Kapel Sistina
Info asas | |
---|---|
Lokasi | Negara Bandar Vatikan |
Koordinat geografi | 41°54′11″N 12°27′16″E / 41.90306°N 12.45444°E |
Agama | Katolik Rom |
Daerah | Keuskupan Rom |
Negara | Vatikan |
Tahun ditahbiskan | 15 Ogos 1483 |
Status kegerejaan atau organisasi | Paus oratorium |
Pemimpin | Francis |
Laman web | mv |
Penerangan seni bina | |
Arkitek | Baccio Pontelli, Giovanni de Dolci |
Jenis seni bina | Church |
Pecah tanah pada | 1505 |
Disiapkan pada | 1508 |
Spesifikasi | |
Panjang | 40.9 meter (134 ka) |
Lebar (ruang ibu) | 13.4 meter (44 ka) |
Tinggi (maks) | 20.7 meter (68 ka) |
Nama rasmi: Vatican City | |
Jenis | Kebudayaan |
Kriteria | i, ii, iv, vi |
Tarikh dimasukkan | 1984[1] |
No. Rujukan | 286 |
Parti Negara | Takhta Suci |
Kawasan | Eropah dan Amerika Utara |
Kapel Sistina (/ˌsɪsˈtiːn ˈtʃæpəl/; Latin: Sacellum Sixtinum ; Itali: Cappella Sistina [kapˈpɛlla siˈstiːna]) ialah sebuah gereja kecil di Istana Apostolik, kediaman rasmi paus di Vatican City. Asalnya dikenali sebagai Cappella Magna ('Kapel Besar'), ia mengambil namanya daripada Pope Sixtus IV, yang telah membinanya antara 1473 dan 1481. Sejak masa itu, ia telah berkhidmat sebagai tempat kedua-dua aktiviti kepausan keagamaan dan fungsional. Hari ini, ia adalah tapak konklaf paus, proses pemilihan paus baru. Kemasyhuran gereja itu terutamanya terletak pada lukisan dinding yang menghiasi bahagian dalamannya, terutamanya siling Kapel Sistina dan Penghakiman Terakhir, kedua-duanya oleh Michelangelo.
Semasa pemerintahan Sixtus IV, sepasukan pelukis Renaissance termasuk Sandro Botticelli, Pietro Perugino, Pinturicchio, Domenico Ghirlandaio dan Cosimo Rosselli, mencipta satu siri lukisan dinding yang menggambarkan Kehidupan Musa dan Kehidupan Kristus, diimbangi oleh potret paus di atas dan trompe -l'œil langsir di bawah. Mereka telah siap pada tahun 1482, dan pada 15 Ogos 1483 Sixtus IV merayakan misa pertama di Kapel Sistina untuk Perayaan Assumption, di mana kapel itu ditahbiskan dan didedikasikan kepada Perawan Maria.[2][3]
Antara 1508 dan 1512, di bawah naungan Pope Julius II, Michelangelo melukis siling gereja itu, sebuah projek yang mengubah perjalanan seni Barat dan dianggap sebagai salah satu pencapaian seni utama tamadun manusia.[4][5] Dalam iklim politik yang berbeza, selepas Karung Rom, dia kembali dan, antara 1535 dan 1541, melukis Penghakiman Terakhir untuk Paus Clement VII dan Paul III.[6] Kemasyhuran lukisan Michelangelo telah menarik ramai pengunjung ke gereja itu sejak ia didedahkan lima abad yang lalu.
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Vatican City, Whc.unesco.org, diarkibkan daripada yang asal pada 25 December 2017, dicapai pada 9 August 2011
- ^ Pietrangeli 1986, halaman 28
- ^ Monfasani, John (1983), "A Description of the Sistine Chapel under Pope Sixtus IV", Artibus et Historiae, IRSA s.c., 4 (7): 9–18, doi:10.2307/1483178, ISSN 0391-9064, JSTOR 1483178, diarkibkan daripada yang asal pada 1 August 2015, dicapai pada 7 March 2009.
- ^ Gardner, Helen (1970) Art through the Ages, p. 469, Harcourt, Brace and World. ISBN 978-0-15-508315-8
- ^ Robert Coughlan, The World of Michelangelo, Time-Life International, (1966) p. 116
- ^ Robert Coughlan, p. 127