Undi belia di Amerika Syarikat

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Congressional voting trends by race and age in the United States, 1966-2010. Youth 18-24 vote at a twenty percent lower rate than the overall population.
Aliran pengundian Kongres mengikut kaum dan umur di Amerika Syarikat, 1966–2010

  Undian belia di Amerika Syarikat ialah kumpulan berusia 18–24 tahun sebagai latar belakang pengundian. [1] Terdapat banyak dasar yang memberi kesan khas kepada belia Amerika Syarikat, seperti isu-isu pendidikan dan sistem keadilan juvana. [2]

Golongan belia memiliki peratusan keluar mengundi paling rendah, walaupun apabila umur individu, peratusan keluar mengundi meningkat ke puncak pada usia 50 tahun dan seterusnya merudum. [3] Sejak belia yang berusia 18 tahun telah diberi hak untuk mengundi pada tahun 1972, golongan belia kurang diwakili pada pilihan raya sehingga tahun 2003. [1] Salah satu pilihan raya pertama pada tahun 1976 di mana belia berumur 18 tahun dibenarkan mengundi, mereka yang berumur 18–24 tahun mewakili 18 peratus daripada jumlah pengundi yang layak di AS, tetapi hanya 13 peratus daripada pengundi sebenar – ini menunjukkan perwakilan yang kurang daripada satu pertiga. [1] Dalam pilihan raya pada tahun 1978, golongan muda kurang diwakili sehingga 50 peratus. "Tujuh daripada sepuluh orang muda...tidak mengundi dalam pilihan raya presiden 1996... 20 peratus di bawah peratusan keluar mengundi." [4] Daripada 13 peratus pengundi muda yang layak di Amerika, hanya 5 peratus keluar mengundi pada tahun 1998. [1] Semasa perlumbaan presiden yang sengit pada tahun 2000, 36 peratus belia keluar mengundi dan pada tahun 2004, "tahun sepanduk dalam sejarah pengundian belia", sebanyak 47 peratus belia Amerika mengundi. [5] Dalam pelantikan utama Demokrat untuk pilihan raya presiden AS 2008, bilangan pengundi belia telah menginjak naik sebanyak 3 kali ganda malah meningkat empat kali ganda di beberapa negeri apabila dibandingkan dengan pilihan raya 2004. [6] Barack Obama mengulas tentang sumbangan orang muda kepada kempen pilihan rayanya di luar hanya kehadiran pengundi pada tahun 2008, [7]

Sejarah Undian Golongan Belia[sunting | sunting sumber]

Pada peringkat awal, penggubal Perlembagaan AS dan undang-undang pengundian negeri kurang yakin dengan peranan golongan muda dalam politik Amerika. Negeri-negeri sebulat suara menetapkan 21 sebagai umur mengundi walaupun Connecticut mempersoal untuk menurunkannya kepada 18 pada tahun 1819. Secara umumnya, orang muda Amerika disangkakan untuk menghormati orang tua mereka, dan John Adams terkenal dengan amaran bahawa memperluas hak mengundi akan menggalakkan "pemuda dari dua belas hingga dua puluh satu" untuk menuntut hak untuk mengundi. [8]

Pada awal 1800-an, namun apabila hak mengundi berkembang kepada bukan pemegang harta, golongan muda mula memainkan peranan yang lebih besar dalam politik. Semasa kebangkitan Demokrasi Jackson, belia sering menganjurkan kelab Lelaki Muda untuk menyokong parti Demokrat, Republikan Kebangsaan, Whig atau Anti-Mason. [9] Kempen presiden sering menganjurkan perhimpunan diterangi obor ribuan perarakan, dan analisis senarai senarai kelab ini menunjukkan bahawa ahli-ahli selalunya berusia lewat remaja dan awal dua puluhan. [10] Permintaan demokrasi popular – yang sering menarik peratusan keluar mengundi melebihi 80% pengundi yang layak – menyebabkan jentera politik bergantung kepada golongan belia sebagai juru kempen yang murah dan bersemangat sebagai jentera politik. Abraham Lincoln mencadangkan pada tahun 1848 Parti Whig di Springfield, Illinois, memanfaatkan "budak lelaki yang cerdik dan liar tentang bandar, sama ada hanya umur atau di bawah umur." [11]

