Telepusat

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Bangunan telepusat di Senegal

Telepusat ialah sebuah tempat awam di mana orang ramai boleh mengakses komputer, Internet dan teknologi digital yang lain membolehkan mereka mengumpul maklumat, mencipta, mempelajari dan berkomunikasi dengan orang lain sambil membangunkan kemahiran digital yang penting. Telepusat wujud di hampir setiap negara, tetapi menggunakan nama yang berbeza termasuk pusat capaian internet awam (PIAP), pusat ilmu kampung, pusat info, Telecottage, Dewan Kampung Elektronik, pusat teknologi komuniti ( CTC ), pusat multimedia komuniti (CMC), telecentre komuniti pelbagai guna (MCT), Common/Citizen Service Centre (CSC) dan telecentre berasaskan sekolah. Walaupun setiap pusat telekomunikasi berbeza, tumpuan umum mereka adalah pada penggunaan teknologi digital untuk menyokong pembangunan komuniti, ekonomi, pendidikan dan sosial—mengurangkan pengasingan, merapatkan jurang digital, mempromosikan isu kesihatan, mewujudkan peluang ekonomi dan mendekati belia untuk contoh.[1][2]

Evolusi pergerakan Telepusat[sunting | sunting sumber]

Kanak-kanak Afrika di Telepusat di Zambia

Asal-usul pergerakan telepusat boleh dikesan kepada telekotej dari Eropah dan Dewan Perkampungan Elektronik (asalnya di Denmark) dan Pusat Teknologi Komuniti (CTC) di Amerika Syarikat, yang kedua-duanya muncul pada tahun 1980-an hasil daripada kemajuan dalam industri pengkomputeran. Pada masa itu, komputer telah pun menjadi komoditi tetapi belum lagi menjadi barangan isi rumah biasa, maka akses awam kepada komputer adalah sala satu peluang perniagaan. [3] Hari ini, walaupun pemilikan rumah komputer sudah pun meluas di Amerika Syarikat dan negara perindustrian lain, masih terdapat keperluan untuk akses awam percuma kepada pengkomputeran, sama ada di CTC, telekotej atau perpustakaan awam untuk memastikan semua orang mempunyai akses kepada teknologi yang telah menjadi penting.

Terdapat juga CTC yang terletak di kebanyakan negeri di Australia, yang juga dikenali sebagai Pusat Sumber Komuniti (sering disingkatkan kepada CRC). CRC menyediakan program teknologi, sumber, latihan dan pendidikan kepada komuniti di kawasan serantau, luar bandar dan terpencil.

Jenis[sunting | sunting sumber]

Di sebalik perbezaan nama, pusat akses ICT awam adalah pelbagai, berbeza dalam demografi pelanggan yang mereka layani, perkhidmatan yang mereka sediakan, serta model perniagaan atau organisasi mereka. Di seluruh dunia, beberapa Telepusat termasuk tajaan NGO, kerajaan tempatan, komersial, berasaskan sekolah dan berkaitan universiti [4] Di Amerika Syarikat dan negara lain, akses awam ke Internet di perpustakaan juga boleh dipertimbangkan dalam "konsep telepusat”, terutamanya apabila rangkaian perkhidmatan yang ditawarkan tidak terhad kepada akses tulen tetapi juga termasuk melatih pengguna akhir. Setiap jenis mempunyai kelebihan dan kekurangan apabila mempertimbangkan percubaan untuk menghubungkan komuniti dengan ICT dan merapatkan jurang digital. Antara pelbagai jenis:

