Pergi ke kandungan

Bahasa Arab Lubnan

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Bahasa Arab Lubnan
اللهجة اللبنانية
Asli kepadaLubnan
Penutur bahasa
5.77 juta (2017)[1]
Afro-Asia
Dialek/loghat
Abjad Arab
Abjad sembang Arab
Kod bahasa
ISO 639-3(dilindungi oleh apc)
Glottologstan1323
IETFar-LB
  Bahasa Arab Lubnan Utara
  Bahasa Arab Lubnan Utara-Tengah
  Bahasa Arab Beqaa
  Bahasa Arab Jdaideh
  Bahasa Arab Sunni Beiruti
  Bahasa Arab Lubnan Selatan-Tengah
  Bahasa Arab Sunni Iqlim-Al-Kharrub
  Bahasa Arab Sunni Saida
  Bahasa Arab Lubnan Selatan
Rencana ini mengandungi simbol fonetik IPA. Tanpa sokongan perisian tertentu, anda mungkin melihat tanda tanya, kotak, atau simbol lain dan bukannya askara Unicode. Untuk panduan pengenalan mengenai simbol IPA, lihat Bantuan:IPA.

Bahasa Arab Lubnan (Arab: عَرَبِيّ لُبْنَانِيّ ʿarabiyy lubnāniyy; autonim: ʿarabe libnēne), atau secara ringkas Bahasa Lubnan (Arab: لُبْنَانِيّ lubnāniyy; autonim: libnēne), ialah pelbagai bahasa Arab Levant Utara, asli dan dituturkan terutamanya di Lubnan, dengan pengaruh linguistik ketara yang dipinjam daripada bahasa Timur Tengah dan Eropah yang lain dan dalam beberapa cara unik daripada jenis bahasa Arab lain. Disebabkan oleh multibahasa dan diglosia yang meluas dalam kalangan orang Lubnan (majoriti orang Lubnan adalah dwibahasa atau tiga bahasa), adalah perkara biasa bagi orang Lubnan untuk menukar kod antara atau mencampurkan Arab Lubnan, Perancis dan Inggeris dalam pertuturan harian mereka. Ia juga dituturkan di kalangan diaspora Lubnan.

Bahasa Arab Lubnan adalah keturunan daripada dialek Arab yang diperkenalkan kepada Levant dan dialek Arab lain yang telah pun dituturkan di bahagian lain levant pada abad ke-7 Masihi yang secara beransur-ansur menggantikan pelbagai bahasa asli Semitik Barat Laut untuk menjadi lingua franca serantau. Hasil daripada proses peralihan bahasa yang berpanjangan ini, bahasa Arab Lubnan memiliki substratum Aram yang ketara, bersama-sama dengan pengaruh adstrate bukan-Semitik kemudiannya daripada Turki Uthmaniyyah, Perancis dan Inggeris. Sebagai pelbagai bahasa Arab Levant, bahasa Arab Lubnan paling berkait rapat dengan bahasa Arab Syria dan berkongsi banyak inovasi dengan bahasa Arab Palestin dan bahasa Arab Jordan.

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ "Arabic, North Levantine Spoken". Ethnologue (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 8 Ogos 2018.

Bibliografi

[sunting | sunting sumber]
  • Feghali, Maksoud Nayef (1999). Spoken Lebanese. Parkway Publishers. OCLC 43497631.
  • Feghali, Michel T. (1928). Syntaxe des parlers arabes actuels du Liban. Paris: Impr. nationale. OCLC 580564758.
  • Elie Kallas, 'Atabi Lebnaaniyyi. Un livello soglia per l'apprendimento del neoarabo libanese, Cafoscarina, Venice, 1995.
  • Angela Daiana Langone, Btesem ente lebneni. Commedia in dialetto libanese di Yahya Jaber, Università degli Studi La Sapienza, Rome, 2004.
  • Jérome Lentin, "Classification et typologie des dialectes du Bilad al-Sham", in Matériaux Arabes et Sudarabiques n. 6, 1994, 11–43.
  • Płonka, Arkadiusz (2004). L'idée de langue libanaise d'après Sa'ïd 'Aql. Geuthner. ISBN 2-7053-3739-3. OCLC 57573072.
  • Płonka, Arkadiusz (2006). "Le nationalisme linguistique au Liban autour de Sa'īd 'Aql et l'idée de langue libanaise dans la revue Lebnaan en nouvel Alphabet". Arabica (dalam bahasa Perancis). Brill. 53 (4): 423–471. doi:10.1163/157005806778915100.
  • Franck Salameh, "Language, Memory, and Identity in the Middle East", Lexington Books, 2010.
  • Abdul-Karim, K. 1979. Aspects of the Phonology of Lebanese Arabic. University of Illinois at Urbana-Champaign Doctoral Dissertation.
  • Bishr, Kemal Mohamed Aly. 1956. A grammatical study of Lebanese Arabic. (Doctoral dissertation, University of London; 470pp.)
  • Choueiri, Lina. 2002. Issues in the syntax of resumption: restrictive relatives in Lebanese Arabic. Ann Arbor: UMI. (Doctoral dissertation, University of Los Angeles; xi+376pp.)
  • Makki, Elrabih Massoud. 1983. The Lebanese dialect of Arabic: Southern Region. (Doctoral dissertation, Georgetown University; 155pp.)

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]