Biennale of Sydney

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Biennale of Sydney
GenrePerayaan seni
KekerapanDwitahunan
LokasiSydney Raya, New South Wales, Australia
Tahun aktif
50
Dirasmikan1973
Peserta69 artists (2019)[1]
Kehadiran854,000 (2019)[1]
Laman sesawang
www.biennaleofsydney.art/
sunting
Lihat pendokumenan templat ini
Lihat pendokumenan templat ini

The Biennale of Sydney ialah satu festival seni kontemporari antarabangsa yang diadakan setiap dua tahun di Sydney, Australia. Ia adalah acara seni visual kontemporari besar dan dihadiri ramai di negara ini. Bersama bienalle di Venice dan São Paulo serta Documenta, ia merupakan salah satu pameran yang paling lama berjalan seumpamanya dan merupakan biennale pertama yang ditubuhkan di rantau Asia-Pasifik.

Sejarah[sunting | sunting sumber]

Pada 1973, Biennale of Sydney mengadakan pameran pertama 37 artis di dewan pameran Panggung Opera Sydney yang baru dibuka.

  • 1973, The Biennale of Sydney, Penyelaras: Anthony Wintherbotham
  • 1976, Recent International Forms in Art, Pengarah Artistik: Thomas G. McCullough
  • 1979, European Dialogue, Pengarah Artistik: Nick Waterlow
  • 1982, Vision in Disbelief, Pengarah Artistik: William Wright
  • 1984, Private Symbol: Social Metaphor, Pengarah Artistik: Leon Paroissien
  • 1986, Origins, Originality + Beyond, Pengarah Artistik: Nick Waterlow
  • 1988, From the Southern Cross: A View of World Art c1940–1988, Pengarah Artistik: Nick Waterlow
  • 1990, The Readymade Boomerang: Certain Relations in 20th Century Art, Pengarah Artistik: René Block
  • 1992/3, The Boundary Rider, Pengarah Artistik: Tony Bond
  • 1996, Jurassic Technologies Revenant, Pengarah Artistik: Lynne Cooke
  • 1998, Every Day, Pengarah Artistik: Jonathan Watkins
  • 2000, Jawatankuasa Pemilihan Antarabangsa: Nick Waterlow (Pengerusi), Fumio Nanjo, Louise Neri, Hetti Perkins, Sir Nicholas Serota, Robert Storr, Harald Szeemann.
  • 2002, (The World May Be) Fantastic[2] Richard Grayson, Pengarah Artistik:
  • 2004, On Reason and Emotion, Kurator: Isabel Carlos
  • 2006, Zones of Contact, Pengarah Artistik & Curator: Charles Merewether
  • 2008, Revolutions - Forms That Turn, Artistic Director: Carolyn Christov-Bakargiev
  • 2010, THE BEAUTY OF DISTANCE, Songs of Survival in a Precarious Age, Pengarah Artistik: David Elliott
  • 2012, all our relations, Pengarah Artistik: Catherine de Zegher dan Gerald McMaster
  • 2014, You Imagine What You Desire, Pengarah Artistik: Juliana Engberg
  • 2016, The future is already here – it’s just not evenly distributed, Pengarah Artistik: Stephanie Rosenthal
  • 2018, SUPERPOSITION: Equilibrium & Engagement, Pengarah Artistik: Mami Kataoka
  • 2020, NIRIN, Pengarah Artistik: Brook Andrew
  • 2022, rīvus, Pengarah Artistik: José Roca

Biennale ke-13 Sydney (2002)[sunting | sunting sumber]

Biennale Sydney 2002 bertajuk (The World May Be) Fantastic yang menyiasat "artis dan amalan penggunaan fiksyen, naratif, metodologi ciptaan, hipotesis, sistem kepercayaan subjektif, pemodelan, palsu dan eksperimen sebagai cara dalam membuat karya." Menulis dalam Art in America pada Oktober 2002, Michael Duncan berkata mengenai pameran itu bahawa ia "memberi kebebasan kepada kerja-kerja yang kompleks, selalunya luar biasa berdasarkan realiti alternatif." Artis termasuk: Mike Nelson, Chris Burden, Susan Hiller, Vito Acconci, Eleanor Antin, Henry Darger , Janet Cardiff dan Rodney Graham. Richard Grayson ialah Pengarah Artistik.