Pada pertengahan hingga akhir tahun 1800-an, lelaki muda dengan penuh semangat memberikan "undi dara" mereka apabila berusia 21 tahun. Pengundian sering dipandang sebagai upacara peralihan dan pengisytiharan awam tentang kedewasaan dan kewarganegaraan. Orang Afrika-Amerika muda mengambil penyertaan dalam pengundian dan berkempen di mana mereka boleh mengundi, dan wanita muda. Walaupun dihalang daripada mengundi diri mereka sendiri, mereka masih mengikuti politik secara teliti, membaca akhbar partisan, dan berdebat tentang politik dengan lelaki muda dalam kehidupan mereka. [12]

Sekitar pergantian abad ke-20, pembaharu politik mengurangkan pergantungan parti kepada aktivis muda dalam usaha membersihkan politik. Jumlah keluar mengundi belia jatuh selepas itu, terutamanya di kalangan "pengundi dara" kali pertama, yang peratusan keluar mengundi merosot 53% antara tahun 1888 dan 1924. [13] Apabila peratusan keluar mengundi menurun pada awal abad ke-20, golongan muda kurang memainkan peranan dalam kempen.  Walaupun kempen individu, serupa dengan Theodore Roosevelt pada tahun 1904, Franklin Delano Roosevelt pada tahun 1932, dan John F. Kennedy pada tahun 1960, secara khususnya telah menarik minat belia, parti-parti politik secara umum menunjukkan minat yang kurang sistematik dalam undian golongan muda.

Minat yang berterusan dalam menurunkan umur mengundi bermula semasa Perang Dunia ke-2 semasa Kongres telah meluluskan undang-undang yang membenarkan lelaki muda digubal pada usia 18 tahun. Walaupun beberapa negeri telah mula membenarkan pengundi berusia 18 tahun sebelum Akta Pelanjutan Hak Sivil 1970 dan Pindaan ke-26 (1971) menurunkan umur mengundi kepada lapan belas tahun, usaha untuk menurunkan umur mengundi secara amnya mendapat sedikit sokongan. [14]

Menjelang akhir 1960-an dan awal 1970-an, golongan muda telah menunjukkan diri mereka sebagai pelakon politik yang penting dan menuntut lebih banyak peranan dalam kehidupan awam Amerika. Kualiti yang dikaitkan dengan belia – idealisme orang muda, kekurangan "kepentingan tertentu," dan sikap keterbukaan kepada idea baharu - Kualiti ini dilihat sebagai kualiti positif untuk sistem politik yang kelihatan sedang dalam krisis. Peningkatan kadar tamat pengajian sekolah menengah dan peningkatan akses orang muda kepada maklumat politik juga mendorong penilaian semula kesesuaian remaja berusia 18 tahun untuk hak mengundi. Bukan itu sahaja, pertubuhan Hak Sivil, Persatuan Pendidikan Kebangsaan dan kumpulan berpusatkan belia membentuk gabungan yang menyelaraskan usaha melobi dan tujuannya adalah untuk menurunkan umur mengundi di peringkat negeri dan kebangsaan. [14]

Pengundi muda AS telah menunjukkan kecenderungan yang lebih besar sejak tahun 2004 untuk mengundi memihak kepada calon Demokrat berbanding rakan Republikan mereka, dengan simpati yang semakin meningkat untuk cita-cita yang semakin progresif pada 2020. [15] [16]

Pembolehubah yang mempengaruhi undian belia di Amerika Syarikat[sunting | sunting sumber]

Kekurangan penyertaan belia dalam proses pengundian bukanlah satu fenomena yang berlaku secara acak.. Pelbagai pembolehubah akan mempengaruhi ke atas tingkah laku pengundian golongan belia di Amerika Syarikat.

