. Kerajaan baharu, dengan sokongan Berikat, meluaskan kawalannya ke atas separuh negara dan memasuki perang di pihak Berikat.

Sementara itu, kerajaan rasmi Yunani dan kerajaan diraja kekal berkecuali. Raja Constantine dan Metaxas dituduh sebagai pro-Jerman oleh lawan Venizelist mereka. Walau bagaimanapun, mereka terus berunding dengan Pihak Berikat kemungkinan kemasukan dengan pihak mereka.

Metaxas kemudiannya ialah pencipta dan ketua pasukan separa tentera Epistratoi (penjaga simpanan) monarki semasa peristiwa Noemvriana di Athens. Apabila Perancis/British mendarat di Athens dan menuntut penyerahan bahan yang sama kalah kepada Fort Rupel (sebagai jaminan untuk berkecuali Yunani), mereka mendapat tentangan. Pada Jun 1917, di bawah tekanan Sekutu, Raja Constantine telah digulingkan, Alexander menjadi Raja, dan Venizelos berkuasa, mengisytiharkan perang secara rasmi bagi pihak seluruh negara pada 29 Jun 1917.[27]

Kerjaya politik buangan dan antara perang[sunting | sunting sumber]

Metaxas dengan lawan politik Venizelos yang lain pergi dalam buangan, musim panas 1917

Dengan berkuasanya Venizelos pada Musim Panas 1917, Metaxas, bersama-sama ahli antiveniselis terkenal yang lain, telah diasingkan ke Corsica, dari mana beliau melarikan diri ke Sardinia (bersama Gounaris dan Pesmazoglou) dan kemudian mendapati dirinya bersama keluarganya kepada Siena, Itali,[28][29] manakala Raja Constantine bersama keluarga diraja berangkat ke Switzerland. Pada Januari 1920, Metaxas dijatuhi hukuman mati tanpa kehadiran kerana peranannya dalam Noemvriana.[30]

Beliau memulang ke Yunani pada November 1920, selepas kekalahan pilihan raya Eleftherios Venizelos. Beliau telah dilantik semula dalam tentera dengan pangkat Mejar Jeneral, tetapi kerana beliau menentang berterusan Kempen Yunani di Asia Kecil, beliau meletakkan jawatan dan bersara pada 28 Disember 1920. [5] Beliau menyatakan perkara berikut untuk Pendudukan Yunani Anatolia kepada Venizelos: "Negara Yunani hari ini tidak bersedia untuk pemerintahan dan eksploitasi akan rantau yang begitu luas."[31] Beliau kemudiannya berulang kali menolak kepimpinan tentera tentera Yunani yang ditawarkan kepadanya oleh Constantine. Sebagai seorang askar, Metaxas berhujah bahawa Yunani tidak mempunyai kapasiti logistik mahupun sumber ekonomi untuk menyokong tentera di pedalaman Anatolia, dan keputusan oleh penaungnya, Raja Constantine, untuk meneruskan perang melawan Turki menyebabkan keretakan antara kedua-duanya. [30]

Berikutan kekalahan pasukan Yunani di Asia Kecil, Raja Constantine sekali lagi dipaksa ke dalam buangan oleh Revolusi 11 September 1922, diketuai oleh Kol. Nikolaos Plastiras. Metaxas berpindah ke dalam politik dan mengasaskan Freethinkers' Party pada 12 Oktober 1922.[30]

Bagaimanapun, pergaulannya dengan Monarki yang gagal cubaan rampasan kuasa Leonardopoulos-Gargalidis pada Oktober 1923 memaksanya untuk meninggalkan negara itu semula. Tidak lama selepas itu, Raja George II (anak kepada Constantine I) juga telah dipaksa ke dalam buangan. Monarki telah dimansuhkan, dan Republik Hellenic Kedua telah diisytiharkan, pada Mac 1924.[32]

Metaxas kembali ke Yunani tidak lama kemudian, secara terbuka menyatakan penerimaannya terhadap rejim Republik. Walaupun permulaan yang memberangsangkan, dan statusnya sebagai salah seorang ahli politik Monarki yang paling terkemuka, penglibatan Metaxas ke dalam politik tidak begitu berjaya. Dalam 1926 elections, beliau Freethinkers' Party menuntut 15.8% undi dan 52 kerusi di Parlimen, meletakkannya hampir setanding dengan parti Monarki utama yang lain, Parti Rakyat. Hasilnya, Metaxas menjadi Menteri Komunikasi dalam "kerajaan ekumenikal" yang dibentuk di bawah Alexandros Zaimis.

Walau bagaimanapun, pergaduhan dalam parti dan pemergian ramai ahli menyebabkan parti itu menjunam kepada 5.3% dan satu kerusi dalam pilihan raya 1928. 1932 dan pilihan raya 1933 menyaksikan peratusan menurun kepada 1.6%, walaupun parti itu masih mengembalikan tiga Ahli Parlimen, dan Metaxas menjadi Menteri Dalam Negeri dalam kabinet Panagis Tsaldaris. Metaxas dianggap sebagai yang paling tidak sabar dan ekstrem daripada semua ahli politik Monarki dan permusuhan terbukanya terhadap kerajaan parlimen sebagai tidak berguna mungkin menjelaskan kegagalan relatif kerjaya parlimennya. Menjelang tahun 1933, walaupun Parti Populis secara rasmi monarki telah secara diam-diam menerima republik itu sama seperti Liberal kerana kedua-dua pemimpin Populis dan Liberal mahukan sistem yang menjamin kemungkinan perubahan teratur dan kedaulatan undang-undang, dan seruan Metaxas untuk sesuatu yang menyerupai monarki mutlak meletakkannya daripada arus perdana politik Yunani.[33] Pada tahun 1933, terdapat percubaan pembunuhan yang gagal terhadap Venizelos, yang dipuji oleh Metaxas dalam akhbarnya Hellenki, hanya menyatakan kekesalan kerana percubaan itu gagal.[33] Bakal pembunuh bayaran tidak pernah ditangkap, tetapi pendirian editorial Metaxas membawa kepada syak wasangka yang meluas pada masa itu dan sejak itu dia terlibat, melalui tiada bukti muktamad yang pernah muncul.[34]

