Penglibatan sivik

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Sukarelawan adalah jenis penglibatan sivik yang penting. Digambarkan adalah sukarelawan yang melakukan pembersihan selepas Taufan Sandy 2012.

Penglibatan sivik atau penyertaan sivik ialah sebarang aktiviti individu atau kumpulan yang menangani isu-isu yang menjadi perhatian awam. [1] Penglibatan sivik termasuk komuniti yang bekerja bersama atau individu yang bekerja secara bersendirian dalam kedua-dua tindakan politik dan bukan politik untuk melindungi nilai awam atau membuat perubahan dalam komuniti. Matlamat penglibatan sivik adalah untuk menangani kebimbangan awam dan mempromosikan kualiti masyarakat.

Penglibatan sivik ialah "suatu proses di mana orang ramai mengambil tindakan kolektif untuk menangani isu-isu kebimbangan awam" dan "instrumental kepada demokrasi " (Checkoway & Aldana, 2012). Kurang perwakilan kumpulan dalam kerajaan menyebabkan isu yang dihadapi oleh kumpulan seperti minoriti, berpendapatan rendah dan kumpulan muda diabaikan atau diabaikan. Seterusnya, isu untuk kumpulan pengundi yang lebih tinggi ditangani dengan lebih kerap, menyebabkan lebih banyak rang undang-undang diluluskan untuk menyelesaikan masalah ini (Griffin & Newman, 2008). [2]

Jenis[sunting | sunting sumber]

Penglibatan sivik boleh mengambil pelbagai bentuk—daripada kesukarelawanan individu, usaha penglibatan komuniti, penglibatan organisasi dan kerja kerajaan seperti penyertaan pilihan raya. Penglibatan ini mungkin termasuk menangani masalah secara langsung melalui kerja peribadi, berasaskan komuniti, atau kerja melalui institusi demokrasi perwakilan . [3] Ramai individu merasakan tanggungjawab peribadi untuk melibatkan diri secara aktif dalam komuniti mereka. "Penglibatan sivik belia" mempunyai matlamat yang sama untuk membangunkan persekitaran komuniti dan memupuk hubungan, walaupun penglibatan sivik belia menekankan kepada memperkasakan belia. Satu kajian yang diterbitkan oleh Pusat Maklumat & Penyelidikan mengenai Pembelajaran & Penglibatan Sivik di Universiti Tufts mengkategorikan penglibatan sivik kepada tiga kategori: suara sivik, pilihan raya dan politik. [4] Sarjana penglibatan belia dalam talian telah meminta tafsiran yang lebih luas tentang penglibatan sivik yang memfokuskan pada tujuan di sebalik institusi dan aktiviti semasa dan termasuk institusi dan aktiviti baru muncul yang mencapai tujuan yang sama. [5] Jurnal yang diterbitkan oleh Journal of Transformative Education mencadangkan jurang dalam bentuk penyertaan antara generasi yang berbeza. [6] Penyelidik penglibatan sivik ini mencadangkan bahawa pengurangan kehidupan sivik kepada set kecil tingkah laku pilihan raya secara eksplisit mungkin tidak mencukupi untuk menggambarkan spektrum penuh penglibatan awam dalam kehidupan sivik.

Langkah-langkah penglibatan sivik [4]
Sivik Pilihan Raya Suara politik
Penyelesaian masalah masyarakat Pengundian biasa Menghubungi pegawai
Sukarelawan tetap untuk organisasi bukan pilihan raya Memujuk orang lain untuk mengundi Menghubungi media cetak
Keahlian aktif dalam kumpulan atau persatuan Memaparkan butang, tanda, pelekat Menghubungi media penyiaran
Penyertaan dalam larian/berjalan/menunggang dana Sumbangan kempen Memprotes
Pengumpulan dana lain untuk amal Menjadi sukarelawan untuk calon atau organisasi politik Petisyen e-mel
Bertanding untuk jawatan Politik Mendaftar pengundi Petisyen bertulis dan canvassing
Simbolik Tidak Penyertaan Boikot
Contoh penglibatan sivik, dalam bentuk perbankan telefon

Pembaharuan penglibatan sivik timbul pada awal abad ke-21 selepas buku Robert Putnam Bowling Alone mendedahkan perubahan dalam corak penyertaan sivik. Putnam berhujah bahawa walaupun peningkatan pesat dalam peluang pendidikan tinggi yang mungkin memupuk penglibatan sivik, rakyat Amerika telah tercicir daripada kehidupan masyarakat berpolitik dan teratur. Beberapa kajian mencadangkan bahawa walaupun lebih ramai belia menjadi sukarelawan, lebih sedikit yang mengundi atau terlibat secara politik. [7]

Peranan sukarelawan dalam mengubah tadbir urus[sunting | sunting sumber]

The State of the World's Volunteerism Report 2015, semakan global pertama tentang kuasa suara sukarelawan untuk membantu meningkatkan cara orang ditadbir, menggunakan bukti daripada negara yang pelbagai seperti Brazil, Kenya, Lubnan dan Bangladesh. Laporan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu menunjukkan bagaimana orang biasa meluangkan masa, tenaga dan kemahiran mereka secara sukarela untuk memperbaiki cara mereka ditadbir dan terlibat di peringkat tempatan, nasional dan global. Tadbir urus yang lebih baik di setiap peringkat adalah pra-syarat untuk kejayaan set sasaran baharu untuk pembangunan antarabangsa masa hadapan, Matlamat Pembangunan Mampan, yang telah dipersetujui oleh Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu pada September 2015. [8]

Di peringkat global, sebagai contoh, sekumpulan 37 sukarelawan dalam talian dari seluruh dunia terlibat dalam kerjasama sengit selama 4 bulan dengan Jabatan Hal Ehwal Ekonomi Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (UN DESA) untuk memproses 386 tinjauan penyelidikan yang dijalankan di 193 Negara Anggota PBB untuk Tinjauan E-Kerajaan PBB 2014. Kepelbagaian kewarganegaraan dan bahasa sukarelawan dalam talian [9] —lebih daripada 65 bahasa, 15 kewarganegaraan, yang separuh daripadanya berasal dari negara membangun—mencerminkan misi tinjauan.

Faedah dan cabaran[sunting | sunting sumber]

Penglibatan sivik, secara amnya, boleh memupuk penyertaan komuniti dan penglibatan kerajaan, menurut ICMA: Leaders at the Core of Better Communities .

Faedah khusus penglibatan sivik ialah: [10]

  • Mencapai persetujuan yang lebih besar kepada keputusan dengan tindak balas yang lebih sedikit seperti tindakan undang-undang, pilihan raya khas atau panggilan balik majlis.
  • Melahirkan kepercayaan antara rakyat dan kerajaan, yang membangunkan tingkah laku awam dalam mesyuarat majlis.
  • Mencapai hasil yang berjaya dalam isu yang rumit, yang membantu pegawai yang dipilih mengelak daripada memilih antara penyelesaian yang tidak diingini.
  • Membangunkan idea yang lebih kreatif dan penyelesaian yang lebih baik.
  • Melaksanakan idea, program dan dasar dengan lebih cepat dan lebih mudah.
  • Mewujudkan warga yang terlibat daripada menuntut pelanggan.
  • Membina komuniti dalam bandar.
  • Menjadikan pekerjaan lebih mudah dan lebih santai.