Proses pengundian[sunting | sunting sumber]

Proses pengundian mempunyai dua langkah. Pengundi yang layak – warganegara AS yang berumur 18 tahun ke atas [17] – mesti mendaftar untuk mengundi dahulu dan kemudian melakukan tindakan mengundi. Proses pengundian dikawal oleh setiap negeri secara individu dan oleh itu berbeza dari negeri ke negeri. [18] Proses mendaftar mengundi adalah berbeza bergantung kepada negeri. [18] Pra-pendaftaran tersedia untuk golongan belia di bawah umur 18 tahun di 20 negeri dan Washington DC [19] Pengundi berpotensi juga boleh mendaftar pada Hari Pilihan Raya – atau pada hari mereka mengundi awal – di 10 negeri dan Washington, DC [20] Ini boleh dilakukan di tempat mengundi atau di pejabat pegawai pilihan raya. [20] Penduduk dari 40 negeri yang tidak membenarkan pendaftaran pada hari yang sama memerlukan bakal pengundi untuk mendaftar sebelum tarikh akhir, biasanya dari lapan hingga 30 hari selepas pilihan raya. [20] Lebih separuh daripada negeri di Amerika Syarikat menawarkan beberapa jenis atau pendaftaran pengundi atas talian. [21] Ini terdiri daripada proses yang sama seperti borang pendaftaran kertas, tang bezannya adalah ia merupakan digital dan dihantar kepada pegawai pilihan raya untuk disemak melalui web. Proses ini mula diperkenalkan di negeri Arizona pada tahun 2002. [21] Terdapat peraturan yang berbeza mengenai masa dan jalan di mana seseorang warganegara boleh membuat pengundian. Pengundian yang awal akan disediakan di 33 negeri dan Washington, DC. Ini mesti dilakukan secara peribadi di tempat mengundi yang ditetapkan. Tempoh-tempoh pengundian awal berbeza dari negeri ke negeri. [22] Jika bakal pengundi tidak dapat mengundi secara peribadi pada Hari Pilihan Raya atau semasa tempoh pengundian awal, mereka boleh meminta undi tidak hadir. Di 20 negeri, alasan mesti difailkan untuk menerima undi tidak hadir. [22] Di 27 negeri dan Washington, DC, seorang pengundi boleh memperoleh undi tidak hadir tanpa sesuatu alasan. Di lima negeri, Colorado, Hawaii, Oregon, Utah dan Washington, akan mengadakan pilihan raya hampir keseluruhannya melalui pos. [22] Jika tidak, tempoh pengundian yang biasa ialah 12 jam pada hari bekerja di mana masa pengundi mesti pergi ke tempat mengundi secara peribadi untuk mengundi.

Sistem dua parti[sunting | sunting sumber]

Sistem pemenang ambil semua di Amerika Syarikat telah memupuk sistem dua parti dan mengehadkan kejayaan calon pihak ketiga yang mungkin menghadapi kesukaran untuk mencapai majoriti pilihan raya. [4] Ross Perot, calon parti ketiga untuk presiden, memenangi 22 peratus undian berusia 18–24 tahun pada tahun 1992, prestasi terbaiknya dalam kalangan mana-mana kumpulan demografi. [4]

Kerap bertukar tempat tinggal[sunting | sunting sumber]

