Makam Shah Rukn-e-Alam
Rencana ini memerlukan kemas kini dalam Bahasa Melayu piawai Dewan Bahasa dan Pustaka. Silalah membantu. Anda boleh rujuk: Laman Perbincangannya • Dasar dan Garis Panduan Wikipedia • Manual Menyunting |
Rencana ini ialah terjemahan daripada bahasa lain. Terjemahan ini mungkin telah dihasilkan oleh komputer atau penterjemah tanpa kemahiran dalam bahasa lain. |
مقبرہ شاہ رکن عالم | |
Maklumat umum | |
---|---|
Jenis | Keramat Sufi |
Disiapkan pada | 1324 C.E. |
Maklumat lokasi | |
Ralat Lua pada baris 511 di Modul:Location_map: Tidak dapat cari takrifan peta lokasi yang ditentukan: "Modul:Peta lokasi/data/Punjab Pakistan" tidak wujud. | |
Koordinat | 30°11′56″N 71°28′17″E / 30.19889°N 71.47139°EKoordinat: 30°11′56″N 71°28′17″E / 30.19889°N 71.47139°E |
Lokasi | Multan, Punjab, Pakistan |
sunting |
Keramat Shah Rukn-e-Alam (bahasa Punjabi dan Urdu: مقبرہ شاہ رکن عالم) terletak di Multan, Pakistan, merupakan makam wali Sufi Syeikh Rukn-ud-Din Abul Fateh. Kuil ini dianggap sebagai contoh terawal seni bina Tughluq,[1] dan merupakan salah satu kuil yang paling mengagumkan di benua kecil India.[2] Kuil ini menarik lebih 100,000 jemaah ke festival tahunan urs yang memperingati kematiannya.[3]
Lokasi
[sunting | sunting sumber]Makam itu terletak di bandar purba Multan, di tengah Pakistan. Makam itu terletak di pinggir barat laut Kubu Multan.
Sejarah
[sunting | sunting sumber]Makam itu dibina antara 1320 dan 1324 CE oleh Ghiyath al-Din Tughluq dalam gaya seni bina pra-[[[Empayar Mughal|Mughal]].[3] Makam itu dianggap sebagai contoh terawal seni bina Tughluq, dan pra-tarikh monumen Tughluq di Delhi.[1]
Makam itu dibina semasa Ghiyath al-Din berkhidmat sebagai gabenor Dipalpur, dan berkemungkinan bertujuan untuk dijadikan makam untuk dirinya sendiri,[4][3] sebelum beliau menjadi Maharaja Kesultanan Delhi. Rukn-e-Alam pada mulanya telah dikebumikan di Mata Bahauddin Zakariya,[4] walau bagaimanapun, makam sekarang telah dihadiahkan oleh Muhammad bin Tughluq kepada keturunan Rukn-e-Alam,[5] yang telah mengebumikan jenazahnya di kuil pada tahun 1330.[4]
Susun Letak
[sunting | sunting sumber]Susun atur kuil adalah tipikal makam Suhrawadi, dengan tiga pintu masuk, mihrab yang menghadap ke barat, dan pintu masuk utama asal di paksi selatan yang menampilkan ruang depan kecil.[4] Pintu masuk utama telah dialihkan ke timur, dalam usaha untuk menyelaraskan paksi kuil dengan Mekah, mengikut tafsiran ortodoks Islam.[4]
Seni bina
[sunting | sunting sumber]Keramat ini mewakili kemuncak seni bina pengebumian Multani yang bermula dengan Mata Khalid Walid berhampiran Kabirwala.[7]
Makam
[sunting | sunting sumber]Makam adalah struktur tiga peringkat. Walaupun peringkat oktagon kedua adalah tipikal bagi Multan,[1] tingkat pertama dalam bentuk oktagon berbeza daripada Mata Bahauddin Zakariya yang berdekatan dan tempat-tempat suci lain yang lebih awal yang terletak di atas tapak berbentuk empat segi.[1]
Tingkat pertama berdiameter 15 meter, dan mempunyai dinding setebal 4 kaki. Peringkat pertama menampilkan jaluran kayu yang mencipta pecahan visual dalam kerja bata luaran.[1] Tingkat pertama segi lapan disokong oleh menara kecil berbentuk menara di setiap 8 penjurunya yang memberikan sokongan kepada struktur, dan sempit apabila ia meningkat dan melepasi ketinggian tingkat pertama.[3]
Oktagon kedua terletak pada tingkat pertama yang menampilkan kubah kecil di setiap lapan penjuru bangunan. Tingkat ketiga terletak di atas yang kedua, dan dibentuk oleh kubah berdiameter 15 meter.[3] Keseluruhan struktur adalah 35 meter tinggi,[3] dengan dinding yang landai. Kubah itu dilitupi oleh struktur yang serupa dengan amalaka yang terdapat pada kuil Hindu.[8]
Unsur hiasan
[sunting | sunting sumber]Makam itu dibina sepenuhnya daripada bata merah, dibatasi dengan rasuk kayu shisham, yang telah menjadi hitam selama berabad-abad. Bahagian luarnya dihiasi dengan hiasan panel kayu berukir, batu bata berukir, tali-tali dan pertempuran. Buttresses, turrets, dan crenellations di bahagian atas kuil mencerminkan pengaruh seni bina tentera Tughluq pada bangunan bukan tentera sekalipun.[9]