Walaupun terdapat faedah kepada penglibatan sivik, terdapat cabaran yang perlu dipertimbangkan. Cabaran ini termasuk pelbagai faktor yang diterangkan oleh ICMA. Contohnya, ketidakpercayaan, penjelasan peranan dan masa semuanya memainkan peranan dalam cabaran penglibatan sivik: [11]

  • Penglibatan sivik selalunya mengambil masa lebih lama untuk menunjukkan hasil daripada tindakan kerajaan secara langsung. Dalam jangka panjang, reaksi orang ramai terhadap dasar kerajaan atau keputusan undang-undang boleh membawa kepada perubahan yang lebih pantas daripada penglibatan kerajaan dalam tindakan undang-undang atau inisiatif undi.
  • Untuk penglibatan sivik berjaya, lapisan ketelusan dan kepercayaan antara kerajaan dan rakyatnya diperlukan.

Penglibatan sivik tempatan[sunting | sunting sumber]

Dalam komuniti tempatan, terdapat banyak peluang untuk rakyat mengambil bahagian dalam penglibatan sivik. Masa peribadi secara sukarela untuk projek komuniti dipercayai secara meluas menyokong pertumbuhan komuniti secara keseluruhan. Penglibatan komuniti boleh didapati di pantri makanan, program pembersihan komuniti, dan seumpamanya, mengukuhkan usaha untuk ikatan komuniti yang kukuh.

Kerjasama komuniti[sunting | sunting sumber]

Kerjasama komuniti termasuk ruang demokrasi di mana orang ramai terbuka untuk membincangkan kebimbangan mengenai isu tertentu mengenai kepentingan awam dan cara untuk membuat perubahan yang diperlukan. Ruang ini selalunya merupakan pusat sumber, seperti persatuan kejiranan atau lembaga sekolah di mana rakyat boleh mendapatkan maklumat mengenai komuniti (perubahan yang akan datang, cadangan penyelesaian kepada masalah sedia ada, dsb. ). Kolej dan universiti juga menawarkan lebih banyak peluang dan mengharapkan lebih ramai pelajar terlibat dalam kerja sukarela komuniti. [12]

Menurut kajian kes yang dijalankan di sebuah kolej AS pada September 2014, terdapat kualiti kepimpinan penting yang menyumbang kepada pembangunan penglibatan sivik. Kajian itu menyebut 3 tema utama: kepimpinan aktif, adaptif dan berdaya tahan, pembelajaran untuk kepimpinan dan penglibatan untuk kebaikan yang lebih besar sebagai sebab utama kejayaan The Democracy Commitment (TDC) di kolej. TDC ialah inisiatif kebangsaan yang berhasrat untuk membantu kolej komuniti AS mendidik pelajar mereka untuk demokrasi. [13]

Penyertaan politik adalah satu lagi elemen penting yang diamalkan dengan kerap. Penglibatan dalam sesi mesyuarat majlis awam untuk perbincangan memaklumkan rakyat tentang keperluan dan perubahan yang perlu dilakukan. Memberi undian termaklum di peringkat tempatan boleh mengubah banyak perkara yang menjejaskan kehidupan seharian.

Penglibatan dalam talian membolehkan rakyat terlibat dalam kerajaan tempatan mereka yang tidak akan mereka lakukan sebaliknya dengan membenarkan mereka menyuarakan diri mereka dari keselesaan rumah mereka sendiri. Penglibatan dalam talian melibatkan perkara seperti pengundian dalam talian dan forum perbincangan awam yang memberi peluang kepada rakyat untuk menyuarakan pendapat mereka tentang topik dan menawarkan penyelesaian serta mencari orang lain yang mempunyai minat bersama dan mewujudkan kemungkinan untuk membentuk kumpulan advokasi yang berkaitan dengan kepentingan tertentu. Penggunaan internet telah membolehkan orang ramai mempunyai akses kepada maklumat dengan mudah dan telah menghasilkan orang awam yang lebih berpengetahuan serta mewujudkan semangat komuniti baharu untuk rakyat. [14]

Dalam peranan kerajaan negeri[sunting | sunting sumber]

Orang yang berkhidmat dengan kerajaan negeri mempelajari apa yang diperlukan oleh masyarakat melalui mendengar rakyat dan dengan itu membuat keputusan yang bernuansa. Menurut Miriam Porter, "pergolakan, syak wasangka, dan pengurangan kepercayaan orang ramai" berlaku dengan kurangnya komunikasi. [15] Penglibatan sivik mempunyai hubungan yang saling berkaitan dalam pelbagai entiti negara. Nilai, pengetahuan, kebebasan, kemahiran, idea, sikap dan kepercayaan yang dipegang oleh penduduk adalah penting untuk penglibatan sivik dari segi representasi identiti budaya, sosial dan ekonomi yang luas.

Penglibatan sivik yang digunakan dalam negeri memerlukan penglibatan sivik tempatan. Rakyat adalah asas demokrasi perwakilan. Penggunaan prinsip ini boleh didapati dalam program dan undang-undang yang telah dilaksanakan oleh negeri-negeri berdasarkan pelbagai bidang berkenaan negeri tertentu itu. Kesihatan, pendidikan, kesaksamaan, imigresen ialah beberapa contoh entiti yang boleh dibentuk oleh penglibatan sivik dalam sesebuah negeri.

Aplikasi dalam kesihatan[sunting | sunting sumber]

Negara melaksanakan program kesihatan awam untuk memberi manfaat yang lebih baik kepada keperluan masyarakat. Program Insurans Kesihatan Kanak-Kanak Negeri (SCHIP), sebagai contoh, adalah pelaburan awam terbesar dalam penjagaan kesihatan kanak-kanak yang membantu lebih 11 juta kanak-kanak yang tidak diinsuranskan di Amerika Syarikat. "Program insurans kesihatan seluruh negeri untuk kanak-kanak berpendapatan rendah ini dikaitkan dengan akses, penggunaan dan kualiti penjagaan yang lebih baik, menunjukkan bahawa SCHIP mempunyai potensi untuk meningkatkan penjagaan kesihatan untuk kanak-kanak Amerika berpendapatan rendah". [16] Negara mengambil bahagian dalam program dan memahatnya agar lebih sesuai dengan keperluan demografi negeri itu, menjadikan penjagaan kesihatan mereka dan proses penglibatan sivik individu yang mengambil bahagian dalam program itu serta membantu pembaharuan dan membetulkannya selain daripada identiti negeri.

Berbanding dengan negara lain[sunting | sunting sumber]

Negara yang mengamalkan penglibatan awam dan melaksanakan program kesihatan awam untuk memanfaatkan keperluan masyarakat dengan lebih baik adalah konsep yang dikongsi oleh negara lain, seperti England. Kajian yang dijalankan oleh Jabatan Penjagaan Utama, Universiti Liverpool, Jabatan Perubatan Sosial, Universiti Bristol, Jabatan Geografi dan Geologi, Institut Alam Sekitar dan Kesihatan McMaster, Universiti McMaster, Pihak Berkuasa Kesihatan Avon, Sekolah Kewartawanan, Tom Hopkinson Center for Media Research, Media and Cultural Studies, Cardiff University, and the Department of Clinical Epidemiology and Biostatistics, Centre for Health Economics and Policy Analysis, McMaster University menyatakan bahawa "Terdapat beberapa dorongan ke arah penyertaan orang ramai dalam membuat keputusan penjagaan kesihatan. termasuk dorongan instrumentalis, komunitarian, edukatif dan ekspresif dan keinginan untuk meningkatkan akauntabiliti". [17]

Penyelidikan mereka termasuk pemeriksaan kritikal terhadap tahap penglibatan orang ramai dalam membuat keputusan penjagaan kesihatan. Adalah dicadangkan bahawa "penyertaan awam dalam membuat keputusan boleh mempromosikan matlamat, mengikat individu atau kumpulan bersama-sama, memberikan rasa kecekapan dan tanggungjawab dan membantu menyatakan identiti politik atau sivik". [17] Tindakan rakyat yang bertujuan untuk mempengaruhi keputusan wakil rakyat akhirnya memberi kesan kepada negeri secara keseluruhan. Pengundian adalah komponen utama dalam penglibatan sivik untuk suara orang ramai untuk didengari.

