Demokrasi tenaga

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Demokrasi tenaga ialah konsep yang dibangunkan dalam gerakan keadilan alam sekitar yang menggandingkan peralihan tenaga boleh diperbaharui dengan usaha untuk mendemokrasikan pengeluaran dan pengurusan sumber tenaga— termasuk pemilikan sosial infrastruktur tenaga, desentralisasi sistem tenaga, serta pengembangan penyertaan awam dalam tenaga- penggubalan dasar yang berkaitan. Demokrasi tenaga memerlukan sumbangan tenaga manusia yang lebih besar dalam peralihan serta digunakan dalam kesusasteraan bagi menggambarkan peralihan demokrasi yang berterusan secara keseluruhan.[1] Demokrasi tenaga dan keadilan iklim semakin dikaitkan.[2] Daripada melihat penyahkarbonan sebagai cabaran teknologi semata-mata, demokrasi tenaga mengenal pasti peralihan tenaga boleh diperbaharui sebagai peluang untuk mengagihkan semula kuasa politik dan ekonomi ke arah matlamat yang sama.[3]

Demokrasi tenaga ialah satu cara untuk memastikan setiap orang mempunyai hak untuk bersuara dalam cara kita menggunakan dan mencipta tenaga. Ia telah disokong oleh kumpulan yang berbeza seperti organisasi komuniti, badan pemikir, kesatuan buruh dan NGO untuk membantu kami mengurangkan jejak karbon kami.[4] Konsep ini juga dikaitkan dengan beberapa kempen di Eropah dan Amerika Utara yang menyeru kepada perbandaran syarikat tenaga dan pendemokrasian struktur tadbir urus mereka.[5] [6]

Di Amerika Syarikat, ramai orang bercakap tentang "demokrasi tenaga" dalam beberapa tahun kebelakangan ini. Ini bermakna semakin ramai orang meminta semua orang untuk bersuara secara adil dalam cara kita menggunakan dan menghasilkan tenaga. Demokrasi tenaga cabang Amerika membina asas "Simposium Demokrasi Tenaga" 2017 di Utah.[1] Bilangan penerbitan mengenai demokrasi tenaga memuncak di AS pada 2018, yang boleh dikaitkan dengan permintaan sosial yang semakin meningkat.[1]

Prinsip[sunting | sunting sumber]

Demokrasi tenaga adalah istilah yang bermaksud perkara yang berbeza kepada orang yang berbeza. Ia digunakan untuk bercakap tentang pelbagai idea dan cara melakukan perkara yang berkaitan dengan tenaga. [4] Walau bagaimanapun, penyokong paling kerap mentakrifkan demokrasi tenaga sebagai merangkumi prinsip progresif yang mereka percaya harus membimbing dasar dan tadbir urus tenaga kontemporari— iaitu pemilikan sosial, penyertaan awam dan desentralisasi. [7]

Pemilikan sosial[sunting | sunting sumber]

Sesetengah orang mahukan lebih kawalan ke atas cara kita mendapat tenaga, seperti elektrik, dan cara kita menjaga perkara seperti talian kuasa dan paip. Mereka fikir adalah lebih baik jika semua orang bekerjasama untuk melakukan ini daripada hanya beberapa orang yang memiliki perkara ini. Mereka juga percaya ini akan membantu kita menjaga alam sekitar dengan lebih baik. [8] Seruan untuk pemilikan sosial merangkumi kedua-dua perluasan pemilikan awam (iaitu perbandaran dan nasionalisasi ) dan promosi bentuk pemilikan kolektif (cth. koperasi tenaga ). [8]

Penyertaan awam[sunting | sunting sumber]

Demokrasi tenaga menyeru untuk memperluaskan penyertaan orang ramai dalam peralihan tenaga boleh diperbaharui dan fungsi sektor tenaga yang lebih luas. Dengan berbuat demikian, peguam bela berhujah bahawa dasar tenaga dan membuat keputusan akan lebih baik menggabungkan pengetahuan tempatan dan kebimbangan keadilan alam sekitar masyarakat tempatan. [3] [9] Sesetengah orang mencadangkan bahawa kita harus mempunyai kumpulan orang yang dipilih oleh masyarakat untuk membuat keputusan tentang penggunaan tenaga. Mereka juga berpendapat bahawa orang biasa harus mempunyai suara dalam cara keputusan ini dibuat. [9] Di peringkat global, komuniti pengguna akhir projek tenaga boleh diperbaharui komuniti menyatakan keinginan untuk meningkatkan penyertaan dan pemilikan, manakala jurutera dan pengurus projek di luar komuniti cenderung mahu mengekalkan status quo. [10] Keperluan untuk peralihan demokratik dalam pemilikan tenaga timbul daripada percanggahan ini, kerana pengguna akhir—"warga tenaga"—peralihan tenaga sering kurang diwakili.