Pada 1 Mac 1935, di Thessaloniki terdapat cubaan rampasan kuasa oleh pegawai Venizelist kononnya kerana penyiasatan yang perlahan terhadap percubaan pembunuhan itu, yang hampir berjaya. Thessaloniki, bersama-sama dengan seluruh Macedonia Yunani, telah mengambil sebahagian besar daripada kira-kira 1.3 juta orang Yunani yang diusir dari Turki dalam perintah wajib pertukaran penduduk 1923, dan majoriti penduduk pelarian hidup dalam kemiskinan tegar dengan mereka yang tinggal di kawasan luar bandar mencari rezeki dengan memetik tembakau.[34]

Kejatuhan harga tembakau antarabangsa dalam Kemelesetan Hebat menyebabkan keadaan hidup lebih rendah dan Macedonia adalah wilayah Yunani yang dilanda lebih teruk oleh Kemelesetan. Memandangkan di bawah pimpinan Raja Constantine bahawa Yunani telah dikalahkan pada tahun 1922, pelarian cenderung sangat memusuhi Kerabat Glücksburg dan Thessaloniki dikenali sebagai "sarang republikanisme".[34]

Rampasan kuasa yang gagal dengan konotasi pergolakan sosial dan protes mencemaskan elit Yunani dan membawa kepada perubahan ke arah kanan di kalangan elit, walaupun bukan orang Yunani. Akibat rampasan kuasa yang gagal, Liberal dilihat dalam kalangan elit sebagai parti pemberontakan dan huru-hara manakala ramai Populis takut dengan prospek revolusi yang berpaling di belakang pandangan Metaxas.[35]

Sebagai tindak balas kepada ketakutan rakyat Yunani yang miskin bangkit dalam revolusi, Metaxas menyeru supaya "perintah baru" fasis di Yunani, dengan alasan bahawa Kemelesetan Besar membuktikan kegagalan demokrasi dan fasisme adalah penyelesaiannya. Di bawah tekanan daripada Monarki yang baru diberi kuasa dan lebih ekstrem seperti Metaxas, Tsaldaris mengumumkan buat pertama kalinya hasratnya untuk mengadakan referendum untuk memulihkan monarki.[36]

Dalam pilihan raya 1935, beliau bekerjasama dalam kesatuan dengan parti Monarki kecil yang lain, mengembalikan tujuh ahli parlimen, satu prestasi yang diulangi dalam 1936 pilihan raya.[37]

Tsaldaris telah memanggil pilihan raya awal pada tahun 1935 sebagai cara untuk menangguhkan tekanan untuk mengadakan referendum untuk memulihkan monarki, dan kemenangannya yang menentukan dalam pilihan raya yang diboikot oleh Liberal buat masa ini seolah-olah menguatkan tangannya. Di wilayah Peloponnese, yang merupakan pusat tradisi diraja Yunani, parti Metaxas telah bernasib buruk, tetapi dia memenangi 20% undian di Athens, kebanyakannya di kawasan kejiranan kelas pertengahan dan kelas atas kerana orang kaya memandang Metaxas sebagai yang terbaik lelaki untuk "mengenakan perintah" ke atas Yunani.[38]

Apabila Menteri Perang, Jeneral Georgios Kondylis, sehingga ketika itu seorang republikan dan salah seorang pengasas Republik Hellenic Pertama pada tahun 1924, menyatakan dirinya menyokong pemulihan monarki pada 3 Julai 1935, beliau menjatuhkan semangat republikan dan lebih banyak lagi. republikan oportunistik mula berpaling tadah ke kem monarki, walaupun Metaxas mendapat sedikit faedah dalam pilihan raya. Kondylis menyatakan dirinya sebagai pengagum Itali Fasis dan Nazi Jerman, dan berdasarkan gesaannya untuk menamatkan republik yang beliau sendiri bantu untuk didirikan di bawah alasan bahawa memulihkan monarki akan mengalihkan pusat graviti politik di Yunani secara kekal ke kanan.[38]

Di bawah tekanan kuat dari Kondylis, Tsaldaris akhirnya membawa undang-undang yang diperlukan untuk referendum kepada pengundian di lantai parlimen pada 10 Julai 1935.[37] Dari Jun hingga Oktober 1935, terdapat satu suasana krisis di Yunani ketika Tentera Darat dibersihkan daripada pegawai Venizelist, khabar angin berkisar tentang rampasan kuasa sedang dirancang, Metaxas bercakap secara terbuka tentang kemungkinan perang saudara dan kebanyakan ahli politik takut terperangkap di pihak yang kalah kerana pakatan dibuat dengan pantas dan tidak dibuat. Menambah suasana krisis adalah gelombang mogok dan protes di seluruh negara di kawasan bandar dan luar bandar apabila penganggur menuntut pembaharuan sosial yang akan menangani Kemelesetan Besar. [39] Walaupun beliau tidak popular dengan orang Yunani, dari Ogos 1935 ahli politik mula secara terbuka melawat bekas Raja George II dalam buangan di London untuk meyakinkan beliau tentang kesetiaan mereka. Pada 8 Oktober 1935 dan 10 Oktober 1935, Menteri Luar Dimitros Maximos yang berada di Geneva menghadiri sesi Liga Bangsa-Bangsa, menelefon George untuk memberitahunya bahawa Tsaldaris sedang menyediakan resolusi Majlis Kebangsaan yang menyeru kepada kerajaan berperlembagaan.[40]

