Zulfaqar

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Gambaran standard pedang Ali Dhulfiqar dalam Syiah .
Bendera Cirebon dengan singa pengaruh Cina bersama Zulfiqar, dan Ali digambarkan sebagai seekor singa (bertarikh akhir abad ke-18 atau ke-19)
Bendera Zulfiqar Uthmaniyyah awal abad ke-19

Zulfaqar (Arab: ذُو ٱلْفَقَار, rumi: Ḏū-l-Faqār ,IPA: [ðuː‿l.faˈqaːr]), juga dieja Zu al-Faqar, Zulfakar, Dhu al-Faqar, atau Dhulfaqar), ialah pedang Ali ibn Abi Talib (Imam Ali).

Senjata Timur Tengah biasanya ditulis dengan petikan menyebut Zulfiqar,[1] dan pedang Timur Tengah ada kalanya dibuat dengan hujung berbelah merujuk kepada senjata itu.[2]

Maksud nama itu tidak pasti. Perkataan ḏhu (ذُو) bermaksud "pemilik, tuan", dan binaan idafa "pemilik kepada..." adalah biasa dalam frasaologi Arab, seperti dalam Dhu al-Qarnayn, Dhu al-Kifl, Dhu al-Qadah dan Dhu al-Hijjah .

Maksud faqār (فَقَار), bermaksud "pemecah, pembeza". Ia sering disebut sebagai fiqār dan bukannya faqār ; Lane memetik pihak berkuasa lebih suka faqār namun fiqār masih mempunyai pengunaan kata yang meluas. Perkataan faqār mempunyai makna "tulang belakang , tulang tulang belakang, yang disusun dalam susunan yang teratur, diatas satu sama lain ", tetapi boleh juga merujuk kepada contoh lain iaitu baris yang dijarakkan secara teratur, khususnya ia adalah nama bintang-bintang tali pinggang Orion.

Tafsiran nama pedang seperti yang terdapat dalam penulisan teologi Islam atau kesalehan popular terbahagi kepada empat kategori:[3]

  • merujuk kepada bintang-bintang tali pinggang Orion, Menekankan asal usul cakerawala pedang tersebut
  • tafsiran faqār sebagai jamak yang tidak dikenali dari fuqrah "takik, alur, lekukan", ditafsirkan sebagai merujuk kepada sejenis hiasan takik atau lekuk yang kerap dijarakkan pada pedang.
  • merujuk kepada "takik" yang dibentuk pada hujung mata pedang tersebut yang dibelah menjadi dua.
  • merujuk kepada vertebra tulang belakang, menghasilkan tafsiran dalam erti kata "pemutus vertebra; pemisah tulang belakang"

Tafsiran terakhir ini menimbulkan gambaran popular pedang sebagai pedang bermata dua dalam ikonografi Syiah moden. Heger (2008) mempertimbangkan dua kemungkinan tambahan:

  • nama asalnya hanya merujuk kepada pedang bermata dua, μάχαιρα δίστομη dalam Perjanjian Baru.[perlu rujukan]
  • fiqār adalah pemindaan firāq "perbezaan, perpecahan", dan nama itu pada asalnya merujuk kepada pedang metafora yang membezakan antara yang benar dan yang salah.[perlu rujukan]

Invokasi dan gambaran[sunting | sunting sumber]

Panel kaligrafi memuji Ali. Inskripsi besar di bahagian atas berbunyi lā fatā ʾilā ʿAlī lā sayf ʾilā Ḏū l-Faqār bermaksud "Tiada Pahlawan selain Ali, [dan] tiada pedang selain Dhu-l-Faqar.
Azimat bercop, mungkin dibuat di India pada abad ke-19 untuk penaung Syiah. Azimat itu terdiri daripada segi empat sama gnostik, ayat-ayat Al-Quran (termasuk ayat al-kursi (2:255) yang berjalan di sekeliling bingkai), nama-nama ketuhanan atau suci, selain gambaran Zulfiqar di tengah.

