Autonomi
Dalam psikologi perkembangan dan falsafah moral, politikal dan bioetika, autonomi[note 1] ialah kemampuan untuk membuat sebuah keputusan yang diketahui dan tidak dipaksa. Pertubuhan atau institusi yang mempunyai autonomi ialah bebas atau mandiri. Autonomi juga boleh dijelaskan daripada persepekif sumber manusia, di mana ia menandakan mencapai tahap boleh membuat keputusan bagi seseorang pekerja dalam kerjanya.[1] Dalam sesetengah kes, autonomi dikenali untuk meningkatkan keselesaan kerja. Individu sempurna kendiri berfikir untuk menggerakkan jangkaan luar secara autonomi.[2] Dalam konteks perubatan, menghormati autonomi peribadi pesakit dianggap sebagai sebuah daripada banyak prinsip asas etika dalam perubatan.
Nota[sunting | sunting sumber]
- ^ Bahasa Yunani Kuno: αὐτονομία, autonomia, from αὐτόνομος, autonomos, from αὐτο- auto- "self" and νόμος nomos, "law", hence when combined understood to mean "one who gives oneself one's own law"