Dalam kedua-dua panggilan telefon, Maximos meminta George memberi komitmen secara terbuka untuk mematuhi resolusi Majlis Kebangsaan meminta beliau berkelakuan tegas sebagai raja berperlembagaan yang akan menegakkan demokrasi dan kedaulatan undang-undang. Kedua-dua kali George menolak dengan alasan bahawa sebagai seorang raja beliau berada di atas "prosedur" dan beliau akan memerintah Yunani mengikut cara yang beliau suka.[40] Pada 10 Oktober 1935, "Jeneral Guruh" kerana Kondylis dikenali melakukan rampasan kuasa atas nama "jawatankuasa revolusioner" yang menggulingkan Tsaldaris. Pada 3 November 1935, monarki telah dipulihkan dan George kembali ke Yunani untuk menuntut semula mahkotanya. [41] Kedutaan Amerika di Athens melaporkan bahawa pendapat umum menentang raja dengan tegas, dan memerlukan "keajaiban" bagi George untuk mengekalkan takhtanya kerana beliau tidak mempunyai apa-apa sokongan popular.[42]

Perdana Menteri dan Rejim 4 Ogos[sunting | sunting sumber]

EON lambang.

Selepas plebisit yang banyak ditipu, George II kembali untuk menaiki takhta pada tahun 1935. Tahap penipuan pengundian dapat dilihat di Crete, tanah air Venizelos, sebuah pulau yang terkenal dengan republikannya, menunjukkan 50,655 undi untuk memulihkan monarki dan hanya 1,276 undi untuk mengekalkan republik itu, seorang tokoh yang dianggap secara meluas pada masa itu sebagai ketawa.[42] Pada 11 Disember 1935, raja bertemu dengan Ernst Eisenlohr, utusan Jerman di Athens, yang dalam akaun perbualannya mengingatkannya bahawa Jerman adalah rakan perdagangan terbesar Yunani dan bahawa:

"fakta keseimbangan aktif yang berterusan memihak kepada Yunani yang timbul daripada pertukaran barangan membolehkan Yunani memperoleh komoditi dari Jerman yang tidak dapat dibelinya dari negara lain kerana kekurangan bekalan pertukaran asing yang mencukupi Dalam membincangkan perubahan ekonomi, saya berusaha untuk menjelaskan kepada Raja bahawa Yunani tidak boleh hidup tanpa pelanggan Jermannya dan, khususnya, pengurangan atau. pemberhentian pembelian tembakau kita mesti membawa kepada pemiskinan petani Macedonia dan dengan itu kepada gangguan besar dalam politik domestik Yunani [penekanan dalam asal]. Oleh itu, pemupukan perhubungan ini dengan berhati-hati (antara Jerman dan Yunani) adalah sama pentingnya dengan politik dan juga keharusan ekonomi."[43]

Untuk kekal dalam rahmat pihak Reich, Eisenlohr memberitahu rajanya bahawa baginda mesti "mengikat angkatan bersenjata dengan peribadinya dan dengan itu menyediakan dirinya dengan benteng yang boleh dipercayai untuk takhtanya dalam arus politik dalaman yang sentiasa berubah"; walaupun Eisenlohr tidak menyebut nama Metaxas, ia jelas bahawa beliau adalah "benteng pertahanan yang boleh dipercayai" yang beliau mahu raja bergantung kepada. Pada masa itu, menteri luar Romania Nicolae Titulescu sedang berusaha untuk mengaitkan Entente Kecil Czechoslovakia, Romania dan Yugoslavia bersama-sama dengan Pakatan Balkan Yugoslavia, Romania, Yunani dan Turki, yang dibantah keras oleh Eisenlohr, dengan mengatakan beliau mahu raja melantik sebagai perdana menteri seseorang yang mesra terhadap Jerman yang akan memveto rancangan Titulescu, yang bertujuan membina pakatan menentang Jerman.[44]

Selepas pilihan raya pada 26 Januari 1936, pihak Venizelis dan anti-Venizelis tidak dapat membentuk kerajaan terutamanya atas persoalan pengembalian pegawai demokratik gerakan 1935 kepada tentera. Pada pilihan raya 1936, pihak Venizelis memenangi 141 kerusi manakala pihak Populis setia kepada Tsaldaris memenangi 72 kerusi, satu lagi puak pihak Populis setia kepada Ioannis Theotokis memenangi 38 kerusi, pengikut Kondylis memenangi 12 kerusi dan parti Eleftherophrones Metaxas hanya memenangi 7 kerusi, menjadikan Metaxas dari segi pilihan raya sebagai pemimpin sayap kanan yang paling lemah. Kejutan terbesar dalam pilihan raya 1936 ialah kejayaan Parti Komunis Yunani (KKE) yang memenangi 15 kerusi, membangkitkan reaksi histeria di pihak kanan bahawa ini meramalkan revolusi Komunis dan kebimbangan telah disuarakan bahawa ramai rakyat jelata akan menyertai KKE.[45]

Pada tahun 1935, Komintern telah mengarahkan parti Komunis di seluruh dunia untuk terlibat dalam "barisan popular" menentang fasisme, bersekutu dengan parti sayap kiri yang lain. Berikutan arahan Komintern, KKE mengisytiharkan dirinya memihak kepada "barisan popular" untuk menyatukan semua parti berhaluan kiri menentang fasisme, dan menyeru untuk mengadakan pakatan dengan pihak Venizelis.[46]

