Harivansh Rai Bachchan

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Harivansh Rai Bachchan
Bachchan dalam setem India 2003
LahirHarivansh Rai Srivastava
(1907-11-27)27 November 1907
Babupatti, Wilayah Bersatu Agra dan Oudh, India British (kini Uttar Pradesh, India)
Meninggal dunia18 Januari 2003(2003-01-18) (umur 95)
Mumbai, Maharashtra, India
Nama penaBachchan
PekerjaanPenyair, penulis
BahasaLoghat Hindustan (Awadhi, Hindi, Urdu)
WarganegaraIndia
WarganegaraBritish (b. 1907–1948)
India (1948–d. 2003)
Alma materUniversiti Allahabad
Universiti Cambridge
AnugerahPadma Bhushan (1976)
PasanganShyama Bachchan (k. 1926; m. 1936)
Teji Bachchan (k. 1941)
Anak2 (Amitabh Bachchan dan Ajitabh Bachchan)[1]
IbubapaPratap Narayan Srivastava (bapa)
Saraswati Devi Srivastava (ibu)

Harivansh Rai Bachchan (27 November 1907–18 Januari 2003) ialah penyair India dari gerakan sastera Nayi Kavita dari kesusasteraan Hindi awal abad ke-20. Dilahirkan dalam keluarga Awadhi India Hindu dari kaum Srivastava kasta Kayastha, di kampung Babupatti, di daerah Pratapgarh, di Wilayah Agra dan Oudh di British India, beliau juga ialah seorang penyair Hindi Kavi Sammelan. Beliau terkenal dengan karya awal Madhushala (मधुशाला).[2] Beliau juga merupakan suami aktivis sosial, Teji Bachchan, bapa Amitabh Bachchan dan datuk Abhishek Bachchan. Pada tahun 1976, beliau menerima Padma Bhushan untuk khidmatnya kepada kesusasteraan Hindi.[3]

Kerjaya penulisan[sunting | sunting sumber]

Bachchan fasih dalam beberapa loghat Hindustani (Awadhi, Hindi, Urdu) dan juga Parsi.[4] Beliau memasukkan perbendaharaan kata Hindi-Urdu secara meluas,[5] ditulis dalam skrip Hindi . Walaupun beliau tidak dapat membaca skrip Parsi, beliau dipengaruhi oleh puisi Parsi dan Urdu, terutamanya Omar Khayyam.[6]

Karya yang digunakan dalam filem[sunting | sunting sumber]

hasil karya Bachchan telah digunakan dalam filem dan muzik. Contohnya termasuk gandingan karya "Agneepath" digunakan sepanjang filem Agneepath tahun 1990 sekali lagi dibintangi oleh Amitabh Bachchan dan kemudiannya pada tahun pembuatan semula Agneepath, yang dibintangi oleh Hrithik Roshan.[7]

Senarai karya[sunting | sunting sumber]

Puisi
  • Chal Mardane,
  • Madhushala
  • Tera Haar (तेरा हार) (1932)
  • Madhushala (मधुशाला) (1935)
  • Madhubala (मधुबाला) (1936)
  • Madhukalash (मधुकलश) (1937)
  • Raat Aadhi Kheench Kar Meri Hatheli
  • Nisha Nimantran (निशा निमंत्रण) (1938)
  • Ekaant Sangeet (एकांत संगीत) (1939)
  • Aakul Antar (आकुल अंतर) (1943)
  • Satarangini (सतरंगिनी) (1945)
  • Halaahal (हलाहल) (1946)
  • Bengal ka Kaavya (बंगाल का काव्य) (1946)
  • Khaadi ke Phool (खादी के फूल) (1948)
  • Soot ki Maala (सूत की माला) (1948)
  • Milan Yamini (मिलन यामिनी) (1950)
  • Pranay Patrika (प्रणय पत्रिका) (1955)
  • Dhaar ke idhar udhar (धार के इधर उधर) (1957)
  • Aarti aur Angaare (आरती और अंगारे) (1958)
  • Buddha aur Naachghar (बुद्ध और नाचघर) (1958)
  • Tribhangima (त्रिभंगिमा) (1961)
  • Chaar kheme Chaunsath khoonte (चार खेमे चौंसठ खूंटे) (1962)
  • Do Chattane (दो चट्टानें) (1965)
  • Bahut din beete (बहुत दिन बीते) (1967)
  • Kat-ti pratimaaon ki awaaz (कटती प्रतिमाओं की आवाज़) (1968)
  • Ubharte pratimaano ke roop (उभरते प्रतिमानों के रूप) (1969)
  • Jaal sameta (जाल समेटा) (1973)
  • Nirman (निर्माण)
  • Aathmaparichai (आत्मपरिचय)
  • Ek Geet (एक गीत)
  • Agneepath (अग्निपथ)