Penyelidikan yang dilakukan oleh Robert Putnam mengenai perbezaan dalam penglibatan sosial dan sivik antara Itali utara dan selatan sejak 1970 menunjukkan bahawa kehadiran komuniti sivik menggalakkan penglibatan politik dengan meningkatkan minat dan pendidikan aktiviti politik. [18] Menurut data daripada tinjauan Budaya Sivik, "ahli persatuan menunjukkan lebih banyak kecanggihan politik, kepercayaan sosial dan penyertaan politik." [19] Penyelidikan Sheri Berman yang dilakukan dengan Republik Weimar di Jerman selepas Perang Dunia 1 menunjukkan bahawa penglibatan sivil boleh dipertingkatkan dengan meningkatkan kepercayaan antara orang dan aktor politik. [20]

Di negara asing seperti Mozambique, Myanmar, Nigeria dan Pakistan, di mana kerajaan autoritarian dilaksanakan dengan ketat dan penglibatan rakyat amat diperlukan, penglibatan politik jarang berlaku. [21] Selain itu, "tahap penyertaan besar-besaran disahkan jauh lebih rendah dalam autokrasi". [22] Ramai melihat rakyat biasa terlibat dengan politik sebagai "kuasa ketiga yang melaluinya hierarki tradisional negara dan subjek boleh disingkirkan." [23] Walau bagaimanapun, kumpulan asing bukan ahli politik yang mengambil bahagian dalam penglibatan politik juga boleh termasuk kumpulan yang berpotensi mengganggu seperti "Mafia Rusia." [24]

Pelekat keluar pengundi

Matlamat kerajaan negeri dalam pilihan raya adalah untuk menggalakkan penglibatan sivik. Pengarah Regina Lawrence dari Annette Strauss Institute for Civic Life menyatakan "Politik dan semua bentuk penglibatan lain benar-benar tentang usaha untuk menjadikan komuniti anda, negeri anda dan negara anda tempat yang lebih baik untuk didiami." [25] Kehadiran Pengundi memastikan penglibatan sivik dalam kalangan negeri dengan insentif yang menjanjikan pertubuhan sukarelawan, badan amal dan penglibatan politik dengan semua orang dalam komuniti yang akan mempunyai suara untuk didengari.

Negeri boleh membantu menggalakkan penglibatan sivik dengan memastikan proses pengundian yang adil dan persempadanan semula; dengan membina perkongsian antara agensi kerajaan, pertubuhan bukan untung, dan rakyat swasta; dan dengan mengekalkan rangkaian maklumat tentang peluang sukarelawan dan amal. [26]

Antara faktor utama yang menentukan penglibatan sivik dalam kalangan rakyat ialah peratusan keluar mengundi . Jumlah keluar mengundi mengukur tahap penglibatan politik rakyat, komponen penting penglibatan sivik—dan prasyarat untuk mengekalkan akauntabiliti awam. [26]

Contoh peratusan keluar mengundi yang tinggi[sunting | sunting sumber]

  • Negeri boleh membantu menggalakkan penglibatan sivik dengan memastikan proses pengundian yang adil dan persempadanan semula; dengan membina perkongsian antara agensi kerajaan, pertubuhan bukan untung, dan rakyat swasta; dan dengan mengekalkan rangkaian maklumat tentang peluang sukarelawan dan amal. [26]
  • Akses kepada maklumat tentang aktiviti kerajaan, membuat keputusan, meminta dan menggunakan input awam, dan menggalakkan kakitangan awam untuk menderma dan berkhidmat. [26]

Contoh peratusan keluar mengundi rendah[sunting | sunting sumber]

  • Penyertaan yang rendah dengan politik dalam kerajaan negeri dan tempatan boleh mengakibatkan penglibatan masyarakat yang kurang seperti kekurangan dana dan kepimpinan yang ditujukan kepada isu penglibatan masyarakat tersebut. [27]

Dalam masyarakat terpinggir[sunting | sunting sumber]

Terpinggir ditakrifkan sebagai "untuk meletakkan atau mengekalkan (seseorang) dalam kedudukan yang tidak berkuasa atau tidak penting dalam masyarakat atau kumpulan" menurut Merriam-Webster. [28] Dalam komuniti yang pelbagai adalah dianggap bahawa kesedaran dan penyertaan mengikut kajian, menggunakan tiga jenis khidmat masyarakat yang berbeza untuk interaksi antara individu yang pelbagai dan memahami perspektif satu sama lain dan meningkatkan hubungan dalam komuniti. [29] Di samping itu, khususnya belia kulit hitam, terdapat jurang asas pendidikan sivik awal di mana terdapat kekurangan dan di mana ia berkembang maju. Menurut Hope dan Jagers, mereka mengkaji penglibatan sivik dalam kalangan belia kulit hitam menggunakan data yang diperoleh daripada Tinjauan Budaya Belia daripada Projek Belia Hitam. Andaian bahawa belia kulit hitam yang mengalami diskriminasi kaum didorong untuk sedar dan mengambil bahagian dalam politik. [30]

Satu lagi kajian oleh Chan menerangkan kesan perkaitan faktor pembangunan dan persekitaran di kalangan sekumpulan belia berisiko seperti peserta Afrika-Amerika dan Latin yang datang daripada keluarga berpendapatan rendah yang tinggal di kawasan kejiranan dalam bandar. Penyelidikan mereka menghasilkan variasi mengikut peserta mereka kerana belia minoriti kaum bermotivasi dan mempunyai matlamat untuk masa depan mereka kerana penyertaan awal dalam aktiviti penglibatan sivik, tetapi tidak ada bukti yang mencukupi bahawa jenis pemikiran ini akan mengikuti mereka sehingga dewasa. [31] Melihat kepada kumpulan lain yang tertindas, Latinos, menurut laporan ini di New York Times, menyatakan bilangan Hispanik yang layak mengundi meningkat kepada anggaran 10 juta antara 2000 dan 2012, tetapi terdapat kekurangan dalam mengambil pendekatan aktif ke arah berurusan dengan isu-isu seperti imigresen dan menyebabkan kekecohan dalam komuniti Latino. Demografi Hispanik menjadi potensi pengaruh kuasa dalam tinjauan politik. [32] Untuk mengembangkan kumpulan lain yang ditindas ialah ibu bapa pendatang dan anak-anak mereka dalam kajian Jensen tumpuan mereka adalah di Asia dan Amerika Latin. Dalam kajiannya. mereka mengambil sampel sekumpulan kecil dari kawasan metropolitan, perbezaan antara kedua-dua generasi berbeza kerana kanak-kanak yang berada di sekolah menengah iaitu 87.5% dinyatakan terlibat secara sivik. Ibu bapa tidak terlibat secara sivik dalam isu tetapi membangunkan "kesedaran dwibudaya" seperti menghantar wang kembali ke negara asal mereka dan peserta ini melihatnya sebagai kewajipan mereka dalam keadaan peluang semasa mereka untuk terlibat secara sivik. [33]

