Taman Fin
 Tapak Warisan Dunia UNESCO | |
 | |
| Maklumat am | |
|---|---|
Sebahagian dari | Taman Parsi |
| Termasuklah | Fin Hammam  |
| Inskripsi | (sesi ) |
| Keluasan | 7.6 he (0.029 bt2) |
| Zon penampan | 173.4 he (0.670 bt2) |
| Maklumat lokasi | |
| Lokasi | Kashan, Wilayah Isfahan, Iran |
| Koordinat | 33°56′47″N 51°22′21″E / 33.9463772°N 51.3725853°EKoordinat: 33°56′47″N 51°22′21″E / 33.9463772°N 51.3725853°E |
.svg)  Taman Fin (Bumi) | |
 | |
sunting · sunting di Wikidata | |
Taman Fin (Parsi: باغ فین Bagh-e Fin) yang terletak di Kashan, Iran, ialah sebuah taman Parsi. Ia mengandungi tempat mandian Fin Kashan, di mana Amir Kabir, canselor Qajarid, telah dibunuh oleh seorang pembunuh upahan Raja Nasereddin Shah pada 1852. Disiapkan pada 1590, Taman Fin ialah taman tertua yang masih ada di Iran.[1]
Sejarah[sunting | sunting sumber]
Asal-usul taman mungkin wujud sejak zaman Safawi; beberapa sumber menunjukkan bahawa taman itu telah dipindahkan dari tempat lain, tetapi tiada gambaran jelas mengenainya telah ditemui.[2]
Penempatan taman dalam bentuk sekarang telah dibina di bawah pemerintahan Abbas I dari Parsi (1571-1629), sebagai bagh tradisional berhampiran kampung Fin, terletak beberapa kilometer di barat daya Kashan.[3]
Taman itu dibangunkan lagi semasa dinasti Safavid, sehingga Abbas II dari Parsi (1633-1666). Ia sangat diiktiraf semasa pemerintahan Fath′ Ali Shah Qajar dan telah diperluaskan dengan ketara.
Taman itu kemudiannya mengalami pengabaian dan rosak beberapa kali sehingga pada 1935, ia disenaraikan sebagai warisan negara Iran.[2] Pada 2007, 8 September, Bagh-e Fin telah diserahkan kepada Senarai Tentatif UNESCO.[2] UNESCO mengisytiharkan taman itu sebagai Tapak Warisan Dunia pada 18 Julai 2012.
Struktur[sunting | sunting sumber]
Taman ini meliputi 2.3 hektar dengan halaman utama yang dikelilingi benteng dengan empat menara bulat. Selaras dengan kebanyakan taman Parsi pada era ini, taman Fin menggunakan banyak ciri air.[3] Ini berasal dari mata air di lereng bukit di belakang taman, dan tekanan air adalah sedemikian rupa sehingga sejumlah besar kolam beredar dan air pancut boleh dibina tanpa memerlukan pam mekanikal.
Taman ini mengandungi banyak pokok sipres, dan menggabungkan ciri-ciri seni bina zaman Safavid, Zandiyeh dan Qajar.
-
Kushak, sebahagian daripada Taman Fin Bagh-e di Kashan -
-
Kushak di bahagian tengah taman. -
Perincian siling Kushak. -
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ "The world's 50 most beautiful gardens: Asia, Africa, Australasia, and the Americas".
- ^ a b c Iranian Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism Organization. "Bagh-e Fin (Fin Garden), Kashan". Unesco tentative list. Dicapai pada 2008-04-15.
- ^ a b "Bagh-e Fin". gardenreview.com. Dicapai pada 2008-04-16.
Pautan luar[sunting | sunting sumber]
 |
Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Taman Fin |