Berdepanan dengan parlimen yang dibahagikan sama rata antara kiri dan kanan, pihak Liberal menyertai rundingan untuk sokongan Komunis untuk kerajaan Liberal. Ketua Staf Am Tentera, Jeneral Alexandros Papagos, memberitahu raja bahawa Tentera Darat akan melakukan rampasan kuasa serta-merta jika pihak Liberal membuat pakatan dengan KKE, dengan mengatakan beliau tidak akan membenarkan Komunis membentuk kerajaan atau pun mempunyai sebarang peranan dalam kerajaan.[47]

Bertentangan dengan jangkaan, George tidak berpihak pada pilihan raya 1936 dan kekal berkecuali, berkelakuan sekali sebagai raja berperlembagaan. Baginda telah menjangkakan Liberal akan kalah, dan dengan pihak Venizelis membentuk blok terbesar di Parlimen, baginda menghadapi tuntutan supaya pegawai pihak Veniselis yang dipecat pada tahun 1935 dinyatakan semula, yang mengakibatkan amaran daripada pihak sayap kanan bahawa raja berisiko dihantar ke buang negeri sekali lagi jika mana-mana pegawai yang diberhentikan menerima komisen mereka semula.[45] Terdapat kemurkaan yang besar dalam kalangan sayap kanan kepada raja kerana "menyusun" pemilihan yang memihak kepada Venizelist ( iaitu berkecuali), dan raja berhadapan dengan situasi di mana penyokong setianya hampir berpaling daripadanya.[48] Tsaldaris mahu berkompromi dalam isu Pegawai Venizelist, bersetuju bahawa sesetengah akan mengembalikan komisen mereka, tetapi Theotokis menentang sebarang kompromi, dan oleh itu ia adalah pertikaian antara Tsaldaris lwn. Theotokis berbanding pertikaian antara Venizelist lwn. anti-Venzelist yang benar-benar melumpuhkan parlimen.[49]

Walaupun Kondylis telah memainkan peranan penting dalam memulihkan monarki pada tahun 1935, George sangat tidak mempercayainya kerana beliau tidak lupa bahawa Kondylis yang telah menggulingkan dan membuangnya pada tahun 1924. George sering berfikir bahawa jika beliau akan memainkan peranan Raja Victor Emmanuel III, beliau mahu Mussolininya menjadi seorang yang setia kepada monarki, yang menolak Kondylis dan membawa raja beralih kepada Metaxas.[48]

Dalam beberapa siri inisiatif, King George II dapat memainkan peranan yang menentukan dalam membentuk kancah politik. Pada 5 Mac, George II melantik Metaxas sebagai Menteri Pertahanan, jawatan di mana beliau akan kekal sehingga kematiannya pada tahun 1941. Kepentingan politik pelantikan ini adalah besar kerana Metaxas bukan sahaja seorang Monarki yang berdedikasi tetapi salah seorang daripada segelintir ahli politik yang telah menyokong secara terbuka pengenaan rejim autoritarian, bukan parlimen di Yunani.[perlu rujukan]

Pada 14 Mac, kerajaan Demertzis telah mengangkat sumpah, dan Ioannis Metaxas dilantik sebagai naib presiden kerajaan dan Menteri Pertahanan. Demertzis meninggal dunia secara mengejut pada 13 April. Pada hari yang sama, raja melantik Metaxas Perdana Menteri. Tindakan pertama Metaxas ialah mengumumkan tentangan beliau terhadap rancangan Titulescu, dengan menyatakan bahawa beliau menentang Yunani yang bersekutu dengan mana-mana kuasa bukan Balkan, yang membunuh rancangan Titulescu yang memerlukan persetujuan sebulat suara dari semua negeri Pakatan Balkan.[50] Berikutan kegagalan oleh Venizelist untuk mencapai persetujuan dengan parti anti-Venizelist, kerajaan Metaxas memperoleh undi percaya daripada Dewan Parlimen pada 27 April dengan 241 undi menyokong , 4 berpantang dan 16 menentang. Tiga hari kemudian, Dewan Parlimen memutuskan dan menggantung kerjanya selama lima bulan, memberi kuasa kepada kerajaan untuk mengeluarkan dekri perundangan mengenai semua perkara, dengan persetujuan jawatankuasa parlimen yang tidak pernah beroperasi. Pelantikan Metaxas sebagai perdana menteri menyebabkan gelombang mogok di seluruh negara dengan Macedonia menjadi pusat protes dan mogok. Pada 29 April 1936, petani tembakau Macedonia melancarkan mogok untuk membantah pelantikannya dan pada 9 Mei mogok umum bermula di Thessaloniki.[51]

Pergolakan industri yang meluas memberi Metaxas justifikasi untuk mengisytiharkan keadaan darurat pada 4 Ogos 1936 dengan alasan "bahaya komunis". Dengan sokongan Raja, baginda menangguhkan parlimen selama-lamanya dan menggantung pelbagai perkara dalam perlembagaan yang menjamin kebebasan awam. Dalam ucapan radio nasional, Metaxas mengisytiharkan bahawa sepanjang tempoh darurat, beliau akan memegang "semua kuasa yang saya perlukan untuk menyelamatkan Yunani daripada malapetaka yang mengancamnya." Rejim yang diwujudkan akibat rampasan kuasa sendiri ini dikenali sebagai "Rejim 4 Ogos" selepas tarikh pengisytiharannya.

Greece sejak 4 Ogos menjadi Negara antikomunis, Negara antiparlimen, Negara totalitarian. Sebuah Negara berdasarkan petani dan pekerjanya, dan begitu antiplutokratik. Sudah tentu tidak ada parti tertentu untuk mentadbir. Parti ini adalah semua Rakyat, kecuali komunis yang tidak boleh diperbaiki dan ahli politik parti lama yang reaksioner.

