Pilihan raya umum Sweden 2022
Pilihan raya umum diadakan di Sweden pada 11 September 2022 untuk memilih 349 ahli Riksdag. Mereka pula akan memilih perdana menteri Sweden. Dalam perlembagaan negara, pilihan raya wilayah dan perbandaran turut diadakan pada hari yang sama. Keputusan awal yang dibentangkan pada 15 September 2022 menunjukkan parti kerajaan kehilangan majoriti mereka, yang disahkan oleh keputusan akhir yang diterbitkan pada 17 September 2022. Kemungkinan keputusan pilihan raya ialah Ulf Kristersson, ketua Moderaterna (M), akan menjadi perdana menteri.
Selepas pilihan raya umum Sweden 2018, Parti Demokratik Sosial Sweden (S) di bawah Stefan Löfven membentuk kerajaan dengan Parti Hijau (MP), manakala Parti Tengah (C), Parti Kiri (V), dan Liberal (L) berkecuali semasa undi percaya pada 18 Januari 2019. Perikatan, di mana C dan L telah mengambil bahagian sejak 2004, telah dibubarkan; menjelang akhir 2021, pakatan tak rasmi berhaluan kanan telah dibentuk oleh M dengan Kristersson sebagai calon perdana menteri sebuah kerajaan termasuk Demokrat Kristian (KD) dengan sokongan L dan Demokrat Sweden (SD). Löfven mentadbir sepanjang pandemik COVID-19 di Sweden, walaupun kerajaannya dibubarkan seketika kerana undi tidak percaya yang dimulakan oleh V pada Jun 2021 berhubung kawalan sewaan. Löfven meletak jawatan daripada semua jawatan politik pada November 2021. Magdalena Andersson, bekas Menteri Kewangan Sweden, menggantikannya dan mengetuai Kabinet Andersson sejak itu, dengan C, V, dan Ahli Parlimen berkhidmat sebagai keyakinan dan bekalan kerajaan.
Tempoh kempen dipenuhi perdebtan isu mengenai penyertaan Sweden ke NATO kesan pencerobohan Rusia ke atas Ukraine, serta isu-isu jenayah, tenaga, ekonomi dan imigresen. Parti parlimen berkempen hingga Julai dan Ogos, dan pada akhir Ogos, SD mengatasi M dalam tinjauan pendapat. Tinjauan keluar menunjukkan bahawa S dan parti keyakinan dan bekalan mendahului ketat terhadap blok haluan kanan (SD, M, KD, L). Semasa pengiraan keputusan awal dan kemudian, Pihak Berkuasa Pilihan Raya Sweden berkata bahawa blok condong kanan mengatasi blok condong kiri (S, V, C, MP) dengan tiga kerusi. Andersson mengiktiraf pilihan raya tiga hari kemudian, diikuti dengan peletakan jawatannya pada hari berikutnya.
Pilihan raya itu menyaksikan perubahan besar-besaran antara kedua-dua blok di wilayah yang berbeza. Blok berhaluan kiri memenangi undian terbanyak di bandar besar dan beberapa bandar universiti dengan margin besar yang belum pernah berlaku sebelum ini. Ini termasuk keuntungan relatif utama di seluruh wilayah ibu kota dan juga membalikkan dua majlis perbandaran pinggir bandar di Daerah Stockholm. Sementara itu, pihak kanan berjaya mengambil alih puluhan perbandaran yang secara tradisi dikuasai S, terutamanya di kawasan pedalaman tengah Bergslagen. Di kawasan perindustrian sejarah ini, Daerah Dalarna dimenangi oleh pakatan berhaluan kanan buat kali pertama dalam sejarah. Ini juga berlaku di beberapa perbandaran yang dimenangi oleh parti berhaluan kiri (S, V, MP) dengan majoriti keseluruhan 50 mata dalam pilihan raya umum Sweden 1994.
