Salif Keïta
Salif Keita ߛߊߟߌߝ ߞߋߕߊ߬ | |
|---|---|
 Keita di Mexico tahun 2015 | |
| Maklumat latar belakang | |
| Kelahiran | 25 Ogos 1949 Djoliba (en)  dan Mali  |
| Asal | Djoliba, Mali |
| Warganegara | Mali |
| Genre | African |
| Pekerjaan | Singer |
| Alat muzik | Suara dan gitar |
| Tahun aktif | 1984 |
| Syarikat rakaman | Universal Music Group |
| Anggota bagi | Les Ambassadeurs Internationaux (1977–) Les Ambassadeurs du Motel (1972–1977) Super Rail Band (–1972) |
| Anggota keluarga/pasangan | |
| Anak | Nantenin Keïta (en) |
| Pautan berkaitan | |
| Pautan lain |               |
sunting · sunting di Wikidata | |
Salif Keïta (ߛߊߟߌߝ ߞߋߕߊ߬ Salif Kéta, lahir 25 Ogos 1949) merupakan penyanyi dan penulis lagu afro-pop dari Mali. Dia unik kerana bukan sahaja reputasinya sebagai Golden Voice of Africa, tetapi juga kerana penghidapan albinisme serta berketurunan langsung dari pengasas Empayar Mali, Keita Sundiata lalu dikatakan tidak sepatutnya menjadi penyanyi yang dianggap terhad kepada suatu kelas penglipur lara semata-mata.
Biografi
[sunting | sunting sumber]Keita dilahirkan di bandar Djoliba. Beliau diusir keluarganya dan masyarakat kerana keadaan albinonya yang dipercayai bertanda nasib malang dalam kalangan masyarakat Mandinka;[1] beliau berpindah ke Bamako mencuba nasib pada tahun 1967, beliau menyertai Rail Band yang ditaja oleh kerajaan. Pada tahun 1973 Keita menyertai kumpulan, Les Ambassadeurs. Keita dan Les Ambassadeurs lari dari pergolakan politik di Mali pada pertengahan 1970-an ke Abidjan, Côte d'Ivoire dan kemudiannya menukar nama kumpulannya ke Les Ambassadeurs Internationales. Reputasi Les Ambassadeurs Internationales meningkat ke tahap antarabangsa pada 1970-an dan pada 1977 Keita menerima anugerah National Order dari presiden Guinea, Touré Sékou.
Keita berpindak ke Paris pada 1984 untuk sampai kepada lebih ramai pendengar. Muziknya digabung dengan stail mizik Afrika Barat tradisi dengan pengaruh Eropah dan Amerika, ketika masih mengekalkan stail Islam keseluruhan. Peralatan muzik yang biasanya ditonjolkan dalam hasil kerja Keita termasuk balafon, djembe, gitar, Kora, Organ, saxophone, dan sintetiser.
Keita mencapai kejayaan di Eropah sebagai salah satu bintang Afrika dalam dunia muzik, tetapi karyanya kadang kala dikritik kerana produksi gloss dan kadang kala kualiti yang bercampur-campur. Bagaimanapun sejurus selepas perubahan Millennium dia kembali ke Bamako di Mali untuk tinggal dan merakamkan lagu di sana. Kerja pertamanya selepas kembali, 2002's Moffou, dianggap album terbaik dalam beberapa tahun, dan Keita mendapat ilham bagi membina semula studio rakaman di Bamako, di mana dia gunakan bagi menghasilkan albumnya, M'Bemba, dibebaskan pada Oktober 2005.
Diskography
[sunting | sunting sumber]- Seydou Bathili - 1982
- Soro - 1987 - Mango
- Ko-Yan - 1989 - Mango
- Amen (Salif Keita album) - 1991 - Mango
- Destiny of a Noble Outcast - 1991 - PolyGram
- 69-80 - 1994 - Sonodisc
- Folon - 1995 - Mango
- Rail Band - 1996 - Melodie
- Seydou Bathili - 1997 - Sonodisc
- Papa - 1999 - Blue Note
- Mama (Salif Keita album) - 2000 - Capitol
- The Best of Salif Keita - 2001 - Wrasse Records
- Sosie - 2001 - Mellemfolkeligt
- Moffou - 2002 - Universal Jazz France
- Salif Keita The Best of the Early Years - 2002 - Wrasse Records
- Remixes from Moffou - 2004 - Universal Jazz France
- M'Bemba - 2005 - Universal Jazz France
- The Lost Album - 2006 - Cantos
- La Différence - 2009 - Emarcy
- La différence (Emarcy ,2009)
- Anthology, 2011
- Talé - Universal, Philippe Cohen-Solal, 2012
Banyak kompilasi terdapat di [2]
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Artist Profile - Salif Keita
- ^ Salif Keita Discography
- Un autre blanc - Universal, 2018