  • Telepusats tajaan NGO dihoskan oleh NGO, yang menguruskan pusat itu dan mengintegrasikannya, ke satu tahap atau yang lain, ke dalam perniagaan teras organisasi
  • Telepusats kerajaan tempatan berusaha untuk memajukan pembangunan tempatan; mereka sering bertujuan untuk menyebarkan maklumat, mendesentralisasi perkhidmatan, dan menggalakkan penyertaan sivik, selain menyediakan akses ICT awam.
  • Telepusat komersial, yang dilancarkan oleh usahawan untuk keuntungan, terdiri daripada kafe siber komersial semata-mata kepada perusahaan sosial, di mana keuntungan dan objektif baik sosial digabungkan.
  • Telepusat berasaskan sekolah boleh distrukturkan untuk melibatkan ahli komuniti semasa waktu luar sekolah, tetapi kos perlu dikongsi oleh sistem sekolah dan komuniti.
  • Telepusat berkaitan universiti boleh menawarkan jangkauan sosial kepada kumpulan masyarakat yang kurang bernasib baik dan komuniti, menyediakan latihan, membangunkan kandungan berkaitan tempatan, dan mewujudkan serta memudahkan rangkaian maya.
  • Akses Internet di perpustakaan awam. [5]

Keperluan untuk Telepusat[sunting | sunting sumber]

Dianggarkan bahawa 40% daripada penduduk dunia mempunyai kurang daripada AS$20 setahun yang tersedia untuk berbelanja membeli kemudahan komputer atau internet. Di Brazil, 20% penduduk termiskin mengira dengan hanya AS$9 setahun untuk dibelanjakan untuk ICT (AS$0.75 sebulan).[6] Di Mexico, 20% masyarakat termiskin dikira dengan anggaran AS$35 setahun (AS$3 sebulan). Untuk Amerika Latin dianggarkan bahawa sempadan antara ICT sebagai barang keperluan dan ICT sebagai barangan mewah adalah kira-kira sekitar "nombor ajaib" sebanyak AS$10 setiap orang sebulan, atau AS$120 setahun.[6]

Telepusats dan institusi pembangunan antarabangsa[sunting | sunting sumber]

Pada tahun 1990-an, institusi pembangunan antarabangsa seperti Pusat Penyelidikan Pembangunan Antarabangsa Kanada (IDRC) dan UNESCO, telah menaja penempatan banyak pusat telekomunikasi di negara-negara membangun. Kedua-dua IDRC dan UNESCO masih terlibat dalam pergerakan telecentre. Bekas program telecentre.org di IDRC telah dipindahkan ke Yayasan telecentre.org di Filipina pada Mac 2010 [7] dan terus menyokong rangkaian telecentre di seluruh dunia. Di Filipina, Jabatan Sains dan Teknologi (DOST) telah melancarkan Tech4ED (Teknologi untuk Pendidikan, untuk mendapatkan Pekerjaan, melatih Usahawan ke arah Pembangunan Ekonomi). Program telecenter ini telah melaksanakan lebih 42,000 pusat di seluruh luar bandar untuk menggalakkan penyertaan rakyat dalam perkhidmatan e-Kerajaan dan menyediakan pendidikan IT kepada orang ramai, khususnya, rakyat yang kurang mendapat perkhidmatan dan terpinggir di dalam negara.[8] UNESCO terus menyokong pertumbuhan pusat multimedia komuniti (CMC), yang, tidak seperti kebanyakan telecentre lain, mempunyai radio komuniti tempatan, televisyen atau komponen media lain.

Pertimbangan kemampanan[sunting | sunting sumber]

Memandangkan teknologi yang berkembang pesat yang menyokong telepusat dan memandangkan peningkatan penembusan teknologi mudah alih (iaitu, telefon bimbit), model telepusat perlu terus berkembang untuk kekal relevan dan terus menangani perubahan keperluan masyarakat. mereka berkhidmat. Memandangkan teknologi komunikasi mudah alih semakin meluas di seluruh dunia, termasuk di kawasan luar bandar, kemudahan di telepusat mungkin tidak lagi perlu menyediakan perkhidmatan telefon, namun mereka mungkin masih sangat relevan dari segi akses kepada perkhidmatan e-kerajaan yang dibolehkan web, e-Pembelajaran, dan keperluan asas komunikasi Internet (e-mel dan penyemakan imbas web).[9]

Antara pelbagai pertimbangan kemampanan:

Model yang berkembang — memandangkan permintaan tempatan untuk perkhidmatan maklumat dan komunikasi sedang berkembang, model telecentre perlu berkembang juga. Francais dan pendekatan lain untuk memautkan dan merangkaikan Telepusat terbukti popular.