Zulfiqar sering digambarkan pada bendera Uthmaniyyah, terutamanya seperti yang digunakan oleh pasukan berkuda Janissari, pada abad ke-16 dan ke-17.

Zulfiqar juga sering disebut dengan azimat. Prasasti atau seruan jimat yang biasa ialah pernyataan ganda:

لَا سَيْفَ إِلَّا ذُو ٱلْفَقَارِ وَلَا فَتَىٰ إِلَّا عَلِيٌّ
lā sayfa ʾillā ḏū l-faqāri wa-lā fatā ʾillā ʿalīyun
"Tiada pedang selain Zulfiqar dan tiada Pahlawan selain Ali"

Susunan frasa dua bahagian itu kadangkala terbalik, sebaliknya berkata "tiada Pahlawan selain Ali, dan tiada pedang melainkan Zulfiqar". Rekod pernyataan ini sebagai sebahagian daripada inskripsi azimat yang lebih panjang telah diterbitkan oleh Tewfik Canaan dalam The Decipherment of Arabic Talismans (1938). Heger (2008) membuat spekulasi bahawa formula azimat mungkin lama dan mungkin berasal sebagai invokasi Kristian.[4]

Latar belakang legenda[sunting | sunting sumber]

Dalam lagenda, seruan lā sayfa ʾillā Ḏū l-Faqāri wa-lā fatā ʾillā ʿAlīyun dibuat selepas Muhammad meminta Tuhan memberinya pedang. Pedang itu muncul di tangan Muhammad dan kemudian Muhammad melemparkan pedang itu kepada Ali untuk menggantikan pedang lamanya yang patah.[5]

Al-Tirmidhi menisbatkan kepada Ibn Abbas tradisi bahawa Muhammad memperoleh pedang pada hari Badar, selepas dia melihatnya dalam mimpi mengenai hari Uhud.[6]

Rujukan moden[sunting | sunting sumber]

Di Qajar Iran, pedang sebenar dihasilkan berdasarkan reka bentuk mata dua yang legenda. Oleh itu, Koleksi Higgins memegang pedang istiadat dengan bilah keluli wootz, bertarikh akhir abad ke-19, dengan hujung sumbing. Kurator mengulas bahawa "patah pada hujungnya bukan sesuatu yang luar biasa pada bilah wootz awal dari Arab" menunjukkan bahawa reka bentuk mata dua legenda adalah berdasarkan jenis kerosakan biasa yang ditanggung oleh bilah dalam pertempuran. Hujung spesimen ini terbelah dalam satah bilah, iaitu "Selama kira-kira 8" panjangnya dari titik bilah dibahagikan secara menegak di sepanjang paksinya, menghasilkan bilah sebelah menyebelah, setiap satunya selesai dengan sendirinya", pada pendapat kurator "pencapaian virtuoso oleh tukang mahir".[7] Satu lagi bilah abad ke-19 dalam koleksi yang sama menampilkan bilah terbelah serta gigi gergaji di sepanjang tepi, menggabungkan dua kemungkinan tafsiran nama Dhu-l-Faqar . Bilah ini berkemungkinan hasil kerja India, dan ia digabungkan dengan gagang India yang lebih tua (zaman Mughal).[8]

"Zulfiqar" dan variasi fonetiknya telah mula digunakan sebagai nama yang diberikan, seperti dengan bekas Perdana Menteri Pakistan Zulfikar Ali Bhutto.