Keuntungan besar dalam minoriti juga dicapai oleh blok berhaluan kanan di utara Sweden, mendahului undian di lapan perbandaran berbanding tiada kerusi empat tahun sebelumnya. Di timur bawahan, daerah ayunan berhaluan kiri Kalmar, Södermanland, Västmanland dan Östergötland semuanya ke kanan untuk menutup majoriti. S memenangi 30% undi popular dengan peningkatan bersih walaupun kalah dalam pilihan raya. SD menjadi parti kedua terbesar dengan lebih 20% undi popular, mengatasi M pada 19%. Blok-blok itu dipisahkan dengan margin nipis kira-kira setengah mata peratusan. Parti-parti yang sejajar dengan kerajaan yang akan keluar menunjukkan prestasi yang lebih baik dalam pilihan raya wilayah dan perbandaran.
Latar belakang[sunting | sunting sumber]
Parti Demokratik Sosial Sweden (S) kembali berkuasa selepas pilihan raya umum Sweden 2014, dengan Parti Hijau (MP) mengambil bahagian dalam kerajaan campuran Stefan Löfven.[1] S mengekalkan kedudukan sebagai parti parlimen terbesar selepas pilihan raya umum 2018, walaupun kehilangan 13 kerusi berbanding pilihan raya sebelumnya.[2] Pilihan raya itu mengakibatkan parlimen digantung, kerana Red-Greens mahupun Perikatan tidak mempunyai kerusi yang mencukupi untuk membentuk kerajaan, dan Demokrat Sweden (SD), yang telah tertakluk kepada kordon sanitaire oleh semua parti lain sebagai parti antiimigresen serta sayap kanan lampau, memenangi 62 kerusi.[3][4]
Ulf Kristersson, ketua Parti Moderat (M), diberi tugas membentuk kerajaan dan membuka diri kepada SD selepas sebelum ini menolak pakatan dengan mereka apabila memegang jawatan kepimpinan parti pada 2017 dan semasa kempen pilihan raya 2018. Sebaliknya, Parti Tengah (C) dan Liberal (L) enggan menyokong pencalonannya kerana mahu SD mengambil bahagian dalam kerajaan.[5][6][7] Löfven kemudiannya diberi tugas itu, walaupun beliau juga gagal membentuk kerajaan.[8] Speaker Riksdag, Andreas Norlén, menetapkan satu lagi undian diadakan pada bulan Januari, dan Löfven membentuk perjanjian antara S, MP, C, L, dan Parti Kiri (V). Löfven telah dipilih semula pada 18 Januari 2019 dengan S dan Ahli Parlimen mengundi menyokong, manakala C, L, dan V berkecuali.[9]
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ "Sverige har fått en ny statsminister". Dagens Nyheter (dalam bahasa Sweden). 2014-10-02. ISSN 1101-2447. Diarkibkan daripada yang asal pada 1 February 2017. Dicapai pada 2022-08-31.
- ^ Schultheis, Emily (2018-09-10). "The Left Stumbles in Sweden, Social Democracy's Heartland". The Atlantic. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 November 2020. Dicapai pada 2022-08-31.
- ^ "Sweden faces political impasse after far-right election gains". Reuters. 2018-09-10. Diarkibkan daripada yang asal pada 31 August 2022. Dicapai pada 2022-08-31.
- ^ "So long to Swedish political stability". Politico. 2018-09-10. Diarkibkan daripada yang asal pada 24 November 2020. Dicapai pada 2022-08-31.
- ^ Rockler, Emelie (2018-10-15). "Allt du vill veta om regeringsbildningen". Expressen (dalam bahasa Sweden). Diarkibkan daripada yang asal pada 27 November 2021. Dicapai pada 2022-08-31.
- ^ "Swedish parliament rejects centre-right PM candidate Ulf Kristersson". The Local Sweden. 2018-11-14. Diarkibkan daripada yang asal pada 31 August 2022. Dicapai pada 2022-08-31.
- ^ "Alliansen – från 'badtunna' till bittra fiender". Aftonbladet (dalam bahasa Sweden). Diarkibkan daripada yang asal pada 9 September 2022. Dicapai pada 2022-05-31.
- ^ "Riksdagen röstar nej till Löfven som statsminister". Dagens Nyheter (dalam bahasa Sweden). 2018-12-14. ISSN 1101-2447. Diarkibkan daripada yang asal pada 14 December 2018. Dicapai pada 2022-08-31.
- ^ Juhlin, Johan (2019-01-18). "Stefan Löfven vald till ny statsminister". SVT Nyheter (dalam bahasa Sweden). Diarkibkan daripada yang asal pada 18 January 2019. Dicapai pada 2022-08-31.