Kecelaruan personaliti histrionik

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Gejala personalitu histrionik
Wikipedia tidak memberikan nasihat perubatan profesional Penafian perubatan
Tingkah laku dramatik ialah satu petanda utama kecelaruan personaliti histrionik
PengkhususanPsikologi klinikal, Psikiatri
GejalaKeinginan perhatian berlebihan, tingkah laku dramatik, perasaan cetek dan sering berubah-ubah, tingah laku provokatif seksual, gaya ucapan tak jelas, kecenderungan menilai hubungan intim sebagai lebih rapat daripada hakikat sebenar
Permulaan biasa
Simptom biasanya tak berkembang sepenuhnya hingga usia 15 tahun
TempohSepanjang hayat
PuncaSistem noradrenergik berrespons tinggi, faktor genetik, gaya keibubapaan autoritarian
Berdasarkan simptom
Gangguan personaliti lain, penyalahgunaan bahan dan perubahan personaliti akibat komplikasi perubatan lain
RawatanPsikoterapi analisis berfungsi, templat penilaian ideograf berfungsi
sunting
Lihat pendokumenan templat ini
Lihat pendokumenan templat ini

Kecelaruan personaliti histrionik (HPD) ditakrifkan oleh Persatuan Psikiatri Amerika sebagai gangguan personaliti dicirikan oleh corak tingkah laku mencari perhatian berlebihan, biasanya bermula pada awal kanak-kanak, termasuk penggodaan yang tidak sesuai dan keinginan yang berlebihan untuk mendapatkan pengiktirafan. Orang yang didiagnosis dengan gangguan itu dikatakan meriah, dramatik, lincah, bersemangat, ekstrovert dan genit.

HPD terletak dalam kelompok dramatik dalam gangguan personaliti.[1] Orang yang mempunyai HPD mempunyai keinginan memperoleh perhatian tinggi, membuat penampilan yang lantang dan tidak sesuai, membesar-besarkan tingkah laku dan emosi mereka, dan mendambakan rangsangan.[1] Mereka mungkin mempamerkan tingkah laku provokatif seksual, meluahkan emosi yang kuat dengan gaya impresionistik dan mudah dipengaruhi oleh orang lain. Ciri-ciri yang berkaitan termasuk egosentrisme, menyenangkan diri, kemahuan perhatian berterusan dan tingkah laku manipulatif berterusan untuk mencapai kehendak mereka sendiri.

Tanda dan gejala[sunting | sunting sumber]

Orang yang didiagnosis dengan HPD mungkin bersifat dramatik.[2][3][4] Mereka sering gagal melihat keadaan peribadi mereka secara realistik, dan sebaliknya melampau-lampau dan membesar-besarkan kesukaran mereka. Pesakit dengan gangguan ini boleh mengalami perubahan emosi yang cepat dan kekurangan keupayaan untuk mengenali emosi orang lain.[5] Emosi mereka mungkin kelihatan cetek atau dibesar-besarkan kepada orang lain. Gangguan ini dikaitkan dengan ekstraversi,[6] toleransi yang lebih rendah terhadap kekecewaan atau kepuasan tertunda,[7] dan keterbukaan kepada pengalaman baru. Orang yang mempunyai HPD mungkin mempunyai sedikit keraguan diri dan sering kelihatan egosentrik.[8]

Punca[sunting | sunting sumber]

Sedikit penyelidikan telah dilakukan untuk mencari bukti tentang punca kecelaruan personaliti histrionik. Walaupun punca langsung tidak dapat disimpulkan, pelbagai teori dan kajian mencadangkan pelbagai kemungkinan penyebab, termasuk faktor neurokimia, genetik, psikoanalisis dan persekitaran. Ciri-ciri seperti berlebih-lebihan, kesombongan, dan godaan histerik mempunyai kualiti yang serupa dengan wanita yang didiagnosis dengan HPD.[9] Gejala HPD biasanya tidak berkembang sepenuhnya sehingga umur 15 tahun, manakala permulaan rawatan hanya berlaku, secara purata, pada usia kira-kira 40 tahun.[10][11]

Genetik[sunting | sunting sumber]