Antara umur 18 dan 24,golongan belia mempunyai potensi untuk menamatkan pengajian sekolah menengah, berpindah ke kolej dan bertukar tempat tinggal beberapa kali apabila mereka memulakan kerjaya mereka. Memandangkan golongan belia sering bertukar tempat tinggal, isu tempatan dan pilihan raya yang berkaitan dengan kawasan itu mungkin tidak menjejaskan belia lagi atau menjadi ketara dan berubah dari kediaman ke kediaman. [4] Pelajar-pelajar kolej menghadapi keputusan sama ada untuk berkekal mendaftar di kampung halaman mereka atau mendaftar dalam komuniti di mana mereka akan tinggal. [4] Kewajipan cukai persekutuan yang lebih kurang yang dikenakan kepada belia berumur 18–24 hanya mengikatnya dengan keputusan kerajaan dan membuat dasar serta tidak menarik golongan muda untuk mengundi dan membuat perubahan. [4]

Kurang hubungan calon[sunting | sunting sumber]

Menurut kajian pada tahun 1998, orang muda pada masa itu mengadu bahawa mereka dalam politik tidak berkomunikasi dengan mereka. [4] Calon politik dan kempen mereka berpengetahuan bahawa melalui data pilihan raya yang lepas, bahawa golongan belia bukanlah kumpulan pengundi yang boleh dipercayai dan memilih untuk membelanjakan wang kempen mereka kepada mereka yang lebih cenderung untuk mengundi. Atas sebab ini, calon cenderung untuk menumpukan pada isu yang berkaitan dengan pengundi sasaran mereka untuk mendapatkan sokongan mereka, akibatnya mengecewakan pengundi muda. Pemuda yang tidak digalakkan melengkapkan kitaran pengabaian dengan tidak keluar mengundi, membuktikan kepada calon bahawa golongan belia bukanlah kumpulan pengundi yang boleh dipercayai. [5] "Pegawai yang dipilih bertindak balas kepada keutamaan pengundi, bukan orang bukan pengundi," maka mengabaikan golongan belia Amerika yang tidak keluar untuk mengundi. [1]

Usaha sukarela[sunting | sunting sumber]

Walaupun mempunyai ramai yang menganggap mengundi sebagai aktiviti sivik, golongan belia hari ini nampaknya telah memisahkan politik daripada sivik. [5] Belia sering mengambil bahagian dalam peluang sukarelawan, pengumpulan dana dan aktiviti aktivis lain. Dengan cara ini, golongan belia boleh membuat perubahan dalam komuniti mereka dan dapat melihat perubahan serta-merta apabila melihat gambaran yang lebih besar tentang sesuatu pergerakan, termasuk aspek politik, mungkin lebih sukar atau tidak ketara. [4]

Usaha menggalakkan pengundian belia[sunting | sunting sumber]

Organisasi[sunting | sunting sumber]

Pelbagai organisasi telah berusaha untuk menggalakkan amalan mengudi dalam golongan muda. [23] Menjelang tahun 2018, Rock the Vote, sesuatu platform yang digunakan oleh kempen akar umbi, [5] [4] [23] telah mendaftarkan lebih 7 juta undi dan memperoleh lebih 350 rakan kongsi yang mengarahkan orang ke alat pendaftaran dalam taliannya. [24]

Satu lagi organisasi yang berusaha untuk mendaftarkan pengundi muda di seluruh negara ialah The Civics Center, organisasi saudara Rock the Vote. Kempen yang melibatkan lebih 1,000 sekolah di seluruh negara Amerika telah dilancarkan.

Usaha sebelum tahun 1970-an termasuk:

  • Jawatankuasa Penyelaras Tanpa Keganasan Pelajar
  • Black Panthers
  • Tuan Muda
  • Pembebasan Belia Ann Arbor

Usaha kemudian termasuk:

  • 18 dalam '08
  • Republikan Kolej dan Demokrat Kolej Amerika di seluruh negara
  • Isytiharkan Dirimu [5]
  • HeadCount, dipilih oleh Ad Council pada 2018 untuk tempat yang akan dilihat oleh 10 juta [ <span title="This claim needs references to reliable sources. (November 2020)">petikan diperlukan</span> ]
  • Rangkaian Tindakan Sidang Kemuncak Hip Hop [5]
  • Inspirasikan AS [25]
  • Liga Pengundi Muda
  • MTV [5]
  • Demokrat Stonewall Kebangsaan [5]
  • Projek Pengundi Baharu [5]
  • Kumpulan Penyelidikan Kepentingan Awam New York (NYPIRG)
  • Kempen "Undi atau Mati" Sean Combs [5]
  • Strategi Spitfire [5]
  • Masa kita
  • TurboVote.org (dengan Snapchat dan lain-lain) [26]
  • Apabila Kita Semua Mengundi, dipengerusikan bersama oleh Michelle Obama [23]
  • OneMillionOfUs, diasaskan oleh Jerome Foster II [27]
  • Pengundian Anda oleh World Wrestling Entertainment [5]
  • Pakatan Pengundi Muda [5]
  • Gen-Z untuk Perubahan/TikTok untuk Biden

Oleh sebab populasi golongan belia yang amat ramai, kebanyakan kempen cuba mendapatkan sokongan mereka semasa pilihan raya. [5] Usaha untuk meraih undi golongan belia termasuk pemacu pendaftaran, jangkauan dan khususnya platform dasar mesra belia. Contoh pemacu pendaftaran pemilih yang agak berjaya ialah pemacuan "Reggie the Rig" oleh Jawatankuasa Kebangsaan Republikan pada pilihan raya 2004. Dengan matlamat untuk mendaftarkan tiga juta pengundi baharu, bas "Reggie the Rig" bergerak ke kampus kolej, tempat untuk menjangkau ribuan pengundi muda berpotensi sekaligus. [5] Semasa pilihan raya yang sama, ahli-ahli Demokrat mengadakan lawatan ke kampus mereka sendiri, tetapi selain daripada menumpukan pada pendaftaran, kempen Kerry menyebarkan berita tentang platform dasar belia mereka yang dipanggil Compact with the Next Generation. [5] Ahli-ahli Demokrat juga meletakkan iklan yang disasarkan di TV semasa rancangan seperti Saturday Night Live dan The Daily Show bersama Jon Stewart. [5] Kempen sasaran di TV ini sering ditambah dengan jangkauan melalui internet dalam kempen moden. Teknologi baharu khususnya internet telah memudahkan calon untuk mendekati golongan belia. Ia telah didapati bahawa "golongan muda yang menemui maklumat kempen atas kerelaan mereka sendiri dan meluangkan masa untuk berinteraksi dengan bahan politik mungkin datang untuk melihat diri mereka berminat dalam politik." [1]

Orang dewasa muda "terlalu banyak diwakili dalam kalangan semua pengguna komputer dan Internet" - tiga perempat (3/4) daripada rakyat Amerika yang bawah umur 18 tahun dapat mengakses komputer dan secara purata, penggunannya adalah selama setengah jam sehari. [1] Memandangkan Internet dan komputer semakin mudah diakses oleh golongan belia, kaedah sebegitu telah digunakan untuk mencari maklumat dan berkongsinya di laman media sosial. Laman web misalnya Facebook dan YouTube bukan sahaja membenarkan belia yang tidak melanggan surat khabar atau menonton berita malam untuk kekal di atas tinjauan pendapat, tetapi juga membenarkan mereka untuk berkongsi pendapat mereka berdasarkan tinjauan pendapat dan calon. [28] Jikalau penggunaan teknologi disepadukan sepenuhnya dalam politik, golongan belia dan dewasa akan sama-sama aktif dalam politik. [1] Media berita atas talian, khasnya, dipercayai memberi impak positif kepada warga muda oleh sebab interaktivitinya. [29] Media atas berita bukan sahaja memberikan mereka maklumat yang mereka perlukan untuk membentuk kepercayaan politik mereka, tetapi juga menjadi lebih bermaklumat mengenai demokrasi, dan untuk mendapatkan pemahaman yang lebih baik tentang isu semasa, tetapi ia juga menyediakan mereka dengan platform untuk membincangkan idea-idea ini dengan individu lain, bukan sahaja pada skala yang lebih setempat tetapi juga pada skala global. [29]