— Ioannis Metaxas, [52]

Propaganda rejim mempersembahkan Metaxas sebagai "Petani Pertama", "Pekerja Pertama" dan "Bapa Kebangsaan" orang Yunani. Metaxas menerima pakai gelaran Arkhigos, bahasa Yunani untuk "pemimpin" atau "ketua", dan mendakwa "Tamadun Hellenic Ketiga", berikutan Greeuk purba dan Kristian Empayar Byzantine pada Zaman Pertengahan . Propaganda negara menggambarkan Metaxas sebagai "Penyelamat Negara", membawa perpaduan kepada negara yang berpecah belah.[53]

Dasar dalam negeri[sunting | sunting sumber]

Lihat juga: Metaxisme
Ahli-ahli Pertubuhan Belia Kebangsaan Yunani (EON) memberi tabik hormat kepada Ioannis Metaxas.

Mencorak rejimnya pada kerajaan Eropah yang autoritarian pada masa itu (terutamanya Fasis Itali), Metaxas mengharamkan parti politik (termasuk partinya sendiri), melarang mogok dan memperkenalkan penapisan media yang meluas. Perpaduan nasional harus dicapai dengan pemansuhan sistem parlimen politik sebelum ini, yang dilihat telah meninggalkan negara dalam keadaan huru-hara (lihat National Schism).[54] Metaxas tidak menyukai parti lama dalam landskap politik, termasuk konservatif tradisional.[54]

Seiring dengan anti-parlimen, anti-komunisme membentuk agenda politik utama kedua rejim 4 Ogos.[55] Menteri Keselamatan Konstantinos Maniadakis dengan cepat menyusup dan secara praktikal membubarkan Parti Komunis Yunani dengan merampas arkibnya dan menangkap pemimpin Komunis Nikos Zachariadis.[56] Metaxas sendiri menjadi Menteri Pendidikan pada tahun 1938 dan meminta semua teks sekolah ditulis semula agar sesuai dengan ideologi rejim.[57]

Menindas Komunisme diikuti dengan kempen menentang kesusasteraan "anti-Greek" yang dilihat berbahaya kepada kepentingan negara.[57] Pembakaran bukusasaran pengarang seperti Goethe, Shaw dan Freud, dan beberapa penulis Yunani .[57]

Arthur Koestler, yang melawat Athens pada tahun 1938, menyatakan bahawa walaupun Plato "Republic" berada dalam senarai buku terlarang Metaxas – yang pada pandangan Koestler menjadikan pemerintahan diktator Metaxas "bodoh dan ganas".[perlu rujukan] Pada masa itu Koestler bertemu secara rahsia dengan ahli-ahli pembangkang bawah tanah, mendengar daripada mereka "kisah-kisah mengerikan tentang kekejaman polis, terutamanya kes penyeksaan yang tidak terkata yang dikenakan ke atas seorang gadis muda yang komunis".[58] Terdapat khabar angin tentang penggunaan minyak kastor kepada tahanan politik, sama seperti di Itali fasis.[perlu rujukan]

Cuba untuk membina keadaan korporat dan mendapatkan sokongan popular, Metaxas menerima pakai atau menyesuaikan banyak institusi Fasis Itali: Perkhidmatan Buruh Kebangsaan, lapan jam hari kerja, penambahbaikan mandatori untuk keadaan kerja, dan Institut Insurans Sosial (Yunani: Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, IKA), masih merupakan institusi keselamatan sosial terbesar di Yunani.[perlu rujukan] 2018

Dari segi perlambangan, salam Rom dan Minoan kapak dua, labrys, telah diperkenalkan. Tidak seperti Mussolini, bagaimanapun, Metaxas kekurangan sokongan yang diberikan oleh parti politik massa; memang dia sengaja meletakkan dirinya di atas politik. Satu-satunya organisasi massa rejim ialah National Organization of Youth (EON), yang sastera dan majalahnya dipromosikan di sekolah.[57] Sepanjang pemerintahannya, kuasa Metaxas terletak terutamanya pada tentera dan sokongan Raja George II.[32]

Dasar luar negeri dan perang dengan Itali[sunting | sunting sumber]

Rencana utama: Perang Yunani-Itali
Ioannis Metaxas bersama George II dari Yunani dan Alexandros Papagos semasa mesyuarat Majlis Perang Inggeris-Yunani.

Ia kerap tersilap percaya bahawa Metaxas mengikuti pendirian neutral dalam dasar luar dengan cuba mengimbangi antara Britain dan Jerman atau bahawa beliau mempunyai dasar pro-Jerman.[59] Walau bagaimanapun, seperti yang telah dibuktikan oleh kajian baru-baru ini, Yunani di bawah Metaxas kekal sebagai sekutu rapat Britain, dan beliau tidak pernah berhasrat untuk mengamalkan dasar pro-Paksi.[59] Selain itu, dasar luar negara rejim ditentukan terutamanya oleh George II dari Yunani, yang mempunyai hubungan rapat dengan kerajaan British.[59]

Sejak insiden Corfu pada tahun 1923, orang Yunani telah menganggap Itali sebagai musuh utama, dan selagi Itali dan Jerman dibahagikan oleh Soalan Austria, Metaxas melihat Jerman sebagai pengimbang kepada Itali.[60] Ahli sejarah British D. C. Watt menyifatkan Metaxas sebagai hidup "dalam dunia paranoiac" dan yakin bahawa Britain sedang berusaha untuk menggulingkannya dan melihat rancangan menentangnya di mana-mana.[61] Kemunculan "Paksi Rom-Berlin" pada tahun 1936 sangat mengganggu pengiraan Metaxas dan memaksanya untuk menilai semula penjajaran dasar luar Yunani, walaupun beliau terus berharap untuk seketika bahawa Jerman akan menghalang Itali di Balkan.[60] Pada akhir 1930-an, seperti juga negara-negara Balkan yang lain, Jerman menjadi rakan dagang terbesar Yunani.

