Keluarga Kallergis
| Kallergis Καλλέργης | |
|---|---|
 Jata Keluarga Kallergis | |
 Anggaran pembinaan semula bendera saudara Kallergis | |
| keluarga induk | Keluarga Phokas |
| Negara |  Empayar Byzantium.svg){kind=small} Republik Venice_cropped.png){kind=small} Empayar Uthmaniyyah Rusia Yunani |
| Wilayah sekarang | Kriti Pulau Ionia Euboea |
| Tempat asal | Constantinople, Empayar Byzantium (kini Istanbul, Turki) |
| Diasaskan | Abad ke-13 |
| Pengasas | Ioannis Phokas |
| Keluarga berkait | Keluarga Vendramin Keluarga Crespi Keluarga Grimani |
Keluarga Kallergis (Bahasa Yunani: Καλλέργης) ialah keluarga bangsawan Yunani Kriti yang mendakwa keturunan Maharaja Byzantine Nikephoros II Phokas,[1][2][3] dan pada satu peringkat merupakan keluarga bangsawan yang paling berkuasa di Kriti.
Asal-usul[sunting | sunting sumber]
Menurut tradisi kemudian, Maharaja Alexios II Komnenos menghantar dua belas keluarga bangsawan Byzantine ke Kriti, untuk mengukuhkan hubungan antara pulau itu dan Constantinople. Keluarga-keluarga tersebut diberi hak istimewa tanah dan pentadbiran yang mustahak. Ioannis Phokas adalah salah seorang daripada 12 pemerintah Byzantine.[4]
Nama Phokas ditukar kepada "Kallergis" semasa penguasaan Venice ke atas Kriti, yang bermula selepas Perang Salib Keempat. Seperti yang diterangkan oleh Richard von Coudenhove-Kalergi dalam bukunya An idea conquers the world nama Kallergis terdiri daripada perkataan Yunani kalon (=cantik) dan ergon[5] (dari ergō="kerja, tugas, perbuatan, pencapaian, atau tujuan" ) [Bahasa Yunani: Καλλ(ι)έργης > Καλλέργης, dikenali dalam banyak versi sebagai Kalergis, Calergis, Kallergi, Callergi, Calergi].
Kumpulan heraldik yang mengandungi jata keluarga Kallergis (bendy argent dan azure) boleh ditemui di seluruh pulau Crete, di gereja dan tugu-tugu lain.[6] Nama itu muncul semula berkali-kali dalam sejarah bergolak Kriti tetapi juga Yunan moden.[7]
Kedudukan dan keistimewaan mereka yang menonjol kekal semasa pemerintahan Venetian di Kreta kerana mereka adalah sebahagian daripada "privilegiati" (Bahasa Yunani: Αρχοντορωμαίοι) dan kadangkala "nobili Veneti".[8] Mereka berkhidmat banyak kali rejim Venetian tetapi pada masa yang sama mempertahankan kebajikan orang Cretan, terlibat dalam beberapa pemberontakan, terutamanya Pemberontakan Alexios Kallergis pada akhir abad ke-13.[9]
Sewaktu pemerintahan Venetian dan selepas penaklukan Uthmaniyyah ke atas pulau Kriti (1669 AD) ramai ahli keluarga Kallergis berpindah ke Kepulauan Ionia, Euboea, Venice, dan Rusia. Daripada kehijrahan tersebut, cawangan baru muncul; seperti keluarga Caravia di Kepulauan Ionian, keluarga Pikoula atau Pikoulianos di Lakonia, keluarga Bakoyannis di Agrafa-Eurytania, dan lain-lain. Juga, Kallergis berhubung dengan keluarga bangsawan Eropah yang lain melalui perkahwinan; seperti keluarga Vendramin, Crespi, dan Grimani Venice.[10] Keluarga tersebut juga dihubungkan dengan Palazzo Vendramin-Calergi, yang terdapat di Venice di Kanal Besar. Victor Callergi membeli bangunan terkenal itu pada tahun 1589 dengan harga 36,000 ducat, dan kini dimiliki oleh cawangan keluarga Venice yang memberikan namanya kepadanya.[11][12]
Lihat juga[sunting | sunting sumber]
 |
Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Keluarga Kallergis |
- Calliergis, genus kupu-kupu dari keluarga Noctuidae
- Calliergis ramosa, kupu-kupu dari keluarga Noctuidae
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ Alice-Mary Talbot,Denis F. Sullivan: The History of Leo the Deacon: Byzantine Military Expansion in the Tenth Century. Dumbarton Oaks, 2005, Book II, p. 80
- ^ David Holton (ed.), Literature and society in Renaissance Crete, Cambridge University Press 1991, p. 80
- ^ Melchior Vogüé (marquis de), Charles Henri Auguste Schefer: Revue de l'Orient latin, Volume 11 p. 111
- ^ "Crete, the 12 young rulers from Byzantium".
- ^ Richard Nicolaus Coudenhove-Kalergi (Graf von)An idea conquers the world, Roy Publishers 1954, p. 4
- ^ Examples of the Kallergis/Callergi arms
- ^ "Kallergis Surname Origin, Meaning & Last Name History". forebears.io. Dicapai pada 2023-05-13.
- ^ Nikolaos Panagiōtakēs/Roderick Beaton: El Greco, The cretan years, Ashgate Publishing, Ltd., 2009, p. 63 and ss.
- ^ Sally McKee, Uncommon dominion:Venetian Crete and the myth of ethnic purity, University of Pennsylvania Press, 2000, p. 74 and ss.
- ^ Lekkakos, Iōannēs P. (2019). Manē: Morphologia - Istoria - Archaiologia - Mnemeia - Politismos. Athēna: Michalē Siderē. ISBN 978-960-468-233-1.
- ^ Adolbent, Muller (1882). The book of Venice. Harvard College. m/s. 157.
- ^ Marston, R. (1880). A week in Venice. 4th Edition by C. Coen & Son. m/s. 65.