Bahagian luarnya dihiasi lagi dengan karya jubin gaya serantau dalam motif bunga, arabesque, dan geometri dengan jubin biru tua, biru dan putih - semuanya berbeza dengan warna merah tua. bata yang digilap halus. Kubah putih dihiasi dengan jubin biru di sepanjang perimeter bawahnya.[3]
Dalaman
[sunting | sunting sumber]Bahagian dalam kuil yang luas tidak mempunyai penopang dalaman, mahupun sebarang elemen struktur dalaman untuk menyokong ruang dalaman,[6] yang menghasilkan ruang dalaman yang luas. Bahagian dalamannya pada mulanya dihiasi dengan kerja jubin yang rumit, yang kemudiannya ditutup dengan plaster,[6] walaupun bahagian dalam mausoleum yang luas kini sebahagian besarnya kosong.[3] Relung di aras bawah berfungsi untuk membesarkan lagi ruang dalaman.[6]
Kayu berukir mihrab dianggap sebagai salah satu contoh terawal genrenya.[3] The sarcophagus of Rukn-e-Alam is slightly off-centre, and is surrounded by the graves of 72 of his relatives,[4] yang merujuk kepada 72 sahabat yang syahid cucu Nabi Muhammad, Imam Hussein, di [[Pertempuran Karbala] ] pada 680 CE.
Pemuliharaan
[sunting | sunting sumber]Pada tahun 1970-an, makam itu telah dibaiki dan diubah suai sepenuhnya oleh Jabatan Auqaf. Keseluruhan dalaman berkilat berkilauan adalah hasil jubin dan kerja bata baharu yang dilakukan oleh Kashigars, atau pembuat jubin, Multan.[10]
Makam itu berada dalam senarai tentatif sebagai UNESCO Tapak Warisan Dunia.[3]
Galeri
[sunting | sunting sumber]-
Perincian ukiran batu bata keramat
-
Keramat pada waktu malam
-
Makam pada tahun 1865
-
Bahagian bawah kubah kuil
-
Penganut di dalam kuil
-
Pemandangan luar keramat
-
Bahagian luar kuil dihiasi dengan pelbagai unsur hiasan
-
Pemandangan kuil dari halamannya
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ a b c d e Bloom, Jonathan (1995). The Art and Architecture of Islam 1250-1800. Yale University Press. ISBN 9780300064650.
- ^ Asghar, Muhammad (2016). The Sacred and the Secular: Aesthetics in Domestic Spaces of Pakistan/Punjab. LIT Verlag Münster. ISBN 9783643908360.
- ^ a b c d e f g h i j "Tomb of Shah Rukn-e-Alam". UNESCO website. Dicapai pada 22 March 2021.
- ^ a b c d e f g Khan, Hassan Ali (2016). Constructing Islam on the Indus: The Material History of the Suhrawardi Sufi Order, 1200–1500 AD. Cambridge University Press. ISBN 9781316827222.
- ^ Bunce, Fredrick W. (2004). Islamic Tombs in India: The Iconography and Genesis of Their Design. D.K. Printworld. ISBN 9788124602454.
- ^ a b c d Hillenbrand, Robert (2004). Islamic Architecture: Form, Function, and Meaning. Columbia University Press. ISBN 9780231101332.
- ^ Petersen, Andrew (2002). Dictionary of Islamic Architecture. Routledge. ISBN 9781134613656.
- ^ Prakash, Vikramaditya (2011). A Global History of Architecture. John Wiley & Sons. ISBN 9780470902486.
- ^ Gommans, J.J.L. (2003). Mughal Warfare: Indian Frontiers and Highroads to Empire 1500–1700. Routledge. m/s. 143. ISBN 9781134552764.
- ^ Ikhlaq Ahmed Qadri (November 2000). "History Of Multan (scroll down to read 'The Tomb Of Shah Rukn-e-Alam'". Dicapai pada 22 March 2021.
Pautan luar
[sunting | sunting sumber]Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan: Tomb of Shah Rukn-e-Alam. |
- SN Bukhari (2009-08-24). "Tomb of Shah Rukne Alam Multan". YouTube.
Templat:Tapak Warisan Dunia di Pakistan Templat:Tapak warisan budaya di Punjab, Pakistan
- Rencana Wikipedia yang memerlukan pembersihan selepas diterjemahkan
- Rencana Wikipedia yang memerlukan pembersihan selepas diterjemahkan daripada bahasa yang tidak diketahui
- Bangunan dan struktur di Multan
- Tempat tarikan pelancong di Multan
- Seni bina Dinasti Tughlaq
- Makam di Punjab, Pakistan
- Makam Sufi di Pakistan
- Ziyarat
- Orang dari Multan
- Sufi Punjabi