Lain-lain
  • Bachpan ke saath kshan bhar (बचपन के साथ क्षण भर) (1934)
  • Khaiyyam ki madhushala (खय्याम की मधुशाला) (1938)
  • Sopaan (सोपान) (1953)
  • Macbeth (मेकबेथ)(1957)
  • Jangeet (जनगीता) (1958)
  • Omar Khaiyyam ki rubaaiyan (उमर खय्याम की रुबाइयाँ) (1959)
  • Kaviyon ke saumya sant: Pant (कवियों के सौम्य संत: पंत) (1960)
  • Aaj ke lokpriya Hindi kavi: Sumitranandan Pant (आज के लोकप्रिय हिन्दी कवि: सुमित्रानंदन पंत) (1960)
  • Aadhunik kavi: 7 (आधुनिक कवि: ७) (1961)
  • Nehru: Raajnaitik jeevanchitra (नेहरू: राजनैतिक जीवनचित्र) (1961)
  • Naye puraane jharokhe (नये पुराने झरोखे) (1962)
  • Abhinav sopaan (अभिनव सोपान) (1964)
  • Chausath roosi kavitaayein (चौसठ रूसी कवितायें) (1964)
  • W.B. Yeats and Occultism (1968)
  • Markat dweep ka swar (मरकट द्वीप का स्वर) (1968)
  • Naagar geet (नागर गीत) (1966)
  • Bachpan ke lokpriya geet (बचपन के लोकप्रिय गीत) (1967)
  • Hamlet (1969)
  • Bhaasha apni bhaav paraaye (भाषा अपनी भाव पराये) (1970)
  • Pant ke sau patra (पंत के सौ पत्र) (1970)
  • Pravaas ki diary (प्रवास की डायरी) (1971)
  • King Lear (1972)
  • Tooti Chooti kadiyan (टूटी छूटी कड़ियां) (1973)
  • Meri kavitaayi ki aadhi sadi (मेरी कविताई की आधी सदी) (1981)
  • So-ham hans (सोहं हंस) (1981)
  • Aathve dashak ki pratinidhi shreshth kavitaayein (आठवें दशक की प्रतिनिधी श्रेष्ठ कवितायें) (1982)
  • Meri shreshth kavitaayein (मेरी श्रेष्ठ कवितायें) (1984)
  • Jo beet gai so Bat gai

Autobiografi
  • Kya bhooloon kya yaad karoon (क्या भूलूं क्या याद करूं) (1969)
  • Neerh ka nirmaan phir (नीड़ का निर्माण फिर) (1970)
  • Basere se door (बसेरे से दूर) (1977)
  • Dashdwaar se sopaan tak (दशद्वार से सोपान तक) (1985), In the Afternoon of Time[8]
  • Bachchan rachanavali ke nau khand (बच्चन रचनावली के नौ खण्ड)

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ Harivansh Rai Bachchan, R (2001). In the Afternoon of Time: An Autobiography. Penguin books. m/s. 327. ISBN 9780140276633. When we entered Amit for school, we adopted 'Bachchan' as our family name, registering him as 'Amitabh Bachchan'; and when our second son was born, he was called 'Ajitabh Bachchan'
  2. ^ Harivanshrai Bachchan, 1907–2003 Obituary, Frontline, (The Hindu), 1–14 February 2003.
  3. ^ "Padma Awards" (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2015. Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 15 November 2014. Dicapai pada 21 July 2015.
  4. ^ West-Pavlov, Russell (2018). The Global South and Literature. Cambridge University Press. m/s. 167. ISBN 9781108246316.
  5. ^ Williams, Mukesh; Wanchoo, Rohit (2008). Representing India: Literatures, Politics, and Identities. Oxford University Press. m/s. 73. ISBN 9780195692266. Harivansh Rai Bachchan recalled how some of the Urdu vocabulary used by audiences in appreciating poetic recitals in Hindi kavi sammelans was consciously changed to Sanskritized Hindi creating an artificial Hindi idiom.
  6. ^ Gopal, Madan (1996). Origin and development of Hindi/Urdu literature. Deep & Deep Publications. m/s. 204. He was influenced by Persian and Urdu poetry, especially by Omar Khayyam and started versifying in the Bachchalian style.
  7. ^ Harivansh Rai Bachchan (1907–2003). IMDb
  8. ^ In the Afternoon of Time: An Autobiography: Harivansh Rai Bachchan, Rupert Snell, Baccana, Harivansh Rai BacHChhan: 9780670881581: Amazon.com: Books. 1 April 1998. ASIN 0670881589 Check |asin= value (bantuan).

Pautan luar[sunting | sunting sumber]