Biennale ke-14 Sydney (2004)[sunting | sunting sumber]

Sydney Biennale 2004 - Still Life with Stone and Car oleh Jimmie Durham di hadapan Rumah Panggung Sydney

Biennale Sydney 2004 telah diadakan dari 4 Jun hingga 15 Ogos dan bertajuk On Reason and Emotion. Ia menampilkan karya 51 artis dari 32 negara. Kebanyakan pameran itu ditempatkan di dalam muzium dan galeri seni utama Sydney, namun beberapa projek baharu telah dicipta untuk tapak tertentu di lokasi luar dalam bandar, seperti Taman Botani Diraja dan halaman hadapan Panggung Opera Sydney. Isabel Carlos ialah kurator pada tahun ini.

Biennale ke-15 Sydney (2006)[sunting | sunting sumber]

Biennale Sydney 2006 telah diadakan dari 8 Jun - 27 Ogos dan bertajuk Zones of Contact. Ia menampilkan karya 85 artis dari 44 negara dan diadakan di 16 tempat yang pelbagai di seluruh Sydney termasuk Pier 2/3, di Walsh Bay, Galeri Seni New South Wales dan Muzium Seni Kontemporari. Dr Charles Merewether ialah Pengarah Artistik dan Kurator.

Rekod 316,811 lawatan dicatatkan di semua tempat. Perayaan itu merangkumi pelbagai karya dan medium termasuk pemasangan, arca, persembahan, video, bunyi, fotografi dan lukisan. 53 artis mencipta 80 karya baharu khusus untuk pameran itu sebagai respons kepada konsep tema. Perayaan itu juga menampilkan tiga simposium dua hari, lebih 50 ceramah, program pendidikan dan Art Walk di sepanjang pantai pelabuhan antara tempat pameran utama.

Biennale ke-16 Sydney (2008)[sunting | sunting sumber]

Biennale Sydney ke-16, Revolutions – Forms That Turn, berlangsung dari 18 Jun – 7 September 2008 dengan kurator dan penulis antarabangsa terkemuka Carolyn Christov-Bakargiev sebagai Pengarah Artistik. Ia mencapai rekod lawatan sebanyak 436,150 dan menampilkan 175 artis dari 42 negara.

Pulau Cockatoo, bekas penjara dan limbungan kapal, telah digunakan sebagai tempat baharu utama dan memenangkan Biennale sebuah anugerah Sydney Music, Arts and Culture (SMAC). Tempat lain termasuk; Galeri Seni NSW, Pier 2/3 di Teluk Walsh, Muzium Seni Kontemporari, Artspace, Panggung Opera Sydney dan Taman Botani Diraja. Biennale of Sydney ini telah dianugerahkan Acara Australia Tahunan & Acara Kebudayaan atau Kesenian Terbaik di Anugerah Acara Australia 2009.[3]

Biennale ke-17 Sydney (2010)[sunting | sunting sumber]

The 17th Biennale of Sydney,[4] bertajuk THE BEAUTY OF DISTANCE: Songs of Survival in a Precarious Age, adalah diadakan dari 12 Mei hingga 1 Ogos 2010. Di bawah Arahan Artistik kurator antarabangsa David Elliott, 444 karya oleh 167 artis dan kolaborator telah dipilih dari 36 negara, menjadikannya pameran terbesar yang dipentaskan dalam sejarah pelaksanaan.

