Kewarganegaraan Singapura
Undang-undang kewarganegaraan Singapura memperincikan syarat seseorang memegang kewarganegaraan Singapura. Undang-undang utama yang mengawal keperluan kewarganegaraan ialah Perlembagaan Singapura yang berkuat kuasa pada 9 Ogos 1965.
Individu yang lahir kepada sekurang-kurangnya seorang ibu bapa warga Singapura lazimnya adalah warganegara secara automatik semasa lahir tanpa mengira di mana kelahiran itu berlaku. Kelahiran di Singapura semata-mata tidak menjadikan kanak-kanak layak mendapat kerakyatan. Warganegara asing boleh menjadi warganegara Singapura selepas melengkapkan keperluan kediaman (biasanya 10 tahun), dan melepaskan mana-mana warganegara terdahulu. Memegang kewarganegaraan lain secara serentak secara amnya tidak dibenarkan, dan terdapat banyak jalan bagi warga Singapura kehilangan kewarganegaraan mereka sekiranya mereka memperoleh kewarganegaraan lain.
Singapura secara ringkas merupakan sebahagian daripada Malaysia, dan penduduk tempatan merupakan warganegara Malaysia dari 1963 hingga 1965. Sebelum ini, Singapura ialah tanah jajahan Empayar British, dan warga perbandaran adalah rakyat British. Walaupun negara itu mencapai kemerdekaan pada tahun 1965 dan rakyat Singapura tidak lagi memegang kewarganegaraan Malaysia atau British, mereka terus memegang status pilihan di United Kingdom; sebagai warga Komanwel, rakyat Singapura layak mengundi dalam pilihan raya UK dan berkhidmat dalam jawatan awam di sana.
Perolehan dan kehilangan kewarganegaraan[sunting | sunting sumber]
Kelayakan mengikut kelahiran atau keturunan[sunting | sunting sumber]
Individu yang lahir di Singapura secara automatik menerima kewarganegaraan Singapura semasa lahir jika sekurang-kurangnya seorang ibu bapa ialah warganegara Singapura, kecuali jika bapanya ialah diplomat asing atau musuh asing, dan kelahiran berlaku di wilayah yang diduduki. Kanak-kanak yang dilahirkan di luar negara ialah warganegara Singapura mengikut keturunan jika ibu bapa adalah warganegara Singapura selain daripada keturunan. Bagi individu yang dilahirkan di luar negara kepada ibu bapa yang berwarganegara SIngapura, ibu bapa mestilah tinggal di Singapura selama dua daripada lima tahun sebelum kelahiran anak itu. Mana-mana kanak-kanak yang layak mendapat kerakyatan mengikut keturunan mesti didaftarkan kelahiran mereka di misi diplomatik Singapura dalam tempoh satu tahun selepas kelahiran mereka. Sebelum 15 Mei 2004, kewarganegaraan boleh dipindahkan mengikut keturunan hanya daripada bapa yang merupakan warganegara melalui kelahiran atau pendaftaran, dan bukan ibu.[1]
Pengambilalihan sukarela[sunting | sunting sumber]
Warga asing yang berumur lebih 21 tahun boleh menjadi warganegara Singapura melalui naturalisasi selepas menetap di negara itu sekurang-kurangnya 10 daripada 12 tahun sebelum permohonan kewarganegaraan. Pemohon mesti memenuhi keperluan pengetahuan bahasa asas (dalam bahasa Inggeris, Melayu, Cina Mandarin atau Tamil ), berniat untuk menetap di Singapura secara kekal, meninggalkan mana-mana warganegara terdahulu dan bersumpah taat setia kepada negara. Wanita asing yang berkahwin dengan lelaki Singapura layak mendapat pengurangan syarat kediaman selama dua tahun; tiada laluan pantas bagi kewarganegaraan untuk pasangan lelaki warganegara. [1]