Teknologi[sunting | sunting sumber]

Jenis[sunting | sunting sumber]

Penggunaan televisyen[sunting | sunting sumber]

Modal sosial telah merosot selama bertahun-tahun dan Putnam melihat mengapa ini berlaku. Salah satu bidang kajian yang diliputi ialah televisyen dan kesannya terhadap penglibatan sosial dan sivik. Shah menulis bahawa Putnam mendapati semakin banyak TV seseorang menonton, semakin kurang mereka aktif dalam aktiviti luar. Ini ditunjukkan dengan kebangkitan TV pada tahun 1960-an dan kejatuhan penglibatan sivik. Mereka mendapati bahawa walaupun berita dan pengaturcaraan pendidikan sebenarnya boleh membantu dalam pengetahuan rakyat, tetapi kekurangan penglibatan dalam aktiviti luar dan acara sosial menjejaskan penglibatan sivik secara umum. [34]

Pada masa kini, internet telah menjadi saluran media sosial utama. Xenos dan Moy mendapati bahawa internet memang membantu penglibatan sivik tetapi juga memberikan "euforia yang tidak wajar, skeptisisme yang mendadak dan sama-sama tidak wajar serta kesedaran secara beransur-ansur bahawa interaksi manusia berasaskan web benar-benar mempunyai sifat unik dan penting dari segi politik". [35] Kami mempunyai semua maklumat yang kami inginkan dan calon di hujung jari kami, dan kekayaan maklumat mewujudkan badan yang lebih bermaklumat. Tetapi dengan ini datang maklumat yang salah dan kedua-duanya bertembung dan melakukan sebaliknya, mewujudkan orang ramai dengan pendapat yang bertentangan. [36]

Berhubung dengan penglibatan sivik dan penggunaan televisyen, terdapat desakan untuk penglibatan sivik daripada penyedia televisyen sendiri. Pada 22 September 2020, WarnerMedia melancarkan pusat sumber penglibatan pengundi bukan partisan, dengan harapan dapat memberi lebih ramai rakyat akses untuk mengundi dan pemahaman yang lebih baik tentang cara berbuat demikian. [37]

E-Perkhidmatan[sunting | sunting sumber]

Yayasan Knight menggariskan empat cara berbeza teknologi boleh membantu dalam penglibatan sivik. Empat cara berbeza termasuk menaik taraf dan menyediakan e-perkhidmatan, menjadikan maklumat lebih telus, membenarkan e-demokrasi, dan perkhidmatan yang mereka panggil pengeluaran bersama. [38] E-perkhidmatan akan membolehkan teknologi digital meningkatkan kecekapan perkhidmatan bandar dalam sesebuah bandar. Ini akan membolehkan perkhidmatan menjadi lebih berkesan serta memberi orang ramai cara untuk terlibat. E-demokrasi dan pengeluaran bersama akan berfungsi dengan membenarkan rakyat membentuk dasar awam dengan membenarkan mereka mengambil bahagian dalam tindakan melalui teknologi. Yayasan Knight mendakwa teknologi boleh menjadikan maklumat lebih telus, membolehkan orang ramai mengakses maklumat dan terlibat.

Keusahawanan sosial[sunting | sunting sumber]

Platform media sosial sebagai saluran untuk perbincangan rakyat dan untuk kerajaan menjangkau khalayak.

Keusahawanan sosial telah menyaksikan peningkatan besar dalam aktiviti dalam beberapa tahun kebelakangan ini. Satu contoh boleh dilihat daripada Eric Gordon dan Jessica Philippi, yang mengeluarkan kajian tentang permainan dalam talian interaktif mereka untuk penglibatan tempatan yang dipanggil Community PlanIt (CPI). Tujuan CPI adalah untuk meningkatkan penglibatan sivik secara kualitatif, dan bukannya menumpukan pada peningkatan bilangan rakyat yang terlibat. Kajian itu menyimpulkan bahawa CPI menggalakkan sikap reflektif dan mengantara hubungan kepercayaan yang diperlukan untuk penglibatan sivik yang berfungsi dan berterusan. [39]

Media sosial[sunting | sunting sumber]

Terdapat segelintir kajian dan jurnal yang memberi tumpuan kepada kesan media sosial terhadap penglibatan sivik. Dalam kajian yang disebut dalam bahagian kemudian mengenai penglibatan sivik di seluruh dunia, orang yang ditemu bual dari Norway "biasanya menggunakan Facebook untuk menjemput orang ramai ke beberapa bentuk pertemuan bersemuka pada permulaan penglibatan komuniti - dan untuk memudahkan penglibatan berterusan peserta". [11] Penyelidikan tambahan menunjukkan keupayaan Facebook dan rangkaian sosial lain dalam membolehkan penyertaan sivik mereka. Di Asia, satu kajian telah dijalankan memfokuskan kepada kesan peningkatan komunikasi Internet terhadap modal sosial. Kajian ini merumuskan bahawa, walaupun peranan Internet adalah untuk menyediakan lebih banyak peluang kepada rakyat untuk menghubungi satu sama lain, ia tidak memainkan peranan dalam meningkatkan ukuran modal sosial yang berbeza seperti kepercayaan. Tambahan pula, kajian itu menyimpulkan bahawa "modal sosial yang dibangunkan melalui penyertaan sukarela dalam organisasi sosial mempunyai keberkesanan yang paling besar dalam mempromosikan semua jenis penglibatan sivik". [40]

Faktor penentu[sunting | sunting sumber]

Kecekapan dan kepercayaan diperhatikan sebagai dua logik utama untuk meningkatkan keberkesanan aplikasi praktikal teknologi rakyat dalam projek kerajaan dengan berkesan. Komuniti boleh membina konsensus dengan mengukuhkan kedua-dua faktor ini, mengurangkan rasa antipati rakyat terhadap pegawai awam dan program sosial tanpa menghilangkan keraguan yang sah, dan mengurangkan jarak yang diwujudkan oleh halangan maklumat semasa menghantar data. [41] Kerahsiaan dan keselamatan teknologi sivik adalah faktor dalam menentukan sama ada perbualan awam dalam talian disokong dan dipopularkan oleh orang ramai. [42]

Teknologi tempatan mempunyai tiga tahap transformasi dan model dinamik, daripada maklumat kepada penyertaan dan pemerkasaan. Portal web, platform media sosial dan aplikasi mudah alih ialah model yang berkesan untuk menjangkau pelbagai khalayak; Pemantauan dan pengurusan elektronik, peningkatan kecekapan perkhidmatan dan latihan perniagaan membantu memastikan peningkatan penyertaan dan operasi yang lancar. Maklum balas dan keluaran data yang terbuka dan telus ialah faktor yang menggalakkan penglibatan dan ketepatan data pada masa hadapan. Penyiapan siri penghantaran dan ringkasan maklumat ini menggalakkan penambahbaikan model penyertaan sivik masa hadapan. Program kerajaan akan datang adalah berorientasikan rakyat, bertemakan teknologi maklumat, dan diukur dengan kecekapan dan kejelasan. [43] Selain itu, audit rakyat menyediakan struktur koperasi dan anjakan strategik yang lebih tahan lama dan stabil kepada penganjur akar umbi. Ia adalah kaedah untuk menguji keberkesanan dasar dan mendapatkan maklum balas daripada rakyat, dan ia boleh menunjukkan kelemahan dalam dasar dan sistem semasa dengan berkesan. [44]

Penglibatan sivik di seluruh dunia[sunting | sunting sumber]