Desentralisasi[sunting | sunting sumber]

Panel solar, turbin angin dan teknologi tenaga boleh diperbaharui yang lain boleh menghasilkan tenaga elektrik di banyak tempat yang berbeza. Sesetengah orang berpendapat ini bagus kerana ini bermakna masyarakat tempatan boleh membuat kuasa mereka sendiri dan mempunyai lebih kawalan ke atasnya. Ia juga boleh membantu menjadikan lebih ramai orang mempunyai wang dan kuasa, bukannya hanya beberapa syarikat besar. [8] Dengan membina dan mengurus infrastruktur tenaga pada skala komuniti (cth. angin komuniti dan ladang suria ), masyarakat mengelak daripada menyumber luar penjanaan tenaga kepada utiliti milik persendirian dengan monopoli serantau. [11] Selain itu, peguam bela berhujah bahawa desentralisasi boleh mengubah hubungan seluruh komuniti dengan penggunaan tenaga dengan menjadikan ahli komuniti menjadi prosumer yang mempunyai kepentingan langsung dalam soal pengeluaran. [6]

Kempen[sunting | sunting sumber]

Pada tahun 2012, gabungan ahli kesatuan sekerja global mengasaskan Kesatuan Sekerja untuk Demokrasi Tenaga untuk mengatur pekerja bagi menyokong tindakan iklim dan peralihan yang adil kepada tenaga boleh diperbaharui. Sehingga 2021, terdapat 89 kumpulan pekerja dari 26 negara berbeza yang menjadi sebahagian daripada rangkaian ini.[12]

Pada tahun 2021, New York Energy Democracy Alliance telah menyertai organisasi advokasi negeri yang lain dalam membentuk Public Power NY Coalition. Sekumpulan orang yang bekerja bersama kini mahu meluluskan undang-undang di New York yang akan menjadikan orang yang tinggal di sana bertanggungjawab ke atas syarikat yang menyediakan elektrik dan perkhidmatan penting lain. Ini bermakna mereka akan dapat mengundi siapa yang membuat keputusan penting tentang syarikat ini. [13] [14]

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ a b c Szulecki, Kacper; Overland, Indra (2020-11-01). "Energy democracy as a process, an outcome and a goal: A conceptual review". Energy Research & Social Science (dalam bahasa Inggeris). 69: 101768. doi:10.1016/j.erss.2020.101768. ISSN 2214-6296. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama ":5" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  2. ^ Szulecki, Kacper (2018-01-02). "Conceptualizing energy democracy". Environmental Politics (dalam bahasa Inggeris). 27 (1): 21–41. doi:10.1080/09644016.2017.1387294. ISSN 0964-4016.
  3. ^ a b Stephens, Jennie C. (2019-03-04). "Energy Democracy: Redistributing Power to the People Through Renewable Transformation". Environment: Science and Policy for Sustainable Development. 61 (2): 4–13. doi:10.1080/00139157.2019.1564212. ISSN 0013-9157. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama ":12" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  4. ^ a b Burke, Matthew J. (2018). "Shared Yet Contested: Energy Democracy Counter-Narratives". Frontiers in Communication. 3: 22. doi:10.3389/fcomm.2018.00022. ISSN 2297-900X. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama ":32" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  5. ^ Fei, Charleen; Rinehart, Ian. "Taking Back the Grid: Municipalization Efforts in Hamburg, Germany and Boulder, Colorado" (PDF). Heinrich Boell Foundation.
  6. ^ a b Stephens, Jennie C.; Burke, Matthew J.; Gibian, Brock; Jordi, Elie; Watts, Richard (2018). "Operationalizing Energy Democracy: Challenges and Opportunities in Vermont's Renewable Energy Transformation". Frontiers in Communication. 3: 43. doi:10.3389/fcomm.2018.00043. ISSN 2297-900X. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "Jennie C 2018" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  7. ^ "PRINCIPLES OF ENERGY DEMOCRACY". ENERGY DEMOCRACY (dalam bahasa Inggeris). 2017-01-05. Dicapai pada 2021-10-20.
  8. ^ a b c Bozuwa, Johanna. "Public Ownership for Energy Democracy". TheNextSystem.org (dalam bahasa Inggeris). Democracy Collaborative. Dicapai pada 2021-10-20. Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama ":02" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  9. ^ a b Sorman, Alevgül H.; Turhan, Ethemcan; Rosas-Casals, Marti (2020). "Democratizing Energy, Energizing Democracy: Central Dimensions Surfacing in the Debate". Frontiers in Energy Research. 8: 279. doi:10.3389/fenrg.2020.499888. ISSN 2296-598X.
  10. ^ Wahlund, Madeleine; Palm, Jenny (May 2022). "The role of energy democracy and energy citizenship for participatory energy transitions: A comprehensive review". Energy Research & Social Science (dalam bahasa Inggeris). 87: 102482. doi:10.1016/j.erss.2021.102482.
  11. ^ Bozuwa, Johanna. "Taking Back Power: Public Power as a Vehicle Towards Energy Democracy". TheNextSystem.org. Democracy Collaborative.
  12. ^ "Participating Unions and Allies". Trade Unions for Energy Democracy.
  13. ^ "NYS Right To Efficiency | NYEDA Projects, Campaigns | New York Energy Democracy Alliance". energydemocracyny.org (dalam bahasa Inggeris). 2021-05-19. Dicapai pada 2021-10-21.
  14. ^ "NY State Senate Bill S7243". NY State Senate (dalam bahasa Inggeris). 2020-01-13. Dicapai pada 2021-10-21.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Demokrasi_tenaga&oldid=6140364"