Pergi ke kandungan

Makam Shah Rukn-e-Alam

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.


Makam Shah Rukn-e-Alam
مقبرہ شاہ رکن عالم
Keramat Rukn-e-Alam ialah salah satu kuil sufi paling penting di selatan Punjab
Maklumat umum
JenisKeramat Sufi
Disiapkan pada
1324 C.E.
Maklumat lokasi
Ralat Lua pada baris 511 di Modul:Location_map: Tidak dapat cari takrifan peta lokasi yang ditentukan: "Modul:Peta lokasi/data/Punjab Pakistan" tidak wujud.
Map
Koordinat30°11′56″N 71°28′17″E / 30.19889°N 71.47139°E / 30.19889; 71.47139Koordinat: 30°11′56″N 71°28′17″E / 30.19889°N 71.47139°E / 30.19889; 71.47139
LokasiMultan, Punjab, Pakistan
sunting
Lihat pendokumenan templat ini
Lihat pendokumenan templat ini

Keramat Shah Rukn-e-Alam (bahasa Punjabi dan Urdu: مقبرہ شاہ رکن عالم‎) terletak di Multan, Pakistan, merupakan makam wali Sufi Syeikh Rukn-ud-Din Abul Fateh. Kuil ini dianggap sebagai contoh terawal seni bina Tughluq,[1] dan merupakan salah satu kuil yang paling mengagumkan di benua kecil India.[2] Kuil ini menarik lebih 100,000 jemaah ke festival tahunan urs yang memperingati kematiannya.[3]

Makam itu terletak di bandar purba Multan, di tengah Pakistan. Makam itu terletak di pinggir barat laut Kubu Multan.

Makam itu dibina antara 1320 dan 1324 CE oleh Ghiyath al-Din Tughluq dalam gaya seni bina pra-[[[Empayar Mughal|Mughal]].[3] Makam itu dianggap sebagai contoh terawal seni bina Tughluq, dan pra-tarikh monumen Tughluq di Delhi.[1]

Makam itu dibina semasa Ghiyath al-Din berkhidmat sebagai gabenor Dipalpur, dan berkemungkinan bertujuan untuk dijadikan makam untuk dirinya sendiri,[4][3] sebelum beliau menjadi Maharaja Kesultanan Delhi. Rukn-e-Alam pada mulanya telah dikebumikan di Mata Bahauddin Zakariya,[4] walau bagaimanapun, makam sekarang telah dihadiahkan oleh Muhammad bin Tughluq kepada keturunan Rukn-e-Alam,[5] yang telah mengebumikan jenazahnya di kuil pada tahun 1330.[4]

Susun Letak

[sunting | sunting sumber]

Susun atur kuil adalah tipikal makam Suhrawadi, dengan tiga pintu masuk, mihrab yang menghadap ke barat, dan pintu masuk utama asal di paksi selatan yang menampilkan ruang depan kecil.[4] Pintu masuk utama telah dialihkan ke timur, dalam usaha untuk menyelaraskan paksi kuil dengan Mekah, mengikut tafsiran ortodoks Islam.[4]

Seni bina

[sunting | sunting sumber]
Makam ini mempunyai penopang di setiap 8 sudutnya, dan menggabungkan unsur seni bina tentera Tughluq.[6]

Keramat ini mewakili kemuncak seni bina pengebumian Multani yang bermula dengan Mata Khalid Walid berhampiran Kabirwala.[7]

Unsur hiasan makam.[4]

Makam adalah struktur tiga peringkat. Walaupun peringkat oktagon kedua adalah tipikal bagi Multan,[1] tingkat pertama dalam bentuk oktagon berbeza daripada Mata Bahauddin Zakariya yang berdekatan dan tempat-tempat suci lain yang lebih awal yang terletak di atas tapak berbentuk empat segi.[1]

Tingkat pertama berdiameter 15 meter, dan mempunyai dinding setebal 4 kaki. Peringkat pertama menampilkan jaluran kayu yang mencipta pecahan visual dalam kerja bata luaran.[1] Tingkat pertama segi lapan disokong oleh menara kecil berbentuk menara di setiap 8 penjurunya yang memberikan sokongan kepada struktur, dan sempit apabila ia meningkat dan melepasi ketinggian tingkat pertama.[3]

Oktagon kedua terletak pada tingkat pertama yang menampilkan kubah kecil di setiap lapan penjuru bangunan. Tingkat ketiga terletak di atas yang kedua, dan dibentuk oleh kubah berdiameter 15 meter.[3] Keseluruhan struktur adalah 35 meter tinggi,[3] dengan dinding yang landai. Kubah itu dilitupi oleh struktur yang serupa dengan amalaka yang terdapat pada kuil Hindu.[8]