Norway[sunting | sunting sumber]

Pertama, terdapat Norway dengan kajian mengenai "Akhbar Tempatan, Facebook dan Penglibatan Sivik Tempatan" oleh Malene Paulsen Lie. Kajian itu bertujuan untuk "[menyiasat] bagaimana pemilihan penduduk dua komuniti Norway menggunakan akhbar tempatan dan Facebook…" dan membuat kesimpulan bahawa "kedua-dua Facebook dan akhbar tempatan memainkan peranan penting dalam penglibatan sivik", menggambarkan pelbagai medium yang rakyat gunakan. Apabila melihat kepada demografi setiap medium, kajian ini juga melihat bahawa demografi yang lebih muda tersasar daripada akhbar tempatan dan lebih suka berita nasional atau antarabangsa, manakala demografi yang lebih tua mengutamakan akhbar tempatan. [45]

Poland[sunting | sunting sumber]

Di Poland, media sosial memainkan peranan penting dalam tahap penglibatan sivik untuk pilihan raya datuk bandar. Satu kajian menyimpulkan bahawa "penglibatan yang berjaya dalam akaun media sosial juga lebih tinggi apabila Datuk Bandar beroperasi dalam persekitaran media sosial yang aktif". [46]

Australia[sunting | sunting sumber]

Di Australia, satu kajian telah dijalankan, mengiktiraf pelbagai bentuk penglibatan sivik seperti "protes sosial dan tindakan kolektif, dan organisasi khusus yang berdedikasi untuk melobi dan advokasi". [47] Kajian itu seterusnya mengatakan bahawa kerajaan di Australia umumnya lebih suka memulakan proses perundingan pilihan mereka sendiri daripada dianggap sebagai perundingan hanya sebagai tindak balas kepada tekanan dan protes sosial". [47]

Asia Tenggara[sunting | sunting sumber]

Di Asia Tenggara, satu kajian telah dijalankan memfokuskan kepada penglibatan sivik dalam perkhidmatan kesihatan mental, lebih khusus di negara berpendapatan rendah dan sederhana (LMIC). Di negara-negara ini, kajian itu merumuskan bahawa campur tangan Penglibatan Sivik boleh dilaksanakan dengan jayanya namun model Barat harus disesuaikan agar lebih sesuai dengan budaya dan nilai tempatan. Tambahan pula, komuniti dalam LMIC ini yang menghadapi konflik bersenjata, bencana alam atau penindasan politik mendapati perpaduan komuniti adalah hasil biasa daripada inisiatif penglibatan sivik. Memfokuskan pada kesan kesihatan mental, penglibatan sivik membolehkan rakyat mengembangkan pemahaman yang lebih baik tentang masalah dan melengkapkan diri mereka dengan kemahiran yang diperlukan untuk memenuhi keperluan masalah kesihatan mental tempatan mereka. Kajian itu merujuk kepada krisis Tsunami Asia 2004, di mana "sukarelawan komuniti yang dipercayai memainkan peranan penting dalam penyampaian perkhidmatan kesihatan mental yang sangat diperlukan". [48]

China[sunting | sunting sumber]

Di China, kajian penyertaan belanjawan, contoh pemerkasaan sivik termasuk semua anggota masyarakat, menggalakkan tahap ketelusan dan keadilan, kerana sebahagian besar belanjawan berlaku di peringkat tempatan dan kampung yang lebih kecil (He). Dalam dekad yang akan datang, China dan NPC merancang untuk melaksanakan lebih banyak eksperimen belanjawan penyertaan dan peningkatan jumlah penyertaan daripada rakyat. Bagaimanapun, pemerkasaan Kongres Rakyat tempatan akan terus dikekang oleh sikap berhati-hati pemimpin pusat dan tentangan daripada kerajaan tempatan. Dengan cara yang sama, kerajaan akan terus mengawal pemerkasaan rakyat. [49]

Romania[sunting | sunting sumber]

Terdapat negara, seperti Romania, di mana teknologi baharu mula mempengaruhi penyertaan sivik pada tahun-tahun lepas. Media baru menjadi faktor dalam meningkatkan mobilisasi sivik untuk generasi baru. Kajian baharu tentang itu, di Pusat Penyertaan Sivik dan Demokrasi daripada SNSPA . [50] Pusat Penyertaan Sivik dan Demokrasi (CPD) ialah unit penyelidikan, analisis, dan penilaian penyertaan rakyat dalam proses demokrasi, baik di peringkat kebangsaan dan Eropah . Dicipta di Sekolah Kebangsaan Sains Politik dan Pentadbiran Awam, CPD menghimpunkan pakar dalam bidang seperti sains politik, sosiologi, sains pentadbiran, komunikasi, hubungan antarabangsa dan kajian Eropah, dan ia mensasarkan peranan dan status SNSPA sekolah tadbir urus. . Ia dikendalikan oleh Remus Pricopie dan Dan Sultanescu . [51]

Peranan pendidikan peringkat tinggi[sunting | sunting sumber]

Boleh dikatakan bahawa langkah asas dalam mewujudkan masyarakat yang berfungsi bermula dengan pendidikan sivik kanak-kanak dalam komuniti. Menurut Diann Cameron Kelly, "Apabila anak-anak kecil kita berkhidmat kepada komuniti mereka melalui kesukarelawanan, penyertaan politik atau melalui aktivisme vokal, mereka lebih cenderung untuk muncul...mengundi dan berkhidmat kepada semua aspek masyarakat". [52] Kelly berhujah bahawa kanak-kanak harus diajar cara komuniti mereka berfungsi dan siapa yang memilih peraturan yang kita patuhi walaupun sebelum mereka memasuki sekolah. Suara-suara lain berpendapat bahawa pendidikan sivik adalah proses sepanjang hayat, walaupun bagi mereka yang membuat keputusan bagi pihak rakyat yang mereka berkhidmat.

Untuk menjawab cabaran ini, penggabungan pembelajaran perkhidmatan ke dalam reka bentuk kursus kolej telah mendapat penerimaan sebagai pedagogi yang menghubungkan kandungan kurikulum dengan pendidikan sivik. Dalam kajian baru-baru ini, pelajar yang mengambil bahagian dalam pembelajaran perkhidmatan walaupun sekali nampaknya telah memperolehi peningkatan dalam pengetahuan dan komitmen terhadap penglibatan sivik jika dibandingkan dengan pelajar bukan perkhidmatan. [53] Campus Compact, gabungan hampir 1200 presiden kolej (sehingga 2013) menggalakkan pembangunan kemahiran kewarganegaraan dengan mewujudkan perkongsian komuniti dan menyediakan sumber untuk melatih fakulti untuk mengintegrasikan pembelajaran berasaskan sivik dan komuniti ke dalam kurikulum. [54] Berdasarkan penerimaan pembelajaran perkhidmatan dan penglibatan sivik dalam pendidikan tinggi, The Carnegie Foundation for the Advancement in Teaching mencipta Projek Penglibatan Politik pada tahun 2003 untuk membangunkan pengetahuan politik dan kemahiran pelajar berumur kolej. [55] Projek Demokrasi Amerika (ADP) telah dilancarkan pada tahun yang sama oleh Persatuan Kolej dan Universiti Negeri Amerika (AASCU) . [56] Projek Demokrasi Amerika telah disertai oleh American Democracy Commitment, [57] perkongsian kolej komuniti, untuk menaja persidangan kebangsaan tahunan yang memberi tumpuan kepada peranan pendidikan tinggi dalam menyediakan generasi akan datang warganegara yang berpengetahuan dan terlibat. Projek Demokrasi Amerika juga menaja inisiatif berasaskan kampus termasuk pendaftaran pemilih, projek penyemakan kurikulum, dan hari tindakan dan refleksi khas, seperti Hari Perkhidmatan MLK. Dalam laporan bertajuk, A Crucible Moment: College Learning and Democracy's Future yang dikeluarkan pada 2012 oleh National Task Force on Civic Learning and Democratic Engagement, projek bersama Jabatan Pendidikan AS dan Persatuan Kolej dan Universiti Amerika, penulis berpendapat bahawa pendidikan tinggi mesti berfungsi sebagai inkubator intelektual dan rakan kongsi yang bertanggungjawab secara sosial dalam memajukan pembelajaran sivik dan penglibatan demokratik.