Kajian berkembar telah membantu dalam memecahkan perdebatan faktor genetik lawan persekitaran. Kajian kembar yang dijalankan oleh Jabatan Psikologi di Universiti Oslo cuba mewujudkan korelasi antara genetik dan gangguan personaliti Kluster B. Dengan sampel ujian 221 kembar, 92 monozigotik dan 129 dizigotik, penyelidik menemu bual subjek menggunakan Temu Bual Klinikal Berstruktur Gangguan Personaliti DSM-III-R (SCID-II), dan membuat kesimpulan bahawa terdapat korelasi 0.67 bahawa kecelaruan personaliti histrionik adalah diwarisi.[12]

Teori psikoanalisis[sunting | sunting sumber]

Walaupun dikritik kerana tidak disokong oleh bukti saintifik, teori psikoanalisis memberi perhatian kepada sikap autoritarian atau seorang (terutamanya ibu) atau kedua-dua ibu bapa, bersama-sama dengan kasih sayang bersyarat berdasarkan jangkaan yang tidak dapat dipenuhi oleh kanak-kanak sepenuhnya.[1] Menggunakan psikoanalisis, Freud percaya bahawa nafsu ialah unjuran kekurangan keupayaan pesakit untuk mencintai tanpa syarat, dan berkembang secara kognitif hingga kematangan, dan pesakit sedemikian secara keseluruhannya cetek daripada segi emosi.[13] Beliau percaya punca tidak dapat menyayangi boleh berpunca daripada pengalaman trauma, seperti kematian saudara terdekat semasa zaman kanak-kanak atau perceraian ibu bapa seseorang, yang memberikan gambaran yang salah tentang hubungan yang komited. Pendedahan kepada satu atau beberapa kejadian traumatik pemergian rakan karib atau ahli keluarga (melalui pengabaian atau kematian) akan menyebabkan orang itu tidak dapat membentuk ikatan yang benar dan penuh kasih sayang terhadap orang lain.[14]

Gangguan personaliti antisosial[sunting | sunting sumber]

Teori lain mencadangkan kemungkinan hubungan antara kecelaruan personaliti histrionik dan gangguan personaliti antisosial. Penyelidikan mendapati 2/3 pesakit yang didiagnosis dengan kecelaruan personaliti histrionik juga memenuhi kriteria yang serupa dengan gangguan personaliti antisosial,[9] yang mencadangkan kedua-dua gangguan berdasarkan ekspresi jenis jantina mungkin mempunyai punca asas yang sama.

Beberapa kajian sejarah keluarga mendapati bahawa kecelaruan personaliti histrionik, serta gangguan pinggiran dan antisosial, cenderung diwarisi dalam keluarga, tetapi tidak jelas berapa banyak yang disebabkan oleh faktor genetik berbanding persekitaran.[15] Kedua-dua contoh mencadangkan bahawa predisposisi boleh menjadi faktor mengapa orang tertentu didiagnosis dengan kecelaruan personaliti histrionik, namun sedikit sahaja yang diketahui sama ada gangguan itu dipengaruhi oleh sebarang sebatian biologi atau diwarisi secara genetik.[15] Sedikit penyelidikan telah dijalankan untuk menentukan sumber biologi gangguan ini, jika ada pun.

Diagnosis[sunting | sunting sumber]

Penampilan, tingkah laku dan sejarah seseorang, bersama-sama dengan penilaian psikologi, biasanya mencukupi untuk membuat diagnosis. Tiada ujian untuk mengesahkan diagnosis ini, dan oleh kerana kriterianya adalah subjektif, sesetengah orang mungkin salah didiagnosis.[16]

DSM 5[sunting | sunting sumber]

Edisi semasa Manual Diagnostik dan Statistik Gangguan Mental, DSM 5, mentakrifkan kecelaruan personaliti histrionik (dalam Kluster B) sebagai:[17]

Corak emosi pervasif dan keinginan perhatian berlebihan, bermula pada awal dewasa dan hadir dalam pelbagai konteks, seperti yang ditunjukkan oleh lima (atau lebih) daripada yang berikut:

  • tidak selesa dalam situasi di mana dia tidak menjadi tumpuan
  • interaksi dengan orang lain selalunya dicirikan oleh tingkah laku menggoda atau provokatif seksual yang tidak sesuai
  • memaparkan ekspresi emosi yang cepat berubah dan cetek
  • konsisten menggunakan penampilan fizikal untuk menarik perhatian kepada diri sendiri
  • mempunyai gaya pertuturan yang terlalu impresionistik dan kurang terperinci
  • menunjukkan dramatisasi diri, sandiwara, dan ekspresi emosi yang dibesar-besarkan
  • mudah dipengaruhi oleh orang lain atau keadaan
  • menganggap perhubungan lebih intim daripada yang sebenarnya

DSM 5 memerlukan diagnosis untuk sebarang gangguan personaliti khusus juga memenuhi satu set kriteria gangguan personaliti umum.