Teknologi yang berkembang — teknologi sambungan wayarles, di luar VSAT (yang diketahui mahal) sedang diterokai dalam banyak komuniti di seluruh dunia. Teknologi ini menyediakan peluang baharu untuk menghubungkan komuniti melalui Telepusat dan akhirnya di peringkat isi rumah individu.

Perkhidmatan yang berkembang — jenis perkhidmatan yang boleh dan harus disediakan oleh Telepusat juga berkembang pesat. Memandangkan bidang eGovernment, eHealth, e-Pembelajaran, eDagang berkembang dan matang di banyak negara, Telepusat perlu memanfaatkan peluang untuk meluaskan manfaat kepada masyarakat secara amnya, melalui akses awam mereka. Sesetengah kerajaan sedang meneruskan penggunaan Telepusat dengan tepat sebagai satu cara untuk memastikan segmen penduduk yang lebih besar dapat mengakses perkhidmatan dan maklumat kerajaan melalui saluran elektronik. [9]

Pihak berkepentingan komuniti - mengenal pasti pemimpin dalam kalangan masyarakat yang memperjuangkan konsep perkhidmatan perkongsian melalui pembangunan telepusat, memainkan peranan penting sebagai jambatan antara pengendali pusat telekomunikasi dan penduduk kampung yang ragu-ragu. Perkara ini penting kerana terdapat "jurang" diantara komuniti mengenai pengetahuan teknologi ICT dan ini memerluka tempoh matang di mana pemimpin masyarakat perlu melaburkan usaha berterusan untuk memacu perubahan tingkah laku komuniti dalam penerimaan inovasi. [10]

Walau bagaimanapun, penglibatan komuniti diperlukan, pada fasa awal penubuhan telepusat, bermula dengan pemilihan tapak dan mewujudkan semacam empati dan perasaan keyakinan disemai ke dalam pengguna perkhidmatan. Tambahan pula, telepusat harus berakar umbi dalam konteks sosiobudaya masyarakat.

Rangkaian[sunting | sunting sumber]

Telepusat masa kini dan masa hadapan ialah Telepusat rangkaian, atau Telepusat generasi 2.0.[11] Semakin banyak, Telepusat tidak beroperasi sebagai entiti bebas dan terpencil tetapi sebagai ahli rangkaian. Ada kalanya, rangkaian itu berbentuk francais. Dalam keadaan lain, rangkaian adalah lebih tidak formal.

Satu rangkaian serantau yang disasarkan ke arah Asia-Pasifik ialah Rangkaian Telecentre Asia-Pasifik.

Di Amerika Syarikat, lebih daripada 1,000 pusat teknologi komuniti telah dibangunkan di bawah pimpinan CTCnet, sebuah persatuan bukan untung yang beribu pejabat di Washington, DC [12] CTC juga dianjurkan di bawah panji-panji organisasi negeri, seperti Ohio Community Computing Network,[13] atau program bandar seperti Program Teknologi Komuniti City of Seattle[14] dan Austin FreeNet.[15]

Maklumat lanjut[sunting | sunting sumber]

Untuk maklumat lanjut mengenai rangkaian telepusat, laman web telecentre.org mempunyai maklumat yang lebih mendalam. Gambaran keseluruhan rangkaian telepusat juga boleh didapati dalam Bab 7 Membuat Sambungan: Menskala Telepusat untuk Pembangunan.

Maklumat tambahan tentang konsep Telepusat komuniti juga boleh didapati dalam buku dalam talian From the Ground Up: the evolution of the telecentre movement.

