Al-Ittihad Club (Jeddah)

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Al-Ittihad Club
Nama penuhAl-Ittihad Saudi Club
Gelaran
  • (Al-Numoor) "Harimau"
  • (Nadi Al-Sha'ab) "Kelab Rakyat"
  • (Nadi Al-Watan) "Kelab Negara"
  • (Amid Al-Andiyah) "Ketua Kelab"
Diasaskan26 Disember 1927; 96 tahun yang lalu (1927-12-26)[1]
StadiumBandar Sukan Raja Abdullah
(Kapasiti: 62,345)
PemilikDana Pelaburan Awam (75%)
Yayasan Bukan Untung Al-Ittihad (25%)[2]
PengerusiAnmar Al Haily
PengurusNuno Espírito Santo
LigaLiga Profesional Saudi
2022–23Liga Profesional, tempat pertama (juara)
Tapak sesawangLaman kelab
Warna tuan rumah
Warna tempat lawan
Warna ketiga
Musim semasa

Al-Ittihad Saudi Arabian Club (Arab: نادي الإتحاد العربي السعودي), singkatan Al-Ittihad SFC, ialah sebuah kelab bola sepak profesional Saudi yang berpangkalan di Jeddah yang ditubuhkan pada tahun 1927.[1] Kelab itu telah menghabiskan seluruh sejarahnya dalam bahagian teratas bola sepak di Arab Saudi, yang kini dikenali sebagai Liga Pro Saudi.[3]

Perlawanan Al-Ittihad dimainkan di stadium utama Jeddah, Bandar Sukan Raja Abdullah, stadium kedua terbesar di Arab Saudi dengan muatan 62,345 penonton.[1] Al-Ittihad mempunyai saingan lama dengan Al-Hilal, yang dirujuk sebagai El Clasico Saudi, dan dianggap sebagai perlawanan tahunan yang paling menonjol dan paling ditonton dalam bola sepak Saudi.[4]

Ia adalah kelab sukan tertua yang masih bertahan di Arab Saudi, diasaskan pada 1927.[4] Tempoh yang paling berjaya dalam sejarah kelab ialah tahun 1990-an dan 2000-an, apabila kelab itu mencapai sejumlah besar gelaran dan pencapaian di peringkat domestik, serantau, dan malah di peringkat global yang memuncak apabila kelab itu memperoleh tempat ke-4 dalam Kejohanan Dunia Kelab FIFA 2005 di Jepun. Mereka juga akan menjadi tuan rumah Piala Dunia Kelab FIFA 2023 di Arab Saudi.[1]

Al-Ittihad dianggap sebagai salah satu kelab Asia yang paling berjaya di peringkat domestik dan benua kerana mendapat gelaran Liga Juara-Juara AFC dua kali berturut-turut (satu daripada hanya tiga pasukan Asia yang mencapai ini, dan yang pertama melakukannya), Piala Pemenang Piala Asia sekali, Liga Juara-Juara GCC dan gelaran Liga Juara-Juara Arab setiap satu.[5] Di dalam negara, Al-Ittihad juga merupakan kelab kedua paling berjaya di Arab Saudi dengan sembilan gelaran liga, sembilan gelaran Piala Raja, lapan gelaran Piala Putera Mahkota, tiga gelaran Piala Persekutuan Saudi dan satu Piala Super Saudi.[4][5][6]

Sejarah[sunting | sunting sumber]

1927–1949: Penciptaan[sunting | sunting sumber]

Kelab ini diasaskan selepas mesyuarat beberapa peminat bola sepak terkenal (Dean, Zahid, Shawn dan Jazza) dari bandar Jeddah pada 26 Disember 1927.[1] Mereka bertemu di pejabat syarikat penyiaran radio dan membincangkan idea untuk menubuhkan sebuah kelab bola sepak untuk bersaing dengan pelbagai pasukan pengembara, dan menjadi sumber hiburan bagi penduduk serta saluran untuk belia bandar untuk berlatih sukan yang teratur.[1] Semua orang bersetuju bahawa mereka harus mewujudkan pasukan yang menyatukan mereka dan Ittihad Jeddah dilahirkan.