ICD-10[sunting | sunting sumber]

ICD-10 Pertubuhan Kesihatan Sedunia menyenaraikan kecelaruan personaliti histrionik sebagai:[18]

Gangguan personaliti yang dicirikan oleh:

  • kebolehan yang cetek dan mudah terpengaruh dalam pengalaman perasaan,
  • dramatisasi diri,
  • teatrikal,
  • luahan emosi berlebihan,
  • mudah terpengaruh,
  • egosentrik,
  • menyenangkan diri,
  • kurang mengambil kira orang lain,
  • mudah melukakan perasaan, dan
  • kemahuan penghargaan, kesenangan dan perhatian berterusan.

Ia adalah keperluan ICD-10 bahawa diagnosis sebarang gangguan personaliti khusus juga memenuhi satu set kriteria gangguan personaliti umum.

Komorbiditi[sunting | sunting sumber]

Kebanyakan pesakit juga mempunyai gangguan mental yang lain. Keadaan komorbid termasuk: gangguan personaliti antisosial, kebergantungan, pinggiran, dan narsisistik,[19] serta kemurungan, [20] gangguan keresahan, kecelaruan panik, somatoform, anoreksia nervosa, gangguan penggunaan bahan[21] dan gangguan lampiran, termasuk gangguan lampiran reaktif. 

Rawatan[sunting | sunting sumber]

Rawatan sering didorong oleh kemurungan yang dikaitkan dengan hubungan percintaan yang terlerai. Ubat tidak memberi kesan kepada gangguan personaliti, tetapi mungkin membantu dengan gejala seperti kemurungan.[16] Rawatan untuk HPD itu sendiri melibatkan psikoterapi, termasuk terapi kognitif.[1]

Kaedah temu bual dan lapor diri[sunting | sunting sumber]

Dalam amalan klinikal umum dengan penilaian gangguan personaliti, satu bentuk temu bual adalah yang paling popular: temu bual tidak berstruktur.[22] Kaedah pilihan sebenar ialah temu bual separa berstruktur, tetapi terdapat keengganan untuk menggunakan temu bual jenis ini kerana ia boleh kelihatan tidak praktikal atau cetek.[22] Sebab temu bual separa berstruktur lebih diutamakan daripada temu bual tidak berstruktur ialah temu bual separa berstruktur cenderung lebih objektif, sistematik, boleh ditiru dan komprehensif.[22] Temu bual tidak berstruktur, walaupun popular, cenderung mempunyai masalah berkenaan kepercayaan, dan terdedah kepada kesilapan yang membawa kepada andaian palsu terhadap pesakit.[22]

Salah satu kaedah yang paling berjaya untuk menilai gangguan personaliti oleh penyelidik fungsi personaliti normal ialah inventori laporan diri susulan dengan temu bual separa berstruktur.[22] Terdapat beberapa kelemahan dengan kaedah inventori lapor diri iaitu dengan kecelaruan personaliti histrionik terdapat herotan dalam perwatakan, persembahan diri dan imej diri . [22] Ini tidak boleh dinilai hanya dengan bertanya kepada kebanyakan pelanggan jika mereka sepadan dengan kriteria untuk gangguan tersebut. [22] Kebanyakan ujian unjuran kurang bergantung pada keupayaan atau kesediaan seseorang untuk memberikan penerangan yang tepat tentang diri, tetapi pada masa ini terdapat bukti empirikal yang terhad pada ujian projektif untuk menilai kecelaruan personaliti histrionik. [22]