Untuk memecahkan penguasaan Jerman di Balkan, British bersetuju untuk melancarkan "serangan ekonomi" ke Balkan pada November 1938, tetapi persoalan sama ada Britain harus membeli tanaman tembakau Yunani membawa kepada banyak perdebatan dalam kerajaan British apabila bantahan dibuat. bahawa perokok British, yang terbiasa dengan tembakau Kanada dan Amerika, tidak sepatutnya menghisap tembakau Yunani.[62] Metaxas sendiri mempunyai reputasi sebagai Germanophile sejak pengajiannya di Jerman dan peranannya dalam Perpecahan Nasional.[61] Kesusasteraan rejim memberi pujian kepada negara-negara autoritarian Eropah yang lain, terutamanya Francisco Franco, Benito Mussolini dan Adolf Hitler.[perlu rujukan] Pada Oktober 1938, Metaxas bertanya kepada Michael Palairet, pihak British menteri di Athens, untuk pakatan dengan harapan bahawa British akan menolaknya, seperti yang mereka lakukan, yang akan mewajarkan berkecuali Yunani jika perang dunia lain akan meletus.[61]

Walau bagaimanapun, peristiwa secara beransur-ansur mendorong Metaxas untuk condong ke arah Perancis dan Britain. Raja George dan kebanyakan elit negara itu berpegang teguh anglophile, dan penguasaan British Angkatan Laut Diraja di Mediterranean tidak boleh diabaikan oleh negara maritim seperti Yunani.[61] Tambahan pula, matlamat perluasan Itali pimpinan Mussolini mendorong Yunani untuk condong ke arah pakatan Franco-British.[63] Pada 4 April 1939, Itali menakluk Albania dan Mussolini telah melakukan 20 bahagian untuk menduduki Albania, yang mana lebih ramai orang daripada yang diperlukan untuk menduduki sebuah negara kecil seperti Albania.

Metaxas menjadi yakin bahawa pencerobohan Itali akan Yunani akan berlaku.[60] Pada 8 April 1939, Metaxas memanggil Palairet untuk bermesyuarat pada tengah malam untuk memberitahunya bahawa Yunani akan bertarung mati-matian jika Itali menyerang, dan beliau meminta bantuan British.[60] Fakta bahawa Jerman telah menyokong pengilhakan Itali akan Albania menunjukkan Hitler menyokong cita-cita Itali di Balkan, yang menyebabkan Metaxas tiada pilihan tetapi beralih kepada Britain sebagai pengimbang kepada Itali.[61] Pada 13 April 1939, Perdana Menteri Britain Neville Chamberlain berucap di Dewan Rakyat, dan Perdana Menteri Perancis Édouard Daladier bercakap di Dewan Perwakilan, mengumumkan jaminan bersama Anglo-Perancis Romania dan Yunani.[64] Pada hari yang sama, Tuan Hughe Knatchbull-Hugessen, duta British di Turki, meminta orang Turki untuk membuka rundingan kakitangan dengan orang Yunani supaya mereka boleh datang membantu Yunani sekiranya berlaku Pencerobohan Itali.[65] Walaupun Yunani mengisytiharkan berkecuali pada September 1939, penerimaan Metaxas terhadap "jaminan" Inggeris-Perancis pada April 1939 mengaitkan Yunani dengan pihak Sekutu.

Mengenai Turki, Metaxas meneruskan dasar persahabatan dan hubungan baik, yang telah dimulakan oleh Venizelos. Kehadiran dan cita-cita Itali di Laut Aegean menyebabkan beliau tiada pilihan lain. Pada hari kematian Atatürk, Metaxas menyampaikan surat dan ucapan takziah.

Usaha Metaxas untuk menghalang Yunani daripada berperang telah dibatalkan apabila Mussolini menuntut hak pendudukan akan tapak Yunani yang strategik. Apabila Duta Itali Emanuele Grazzi melawat kediaman Metaxas dan menyampaikan tuntutan ini pada malam 28 Oktober 1940, Metaxas dengan ringkas menjawab dalam bahasa Perancis (bahasa diplomasi), Alors, c'est la guerre (" Jadi perang").[66] Kisah popular, yang dipromosikan oleh balu Metaxas Lela, adalah beliau hanya memberitahu Grazzi Ochi!" ("Tidak!") dan imej Metaxas menjerit "ochi!" semasa pembentangan ultimatum Itali menjadikan perdana menteri yang sebelum ini tidak popular menjadi wira negara.[66]

Beberapa jam kemudian, Itali menyerang Yunani dari Albania dan memulakan Perang Greco-Itali. Keesokan harinya, Metaxas memanggil sidang akhbar peribadi. Beliau menyatakan kepada wartawan supaya berhati-hati dengan berita semasa perang, bahawa kuasa Paksi tidak boleh memenangi perang dan Yunani akan berada di pihak yang menang. Beliau berkata bahawa sehingga itu, beliau mengikuti dasar berkecuali (sama seperti Raja Constantine semasa Perang Dunia Pertama), tetapi selepas serangan Itali akan Yunani, beliau perlu mengikut dasar Venizelos.

Tentera Hellenic melancarkan pertahanan yang berjaya dan serangan balas seterusnya yang memaksa Itali kembali, menduduki sebahagian besar Albania selatan, yang biasanya dirujuk oleh orang Yunani sebagai "Epirus Utara". Pada April 1941, Jerman menyerang Yunani untuk membantu Itali.