1950–1999: Permulaan kejohanan rasmi, gelaran liga dan trebel[sunting | sunting sumber]

Pada akhir 1950-an, Al-Ittihad menjadi kelab pertama yang memperoleh kedua-dua Piala Putera Mahkota dan Piala Raja buat dua kali berturut-turut. Pada 2 Mei 1960, Al-Ittihad menghadapi saingan tradisional mereka Al-Ahli dalam Piala Raja, yang berakhir dengan kemenangan besar 7–0 lalu mencatatkan kemenangan terbesar dalam derbi. Kejohanan itu berakhir, dan kelab itu menjadi juara buat kali ketiga berturut-turut ke atas Al-Wehda, sekaligus melengkapkan siri 1958, 1959, dan 1960. Kelab itu melalui tempoh terburuk sejak penubuhannya selepas memenangi Piala Raja pada 1967, kecuali mencapai Piala Persatuan Arab Saudi pada 1974, selepas menewaskan Al-Hilal menerusi sepakan penalti. Dalam dekad berikutnya, Liga Pro Saudi dan Divisyen Pertama telah digabungkan oleh kerana banyak perlawanan pasukan kebangsaan pada tahun 1982, yang mana Al-Ittihad memenangi gelaran liga pertamanya dalam sejarahnya, yang merupakan kelab pertama dan satu-satunya yang mencapainya. Selepas tidak hadir selama 21 tahun, kelab itu memenangi Piala Raja selepas mengalahkan Al Ettifaq pada 1988.

Pertengahan 1990-an dianggap sebagai permulaan zaman kegemilangan kelab, ketika banyak gelaran diperoleh. Pada 1996–97, kelab itu mencatatkan trebel dengan memenangi Liga Perdana, Piala Putera Mahkota dan Piala Persekutuan. Selepas dua musim, kelab itu memenangi kejuaraan liga buat kali ketiga dalam sejarahnya selepas menyingkirkan saingan Al-Hilal dalam perlawanan akhir 2–0. Kejuaraan benua pertama juga dicapai selepas menang 3–2 ke atas Jeonnam Dragons melalui gol emas yang dijaringkan oleh Ahmed Bahja. Liga Juara-Juara GCC juga dicapai, sekaligus berakhir dengan memenangi empat trofi.[7] Pada 1999, kelab ini menjadi naib juara Piala Super Asia, selepas tewas dengan agregat 2–3 kepada Júbilo Iwata.

Abad ke-21[sunting | sunting sumber]

Dengan permulaan abad baru dalam tempoh presiden Ahmed Masoud, dianggap sebagai salah satu tempoh paling berjaya, Al-Ittihad memenangi 8 gelaran dalam tempoh 3 tahun. Musim liga 1999–2000 dimenangi pada awal abad selepas kemenangan 3–1 ke atas Al-Ahli pada perlawanan akhir, dan Hamza Idris menjaringkan 33 gol, sekaligus mencatatkan rekod baharu selaku pemain liga dengan jaringan terbanyak dalam satu musim.[8] Pada musim berikutnya, kelab memenangi liga buat kali kelima, dan juga Piala Putera Mahkota. Pada musim 2001–02, pada 1 Mei 2002, Al-Ittihad kalah dalam perlawanan akhir liga kepada Al-Hilal; suatu hantaran silang dari sepakan sudut diberikan kepada Al Hasan Al-Yami, yang menyepaknya lalu memasuki gawang dengan jelas sebelum Mohammed Al-Nazhan Al Hilal mengeluarkannya dengan tangannya. Akan tetapi, gol tidak diberikan oleh pengadil walaupun sebagai sepakan penalti, yang kemudiannya berakhir dengan kekalahan 1–2, menyebabkan mana pengadil digantung enam bulan selepas perlawanan akhir - dan kemudian memohon maaf, mengisytiharkan, "Saya tidak bersalah atas kekalahan anda, dan Tuhan menjadi saksi akan hal itu." Perlawanan itu menimbulkan kontroversi hebat di semua peringkat, kerana ia menghadapi banyak kritikan, yang dianggap oleh ramai dan pengkritik sebagai "rompakan".[9][10]