Di Iran, nama pedang telah digunakan sebagai eponim dalam konteks ketenteraan; oleh itu, Reza Shah Pahlavi menamakan semula perintah tentera Potret Panglima Setia kepada Perintah Zolfaghar pada tahun 1925.[9] Bahagian Takavar ke-58 Shahroud juga dinamakan sempena pedang.[perlu rujukan]

Sebuah kereta kebal tempur utama Iran juga dinamakan sempena pedang, Zulfiqar.[10]

Galeri[sunting | sunting sumber]

  • Drawing of Fatimid version of Zulfiqar in the 10th-century; the earliest visual depiction in history, as carved on Bab al-Nasr, one of the gates of Cairo.
    Lukisan Zulfiqar versiFatimidpada abad ke-10; gambaran visual terawal dalam sejarah, seperti yang diukir padaBab al-Nasr, salah satu pintuKaherah.
  • Flag of Hayreddin Barbarossa
    Bendera Hayreddin Barbarossa
  • Ottoman Zulfiqar flag, captured during the Battle of Guruslău (1601), drawn after Károly Cserna, Transylvanian and Turkish flags (1898)
    Bendera Zulfiqar Uthmaniyyah, ditangkap semasaPertempuran Guruslău(1601), ditarik selepas Károly Cserna,bendera Transylvania dan Turki (1898)
  • The Mughal Emperor Shah Jahan leading the Mughal Army, in the upper left War elephants bear emblems of the legendary Zulfiqar (17th century)
    Maharaja Mughal Shah Jahan mengetuaiTentera Mughal, di kiri atasgajah Perangmembawa lambang legenda Zulfiqar (abad ke-17)
  • Flag of Kara Mahmud Pasha (Ottoman Albania, 1796).
    Bendera Kara Mahmud Pasha(Uthmaniyyah Albania, 1796).
  • Closeup of the saw-toothed and notched point of the 19th-century Indian-made "Zulfiqar" sword kept in the Higgins Collection (accession no. 2240); circa 1800.
    Gambar dekat mata gergaji dan bertakuk pedang "Zulfiqar" buatan India abad ke-19 yang disimpan dalam Higgins Collection (kesertaan no. 2240);lebih kurang1800.
  • Coat of Arms Pahlavi Iran, showing a Zulfiqar sword in the lower-left shield quadrant (1925 and after).
    LambangPahlavi Iran, menunjukkan pedang Zulfiqar di kuadran perisai kiri bawah (1925 dan selepasnya).
  • Two Zulfiqar swords on a Chinese Islamic scroll, 1845
    Dua pedang Zulfiqar pada gulungan Islam Cina, 1845

Lihat juga[sunting | sunting sumber]

  • Bara Sangihe

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ Gauding, Madonna (October 2009). The Signs and Symbols Bible:The Definitive Guide to Mysterious Markings. Sterling Publishing Company. m/s. 105. ISBN 9781402770043.
  2. ^ Sothebys, none (January 1985). Islamic Works of Art, Carpets and Textiles. Sotheby's, London. m/s. 438.
  3. ^ Christoph Heger in: Markus Groß and Karl-Heinz Ohlig (eds.), Schlaglichter: Die beiden ersten islamischen Jahrhunderte, 2008, pp. 278–290.
  4. ^ reprinted 2004 in Magic and Divination in Early Islam, pp. 125–177, cited after Heger (2008) p. 283.
  5. ^ Heger (2008), p. 286.
  6. ^ at-Tirmidhi, Abu `Isa Muhammad. The Book on Military Expeditions: Hadith 1561(Dha'if Hadith- weak Narration). Diarkibkan daripada yang asal pada 2017-08-09. Dicapai pada 2018-03-22.
  7. ^ Higgins Collection, Accession Number 321.a.
  8. ^ Higgins Collection, Accession Number 2240.
  9. ^ "Order Of Zolfaghar". Iran Collection. Diarkibkan daripada yang asal pada 31 August 2013. Dicapai pada 16 January 2013.
  10. ^ "The Iranian Zulfiqar Main Battle Tank". The Armour Essentials. Diarkibkan daripada yang asal pada 2011-05-03. Dicapai pada 22 December 2022.

Templat:Notable swords

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Zulfaqar&oldid=6151319"