Ihya Ulumuddin
 Jilid pertama Ihya Ulumuddin | |
| Umum | |
|---|---|
| Pengarang | Imam Al-Ghazali |
| Negara | Parsi |
| Bahasa | Bahasa Arab |
| Subjek | Akhlak Islam dan falsafah |
Tarikh penerbitan | Awal abad ke-12 |
Ihya Ulumuddin (Arab: إحياء علوم الدين, Penghidupan Ilmu Agama) ialah sebuah kitab yang dikarang oleh Abu Hamid al-Ghazali (Imam Al-Ghazali) pada abad ke-11.[1][2] Kitab ini dianggap sebagai karya utama beliau dan dikira sebagai pengenalan seorang yang beriman kepada Tuhan.[3]
Latar belakang[sunting | sunting sumber]
Ihya Ulumuddin terdiri daripada 40 buah jilid yang dirangkumi ke dalam empat bahagian besar, yakni:
- bahagian ibadat;
- bahagian akhlak;
- bahagian kerosakan; dan
- bahagian metodologi.
Secara asasnya, kitab ini menerangkan doktrin dan amalan dalam Islam dan cara mengaplikasikan perkara tersebut dan menjadikannya sebagai asas kepada kehidupan kerohanian yang ketara lalu mencapai tahap kesufian (mistisisme) yang lebih tinggi.[4][5]
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ Ghazzālī (1978). Ihya Ulum Al-din (dalam bahasa Inggeris). Sind Sagar Academy.
- ^ al-Ghazzali (16 April 1997). "Ihya' Ulum Al-din". Dar al-Tauzi' – melalui Google Books.
- ^ Watt, Montgomery. "Ghazali, /Abu /Hamed /Mohammad, ii, iii." Encyclopedia Iranica. 1-12. Print.
- ^ "al-Ghazali - Muslim jurist, theologian, and mystic".
- ^ Ghazali, Imam. "Ihya Ulum al-Din {إحياء علوم الدين} by Imam Ghazali - Maktabah Mujaddidiyah".
 | Rencana berkenaan Islam ini ialah rencana tunas. Anda boleh membantu Wikipedia dengan mengembangkannya. |