Apabila Ahmed Masoud meninggalkan kelab, Mansour Al-Balawi menjadi presiden, dan dianggap oleh parapeminat sebagai tempoh paling menonjol dan berjaya dalam sejarah kelab. Pada musim 2002–03, ramai pemain telah dibawa masuk, seperti Tukar, Saud Kariri, Muhammad Al-Khilaiwi dan Tcheco, dan dianggap sebagai salah satu tawaran terhebat dalam sejarah kelab, dan memenangi kedua-dua Liga dan Piala Putera Mahkota. Walaupun mendahului liga dan tamat tanpa kalah, Al-Ittihad kalah dalam perlawanan akhir liga kepada Al-Shabab dalam perlawanan akhir playoff kejuaraan. Dalam Liga Juara-Juara AFC 2004, Al-Ittihad menamatkan kumpulan di tempat pertama dengan hanya satu kekalahan. Pada suku akhir, ia berjaya dilalui dengan keputusan seri 1–1 di Dalian, diikuti dengan kemenangan 1–0 di tempat sendiri yang dijaringkan oleh Tukar menentang Dalian Shide dari China, yang membawa mereka ke separuh akhir. Kedua-dua perlawanan berakhir pada minit-minit terakhir, apabila Hamad Al-Montashari menamatkan perlawanan pertama 2–1, dan Osama Al-Muwallad menjaringkan gol penyamaan maut pada perlawanan kedua, dengan agregat 4–3 ke atas Jeonbuk Hyundai Motors, ketika kelab itu layak untuk perlawanan akhir buat kali pertama.[1][11] Perlawanan akhir adalah luar biasa; Al-Ittihad dibelasah di tempat sendiri 1–3 oleh pasukan Korea Seongnam pada perlawanan pertama—membawa kepada pemecatan jurulatih Croatia, Tomislav Ivić, dengan penolong jurulatih Dragan Talajić diberi peluang. Perlawanan seterusnya memulakan perlawanan timbal balik di Seongnam, dengan Redha Tukar membuka jaringan pertama, Idris pula menjaringkan gol kedua pada minit lewat pada separuh masa pertama, Mohammed Noor menjaringkan dua gol penentu pada separuh masa kedua, sebelum Abushgeer menjaringkan gol kelima dan terakhir.[12] Mengatasi kekalahan 1–3 dengan kemenangan ajaib 5–0 untuk mencapai gelaran pertama,[12] pencapaian Dragan Talajić dikatakan tidak dapat dilupakan dan hampir mustahil, perlawanan pusingan kedua ini menjadi salah satu bangkit semula yang paling mengejutkan dan tidak dapat dilupakan dalam sejarah Liga Juara-Juara AFC, dan dipanggil sebagai "keajaiban".[5][11][12][13] Mengimbau kembali kejohanan itu, Talajić berkata, "Saya pada mulanya adalah pembantu kepada rakan senegara Tomislav Ivic, dan saya belajar banyak daripadanya, dan saya menganggap peluang untuk bekerja dengan pasukan yang hebat sebagai satu perkara yang menarik, itulah sebabnya saya bersetuju untuk bekerja. bersamanya, saya bersama pasukan lapan bulan selepas kami tiba pada awal musim, dan saya tahu semua tentang pemain." dan meneruskan, "Saya masih muda pada masa itu, dan mungkin saya gila dengan bermain dengan lima penyerang, saya memberitahu semua orang sebelum perlawanan bahawa kami akan menang, saya sentiasa tahu kami akan menang, tetapi saya tidak tahu sama ada perbezaannya akan cukup."[11][14]

Al-Ittihad mencapai kejuaraan Arab pertamanya selepas menewaskan Tunisia Club Sportif Sfaxien di final.[15] Pada 5 November 2005, Al-Ittihad memenangi Liga Juara-Juara buat kali kedua berturut-turut melalui kemenangan 5–3 ke atas Al-Ain. Mohammed Kallon yang dipinjamkan dari AS Monaco menjadi penjaring terbanyak kejohanan dengan enam gol; dua daripadanya berada di final—yang membantu kelab mencapai gelaran kedua.[16] Mohammed Noor telah dianugerahkan pemain terbaik dalam kejohanan itu. Kelab itu kekal sebagai satu-satunya yang memenangi kejuaraan Liga Juara-Juara AFC berturut-turut dalam edisi semasanya.[1][5][6] Kelab itu layak ke Piala Dunia Kelab FIFA buat kali pertama dalam edisi yang diadakan di Jepun selepas mencapai gelaran Liga Juara-Juara—menjadi menjadi pasukan Saudi kedua yang layak ke kejohanan itu. Pada 11 Disember 2005, Al-Ittihad menewaskan juara Afrika Al-Ahly selepas gol tunggal Mohamed Noor untuk layak ke separuh akhir. Al-Ittihad berdepan juara CONMEBOL São Paulo, tetapi berakhir dengan kekalahan 2–3. Al-Ittihad memainkan perlawanan itu untuk menentukan tempat ketiga menentang kelab Costa Rica Deportivo Saprissa, dan tewas dengan 2–3, dengan dua gol yang dijaringkan oleh Mohamed Kallon dan Joseph-Désiré Job untuk menamatkan Piala Dunia Kelab di tempat ke-4. Bekas Presiden FIFA Sepp Blatter menyatakan kekagumannya, berkata, "Dalam 25 tahun, saya tidak pernah melihat pasukan Asia sehebat ini."[17][18] Kejayaan Ittihad bukan sahaja terhad kepada bola sepak, tetapi juga dalam bola keranjang, polo air, ping pong, bola tampar, dan renang, antara lain. Secara keseluruhan, Ittihad telah memenangi 8,649 trofi. Walau bagaimanapun, bola sepak kekal sebagai sukan utama.