Tempat termasuk Pulau Cockatoo, Muzium Seni Kontemporari, Pier 2/3 di Teluk Walsh, Taman Botani Diraja, Panggung Opera Sydney, Artspace dan Galeri Seni New South Wales. Biennale ke-17 Sydney mencapai rekod kehadiran lebih daripada 517,000 lawatan di semua tempat dengan 68 artis menayangkan karya baharu yang dibuat khas untuk pameran itu. Biennale ke-17 SuperDeluxe@Artspace Sydney[5] program yang menggabungkan galeri, ruang persembahan dan bar telah dianugerahkan Acara Seni Terbaik melalui undian popular di SMAC 2010[6] serta menjadi finalis dalam kategori Festival Utama Terbaik. Biennale ke-17 Sydney juga merupakan finalis di Anugerah Acara Australia 2010[7] in the Best Cultural or Arts Event category.

Biennale ke-17 Sydney (2012)[sunting | sunting sumber]

18th Biennale of Sydney: all our relations, diadakan pada 27 Jun hingga 16 September 2012 di lima tempat: Pulau Cockatoo, Pier 2/3, Galeri Seni New South Wales, Muzium Seni Kontemporari Australia dan Carriageworks. Di bawah arahan artistik Gerald McMaster dan Catherine de Zegher, 225 karya oleh 101 artis telah dipilih dari Australia, New Zealand, Asia-Pasifik, Amerika, Eropah, Afrika Selatan dan Timur Tengah. Hampir separuh artis (49) mencipta karya khas bagi pameran itu, termasuk banyak pemasangan kerjasama yang besar.

Pameran itu menarik perhatian ramai, dengan lebih 665,000 kunjungan direkodkan di lima tempat, meningkat 29 peratus daripada angka kehadiran 2010. Biennale Bar @ Pier 2/3 merupakan acara yang popular selepas acara gelap berlangsung selama lima malam Jumaat pada bulan Ogos. Pada minggu penutup pameran, Carriageworks and the Biennale of Sydney mempersembahkan tayangan perdana Australia bagi En Atendant dan Cesena, dua persembahan oleh koreografer Belgium Anne Teresa de Keersmaeker ensembel tarian Rosas.

Biennale ke-18 Sydney memenangi anugerah Acara Kebudayaan, Kesenian atau Muzik Terbaik dalam Anugerah Acara Australia pada 2013.

Biennale ke-19 Sydney (2014)[sunting | sunting sumber]

Biennale ke-19 Sydney dengan tema You Imagine What You Desire telah diadakan dari 21 Mac - 9 Jun 2014, di bawah arahan artistik Juliana Engberg.

Mempersembahkan karya 92 artis dari 31 negara, Biennale ke-19 telah ditunjukkan di pelbagai tempat rakan kongsi termasuk Galeri Seni New South Wales, Artspace, Carriageworks, Pulau Cockatoo dan Muzium Seni Kontemporari Australia. Kerja dan acara lain dialami di pelbagai lokasi di seluruh bandar, termasuk karya epik, filem episodik dan persembahan orkestra Henrik Håkansson, THE END (2011), yang dipersembahkan di Pier 2/3 di Teluk Walsh.

Pada 2014, lebih 623,000 melawat tempat rakan kongsi Biennale, termasuk hampir 125,000 dari luar negara, jumlah lawatan antarabangsa tertinggi yang dicatatkan dalam sejarah 41 tahun Biennale. Selain itu, penonton juga mengalami karya luar oleh Nathan Coley di Apron Timur Pulau Cockatoo, dan bahagian luar bangunan Galeri Seni New South Wales dan Muzium Seni Kontemporari Australia, serta pelbagai karya persembahan di ruang awam.[8]

Pada 2014, satu gesaan dibuat oleh aktivis pelarian agar artis dan orang lain memboikot Biennale ke-19[9] sebagai tindak balas kepada "rantaian hubungan" yang dilihat antara Biennale, Transfield Holdings dan Transfield Services, dan kontrak kedua di pusat tahanan luar negara.[10]

