Pengimejan perubatan
Pengimejan perubatan ialah teknik dan proses pengimejan bahagian dalam badan untuk analisis klinikal dan campur tangan perubatan, serta perwakilan visual fungsi beberapa organ atau tisu (fisiologi). Pengimejan perubatan bertujuan untuk mendedahkan struktur dalaman yang tersembunyi oleh kulit dan tulang, serta untuk mendiagnosis dan merawat penyakit. Pengimejan perubatan juga mewujudkan pangkalan data anatomi dan fisiologi normal untuk membolehkan untuk mengenal pasti kelainan. Walaupun pengimejan organ dan tisu dikeluarkan boleh dilakukan atas sebab perubatan, prosedur sedemikian biasanya dianggap sebagai sebahagian daripada patologi dan bukannya pengimejan perubatan.[1][2]
Sebagai satu disiplin dan dalam pengertian yang luas, ia merupaka sebahagian daripada pengimejan biologi dan menggabungkan radiologi, yang menggunakan teknologi pengimejan radiografi sinar-X, pengimejan resonans magnetik, ultrabunyi, endoskopi, elastografi, pengimejan sentuhan, termografi, fotografi perubatan dan nuklear. teknik pengimejan berfungsi perubatan sebagai tomografi pelepasan positron (PET) dan tomografi terkira pelepasan foton tunggal (SPECT).
Teknik pengukuran dan rakaman yang tidak direka bentuk terutamanya untuk menghasilkan imej, seperti electroencephalography (EEG), magnetoencephalography (MEG), electrocardiography (ECG) dan lain-lain, mewakili teknologi lain yang menghasilkan data yang terdedah kepada perwakilan sebagai graf parameter berbanding masa atau peta yang mengandungi data tentang lokasi pengukuran. Dalam perbandingan terhad, teknologi ini boleh dianggap sebagai bentuk pengimejan perubatan dalam disiplin lain.
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ Health, Center for Devices and Radiological (2018-11-03). "Medical Imaging". FDA (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2020-03-09.
- ^ "Types of Medical Imaging". Understanding Medical Radiation (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2020-03-09.