Persaingan[sunting | sunting sumber]

Derbi Jeddah[sunting | sunting sumber]

Derbi Jeddah antara Al-Ittihad dan Al-Ahli dikenali sebagai salah satu perlawanan paling kompetitif di Liga Saudi. Dari permulaan pertandingan kebangsaan, kedua-dua kelab dilihat sebagai wakil kepada dua pesaing dari bandar yang sama: Jeddah. Persaingan ini berterusan setiap tahun selama lebih daripada 70 tahun sehingga Al-Ahli diturunkan ke divisyen pertama pada 2022.

Saudi Clasico[sunting | sunting sumber]

El Clasico Saudi atau ringkasnya Clasico ialah persaingan yang berlangsung lama dalam bola sepak Saudi, antara Al-Ittihad dan Al-Hilal. Pertandingan ini mewakili dua kelab terbesar dan paling penting di bandar Jeddah dan ibu kota, Riyadh, bandar terbesar dan paling terkenal dari segi budaya di Kerajaan Arab Saudi. Kedua-dua kelab itu dianggap paling berjaya di peringkat domestik dan benua. Al-Ittihad ialah kelab sukan tertua yang masih bertahan di Kerajaan Arab Saudi, dan dilihat sebagai "kelab rakyat", manakala Al-Hilal mewakili budaya ibu negara, dan dipanggil oleh orang ramai sebagai "pemimpin". Kedua-dua pasukan bertemu dua kali setahun dalam liga kerana mereka mungkin juga bertemu dalam Piala Raja, Piala Super Saudi atau Liga Juara-Juara AFC. Ia dianggap sebagai perlawanan yang paling menonjol dan paling ditonton dalam bola sepak Saudi.

Pertemuan pertama antara kedua-dua pasukan telah diadakan pada 27 Julai 1962, perlawanan persahabatan, di ibu negara, Riyadh, dan berakhir dengan kemenangan 2-0 untuk Al-Ittihad. Pertemuan rasmi pertama antara kedua-dua pasukan adalah pada 10 Januari 1964, Perlawanan Akhir Piala Raja, yang seterusnya juga berakhir dengan kemenangan 3-0 buat Al-Ittihad.

Al-Hilal mempunyai jumlah kemenangan terbesar dalam pertemuan rasmi yang membawa kedua-dua pasukan bersama. Kedua-dua pasukan bertemu antara satu sama lain dalam 148 pertemuan rasmi, Al-Hilal menang 63, manakala Al-Ittihad menang 50, dan seri berlaku dalam 35 pertemuan. Bersama Al-Nassr, mereka merupakan kumpulan pasukan yang tidak pernah turun ke liga darjat kedua Saudi sejak penubuhannya.

Hari ini[sunting | sunting sumber]

Al-Ittihad berpusat di jalan Sahafa, daerah Mushrefa di tenggara Jeddah, di mana mereka mempunyai kompleks sukan yang besar. Pasukan senior bermain permainan rasmi di Bandar Sukan Raja Abdullah di utara bandar, manakala pasukan remaja bermain di ibu pejabat kelab.

Kumpulan peminat[sunting | sunting sumber]

Al-Ittihad adalah kelab dengan kehadiran tertinggi di Arab Saudi. Dalam Liga Saudi 2014-15, kehadiran Al-Ittihad dalam 12 perlawanan di tempat sendiri ialah purata 42,371 setiap perlawanan. Pada 2016, laman web Amerika The Sportster meletakkan peminat Al-Ittihad sebagai peminat bola sepak ke-12 paling berpengaruh di dunia.[19][20] Al-Ittihad telah membina pangkalan peminat yang kuat di seluruh Arab Saudi, di kalangan Liga Arab dan di Asia. Sejak dibuka pada 1 Mei 2014, Al-Ittihad berkongsi Stadium Bandar Sukan Raja Abdullah dengan pesaing tempatan Al-Ahli, manakala rumah mereka sebelum ini, Stadium Putera Abdullah Al Faisal, menghadapi pembinaan sehingga ia diubah suai pada 2022.