Transfield Holdings, syarikat swasta, mengasaskan Biennale of Sydney pada 1973, dan kekal sebagai rakan kongsi pengasas sejak masa itu. Pada 2014, Transfield Holdings mempunyai pelaburan sebanyak 11% dalam syarikat awam, Transfield Services, yang disenaraikan dalam Bursa Saham Australia. Perkhidmatan Transfield mempunyai, dalam banyak kontrak, kontrak terhadap Jabatan Imigresen Australia di pusat tahanan Pulau Manus dan Nauru. Kedua-dua syarikat Transfield juga telah bergabung bersama dalam Yayasan Transfield yang turut menyokong Biennale. Pada 19 Februari 2014, 28 artis yang mengambil bahagian dalam Biennale ke-19 Sydney menerbitkan surat terbuka kepada Lembaga Pengarah mengenai kebimbangan mereka dengan pengaturan penajaan dengan Transfield. 28 artis itu menyatakan dalam surat mereka "Kami menggesa anda untuk bertindak demi kepentingan pencari suaka. Sebagai sebahagian daripada ini, kami meminta Biennale menarik diri daripada pengaturan penajaan semasa dengan Transfield dan berusaha untuk membangunkan yang baharu."[11]

Pada 20 Februari 2014, enam lagi artis Biennale telah menandatangani surat terbuka kepada pihak pengusaha; menjelang 26 Februari 2014, seramai 41 artis Biennale telah menandatangani surat terbuka ini.[12] Pada 26 Februari 2014, lima artis telah menarik balik penyertaan mereka dalam Biennale of Sydney sebagai protes. Bantahan ini disebabkan oleh persepsi artis bahawa Transfield mendapat keuntungan daripada penahanan mandatori pemohon suaka dan keengganan Biennale untuk memutuskan hubungan penajaan dengan Transfield seperti yang diminta oleh artis.[13] Pada 5 Mac 2014, empat lagi artis telah menarik balik penyertaan mereka dalam Biennale of Sydney.

Pada Mac, lembaga Biennale mengumumkan bahawa mereka memutuskan hubungan dengan Transfield berikutan kritikan yang semakin meningkat daripada artis dan aktivis pelarian.[14] Majoriti artis yang memboikot kembali dalam menyertai Biennale ke-19.

Biennale ke-20 Sydney (2016)[sunting | sunting sumber]

The 20th Biennale of Sydney dilaksanakan di bawah kurator Stephanie Rosenthal dan dianjurkan pada tahun 2016.

Biennale ke-21 Sydney (2018)[sunting | sunting sumber]

Biennale Sydney ke-21, bertajuk SUPERPOSITION, telah disusun oleh Mami Kataoka.[15]

Biennale ke-22 Sydney (2020)[sunting | sunting sumber]

Biennale Sydney ke-22, bertajuk NIRIN, telah dipersembahkan di bawah arahan Brook Andrew.[16] NIRIN ialah Biennale pertama yang diarahkan artis serta pihak peribumi First Nation.[17] Program ini tertumpu kepada tujuh tema: Dhaagun ("bumi": kedaulatan dan bekerjasama); Bagaray-Bang (penyembuhan); Yirawy-Dhuray ('sambungan keladi': makanan); Gurray (transformasi’; Muriguwal Giiland (cerita berbeza); Ngawal-Guyungan ("idea yang berkuasa": kuasa objek); dan Bila ("sungai": persekitaran), dan ia menampilkan karya oleh 101 artis dan kolektif, dari 36 negara termasuk buat kali pertama Nepal, Georgia, Afghanistan, Sudan dan Ecuador.[18][19] Karya-karya tersebut telah dibentangkan di enam tempat: Pulau Cockatoo, Galeri Seni New South Wales, Muzium Seni Kontemporari (MCA), Sekolah Seni Kebangsaan, Artspace dan Pusat Seni Campbelltown.[19] NIRIN pergi dalam talian selepas ditutup sepuluh hari selepas dibuka kerana sekatan Covid-19 .[19] Pengasas kolektif New Zealand FAFSWAG Tanu Gogo menggariskan kebimbangan bagi mereka termasuk "kedaulatan data, ruang selamat dan harta intelek" tetapi menangani keutamaan semula mereka untuk membolehkan pembentangan dan membentangkan satu projek yang berjaya.[20]

