Kesan gincu (ekonomi)

Kesan gincu ialah teori yang mengatakan bahawa semasa krisis ekonomi, pengguna akan lebih rela beli barangan mewah yang kurang mahal. Contohnya, daripada membeli beg atau baju mahal, mereka akan membeli barang kosmetik mahal seperti gincu berjenama. Teori ini mengandaikan bahawa sekelompok pengguna akan tetap membeli barangan mewah walaupun ekonomi merudum. Apabila pengguna kurang percaya pada ekonomi, mereka akan membeli barang yang kurang dampaknya terhadap duit mereka yang sedia ada. Di luar dunia kosmetik, pengguna mungkin akan ingin membeli barangan barangan mewah lain seperti kopi mahal atau alat elektronik yang lebih kecil dan lebih murah.

"Kesan gincu" diambil daripada bahasa Inggeris di Amerika Syarikat. Khabar angin mengatakan bahawa jualan gincu melipat dua ganda selepas serangan 11 September di AS; akan tetapi, sumber-sumber lain menyatakan bahawa ini gembar-gembur sahaja. Dalam sebuah rencana New York Times bertarikh 1 Mei 2008, Leonard Lauder dikata telah menyatakan syarikat beliau nampak jualan gincu meningkat selepas serangan pengganas tersebut tapi beliau tidak kata ia telah meningkat dua kali ganda. Juliet Shor dalam buku beliau The Over Spent American membincangkan tentang pengguna membeli gincu yang lebih mahal dan berprestij, khususnya Chanel, untuk digunakan di tempat awam, berbanding dengan jenama yang lebih murah dan kurang berprestij yang digunakan di bilik mandi semasa bersendirian.

The Economist telah menguji kesan gincu pada tahun 2009 dengan analisis statistik, menyatakan bahawa "statistik lampau yang boleh dipercayai tentang penjualan gincu sukar dicari, dan kebanyakan pendukung teori gincu ini hanya boleh menuding kepada kejadian terpencil untuk membuktikan sebuah fenomena yang lebih besar. Data yang dikumpul oleh Kline & Company, sebuah kumpulan penyelidik pasaran, menunjukkan bahawa jualan gincu kadangkala meningkat semasa ekonomi jatuh tetapi jualan gincu tetap meningkat semasa senang. Dengan erti kata lain, tidak ada korelasi yang kukuh."