Model pendidikan tinggi Humboldt

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Universiti Humboldt Berlin

Model pendidikan tinggi Humboldt (Bahasa Jerman: Humboldtsches Bildungsideal, secara literal: idea pendidikan Humboldt) atau Idea Humboldt sahaja ialah konsep pendidikan akademik yang muncul pada awal abad ke-19 dan idea terasnya ialah gabungan penyelidikan dan kajian yang holistik. Kadang-kadang dipanggil hanya model Humboldt, ia mengintegrasikan seni dan sains dengan penyelidikan untuk mencapai kedua-dua pembelajaran am dan pengetahuan budaya yang komprehensif, dan ia masih diikuti sehingga kini. Ideal ini kembali kepada Wilhelm von Humboldt, yang pada masa reformasi Prusia bergantung pada kelas menengah yang semakin berkembang dan berpendidikan dan dengan itu mempromosikan tuntutan mengenai pendidikan umum.

Model pendidikan Humboldt melangkaui latihan vokasional di Jerman. Dalam surat kepada raja Prusia, beliau menulis:

"Tidak dinafikan, terdapat jenis pengetahuan tertentu yang mesti umum dan, yang lebih penting, perkembangan minda dan perwatakan tertentu yang perlu dimiliki oleh setiap orang. Orang ramai jelas tidak boleh menjadi tukang, peniaga, askar atau ahli perniagaan yang baik melainkan, selain daripada pekerjaan mereka, mereka mempunyai sikap yang baik dan terhormat mengikut keadaan mereka, dan dengan itu menjadi manusia dan warganegara yang berpengetahuan luas. Jika asas ini diterapkan melalui pengajaran di sekolah, kemahiran vokasional atau vokasional akan mudah diperoleh di kemudian hari, dan seseorang sentiasa bebas bergerak dari satu pekerjaan ke pekerjaan lain, seperti yang sering berlaku dalam kehidupan."[1]

Filsuf dan bekas Menteri Negara Kebudayaan Republik Persekutuan Jerman, Julian Nida-Rümelin mengkritik perbezaan antara cita-cita Humboldt dan kebijakan pendidikan Eropah kontemporari, yang secara sempit memahami pendidikan sebagai persiapan untuk memasuki pasaran tenaga kerja. Beliau mengajukan dakwaan bahawa seseorang perlu memutuskan untuk memilih antara McKinsey atau cita-cita Humboldt.[2]

Konsep pendidikan akademik holistik (dibandingkan dengan Bildung) aialah gagasan Wilhelm von Humboldt, seorang filsuf Prusia, pejabat pemerintah dan diplomat. Sebagai ahli dewan penasihat di Kementerian Dalam Negeri, beliau mereformasi sistem pendidikan Prusia sesuai dengan prinsip-prinsip humanis. Beliau menubuhkan Universiti Berlin (sekarang Universiti Humboldt Berlin), melantik ulama terkemuka untuk mengajar dan menjalankan penyelidikan di sana.[3] Sesetengah sarjana menganggapnya sebagai pegawai pendidikan paling berpengaruh dalam sejarah Jerman. Humboldt berusaha untuk mencipta sistem pendidikan berdasarkan pengetahuan dan analisis yang tidak berat sebelah, menggabungkan penyelidikan dan pengajaran serta membolehkan pelajar memilih kursus pengajian mereka sendiri. Universiti Berlin kemudiannya dinamakan sempena nama beliau dan abangnya, seorang naturalis Alexander von Humboldt.

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ As quoted in Profiles of educators: Wilhelm von Humboldt (1767–1835) by Karl-Heinz Günther (1988), doi:10.1007/BF02192965
  2. ^ Nida-Rümelin, Julian (29 October 2009). "Bologna-Prozess: Die Chance zum Kompromiss ist da". Die Zeit (dalam bahasa German). Dicapai pada 29 November 2015.CS1 maint: unrecognized language (link)
  3. ^ Peter Berglar: Wilhelm von Humboldt. Rowohlt, Reinbek 1970, ISBN 978-3-499-50161-6., p.56

Bacaan lanjut[sunting | sunting sumber]

  • Baumgart, Franzjörg: Reformasi dan Reaksi Zwischen. Preußische Schulpolitik 1806–1859, Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft 1990
  • van Bommel, Bas Between "Bildung" and "Wissenschaft": Pendidikan Ilmiah Ideal Jerman Abad ke-19, EGO - European History Online, Mainz: Institute of European History, 2015, diambil: 8 Maret 2021 ( pdf ).
  • Humboldt und die Universität heute: Symposium des Bundesministeriums für Bildung und Wissenschaft am 17. April 1985 di Wissenschaftszentrum Bonn / Bundesministerium für Bildung und Wissenschaft, Bonn
  • Dietrich Benner, Wilhelm von Humboldts Bildungstheorie, Weinheim: Juventa, 2003
  • Ulrike Büchner: Arbeit und Individualisierung: zum Wandel des Verhältnisses von Arbeit, Erziehung und Persönlichkeitsentfaltung di Deutschland, Weinheim / Basel: Beltz, 1982
  • Helmholtz, Hermann von, ber die Akademische Freiheit der deutschen Universitäten, Rede beim Antritt des Rektorats an der Friedrich-Wilhelms-Universität zu Berlin am 15. Oktober 1877 gehalten, Berlin, Hirschwald, 1878, Repr. Universitätsbibliothek der Humboldt-Universität zu Berlin 2005
  • Humboldt, Wilhelm von: Bildung und Sprache, Paderborn: Schöningh, edisi ke-5. 1997
  • Humboldt, Wilhelm von: Schriften zur Politik und zum Bildungswesen, Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, edisi ke-6. 2002
  • Humboldt, Wilhelm von: Ideen zu einem Versuch, die Grenzen der Wirksamkeit des Staats zu bestimmen, Stuttgart: Reclam, 1986,ISBN 978-3-15-001991-7
  • Knoll, Joachim H. dan Siebert, Horst: Wilhelm von Humboldt. Politik und Bildung, Heidelberg: Quelle u. Meyer, 1969
  • Menze, Clemens : Die Bildungsreform Wilhelm von Humboldts, Hannover: Schroedel 1975
  • Richter, Wilhelm: Der Wandel des Bildungsgedankens. Die Brüder von Humboldt, das Zeitalter der Bildung und die Gegenwart . (Historische und Pädagogische Studien 2), Berlin: Colloquium-Verlag, 1971
  • Schultheis, Franz (Hrsg. ) ; Sepupu, Paul Frantz (Hrsg. ) ; Roca i Escoda, Marta (Hrsg. ): Humboldts Albtraum - Der Bologna-Prozess und seine Folgen . Konstanz : UVK, 2008. -ISBN 978-3-86764-129-6 .
  • Tschong, Youngkun, Charakter und Bildung: zur Grundlegung von Wilhelm von Humboldts bildungstheoretischem Denken, Würzburg: Königshausen & Neumann, 1991
  • Wagner, Hans-Josef, Die Aktualität der structuralen Bildungstheorie Humboldts, Weinheim: Dt. Studien-Verl., 1995
  • Integration der handwerklich-militärischen Chirurgenausbildung in die akademische Medizinerausbildung unter Johann Goercke.

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Model_pendidikan_tinggi_Humboldt&oldid=5380625"