Laporan itu mengesyorkan empat langkah asas untuk membina institusi berfikiran sivik:

  1. Pupuk etos sivik merentasi budaya kampus.
  2. Jadikan literasi sivik sebagai harapan utama untuk semua pelajar.
  3. Amalkan inkuiri sivik merentasi semua bidang pengajian.
  4. Majukan tindakan sivik melalui perkongsian transformatif. [58]

Inisiatif berasaskan pendidikan tinggi ini berusaha untuk membangunkan pelajar kolej, identiti yang terlibat secara politik sambil meningkatkan keupayaan untuk menilai landskap politik dan membuat keputusan termaklum tentang penyertaan dalam demokrasi kita. [59] Seperti yang dibuktikan oleh pertumbuhan dalam gabungan, peluang pembangunan profesional dan penyelidikan pendidikan sivik, institusi pengajian tinggi dan rakan persatuan mereka komited untuk membantu menyediakan generasi akan datang warganegara untuk menjadi "Stewards of Place" esok. [56]

Banyak universiti, seperti Universiti Minnesota, telah mula menumpukan pada meningkatkan penglibatan sivik pelajar dan telah mewajibkan pendidik mula memasukkannya ke dalam beberapa aktiviti sekolah. Edwin Fogelman, pengarang Civic Engagement di University of Minnesota, menyatakan bahawa penglibatan sivik sebenar hanya boleh diamalkan oleh mereka yang hidup dalam Demokrasi. Menurut Fogelman, penglibatan sivik sebahagian besarnya dibentuk oleh sekolah. Institusi pendidikan mempunyai kemahiran untuk memupuk "kompetensi sivik, pemikiran kritis, dan Semangat Awam, yang memperkasakan warganegara untuk terlibat". Ramai yang mendakwa bahawa penglibatan sivik sepatutnya menjadi sebahagian daripada kurikulum dan institusi pengajian tinggi harus menyediakan peluang untuk terlibat seperti latihan amali, pembelajaran perkhidmatan, dan aktiviti berasaskan komuniti. Institusi juga perlu menyediakan saluran di mana pelajar boleh mengadakan perbincangan terbuka mengenai kebimbangan dan isu kontroversi. [60]

Sesetengah sekolah, seperti Universiti Widener, telah menjadikan penglibatan sivik sebagai matlamat teras universiti. Universiti berusaha untuk melibatkan pelajar dalam komuniti setempat untuk menjadi lebih sedar dan terlibat secara sivik. (Penglibatan Sivik Dan Pembelajaran Perkhidmatan Di Universiti Metropolitan: Pelbagai Pendekatan Dan Perspektif). [61]

Pembelajaran sivik[sunting | sunting sumber]

Pada Januari 2012, Jabatan Pendidikan AS mengeluarkan peta jalan bertajuk Memajukan Pembelajaran Sivik dan Penglibatan dalam Demokrasi yang menawarkan sembilan langkah untuk meningkatkan komitmen Jabatan Pendidikan terhadap pembelajaran sivik dan penglibatan dalam demokrasi.

Langkah-langkah ini termasuk:

  1. Mengadakan dan memangkin sekolah dan institusi pasca menengah untuk meningkatkan dan meningkatkan pembelajaran dan penglibatan sivik berkualiti tinggi
  2. Kenal pasti penunjuk sivik tambahan
  3. Kenal pasti amalan yang menjanjikan dalam pembelajaran sivik dan penglibatan demokratik—dan galakkan penyelidikan lanjut untuk mempelajari perkara yang berkesan
  4. Manfaatkan pelaburan persekutuan dan perkongsian awam-swasta
  5. Galakkan penempatan kerja-kajian berasaskan komuniti
  6. Menggalakkan kerjaya perkhidmatan awam dalam kalangan pelajar kolej dan graduan
  7. Sokong pembelajaran sivik untuk kurikulum K–12 yang lengkap
  8. Libatkan kolej dan universiti kulit hitam dan institusi lain yang berkhidmat dengan minoriti—termasuk institusi yang berkhidmat dengan Hispanik, Institusi Berkhidmat Penduduk Kepulauan Pasifik Asia Amerika dan Orang Asli Amerika serta kolej dan universiti puak-dalam dialog nasional untuk mengenal pasti amalan terbaik.
  9. Serlahkan dan galakkan penyertaan pelajar dan keluarga dalam program dan dasar pendidikan di peringkat persekutuan dan tempatan [62]

Pembelajaran sivik, bagaimanapun, juga mempunyai cabarannya. Daripada Warga Muda dan Media Baharu W. Lance Bennett, cabaran pendidikan dan pembelajaran sivik ialah penyepaduan dan penyesuaian kepada sikap yang lebih kontemporari terhadap politik, yang lebih berkisar pada kualiti kehidupan peribadi, pengiktirafan sosial dan harga diri. [63]

Penyertaan belia[sunting | sunting sumber]

Penyertaan belia mempunyai kesan kritikal terhadap empat aspek: pembuatan keputusan demokratik, perpaduan komuniti, ekuiti dan pembangunan peribadi belia itu sendiri. [64] Kerjasama pendidikan domestik dan transnasional adalah kondusif untuk berkongsi dan mempromosikan penghantaran dan pempopularan maklumat dan boleh mencapai kesan menggalakkan kemajuan sosial dan memperbaiki keadaan hidup rakyat dan alam sekitar. [65] Perkhidmatan dan program awam menyumbang kepada pembangunan mental kumpulan belia yang memberontak dan terdedah dan mengubah corak kerajaan pada masa hadapan, sambil menggerakkan penyertaan generasi akan datang rakyat. Program pendidikan ini bertujuan untuk mengaplikasikan sains sosial dan psikologi untuk merangsang semangat komuniti belia untuk mengambil bahagian dalam projek kerajaan, sekali gus menggalakkan pembangunan mampan masyarakat. [66]

Reka bentuk projek kerajaan tersebut kekal neutral dan terbuka. Masih menjadi kontroversi sama ada kerajaan mempunyai hak untuk membimbing remaja menerima pendidikan sebegini. Pakar mencadangkan terlebih dahulu mengenal pasti topik yang pelajar nilai, diikuti dengan memilih topik untuk membincangkan tindakan konkrit dan matlamat jangka pendek yang boleh dilaksanakan dan membuat kesimpulan dengan maklum balas dan ringkasan. Guru digalakkan untuk mengesahkan idea pelajar dan mengelak daripada membawa pendapat peribadi dan pendirian politik ke dalam bilik darjah.