Perundangan[sunting | sunting sumber]

Terdapat undang-undang yang diluluskan untuk membantu golongan belia mengakses pengundian di Amerika Syarikat. Akta Pendaftaran Pemilih Kebangsaan (NVRA), sering dipanggil undang-undang "pengundi motor", diluluskan pada 1993, membenarkan mereka yang berumur 18 tahun ke atas mendaftar untuk mengundi di pejabat lesen memandu atau agensi bantuan awam. [4] Undang-undang juga menghendaki negeri menerima permohonan pendaftaran pemilih seragam melalui pos. [4] Selain itu, beberapa negeri telah memanjangkan tempoh di mana rakyat boleh mengundi dan bukannya memerlukan undian dalam tempoh 12 jam satu hari. [4]

Dua bandar di Maryland, iaitu Takoma Park dan Hyattsville, membenarkan mereka yang berumur 16 dan 17 tahun mengundi dalam pilihan raya tempatan. [30]

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

  • Politik belia
  • hak pilih belia
  • Pengundi Muda untuk Presiden
  • Apathy is Boring, sebuah organisasi bukan untung dan bukan partisan Kanada yang menggalakkan penglibatan belia dalam politik

Bacaan lanjut[sunting | sunting sumber]

  • Caplan, Sheri J. Old Enough: Bagaimana Kanak-kanak Berusia 18 Tahun Memenangi Undi & Mengapa Ia Penting . Heath Hen, 2020.ISBN 978-1-7354-9300-8 .
  • John B. Holbein dan D. Sunshine Hillygus. 2020. Menjadikan Pengundi Muda: Menukar Sikap Sivik kepada Tindakan Sivik . Cambridge University Press,ISBN 9781108726337 .
  • Grinspan, Jon. (2016) The Virgin Vote: Bagaimana Orang Muda Amerika Menjadikan Demokrasi Sosial, Politik Peribadi, dan Pengundian Popular pada Abad Kesembilan Belas. (Bukit Chapel: Akhbar Universiti North Carolina).