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ a b c d e f g h "Al-Ittihad Club History". www.footballhistory.org. Diarkibkan daripada yang asal pada 2020-08-09. Dicapai pada 2021-12-17.
  2. ^ "Saudi Arabia's PIF takes over Al-Ittihad, Al-Nassr, Al-Hilal and Al-Ahli". BBC Sport. 5 June 2023.
  3. ^ "Club | Saudi Professional League Association". spl.com.sa. Diarkibkan daripada yang asal pada 2021-12-17. Dicapai pada 2021-12-17.
  4. ^ a b c "Saudi Arabia's Eternal Rivalry: Al Hilal v Al Ittihad". the-AFC (dalam bahasa Inggeris). Diarkibkan daripada yang asal pada 2021-12-17. Dicapai pada 2021-12-17.
  5. ^ a b c d "Tale of two winners: Al Hilal 2019 v Al Ittihad 2004-05". the-AFC (dalam bahasa Inggeris). Diarkibkan daripada yang asal pada 2021-12-17. Dicapai pada 2021-12-17.
  6. ^ a b "Al Ittihad Football Club recognised by Guinness World Records for back-to-back AFC Championship league wins". Guinness World Records (dalam bahasa Inggeris). 2015-05-27. Diarkibkan daripada yang asal pada 2021-09-24. Dicapai pada 2021-12-17.
  7. ^ "Dimitri, and quadruple of the century". www.al-jazirah.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 2021-09-17. Dicapai pada 2022-01-01.
  8. ^ "Hamza Idris comments on Hamdallah breaking his historical record in the Saudi league | Goal.com". www.goal.com (dalam bahasa Arab). Diarkibkan daripada yang asal pada 2022-01-03. Dicapai pada 2022-01-03.
  9. ^ "Al-Nazhan Hand's | alriyadiah". 2022-01-01. Diarkibkan daripada yang asal pada 2022-01-01. Dicapai pada 2022-01-03.
  10. ^ "The hand of Al-Nazhan, which gave Al-Hilal an expensive title | Goal.com". 2020-03-19. Diarkibkan daripada yang asal pada 2020-03-19. Dicapai pada 2022-01-03.
  11. ^ a b c "Recalling Al-Ittihad's glory days | Arab News". 2020-11-20. Diarkibkan daripada yang asal pada 2020-11-20. Dicapai pada 2022-01-03.
  12. ^ a b c "ACL Final: A look back at Al Ittihad's inspiring 2004 comeback win - Ghana Latest Football News, Live Scores, Results - GHANAsoccernet". 2022-01-01. Diarkibkan daripada yang asal pada 1 January 2022. Dicapai pada 2022-01-03.
  13. ^ "Al Ittihad coach Dimitri Davidovic believes anything is possible in AFC Champions League semi-finals after Manchester City's unexpected 6-1 win over United - Goal.com". 2011-12-31. Diarkibkan daripada yang asal pada 31 December 2011. Dicapai pada 2022-01-03.
  14. ^ "Al-Jazirah". www.al-jazirah.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 2022-01-03. Dicapai pada 2022-01-03.
  15. ^ "What is the history of the Al-Ittihad's participation in the Arab Cup? And what is the best achievement? | Goal.com". www.goal.com (dalam bahasa Arab). Diarkibkan daripada yang asal pada 2022-01-06. Dicapai pada 2022-01-06.
  16. ^ "AS MONACO FOOTBALL CLUB - SITE OFFICIEL - Actualité - Mohamed Kallon prêté à AL ITTHIAD". 2011-07-26. Diarkibkan daripada yang asal pada 26 July 2011. Dicapai pada 2022-01-03.
  17. ^ "Saudi clubs in the Club World Cup .. The kick-off to Al-Nassr and achievement for Al-Ittihad | Goal.com". www.goal.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 2022-01-11. Dicapai pada 2022-01-11.
  18. ^ "Blatter on Al-Ittihad". صحيفة الاقتصادية (dalam bahasa Arab). 2009-05-01. Diarkibkan daripada yang asal pada 2022-01-11. Dicapai pada 2022-01-11.
  19. ^ "جمهور الاتحاد ضمن أفضل جمهور في العالم". 7 August 2016. Diarkibkan daripada yang asal pada 31 January 2023. Dicapai pada 31 January 2023.
  20. ^ "عالمي : جماهير الاتحاد تحتل المركز 27 على مستوى العالم". 16 January 2016. Diarkibkan daripada yang asal pada 2023-01-31. Dicapai pada 2023-01-31.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Al-Ittihad_Club_(Jeddah)&oldid=5959658"