Kerajaan mempunyai kuasa budi bicara untuk mengenepikan keperluan tempat tinggal lanjutan, dan memberikan kewarganegaraan kepada mana-mana orang yang telah tinggal di negara ini untuk sekurang-kurangnya lima daripada enam tahun sebelumnya. Pihak kerajaan juga mungkin mengurangkan keperluan kediaman di luar kelaziman kepada 12 bulan, walaupun ini disasarkan untuk pelabur asing dan pendatang mahir yang boleh membuat sumbangan ekonomi yang besar.[1]
Pelepasan dan pelucutan[sunting | sunting sumber]
Kewarganegaraan Singapura boleh dilepaskan dengan membuat pengisytiharan pelepasan, dengan syarat, pengisytihar itu berumur lebih dari 21 tahun dan sudah memiliki kewarganegaraan lain. Penolakan boleh dinafikan jika pemohon secara aktif menggunakan hak kewarganegaraan Singapura atau mempunyai kewajipan perkhidmatan tentera yang tertunggak.[2] Ia juga secara automatik hilang apabila seseorang individu secara sukarela memperoleh kewarganegaraan asing dalam apa jua cara selain daripada perkahwinan. Kanak-kanak Singapura dengan pelbagai kewarganegaraan dikehendaki memilih antara status Singapura dan warga asing sebelum umur 22 tahun. Golongan dwiwarganegara yang gagal membuat pilihan ini secara automatik dilucutkan kewarganegaraan Singapura mereka. Bekas warganegara tidak boleh mendapatkan semula kewarganegaraan setelah ia dikeluarkan atau dibatalkan.[1]
Kewarganegaraan boleh dilucutkan daripada seseorang yang menjalankan apa-apa hak yang diperoleh daripada kewarganegaraan lain. Ini termasuk mengundi dalam pilihan raya atau memohon pasport di mana-mana bidang kuasa di luar Singapura. Ia juga dilucutkan selepas tinggal berterusan di luar negara selama lebih daripada 10 tahun jika warganegara itu tidak memasuki Singapura pada masa itu atau tidak bekerja dalam perkhidmatan awam.[1]
Warganegara naturalisasi juga boleh dilucutkan kewarganegaraan kerana: memperolehnya secara haram, melakukan tindakan tidak setia terhadap negara, membantu negara musuh yang berperang dengan Singapura, berkhidmat dalam apa-apa jawatan dalam kerajaan asing, dihukum penjara lebih lama daripada 12 bulan dalam mana-mana bidang kuasa atau denda AS$5,000 untuk sebarang kesalahan dalam tempoh lima tahun selepas memperoleh kewarganegaraan.[1]
Lihat juga[sunting | sunting sumber]
Rujukan[sunting | sunting sumber]
Petikan[sunting | sunting sumber]
- ^ a b c d e f Low 2017.
- ^ "Renunciation of Singapore Citizenship". Immigration and Checkpoints Authority. Dicapai pada 23 August 2022.
Sumber am[sunting | sunting sumber]
- Jones, J. Mervyn (1945). "Who are British Protected Persons". The British Yearbook of International Law. Oxford University Press. 22: 122–145. Diarkibkan daripada yang asal pada 23 October 2021. Dicapai pada 23 August 2022 – melalui HeinOnline.
- Karatani, Rieko (2003). Defining British Citizenship: Empire, Commonwealth and Modern Britain. Frank Cass Publishers. ISBN 0-7146-8298-5.
- Low, Choo Chin (February 2017). Report on Citizenship Law: Malaysia and Singapore (Laporan). European University Institute. hdl:1814/45371.
- Purcell, Victor (1945). "Malaya Under the British". World Affairs. SAGE Publishing. 108 (1): 33–38. JSTOR 20664108.
Bacaan lanjut[sunting | sunting sumber]
- Chiew, Seen Kong; Tan Ern Ser (1990). The Singaporean: Ethnicity, National Identity and Citizenship: Singaporean Identity and Citizenship. Singapore: Institute of Policy Studies.
- Goh, Phai Cheng (1970). Citizenship Laws of Singapore. Singapore: Educational Publications Bureau.
- Tan, Kevin Y.L. (Yew Lee); Thio Li-ann (1997). Tan, Yeo & Lee's Constitutional Law in Malaysia and Singapore (ed. 2nd). Singapore: Butterworths Asia. ISBN 0-409-99908-3., ch. 10 ("Citizenship")