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ a b c d e f g h Iyengar, Shanto; Jackman, Simon (November 2003). "Technology and Politics: Incentives for Youth Participation". International Conference on Civic Education Research: 1–20. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "Tech and Poli" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  2. ^ Sherman, Robert (Spring 2004). "The Promise of Youth is in the Present". National Civic Review. 93: 50–55. doi:10.1002/ncr.41.
  3. ^ Klecka, William (1971). "Applying Political Generations to the Study of Political Behavior: A Cohort Analysis". Public Opinion Quarterly. 35 (3): 369. doi:10.1086/267921.
  4. ^ a b c d e f g h i j k l Strama, Mark (Spring 1998). "Overcoming Cynicism: Youth Participation and Electoral Politics". National Civic Review. 87 (1): 71–77. doi:10.1002/ncr.87106. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "OC" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  5. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q Walker, Tobi (Spring 2006). ""Make Them Pay Attention to Us": Young Voters and the 2004 Election". National Civic Review. 95: 26–33. doi:10.1002/ncr.128. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "YV 2004" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  6. ^ Harris, Chris. "Super Tuesday Youth Voter Turnout Triples, Quadruples in Some States." MTV News. retrieved 6 Feb 2008.
  7. ^ Rankin, David. (2013). US Politics and Generation Y : Engaging the Millennials. Boulder, CO: Lynne Rienner Publishers. ISBN 978-1-62637-875-9. OCLC 1111449559.
  8. ^ Adams, John, The Works of John Adams, Second President of the United States, vol. 9, Ed. quoted in Charles Francis Adams (Boston, 1856), 378.
  9. ^ Grinspan, Jon. (2016) The Virgin Vote: How Young Americans Made Democracy Social, Politics Personal, and Voting Popular in the Nineteenth Century, (Chapel Hill: University of North Carolina Press)
  10. ^ Grinspan, Jon. (2009) “‘Young Men for War’: The Wide Awakes and Lincoln’s 1860 Presidential Campaign.” Journal of American History 96, 367.
  11. ^ Lincoln Abraham, June 22, 1848, Abraham Lincoln: The Collected Works, Eight Volumes, Ed. Roy P. Basler, (New Brunswick: Rutgers University Press, 1953), 1: 491.
  12. ^ Grinspan, Jon. (2016) The Virgin Vote.
  13. ^ Kleppner, Paul. (1982), Who Voted? The Dynamics of Electoral Turnout, 1870-1980, (New York: Praeger, 1982), 68-9
  14. ^ a b de Schweinitz, Rebecca (2015-05-22), "The Proper Age for Suffrage", Age in America, NYU Press: 209–236, doi:10.18574/nyu/9781479870011.003.0011, ISBN 978-1-4798-7001-1, dicapai pada 2020-07-29 Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama ":0" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  15. ^ Rosentiel, Tom (November 13, 2008). "Young Voters in the 2008 Election". PRC. Pew Research Center. Dicapai pada 2 Januari 2021.
  16. ^ Bronner, Laura; Bacon Jr., Perry (Februari 26, 2020). "What Defines the Sanders Coalition". FiveThirtyEight. Nate Silver. Dicapai pada 2 Januari 2021.
  17. ^ "Register to Vote". USA.gov. U.S. Government. Dicapai pada 9 Disember 2014.
  18. ^ a b "Elections and Voting". whitehouse.gov. Dicapai pada 9 Disember 2014 – melalui National Archives.
  19. ^ "Pre-registration for Young Voters". National Conference of State Legislatures. Dicapai pada 9 Disember 2014.
  20. ^ a b c "Same Day Voter Registration". National Conference of State Legislatures. Dicapai pada 9 Disember 2014.
  21. ^ a b "Online Voter Registration". National Conference of State Legislatures. Dicapai pada 9 Disember 2014.
  22. ^ a b c "Absentee and Early Voting". The National Conference of State Legislatures. Dicapai pada 9 Disember 2014.
  23. ^ a b c Schwarz, Hunter. "Voter registration is so hot right now". CNN. Dicapai pada 2018-10-07. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "CNN18" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  24. ^ "Online Voter Registration Platform". Dicapai pada 2018-10-07.
  25. ^ "Inspire U.S".
  26. ^ Kang, Cecilia (2018-10-24). "Snapchat Helped Register Over 400,000 Voters". The New York Times.
  27. ^ October 22, Grace Baek CBS News; 2020; Am, 6:59. "Inside Gen Z's fight for climate change action". www.cbsnews.com (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2020-11-22.CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  28. ^ Von Drehle, David. "Why Young Voters Care Again." Time Magazine. Feb 2008:34-48
  29. ^ a b Holt, Kristoffer; Shehata, Adam; Strömbäck, Jesper; Ljungberg, Elisabet (2013). "Age and the effects of news media attention and social media use on political interest and participation: Do social media function as leveller?". European Journal of Communication. 28: 19–34. doi:10.1177/0267323112465369.
  30. ^ http://vote16usa.org/wp-content/uploads/2016/09/Resources.Fact-Sheet.pdf [PDF URL kosong]

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

  • Undi Belia Luar Negara Pendaftaran dalam talian dan alat permintaan undi untuk pengundi AS 18–29 yang tinggal di luar negara, termasuk pelajar, sukarelawan dan profesional muda

Templat:Youth empowerment

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Undi_belia_di_Amerika_Syarikat&oldid=6140163"