Teori pendedahan selektif
Teori pendedahan selektif (bahasa Inggeris: Selective exposure theory) merupakan sebuah teori dalam pengalaman psikologi, yang sering digunakan dalam kajian media dan komunikasi, yang mana secara sejarahnya merujuk kepada kecenderungan seseorang untuk memihak kepada maklumat yang memperkuat pandangan mereka yang sedia ada sambil mengelakkan maklumat yang bercanggah. Menurut sejarah penggunaan istilah ini, manusia cenderung untuk memilih aspek khusus maklumat untuk dimasukkan ke dalam minda mereka. Pemilihan ini dibuat berdasarkan perspektif, kepercayaan, sikap dan keputusan mereka.[1]
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ Sullivan, Larry E., penyunting (2009). "Selective Exposure". The SAGE Glossary of the Social and Behavioral Sciences. SAGE Publications. m/s. 465. ISBN 978-1-4129-5143-2.
Bibliografi[sunting | sunting sumber]
- Festinger, Leon (1957). A Theory of Cognitive Dissonance. Row, Peterson and Company. ISBN 978-0-8047-0911-8. LCCN 57011351.CS1 maint: ref=harv (link)