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ a b c d Bienenfeld, David (2006). "Personality Disorders". Medscape Reference. WebMD. Diarkibkan daripada yang asal pada 2007-02-08. Dicapai pada 10 January 2007.
  2. ^ Kuzman, Martina Rojnic; Jovanovic, Nikolina; Vukelja, Dinko; Medved, Vesna; Hotujac, Ljubomir (2008). "Psychiatric symptoms in idiopathic intracranial hypertension". Psychiatry and Clinical Neurosciences (dalam bahasa Inggeris). 62 (3): 367. doi:10.1111/j.1440-1819.2008.01810.x. ISSN 1323-1316. PMID 18588604.
  3. ^ French, J.; Shrestha, S. (2020). "Histrionic Personality Disorder". Definitions. doi:10.32388/lqk9fy.
  4. ^ "Histrionic personality disorder". A.D.A.M. Medical Encyclopedia. PubMed Health. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-08-29. Dicapai pada 17 June 2012.
  5. ^ Ritzl, A.; Csukly, G.; Balázs, K.; Égerházi, A. (2018). "Facial emotion recognition deficits and alexithymia in borderline, narcissistic, and histrionic personality disorders". Psychiatry Research. 270: 154–159. doi:10.1016/j.psychres.2018.09.017. PMID 30248486.
  6. ^ "Histrionic Personality Disorder". The Cleveland Clinic. Diarkibkan daripada yang asal pada 2011-10-03. Dicapai pada 23 November 2011.
  7. ^ First, Michael B.; Tasman, Allan (2010-02-08). Clinical Guide to the Diagnosis and Treatment of Mental Disorders (dalam bahasa Inggeris). John Wiley & Sons. m/s. 503. ISBN 978-0-470-74520-5.
  8. ^ Furnham, A. (2014). "A bright side, facet analysis of histrionic personality disorder: The relationship between the HDS Colourful factor and the NEO-PI-R facets in a large adult sample". The Journal of Social Psychology. 154 (6): 527–536. doi:10.1080/00224545.2014.953026. PMID 25280168.
  9. ^ a b Barlow, H.D. & Durand, V.M. (2005). Personality Disorders. (pp. 443–444). Abnormal Psychology: An Integrative Approach (4th ed.). Belmont, CA: Thomas Wadsworth.
  10. ^ Lumen Learning. "Histrionic Personality Disorder". Lumen Learning. Diarkibkan daripada yang asal pada 2018-03-16. Dicapai pada 2018-03-13.
  11. ^ Fancher, R.E. & Rutherford, A. (2012). Pioneers of psychology. New York, NY: W.W. Norton & Company.
  12. ^ Torgersen, Lygren, Øien, Skre, Onstad, Edvardsen, Tambs, Kringlen, Svenn, Sissel, Per Anders, Ingunn, Sidsel, Jack, Kristian, Einar (November 2000). "A Twin Studies of Personality Disorders". Comprehensive Psychiatry. 41 (6): 416–425. doi:10.1053/comp.2000.16560. PMID 11086146.CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  13. ^ Pfohl, B. (1995). Histrionic personality disorder. The DSM IV Personality Disorders, 173–192.
  14. ^ Nickert, J. (n.d.) Histrionic Personality Disorder.
  15. ^ a b Nolen-Hoeksema, S. (2014). Personality Disorders. (pp. 266–267). Abnormal Psychology (6th ed.). New York, NY: McGraw-Hill.
  16. ^ a b "Psych Central: Histrionic Personality Disorder Treatment". Psych Central. 2017-12-17. Diarkibkan daripada yang asal pada 2008-08-29. Dicapai pada 2008-07-09.
  17. ^ "Chapter 16: Personality Disorders". DSM-IV-TR Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. American Psychiatric Publishing. 2000.
  18. ^ "Chapter V: Mental and behavioural disorders (F00-F99)". International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems 10th Revision (ICD-10). World Health Organization. 2010. Diarkibkan daripada yang asal pada 2014-11-02. Dicapai pada 2012-06-05. (F60.4)
  19. ^ Hales E and Yudofsky JA, eds, The American Psychiatric Press Textbook of Psychiatry, Washington, DC: American Psychiatric Publishing, Inc., 2003
  20. ^ Skodol, A. E.; Grilo, C. M.; Keyes, K. M.; Geier, T.; Grant, B. F.; Hasin, D. S. (2011). "Relationship of personality disorders to the course of major depressive disorder in a nationally representative sample". The American Journal of Psychiatry. 168 (3): 257–264. doi:10.1176/appi.ajp.2010.10050695. PMC 3202962. PMID 21245088.
  21. ^ "Armenian Medical Network". Diarkibkan daripada yang asal pada 2007-02-12. Dicapai pada 2007-01-11.
  22. ^ a b c d e f g h Sutker, P.B. (2002). Histrionic, Narcissistic, and Dependent Personality Disorders. Comprehensive handbook of psychopathology (3rd ed., pp. 513–514). New York: Kluwer Academic.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Kecelaruan_personaliti_histrionik&oldid=5950469"