Tanda imalah dan tanda isymam
Tanda Imalah (Jawi: إماله) dan tanda Isymam (Jawi: إشمام) adalah antara tanda-tanda bacaan istimewa yang wujud di dalam al-Quran mashaf Uthmani. Kedua-dua tanda ini mempunyai bentuk seperti potong wajik[1][Note 1] berongga (◊).
Tanda-tanda ini hadir dua kali sahaja dalam al-Quran, iaitu:
- tanda imalah yang hadir dalam Surah Hud, ayat 41[2] pada perkataan مَجْر۪ىٰهَا
- tanda isymam yang hadir dalam Surah Yusuf, ayat 11[3] pada perkataan تَأْمَ۫نَّا.
Perbezaan antara tanda imalah dan tanda isymam adalah kedudukan tanda potong wajik berongga tersebut pada huruf dalam perkataan yang terlibat.
Tanda imalah[sunting | sunting sumber]
Tanda potong wajik berongga berada di bawah huruf.[4] Bunyi imalah yang dihasilkan semasa mengaji ialah bunyi pertengahan di antara bunyi baris atas (fathah) dan bunyi baris bawah (kasrah).
Tanda isymam[sunting | sunting sumber]
Tanda potong wajik berongga berada di atas huruf.[4] Kaedah bacaan terbahagi kepada raum (Jawi: روم) atau isymam.
Nota kaki[sunting | sunting sumber]
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ "potong wajik - Pusat Rujukan Persuratan Melayu @ DBP". Kamus Dewan Edisi Empat. Dewan Bahasa dan Pustaka. Dicapai pada 29 November 2012.
- ^ "Hud (11:41) - Tanzil Quran Navigator". Dicapai pada 29 November 2012.
- ^ "Yusuf (12:11) - Tanzil Quran Navigator". Dicapai pada 29 November 2012.
- ^ a b Yayasan Restu (2012). "Keterangan tanda-tanda bacaan di dalam Mushaf". Al-Qur'an Al-Karim dan Terjemahan Lafziyyah (Perkata) (dalam bahasa Arab-Melayu) (ed. 1). Selangor, Malaysia: Yayasan Restu. ISBN 9789675296062.CS1 maint: unrecognized language (link)