Fiksyen seram
Seram ialah genre fiksyen yang bertujuan untuk mengganggu, menakutkan atau menakutkan.[1] Seram sering dibahagikan kepada sub-genre seram psikologi dan seram ghaib, yang berada dalam bidang fiksyen spekulatif. Sejarawan sastera J. A. Cuddon, pada tahun 1984, mendefinisikan kisah seram sebagai "sebuah cereka dalam prosa yang panjangnya berubah-ubah... yang mengejutkan, atau bahkan menakutkan pembaca, atau mungkin menimbulkan perasaan jijik atau benci".[2] Seram berhasrat untuk mewujudkan suasana ngeri dan menakutkan pembaca. Selalunya ancaman utama karya fiksyen seram boleh ditafsirkan sebagai metafora untuk ketakutan yang lebih besar terhadap masyarakat.
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ Carroll, Noël (1990). The Philosophy of Horror or Paradoxes of the Heart. New York, NY: Routledge. m/s. 28, 36, 53. ISBN 0-415-90145-6.
Art-horror requires evaluation both in terms of threat and disgust. ... some emotional states are the cognitive-evaluative sort. And, of course, I would hold that art-horror is one of these. ... The audience's psychological state, therefore, diverges from the psychological state of characters in respect of belief, but converges on that of characters with respect to the way in which the properties of said monsters are emotively assessed.
- ^ Cuddon, J.A. (1984). "Introduction". The Penguin Book of Horror Stories. Harmondsworth: Penguin. m/s. 11. ISBN 0-14-006799-X.