Kematian dan legasi[sunting | sunting sumber]

Metaxas tidak pernah melihat pencerobohan Itali-Jerman bersama Yunani semasa Pertempuran Yunani kerana kematiannya di Athens pada 29 Januari 1941 daripada apa yang telah digambarkan, secara pelbagai, sebagai kanser tekak atau abses tekak atau pharyngeal phlegmon yang kemudiannya membawa kepada toksemia yang tidak dapat dirawati.[67] Walau bagaimanapun, orang Yunani terus meraikan Hari Ohi pada 28 Oktober sebagai mengenang penolakannya kepada Ultimatum Itali pada hari itu pada tahun 1940.[68]

Beliau digantikan oleh Alexandros Koryzis. Selepas kematian Metaxas, pasukan penceroboh terpaksa mengambil kira kubu pertahanan yang dibina oleh Metaxas di Yunani Utara. Kubu pertahanan ini dibina di sepanjang sempadan Bulgaria dan dikenali sebagai Metaxas Line. Sehingga junta tentera Yunani 1967–1974, Metaxas diberi penghormatan sebagai patriot dan pemimpin perang menentang Itali. Semasa junta, kecuali sebilangan kecil penyokong rejimnya (iaitu organisasi "4 Ogos") yang diharamkan) dan beberapa anggota kerajaan, tiada projek besar yang menghormati Metaxas telah dijalankan. Beberapa patung Metaxas telah dibina di bandar-bandar kecil dan pinggir Athens, kebanyakannya selepas inisiatif tempatan.

Idea untuk mendirikan patung Metaxas di pusat Athens tidak diterima oleh kerajaan dan Georgios Papadopoulos, yang memilih untuk mengenal pasti dengan Eleftherios Venizelos sebaliknya, merasmikan di Athens sebuah patung besar yang terakhir. Pada tahun-tahun terakhir junta, beberapa pegawai tempatan kecil rejim, yang kecewa dengan langkah liberalisasi yang dirancang oleh Papadopoulos, mendirikan patung Metaxas di beberapa bandar, untuk mengecewakan Papadopoulos. Sementara itu, semasa dan tidak lama selepas pemerintahan diktator, hubungan ideologi yang dibayangkan antara junta 1967 dan rejim Metaxas dan fasisme telah dibina, melalui buku dan karya seni, seperti buku Spyros Linardatos pada rejim 4 Ogos. (1965 dan 1966) dan filem Days of '36 oleh Theo Angelopoulos. Konsep ini telah diterima pakai oleh perjuangan antidiktator dan mempunyai kesan yang mendalam pada pengeluaran sejarah berikutnya. Kumpulan penentang telah meletupkan Metaxas di pinggir bandar Piraeus pada tahun 1972. Konsep ini menjadi arus perdana selepas 1974.

Sejarah mikro patung Metaxas diperiksa oleh Kouki K. dan Antoniou D. dalam kajian tentang pembinaan persamaan ideologi antara Metaxas, junta 1967 dan fasisme dalam sejarah Yunani moden.[69][70]

