Televisyen 3D
Televisyen 3D (3DTV) adalah televisyen yang menyampaikan persepsi mendalam kepada penonton dengan menggunakan teknik seperti paparan stereoskopi, paparan multi-paparan, kedalaman 2D tambahan, atau sebarang bentuk paparan 3D yang lain. Set televisyen televisyen yang paling moden menggunakan sistem 3D shutter aktif atau sistem 3D terpolarisasi, dan ada yang autostereoskopi tanpa memerlukan cermin mata. Setakat tahun 2018, kebanyakan set TV TV dan perkhidmatan tidak lagi tersedia.[1]
Sejarah[sunting | sunting sumber]
Stereoskopi pertama kali dicipta oleh Sir Charles Wheatstone pada tahun 1838.[2][3] Ia menunjukkan bahawa apabila dua gambar dilihat secara stereoskopik, ia digabungkan oleh otak untuk menghasilkan persepsi kedalaman 3D. Stereoskopi itu diperbaiki oleh Louis Jules Duboscq, dan gambar Ratu Victoria yang terkenal dipamerkan di The Great Exhibition pada tahun 1851. Pada tahun 1855 Kinematoscope dicipta. Pada akhir 1890-an, perintis filem British William Friese-Greene memfailkan paten untuk proses filem 3D. Pada 10 Jun 1915, bekas ketua pengarah Edison Studios Edwin S. Porter dan William E. Waddell menyampaikan ujian dalam anaglyph merah-hijau kepada penonton di Teater Astor di New York City dan pada tahun 1922 filem 3D awam pertama The Power of Love was displayed.
Televisyen 3D stereoskopi telah dibuktikan buat kali pertama pada 10 Ogos 1928, oleh John Logie Baird di premis syarikatnya di 133 Long Acre, London.[4] Baird mempelopori pelbagai sistem televisyen 3D menggunakan teknik tiub elektro-mekanikal dan tiub sinar. TV 3D pertama dihasilkan pada tahun 1935, dan kamera 3D masih stereoskopik untuk kegunaan peribadi telah menjadi agak biasa oleh Perang Dunia Kedua. Banyak filem 3D dihasilkan untuk siaran teater di Amerika Syarikat pada tahun 1950-an ketika televisyen mula menjadi popular. Filem pertama adalah Bwana Devil dari United Artists yang dapat dilihat di seluruh Amerika Syarikat pada tahun 1952. Satu tahun kemudian, pada tahun 1953, filem House of Wax yang dipamerkan 3D juga menampilkan bunyi stereofonik. Alfred Hitchcock menghasilkan filem beliau Dial M for Murder dalam 3D, tetapi untuk tujuan memaksimumkan keuntungan filem itu dilepaskan dalam 2D kerana tidak semua pawagam dapat memaparkan filem 3D. Pada tahun 1946, Kesatuan Soviet juga membangunkan filem 3D, dengan Robinzon Kruzo menjadi filem 3D penuh pertama.[5] Orang ramai teruja melihat filem 3D, tetapi ditolak oleh kualiti mereka yang kurang baik. Kerana ini, populariti mereka merosot dengan cepat. Terdapat percubaan lain pada tahun 1970-an dan 80-an untuk membuat filem-filem 3D lebih arus perdana dengan keluaran Friday the 13th Part III (1982) dan Jaws 3-D (1983).[6] Pertunjukan 3D menjadi lebih popular sepanjang tahun 2000an, memuncak dalam kejayaan persembahan 3D Avatar pada Disember 2009 dan Januari 2010.[7]
Walaupun filem 3D pada umumnya diterima dengan baik oleh orang awam, televisyen 3D tidak menjadi popular sehingga selepas pameran perdagangan CES 2010, apabila pengeluar utama mula menjual barisan penuh televisyen 3D.[8] Menurut DisplaySearch, penghantaran televisyen 3D berjumlah 41.45 juta unit pada 2012, berbanding 24.14 pada tahun 2011 dan 2.26 pada tahun 2010.[9] Pada akhir tahun 2013, jumlah penonton TV 3D mula menurun,[10][11][12][13][14] dan pada tahun 2016, pembangunan TV 3D terhad kepada beberapa model premium.[15]
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ https://www.lifewire.com/why-3d-tv-died-4126776
- ^ Contributions to the Physiology of Vision.—Part the First. On some remarkable, and hitherto unobserved, Phenomena of Binocular Vision. By CHARLES WHEATSTONE, F.R.S., Professor of Experimental Philosophy in King's College, London. Stereoscopy.com
- ^ Welling, William. Photography in America, page 23
- ^ "How Stereoscopic Television is Shown". Baird Television website. Diarkibkan daripada yang asal pada 19 October 2010. Dicapai pada 18 September 2010. Unknown parameter
|deadurl=ignored (bantuan) - ^ "Trivia for Robinson Crusoe (1946)". Internet Movie Database. Dicapai pada 16 June 2010.