Maklumat tambahan tentang amalan membina dan mengekalkan telepusat secara mampan boleh didapati dalam laman web Telecentre Sustainability .

Maklumat tambahan tentang masalah sosial, politik, ekonomi dan teknikal serta cabaran yang dihadapi oleh pembangunan dan kemampanan Telepusat boleh didapati di Telecenters.

Terdapat peningkatan penyelidikan dan kesusasteraan analisis mengenai Telepusat dan inisiatif dan pendekatan teknologi berasaskan komuniti yang lain khususnya dalam konteks informatik Komuniti sebagai disiplin akademik dan melalui Jurnal Informatik Komuniti .

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

  • Informatik komuniti
  • Teknologi komputer untuk pembangunan kawasan
  • Free Geek
  • Kafe internet
  • Pekerja perantau
  • Teknologi bukan untung
  • Komputer awam
  • Pejabat yang diservis
  • Pejabat kecil/pejabat rumah
  • Telecottage

Nota[sunting | sunting sumber]

  1. ^ ENRAP. (June, 2000). Knowledge Networking for Rural Development in Asia/Pacific Region. Establishment of Regional POP's (Point of Presence) for Socio-Economic Changes through Distance Learning.
  2. ^ Stockholm Challenge. (January, 2000). TechNology Based Community Centers - Establishment Of Regional PoP's (Point Of Presence) For Socio-EcoNomic Changes Through Distance Learning Diarkibkan 2011-07-28 di Wayback Machine.
  3. ^ UN. (2000, November). Report on the United Nations / Malaysia Workshop on Bridging the Digital Divide: Space Technology Solutions.” Conference 20 -24 PLANWEL citation retrieved November 2000. Page 09 item 41
  4. ^ Proenza, Bastidas-Buch & Mondero,"Telecentres for Socio-Economic and Rural Development in Latin America and the Caribbean," 2001.
  5. ^ Bertot, J. C., McClure, C. R., & Jaeger, P. T. (2008). The impacts of free public Internet access on public library patrons and communities Diarkibkan 2012-04-25 di Wayback Machine (PDF). Library Quarterly, p. 285‐301. Retrieved on October 24, 2011.
  6. ^ a b Martin Hilbert "When is Cheap, Cheap Enough to Bridge the Digital Divide? Modeling Income Related Structural Challenges of Technology Diffusion in Latin America". World Development, Volume 38, issue 5, p. 756-770. free access to the study here: martinhilbert.net/CheapEnoughWD_Hilbert_pre-print.pdf
  7. ^ Philippines is new home base of telecentre.org http://www.newswire.ca/en/releases/archive/March2010/02/c6161.html
  8. ^ Huffman, B. (2018). A Capabilities Approach to E-Participation in the Philippines: Redefining the Modality of Socially Inclusive Governance (Unpublished doctoral dissertation). Nagoya University. Retrieved February 2, 2021, from https://www.researchgate.net/publication/341134033_A_Capabilities_Approach_to_E-Participation_in_the_Philippines_Redefining_the_Modality_of_Socially_Inclusive_Governance
  9. ^ a b Fillip, B. and Foote, D. (March, 2007). Making the Connection: Scaling Telecenters for Development Diarkibkan 2012-06-14 di Wayback Machine (PDF). Academy for Educational Development, Microsoft Corporation, International DevelopmentResearch Centre, Retrieved on October 21, 11.
  10. ^ Roman. P and Colle. R (January, 2002). Development Informatics Diarkibkan 2009-11-28 di Wayback Machine (PDF). Institute for Development Policy Management, University of Manchester. Retrieved on October 24, 2011.
  11. ^ Harris, 2007.
  12. ^ http://ctcnet.org CTCnet
  13. ^ Ohio Community Computing Network
  14. ^ City of Seattle Community Technology Program
  15. ^ Austin FreeNet

Rujukan[sunting | sunting sumber]

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Telepusat&oldid=5831378"