Sikap umum pelajar kolej terhadap tanggungjawab sivik dalam talian, penglibatan, pembelajaran, dan ekspresi adalah positif. Kerajaan mungkin mempertimbangkan pilihan untuk mengukuhkan rasa autonomi pelajar dalam melaksanakan tugas sivik mereka dalam mengurangkan ketidaksamaan yang wujud dalam sistem pendidikan K-12 pada masa ini. [41] Sebagai sebahagian daripada sistem pendidikan, pelajar kolej boleh mencipta platform penyertaan yang boleh diakses untuk kumpulan yang terdedah dan lebih banyak lagi melalui sumber pendidikan mereka atau bercakap untuk kumpulan ini melalui lawatan komuniti dan perbualan yang mendalam. [67]

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

 

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ Delli, Michael. "Civic Engagement".APA.Org. American Psychological Association, n.d. Web. 25 April 2016.
  2. ^ Griffin, J., Newman, B., & Ebooks Corporation. (2008). Minority report: Evaluating political equality in America (Ebook Library (EBL) (DDA)). Chicago: University of Chicago Press.
  3. ^ Ekman, Joakim; Amnå, Erik (June 2012). "Political participation and civic engagement: towards a new typology". Human Affairs. 22 (3): 283–300. doi:10.2478/s13374-012-0024-1.
  4. ^ a b Keeter, Scott; Cliff Zukin; Molly Andolina; Krista Jenkins (2002-09-19). "The civic and political health of a nation: a generational portrait" (PDF). Center for Information & Research on Civic Learning & Engagement. Dicapai pada 2012-07-05.[halaman diperlukan]
  5. ^ Middaugh, Ellen; Jerusha Conner; David Donahue; Antero Garcia; Joseph Kahne; Ben Kirshner; Peter Levin (2012-01-01). "Service & Activism in the Digital Age Supporting Youth Engagement in Public Life" (PDF). DML Central. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 2012-10-15. Dicapai pada 2012-09-24.
  6. ^ Adler, Richard P.; Goggin, Judy (2005-07-01). "What Do We Mean By "Civic Engagement"?". Journal of Transformative Education (dalam bahasa Inggeris). 3 (3): 236–253. doi:10.1177/1541344605276792. ISSN 1541-3446.
  7. ^ Putnam, R. (2000). Bowling Alone. Simon and Schuster: New York. p. 64.
  8. ^ "Transforming our world: the 2030 Agenda for Sustainable Development". United Nations Department of Economic and Social Affairs.
  9. ^ "Home - UNV Online Volunteering service".
  10. ^ "How Civic Engagement Transforms Community Relationships." How Civic Engagement Transforms Community Relationships 43 (2011): n.p. Web. 25 April 2016.
  11. ^ a b Lie, Malene Paulsen (2018-12-31). "Local Newspapers, Facebook and Local Civic Engagement". Nordicom Review. 39 (2): 49–62. doi:10.2478/nor-2018-0011. ISSN 2001-5119.
  12. ^ Flanagan, Constance; Levine, Peter (Spring 2010). "Civic Engagement and the Transition to Adulthood". The Future of Children. 20 (1): 159–79. doi:10.1353/foc.0.0043. PMID 20364626.
  13. ^ Clifford P. Harbour. (2016). Civic Engagement and Cosmopolitan Leadership. En Civic Learning and Democratic Engagement (51–59). Estados Unidos: Wiley Periodicals, Inc.
  14. ^ "Engaging the Public at a Local Level to Strengthen Civic Engagement". San Antonio Area Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 16 April 2014. Dicapai pada 4 December 2013.
  15. ^ http://search.ebscohost.com/login.aspx?direct=true&db=bth&AN=25038780&site=eds-live&scope=site. Missing or empty |title= (bantuan)
  16. ^ Szilagyi, Peter G., et al. "Evaluation of a state health insurance program for low-income children: implications for state child health insurance programs." Pediatrics 105.2 (2000): 363–71
  17. ^ a b Litva, Andrea, et al. "'The public is too subjective': public involvement at different levels of health-care decision making." Social Science & Medicine 54.12 (2002): 1825–37.
  18. ^ Robert, Putnam (1992). Making democracy work: Civic traditions in modern Italy. Princeton Univ. Press. OCLC 1088766162.
  19. ^ Abraham., Almond, Gabriel. The Civic Culture: Political Attitudes and Democracy in Five Nations. ISBN 978-1-4008-7456-9. OCLC 999360719.
  20. ^ Berman, Sheri (April 1997). "Civil Society and the Collapse of the Weimar Republic". World Politics. 49 (3): 401–429. doi:10.1353/wp.1997.0008. ISSN 0043-8871.
  21. ^ Anderson, Colin; Gaventa, John; Edwards, Jenny; Joshi, Anuradha; Nampoothiri, Niranjan; Wilson, Emilie (2022-02-02). "Against the Odds: Action for Empowerment and Accountability in Challenging Contexts". Institute of Development Studies.
  22. ^ Norris, Pippa (2022-08-18), "Comparing Mass Political Participation in Democratic and Authoritarian Regimes", The Oxford Handbook of Political Participation, Oxford University Press: 858–876, ISBN 0-19-886112-5, dicapai pada 2023-03-03
  23. ^ Anderson, Kenneth; Rieff, David (2005), "'Global Civil Society': A Sceptical View", Global Civil Society 2004/5, London, United Kingdom: SAGE Publications Ltd: 26–39, dicapai pada 2023-03-03
  24. ^ Carothers, Thomas (1997). "Think Again: Democracy". Foreign Policy (107): 11. doi:10.2307/1149329. ISSN 0015-7228.
  25. ^ Andrew Roush, N.p.. Web. 3 Dec 2013. <http://alcalde.texasexes.org/2013/06/texas-ranks-low-for-civic-participation-infographic/>.
  26. ^ a b c d "Civic Engagement" Diarkibkan 2015-06-30 di Wayback Machine. Retrieved 3 December 2013.
  27. ^ Andrew Roush (4 June 2013). "Texas Ranks Low for Civic Participation [Infographic]". The Alcade. Dicapai pada 5 December 2013.
  28. ^ "Marginalized." Merriam-Webster.com. 2016. http://www.merriam-webster.com (12 April 2016).
  29. ^ Hoffman, August John, Julie Wallach, and Eduardo Sanchez. "Community Service Work, Civic Engagement, and 'Giving Back' to Society: Key Factors in Improving Interethnic Relationships and Achieving 'Connectedness' in Ethnically Diverse Communities." Australian Social Work 63.4 (2010): 418–30. SocINDEX with Full Text. Web. 12 April 2016.
  30. ^ Hope, Elan C., and Robert J. Jagers. "The Role Of Sociopolitical Attitudes And Civic Education In The Civic Engagement Of Black Youth." Journal of Research on Adolescence (Wiley-Blackwell) 24.3 (2014): 460–70. Professional Development Collection. Web. 11 April 2016.
  31. ^ Chan, Wing, Suh-Ruu Ou, and Arthur Reynolds. "Adolescent Civic Engagement And Adult Outcomes: An Examination Among Urban Racial Minorities." Journal of Youth & Adolescence 43.11 (2014): 1829–43 CINAHL Complete. Web. 11 April 2016.
  32. ^ Suro, Roberto. "Whatever Happened to Latino Political Power?" The New York Times. 2 January 2016. Web. 12 April 2016.
  33. ^ Jensen, Lene Arnett. "Immigrants' Cultural Identities As Sources Of Civic Engagement." Applied Developmental Science 12.2 (2008): 74–83. Science & Technology Collection. Web. 13 April 2016.
  34. ^ Shah, D.V. (1998). "Civic Engagement, Interpersonal Trust, and Television Use: An Individual‐Level Assessment of Social Capital". Political Psychology, 19(3), 469–96.