- ^ "The History of 3D TV". brighthub.com. Dicapai pada 26 September 2016.
- ^ Engber, Daniel (24 August 2010). "Is 3-D Dead in the Water?". Slate. Dicapai pada 1 January 2017.
- ^ Wasson, Manveer (9 January 2010). "CES 2010 TV Trends - 3D, Ridiculously Thin and Connected". AnandTech. Dicapai pada 1 January 2017.
- ^ "3D TV-sales growth". globalpost.com. 18 March 2013. Diarkibkan daripada yang asal pada 24 July 2013. Unknown parameter
|deadurl=ignored (bantuan) - ^ "Future looks flat for 3D TV". The Sydney Morning Herald. 15 August 2013.
- ^ Chris Welch (12 June 2013). "Is 3D TV dead? ESPN 3D to shut down by end of 2013". The Verge.
- ^ Guy Walters (25 September 2014). "Why 3D TV is such a turn-off". Iol Scitech.
- ^ Donovan Jackson (29 September 2014). "Is 3D dead…again?". Techday.
- ^ Hannah Furness (17 September 2014). "3D TV falls further out of favour as Sky omits Premier League matches from schedule". The Telegraph.
- ^ Charlton, Alistair (8 February 2016). "3D television is dead: Samsung and LG cut back on 3D TV production". International Business Times UK. Dicapai pada 1 January 2017.
Bacaan lanjut[sunting | sunting sumber]
- Mansi Sharma; Santanu Chaudhury; Brejesh Lall; M.S. Venkatesh (2014). "A flexible architecture for multi-view 3DTV based on uncalibrated cameras". Journal of Visual Communication and Image Representation. 25 (4): 599–621. doi:10.1016/j.jvcir.2013.07.012.
- Anil Fernando; Stewart T. Worrall; Erhan Ekmekcioǧlu (2013). 3DTV: Processing and Transmission of 3D Video Signals. Wiley. ISBN 9781119997320.
- Mansi Sharma; Santanu Chaudhury; Brejesh Lall (2012). "3DTV view generation with virtual pan/tilt/zoom functionality". Proceedings of the Eighth Indian Conference on Computer Vision, Graphics and Image Processing, ACM New York, NY, USA. doi:10.1145/2425333.2425374. http://dl.acm.org/citation.cfm?id=2425374.
- Mansi Sharma; Santanu Chaudhury; Brejesh Lall (2013). "Space-Time Parameterized Variety Manifolds: A Novel Approach for Arbitrary Multi-perspective 3D View Generation". International Conference on 3D Vision – 3DV 2013, 2013. m/s. 358–365. doi:10.1109/3DV.2013.54. http://ieeexplore.ieee.org/xpl/login.jsp?tp=&arnumber=6599097&url=http://ieeexplore.ieee.org/xpls/abs_all.jsp?arnumber=6599097.