Kejuruteraan ruang angkasa

Kejuruteraan aeroangkasa merupakan satu cabang kejuruteraan yang berkaitan dengan pesawat udara dan pesawat angkasa lepas. Kejuruteraan aeroangkasa sering dirujuk sebagai kejuruteraan aeronautikal, terutama apabila berkaitan dengan kapalterbang, dan kejuruteraan astronautikal apabila berkaitan dengan kapal angkasa. Sebahagian dari asas kejuruteraan aeroangkasa adalah :

• Aerodinamik - kajian tentang aliran udara pada objek seperti sayap (lihat juga daya angkat (lift) dan aeronautik)
• Dorongan (propulsion) - daya untuk menggerakkan pesawat dibekalkan oleh kipas (yang digandingkan dengan enjin bakar dalam), enjin jet atau roket.
• Kawalan penerbangan - kajian untuk mengawal pesawat untuk mencapai aras dan arah yang dikehendaki. (lihat juga Astrodinamik)
• Struktur pesawat terbang - rekabentuk konfigurasi fizikal pesawat untuk menahan kuasa yang dihadapi ketika penerbangan. Juga merangkumi bahan (material) - bahan baru dengan kriteria yang dikehendaki perlu dicipta dan bahan lama diubah suai untuk menaikkan tahap prestasi.
• Aeroanjalan (aeroelasticity) - interaksi beban aerodinamik dan beban-beban elastik struktur, potensi menyebabkan capahan (divergence), pembalikan (reversal), kibaran (flutter), paluan (buffeting) dan lain-lain.

Asas kebanyakan unsur ini terletak pada teori matematik, seperti mekanik bendalir untuk aerodinamik atau persamaan gerakan untuk dinamik penerbangan. Selain itu terdapat juga sebahagian besar komponen empirikal.

Dari segi sejarah, komponen empirikal didapati dari ujian model skala dan protaip, sama ada dalam terowong angin atau di luar.

Pada masa sekarang, kemajuan teknologi komputer membolehkan penggunaan pengiraan dinamik cecair untuk meramalkan sifat kenderaan, dengan itu mengurangkan masa dan belanja.

Selain itu, kejuruteraan aeroangkasa menangani gabungan semua komponen yang membentuk kenderaan angkasa (subsistem termasuk tenaga, komunikasi, kawalan suhu, sokongan hayat, dll.) dan kitaran hayat (rekabentuk, pembuatan, ujian, operasi, pelupusan), dan oleh itu merupakan cabang khas bagi kejuruteraan sistem. Keperluan operasi kenderaan angkasa seringkali melampau (suhu, tekanan, radiasi, halaju, jangka hayat...), mendorong kepada cabaran luar biasa dan penyelesaian khas kepada alam kejuruteraan sistem angkasa.