Pertubuhan Larangan Senjata Kimia
 Ibu pejabat OPCW di The Hague | |
| Kerangka | |
|---|---|
| Kependekan | OPCW  |
| Jenis/bentuk sah | Pertubuhan antara kerajaan |
| Keanggotaan | 190 negara anggota Semua negara terbabit dengan CWC menjadi anggota secara automatik. (Pengecualian: lihat keanggotaan) |
| Bahasa rasmi | Inggeris, Perancis, Rusia, Cina, Sepanyol, Arab |
| Tapak web | opcw.org     |
| Sejarah | |
| Dibentuk | 29 April 1997 |
| Pengurusan | |
| Ketua pengarah | Ahmet Üzümcü[1] |
| Organ rasmi | Conference of the States Parties Executive Council Technical Secretariat |
| Perangkaan | |
| Belanjawan | €74 juta |
| Kakitangan/pekerja | ~ 500 |
| Anugerah | |
| Hadiah Keamanan Nobel (2013) | |
| Lokasi | |
 | |
| Negara anggota OPCW (hijau) | |
| Ibu pejabat | The Hague, Belanda 52°05′28″N 4°16′59″E / 52.091241°N 4.283193°EKoordinat: 52°05′28″N 4°16′59″E / 52.091241°N 4.283193°E |
| Lokasi |
|
| Koordinat | 52°5′28.5″N 4°16′59.5″E |
sunting · sunting di Wikidata | |
Pertubuhan Larangan Senjata Kimia (Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons, OPCW) ialah sebuah pertubuhan antara kerajaan yang berperanan menggalakkan negara-negara di dunia memeterai dan mengimplementasikan Konvensyen Senjata Kimia (CWC) 1997. Konvensyen ini menjanjikan penghapusan senjata kimia buat selama-lamanya demi keselamatan dunia. OPCW juga memberi bantuan kepada negara-negara yang mewarisi bahan kimia dari masa silam untuk menghapuskannya.
Pertubuhan ini bukan merupakan agensi Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, namun bekerjasama dalam isu dasar dan praktikal. Pada 7 September 2000, OPCW dan PBB telah menandatangani suatu persetujuan kerjasama.[2]
Pertubuhan ini dianugerahkan Hadiah Keamanan Nobel 2013 kerana ia telah, dengan Konvensyen Senjata Kimia, "mentakrifkan penggunaan senjata kimia sebagai pantang larang di bawah undang-undang antarabangsa" menurut Thorbjørn Jagland, Pengerusi Jawatankuasa Nobel Norway.[3][4]
Keanggotaan[sunting | sunting sumber]
Kesemua 190 pihak yang terbabit dengan Konvensyen Senjata Kimia secara automatik merupakan anggota OPCW[5] Namun terdapat pengecualian bagi Israel dan Myanmar, which yang tidak meratifikasi CWC walaupun menandatanganinya. Selain itu Angola, Korea Utara, Mesir dan Sudan Selatan yang tidak pernah menyertai CWC.[6] Syria ialah negara terbaharu yang menyerahkan surat cara penerimaan terhadap perjanjian ini berikutan rangka kerja penghapusan senjata kimia Syria pada September 2013.[7][8] Langkah ini diambil selepas laporan penggunaan senjata kimia dalam perang saudara Syria.
Kepimpinan[sunting | sunting sumber]
| Negara | Nama | Mula penggal |
|---|---|---|
 Brazil
|
José Bustani | 13 Mei 1997[9] |
 Argentina
|
Rogelio Pfirter | 25 Julai 2002[10] |
 Turki
|
Ahmet Üzümcü | 25 Julai 2010 |
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ Oliver Meier dan Daniel Horner (November 2009). "OPCW Chooses New Director-General". Arms Control Association.
- ^ Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu Resolution session 55 (retrieved 21 Ogos 2007)
- ^ "Syria chemical weapons monitors win Nobel Peace Prize". BBC News. 2013-10-11. Dicapai pada 2013-10-12.
- ^ "Official press release from Nobel prize Committee". Nobel Prize Organization. 11 Oktober 2013. Dicapai pada 11 Oktober 2013.
- ^ OPCW Member States
- ^ Non-Member States
- ^ "Reference: C.N.592.2013.TREATIES-XXVI.3 (Depositary Notification)" (PDF). Setiausaha Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu. 2013-09-14. Dicapai pada 2013-09-14.
- ^ "Syria Serahkan Senarai Senjata Kepada OPCW". mynewshub. 22 September 2013. Dicapai pada 23 September 2013.
- ^ A Stanič (2004). "Bustani v. Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons". The American Journal of International Law. 98 (4): 810. JSTOR 3216704.
- ^ "Speech of Dr. Rogelio Pfirter, Director-General of the OPCW 16 September 2008". Netherlands Institute for International Relations. 22 September 2008. Dicapai pada 24 April 2011.