Unsur hiasan

[sunting | sunting sumber]

Makam itu dibina sepenuhnya daripada bata merah, dibatasi dengan rasuk kayu shisham, yang telah menjadi hitam selama berabad-abad. Bahagian luarnya dihiasi dengan hiasan panel kayu berukir, batu bata berukir, tali-tali dan pertempuran. Buttresses, turrets, dan crenellations di bahagian atas kuil mencerminkan pengaruh seni bina tentera Tughluq pada bangunan bukan tentera sekalipun.[9]

Bahagian luarnya dihiasi lagi dengan karya jubin gaya serantau dalam motif bunga, arabesque, dan geometri dengan jubin biru tua, biru dan putih - semuanya berbeza dengan warna merah tua. bata yang digilap halus. Kubah putih dihiasi dengan jubin biru di sepanjang perimeter bawahnya.[3]

Kubur Shah Rukn-e-Alam dikelilingi oleh 72 kubur keturunan dan penganutnya.
Di dalam Makam Shah Rukn-e-Alam

Bahagian dalam kuil yang luas tidak mempunyai penopang dalaman, mahupun sebarang elemen struktur dalaman untuk menyokong ruang dalaman,[6] yang menghasilkan ruang dalaman yang luas. Bahagian dalamannya pada mulanya dihiasi dengan kerja jubin yang rumit, yang kemudiannya ditutup dengan plaster,[6] walaupun bahagian dalam mausoleum yang luas kini sebahagian besarnya kosong.[3] Relung di aras bawah berfungsi untuk membesarkan lagi ruang dalaman.[6]

Kayu berukir mihrab dianggap sebagai salah satu contoh terawal genrenya.[3] The sarcophagus of Rukn-e-Alam is slightly off-centre, and is surrounded by the graves of 72 of his relatives,[4] yang merujuk kepada 72 sahabat yang syahid cucu Nabi Muhammad, Imam Hussein, di [[Pertempuran Karbala] ] pada 680 CE.

Pemuliharaan

[sunting | sunting sumber]

Pada tahun 1970-an, makam itu telah dibaiki dan diubah suai sepenuhnya oleh Jabatan Auqaf. Keseluruhan dalaman berkilat berkilauan adalah hasil jubin dan kerja bata baharu yang dilakukan oleh Kashigars, atau pembuat jubin, Multan.[10]

Makam itu berada dalam senarai tentatif sebagai UNESCO Tapak Warisan Dunia.[3]

  1. ^ a b c d e Bloom, Jonathan (1995). The Art and Architecture of Islam 1250-1800. Yale University Press. ISBN 9780300064650.
  2. ^ Asghar, Muhammad (2016). The Sacred and the Secular: Aesthetics in Domestic Spaces of Pakistan/Punjab. LIT Verlag Münster. ISBN 9783643908360.
  3. ^ a b c d e f g h i j "Tomb of Shah Rukn-e-Alam". UNESCO website. Dicapai pada 22 March 2021.
  4. ^ a b c d e f g Khan, Hassan Ali (2016). Constructing Islam on the Indus: The Material History of the Suhrawardi Sufi Order, 1200–1500 AD. Cambridge University Press. ISBN 9781316827222.
  5. ^ Bunce, Fredrick W. (2004). Islamic Tombs in India: The Iconography and Genesis of Their Design. D.K. Printworld. ISBN 9788124602454.
  6. ^ a b c d Hillenbrand, Robert (2004). Islamic Architecture: Form, Function, and Meaning. Columbia University Press. ISBN 9780231101332.
  7. ^ Petersen, Andrew (2002). Dictionary of Islamic Architecture. Routledge. ISBN 9781134613656.
  8. ^ Prakash, Vikramaditya (2011). A Global History of Architecture. John Wiley & Sons. ISBN 9780470902486.
  9. ^ Gommans, J.J.L. (2003). Mughal Warfare: Indian Frontiers and Highroads to Empire 1500–1700. Routledge. m/s. 143. ISBN 9781134552764.
  10. ^ Ikhlaq Ahmed Qadri (November 2000). "History Of Multan (scroll down to read 'The Tomb Of Shah Rukn-e-Alam'". Dicapai pada 22 March 2021.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]

Templat:Tapak Warisan Dunia di Pakistan Templat:Tapak warisan budaya di Punjab, Pakistan