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ Muzium Benaki, "Greek history – The dictatorship of Ioannis Metaxas and the start of World War II 1936–1940", [Sejarah Yunani – Kediktatoran Ioannis Metaxas dan permulaan Perang Dunia II 1936–1940]
  2. ^ Catatan: Yunani secara rasmi mengguna pakai kalendar Gregorian pada 16 Februari 1923 (yang menjadi 1 Mac). Semua tarikh sebelum itu, melainkan dinyatakan secara khusus, adalah Gaya Lama.
  3. ^ Payne, Stanley G (1995). A History of Fascism, 1914–45 [Sejarah Fasisme, 1914–45] (dalam bahasa Inggeris). University of Wisconsin Press. ISBN 0-299- 14874-2.
  4. ^ Lee, Stephen J. 2000. European Dictatorships, 1918–1945, [Kediktatoran Eropah, 1918–1945] Routledge; 2 ed. ISBN 0415230462.
  5. ^ a b c d e f g h i Συνοπτική Ιστορία του ΓΕΣ, 2001, m/s. 140.
  6. ^ Ευγενίου Ρίζου Ραγκαβή, Livre d' Or de la noblesse ionienne, Vol. 2 – Cephalonie, Αθήναι 1926, Ελευθερουδάκης
  7. ^ a b c d e Papacomsa 2007, m/s. 166.
  8. ^ a b Watt 1989, m/s. 209.
  9. ^ Papacomsa 2007, m/s. 166–167.
  10. ^ Papacomsa 2007, m/s. 167.
  11. ^ a b Papacomsa 2007, m/s. 168.
  12. ^ Επίτομη ιστορία συμμετοχής στον Α′ Π.Π., 1993, m/s. 4–6.
  13. ^ Επίτομη ιστορία συμμετοχής .Π′ον .Π′ον , 1993, m/s. 6–8.
  14. ^ Επίτομη ιστορία συμμετοχής στον Α′ Π.Π., 1993, m/s. 8–9.
  15. ^ Επίτομη ιστορία συμμετοχής στον .Α′ 1993, m/s. 6, 17.
  16. ^ Επίτομη ιστορία συμμετοχής στον Α′ Π.Π, m/s. 117 Ogos.
  17. ^ Επίτομη ιστορία συμμετοχής στον Α′ Π.Π., 1993, m/s. 18.
  18. ^ Επίτομη ιστορία συμμετοχής στον Α′ Π.Π., 1993 & 9.
  19. ^ Επίτομη ιστορία συμμετοχής Ατον . Π., 1993, m/s. 20.
  20. ^ Επίτομη ιστορία συμμετοχής στον Α′ Π.Π., 1993, m/s. 21–23.
  21. ^ Επίτομη ιστορία συμμετοχής στον Α′ Π.Π.2 memutuskan tawaran Α′ Π.Π, m/s. 26–27.
  22. ^ Επίτομη ιστορία συμμετοχής στον Α′ Π.Π., m/s. 26–29.
  23. ^ Επίτομη ιστορία συμμετοχής στον Α′ Π.Π., 1993, m/s. 41–43.
  24. ^ Επίτομη ιστορία συμία συμμεοχ.Πετοχ .Πετοχ, m/s. 45–49.
  25. ^ Επίτομη ιστορία συμμετοχής στον Α′ Π.Π., 1993, m/s. 49.
  26. ^ Richard Clogg, A Concise History of Greece, 2002
  27. ^ Papacomsa 2007, m/s. 169.
  28. ^ Έγγραφο Α. Ράμμου, Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αρχείο Ι. Μεταξά, Φακ. 53, όπως αναφέρεται στο Πετρίδης Παύλος, Σύγχρονη Ελληνική Ελληνική Ελληνική κοβόστης, 2000, ISBN 960-270-858-1
  29. ^ Λεύκωμα των υπό την αιγίδα της άεεγ άεεγ Ελλάδος Τεκτονικών Στοών, Αθήνα 1998, σελ.47
  30. ^ a b c Papacomsa 2007, m/s. 170.
  31. ^ MacMillan, Margaret (2003). Paris 1919: Enam Bulan Yang Mengubah World (PDF). Random House Trade Paperbacks. m/s. 441. ISBN 978-0375760525.
  32. ^ a b Cliadakis 1979, m/s. 117.
  33. ^ a b Cliadakis 1979, m/s. 117–118.
  34. ^ a b c Cliadakis 1979, m/s. 118.
  35. ^ Cliadakis 1979, m/s. 118–119.
  36. ^ Cliadakis 1979, m/s. 119–120.
  37. ^ a b Cliadakis 1979, m/s. 120.
  38. ^ a b Cliadakis 1979, m/s. 120–121.
  39. ^ Cliadakis 1979, m/s. 121.
  40. ^ a b Cliadakis 1979, m/s. 122.
  41. ^ Cliadakis 1979, m/s. 121–123.
  42. ^ a b Cliadakis 1979, m/s. 123.
  43. ^ Cliadakis 1979, m/s. 125.
  44. ^ Cliadakis 1979, m/s. 126.
  45. ^ a b Cliadakis 1979, m/s. 127.
  46. ^ Cliadakis 1979, m/s. 128–129.
  47. ^ Cliadakis 1979, m/s. 127–129.
  48. ^ a b Cliadakis 1979, m/s. 127–128.
  49. ^ Cliadakis 1979, m/s. 129.
  50. ^ Cliadakis 1979, m/s. 130–131.
  51. ^ Cliadakis 1979, m/s. 131.
  52. ^ Metaxas diary p. 553
  53. ^ Petrakis, Marina (2006). Mitos Metaxas: diktator dan propaganda di Greece. I.B.Tauris. m/s. 39. ISBN 1-84511-037-4.
  54. ^ a b Petrakis (2006), hlm . 32
  55. ^ Petrakis (2006), hlm. 33
  56. ^ Petrakis (2006) ), hlm. 34
  57. ^ a b c d Petrakis (2006), hlm. 37
  58. ^ Arthur Koestler, The Invisible Writing, Ch. 35
  59. ^ a b c Koliopoulos Ioannis, Ο Μεταξάς και οι εξωτερικές σχέσεις της Ελλάδας, στο: "Ο Μεταξάς και η Εποχή του" (edited by Thanos Veremis), εκδόσεις Ευρασία, Αθήνα 2009, σελ. 194–195
  60. ^ a b c d Watt, D.C. Bagaimana Perang Datang, London: Heinemann, 1989 hlm. 210.
  61. ^ a b c d e Watt, D.C. Bagaimana Perang Tiba, London: Heinemann, 1989 hlm. 209.
  62. ^ Watt, D.C. How War Comes, London: Heinemann, 1989 ms. 89–90.
  63. ^ Petrakis (2006), hlm. 40
  64. ^ Watt, D.C. Bagaimana Perang Datang, London: Heinemann, 1989 hlm. 214.
  65. ^ Watt, D.C. Bagaimana Perang Datang, London: Heinemann, 1989 hlm. 276.
  66. ^ a b Brewer 2016, m/s. 9.
  67. ^ "Kematian Metaxas | Projek Metaxas" (dalam bahasa Inggeris). 22 Ogos 2006. Dicapai pada 2023-04-14.
  68. ^ Sultan, Ali (2021-04-15). "Hari Ohio - 28 Oktober". National Today (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2023-04-14.
  69. ^ .com/watch?v=kYYak7FNkI8 Antoniou Dimitris, "Menjadikan Junta Fasis: Perjuangan Anti-Diktator, Kolonel, dan Patung Ioannis Metaxas". Ceramah, diterbitkan di youtube.com pada 30 Mei 2017 oleh Program Pengajian Hellenic Sacramento State University.
  70. ^ Kouki K. & Antoniou D., (2017). "Menjadikan junta fasis: Perjuangan antidiktator, kolonel, dan patung Ioannis Metaxas". Jurnal Pengajian Yunani Moden, 35(2), 451–480

Sumber[sunting | sunting sumber]

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Jawatan politik
Didahului oleh
Konstantinos Demertzis 		Perdana Menteri Yunani
13 April 1936 – 29 Januari 1941 		Diikuti oleh:
Alexandros Koryzis
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Ioannis_Metaxas&oldid=6186468"