  35. ^ Xenos, M., & Moy, P. (2007). "Direct and differential effects of the Internet on political and civic engagement". Journal of communication, 57(4), 704–18.
  36. ^ Mossberger, Karen; Tolbert, Caroline J.; McNeal, Ramona S. (2007-10-12). Digital Citizenship: The Internet, Society, and Participation (dalam bahasa Inggeris). MIT Press. ISBN 9780262250191. civic engagement technology.
  37. ^ "WarnerMedia Launches Voter Engagement Platform – Media Play News" (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2020-09-23.
  38. ^ "Knight Foundation". www.knightfoundation.org. Dicapai pada 2016-11-29.
  39. ^ Gordon, Eric; Baldwin-Philippi, Jessica (2014-02-26). "Playful Civic Learning: Enabling Lateral Trust and Reflection in Game-based Public Participation". International Journal of Communication (dalam bahasa Inggeris). 8: 28. ISSN 1932-8036.
  40. ^ Huang, Min-hua; Whang, Taehee; Xuchuan, Lei (June 2017). "The Internet, Social Capital, and Civic Engagement in Asia". Social Indicators Research (dalam bahasa Inggeris). 132 (2): 559–578. doi:10.1007/s11205-016-1319-0. ISSN 0303-8300.
  41. ^ a b Corbett, Eric; Le Dantec, Christopher A. (2019-08-06). "'Removing Barriers' and 'Creating Distance': Exploring the Logics of Efficiency and Trust in Civic Technology". Media and Communication. 7 (3): 104–113. doi:10.17645/mac.v7i3.2154. ISSN 2183-2439.
  42. ^ David, Nina (2018), Alcaide Muñoz, Laura; Rodríguez Bolívar, Manuel Pedro (penyunting), "Democratizing Government: What We Know About E-Government and Civic Engagement", International E-Government Development (dalam bahasa Inggeris), Cham: Springer International Publishing: 73–96, doi:10.1007/978-3-319-63284-1_4, ISBN 978-3-319-63283-4, dicapai pada 2021-09-28
  43. ^ Manatt, April. Hear us now?: a California survey of digital technology's role in civic engagement and local government. OCLC 920476088.
  44. ^ Rahman, K. Sabeel (July 2017). "From Civic Tech to Civic Capacity: The Case of Citizen Audits". PS: Political Science & Politics (dalam bahasa Inggeris). 50 (3): 751–757. doi:10.1017/S1049096517000543. ISSN 1049-0965.
  45. ^ Tavares, Antonio. Social Media and Local Civic Engagement in Poland.
  46. ^ Szmigiel-Rawska, Katarzyna; Łukomska, Julita; Tavares, António F. (2018-04-04). "Social Media Activity and Local Civic Engagement in Poland". Proceedings of the 11th International Conference on Theory and Practice of Electronic Governance. ICEGOV '18. Galway, Ireland: Association for Computing Machinery: 279–287. doi:10.1145/3209415.3209516. ISBN 978-1-4503-5421-9.
  47. ^ a b Head, Brian W. (2011). "Australian experience: Civic engagement as symbol and substance". Public Administration and Development (dalam bahasa Inggeris). 31 (2): 102–112. doi:10.1002/pad.599. ISSN 1099-162X.
  48. ^ James, Karen; Brooks, Helen; Susanti, Herni; Waddingham, Jessica; Irmansyah, Irman; Keliat, Budi-Anna; Utomo, Bagus; Rose, Diana; Colucci, Erminia (2020-03-10). "Implementing civic engagement within mental health services in South East Asia: a systematic review and realist synthesis of current evidence". International Journal of Mental Health Systems. 14 (1): 17. doi:10.1186/s13033-020-00352-z. ISSN 1752-4458. PMC 7063827. PMID 32175004.
  49. ^ He, Baogang (2011). "Civic engagement through participatory budgeting in China: Three different logics at work". Public Administration and Development (dalam bahasa Inggeris). 31 (2): 122–133. doi:10.1002/pad.598. ISSN 1099-162X.
  50. ^ "SNSPA – Center for Civic Participation and Democracy". civicparticipation.ro (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2017-10-06.
  51. ^ "The Team – SNSPA". civicparticipation.ro (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2017-10-06.
  52. ^ Kelly, DC (Winter 2008). "Civic readiness: Preparing toddlers and young children for civic education and sustained engagement". National Civic Review. 97 (4): 55–59. doi:10.1002/ncr.234.
  53. ^ Prentice, M. & G. Robinson (2010) Linking Service Learning and Civic Engagement in Community College Students. American Association of Community Colleges: Washington, D.C.
  54. ^ "Mission & Vision - Campus Compact".
  55. ^ McCartney, A., Bennion, E. & D. Simpson (2013). Teaching Civic Engagement: From Student to Active Citizen. American Political Science Association: Washington, D.C., p. xiv.
  56. ^ a b "American Democracy Project: About Us".
  57. ^ "Home – The Democracy Commitment".
  58. ^ The National Task Force of Civic Learning and Democratic Engagement. 2012. A Crucible Moment: College Learning and Democracy's Future. Washington, DC: American Association of Colleges and Universities.
  59. ^ Colby, A., Beaumont, E., Ehrlich, T, & J. Corngold. (2007) Educating for Democracy: Preparing Undergraduates for Responsible Political Engagement. The Carnegie Foundation for the Advancement of Teaching. Jossey-Bass: San Francisco. pp. 16–17.
  60. ^ Fogelman, Edwin. "Civic Engagement At The University Of Minnesota." Journal of Public Affairs 6.(2002): 103. Academic Search Complete. Web. 13 April 2016.
  61. ^ Silver, Paula, Stephen C. Wilhite, and Michael W. Ledoux. Civic Engagement And Service Learning In A Metropolitan University : Multiple Approaches And Perspectives. New York: Nova Science Publishers, Inc, 2011. eBook Academic Collection (EBSCOhost). Web. 13 April 2016.
  62. ^ U.S. Department of Education, Office of the Under Secretary and Office of Postsecondary Education, Advancing Civic Learning and Engagement in Democracy: A Road Map and Call to Action, Washington, D.C., 2012. pp. 22–26.
  63. ^ Dahlgren, Peter (2013-10-11). Young Citizens and New Media: Learning for Democratic Participation (dalam bahasa Inggeris). Routledge. ISBN 978-1-134-15628-3.
  64. ^ "Why Is Youth Civic Engagement Important?". CIRCLE (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2021-09-28.
  65. ^ "Enabling youth civic engagement | United Nations For Youth". www.un.org. Dicapai pada 2021-09-28.
  66. ^ Wensing, Alexia J.; Wensing, Enrico J.; Virgo, Michelle (2018-11-10). "Towards a core curriculum for civic engagement on appropriate technology: Characterizing, optimizing and mobilizing youth community service learning". African Journal of Science, Technology, Innovation and Development (dalam bahasa Inggeris). 10 (7): 867–877. doi:10.1080/20421338.2018.1439279. ISSN 2042-1338.
  67. ^ Hsu, Pi-Chun; Chang, I-Hsiung; Chen, Ru-Si (July 2021). "The Impacts of College Students' Civic Responsibility on Civic Engagement via Online Technology: The Mediations of Civic Learning and Civic Expression". SAGE Open (dalam bahasa Inggeris). 11 (3): 215824402110319. doi:10.1177/21582440211031909. ISSN 2158-2440.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Penglibatan_sivik&oldid=6140121"