Muzium Seni Kontemporari di Sydney menampilkan artis termasuk Tony Albert dengan Seed Indigenous Youth Climate Network (Australia), Denilson Baniwa (Brazil), Iltja Ntjarra Many Hands Art Centre (Mparntwe/Alice Springs, Australia), Kulimoe'anga Stone Maka (Tonga/New Zealand), Noŋgirrŋa Marawili (Darrpirra/Yirrkala, Australia), Aziz Hazara (Afghanistan), Tarek Lakhrissi (Perancis) , dan Pedro Wonaeamirri (Andranangruwu (Pulau Melville)/Paluwiyanga, Australia) bersama Patrick Freddy Puruntatameri (Pulau Darwin/Melville, Australia).[18]

Biennale ke-23 Sydney (2022)[sunting | sunting sumber]

Biennale Sydney ke-23, bertajuk rīvus, telah dipersembahkan di bawah arahan artistik José Roca. Pameran diadakan di pelbagai lokasi di bandar ini termasuk Galeri Seni New South Wales, Muzium Seni Kontemporari Australia, Sekolah Seni Kebangsaan, The Rocks dan Parramatta.

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ a b "Exhibition Report" (PDF). Biennale of Sydney. 2018. Dicapai pada 11 Januari 2019.
  2. ^ "Grasshopper Worlds", Esei katalog Biennale of Sydney 2002 oleh Richard Grayson. Diperoleh pada 8 Februari 2009.
  3. ^ Australian Event Awards Diarkibkan 2011-07-26 di Wayback Machine — 2009 Official Website
  4. ^ 17th Biennale of Sydney
  5. ^ SuperDeluxe@Artspace
  6. ^ 2010 Sydney Music, Arts and Culture (SMAC) Awards
  7. ^ 2010 Australian Event Awards
  8. ^ "Media Release: 19th Biennale of Sydney closes after 81 days" (PDF). Biennale of Sydney.
  9. ^ "Sydney Biennale faces Transfield boycott threat | artsHub Australia". www.artshub.com.au. Diarkibkan daripada yang asal pada 22 Februari 2014.
  10. ^ "Concerns over detention centre welfare contract".
  11. ^ "Biennale artists want Transfield out | artsHub Australia". visual.artshub.com.au. Diarkibkan daripada yang asal pada 23 Februari 2014.
  12. ^ "#19BoS Working Group: Open Letter to the Board of the Sydney Biennale from Participating Artists". 20 Februari 2014.
  13. ^ "#19BoS Working Group: Statement of Withdrawal from 19th Biennale of Sydney". 25 Februari 2014.
  14. ^ "Biennale of Sydney cuts ties with sponsor Transfield". SBS. Dicapai pada 13 Mac 2014.
  15. ^ "21st Biennale of Sydney, SUPERPOSITION: Equilibrium and Engagement". Biennale of Sydney. Dicapai pada 7 Julai 2020.
  16. ^ "22nd Biennale of Sydney, NIRIN (2020)". Biennale of Sydney. Dicapai pada 7 Julai 2020.
  17. ^ "Solange and Jay-Z collaborator Arthur Jafa to make new work in Australia". ABC News (dalam bahasa Inggeris). 9 April 2019. Dicapai pada 7 Julai 2020.
  18. ^ a b "22nd Biennale of Sydney | Exhibition | MCA Australia". Museum of Contemporary Art Australia (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 3 Februari 2022.
  19. ^ a b c Higgie, Jennifer (27 Mei 2020). "A Digital Tour of the 22nd Biennale of Sydney". Frieze (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 3 Februari 2022.
  20. ^ "CODESWITCH: Relearn, Reimagine, Recreate - a FAFSWAG Manifesto for the 22nd Biennale of Sydney". CIRCUIT Artist Film and Video Aotearoa New Zealand (dalam bahasa Inggeris). 16 September 2020. Dicapai pada 3 Februari 2022.

Pautan luar[sunting | sunting sumber]

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Biennale_of_Sydney&oldid=5708244"