Baba ghanoush: Perbezaan antara semakan
Tiada ringkasan suntingan |
|||
| Baris 26: | Baris 26: | ||
== Kepelbagaian == |
== Kepelbagaian == |
||
Dalam [[masakan Jordan]], [[masakan Syria|Syria]], [[masakan Palestin|Palestin]], and [[masakan Lubnan|Lubnan]], baba ghanoush diperbuat daripada terung dicampur dengan bawang dipotong dadu halus, tomato, dan lain-lain [[sayuran]]. Versi [[masakan Mesir|Mesir]], dikenali di Levant sebagai mutabbal, diperbuat daripada terung panggang, dikupas, dan lecek, diadun dengan [[tahini]], [[bawang putih]], garam dan jus lemon. [[Jintan putih]] dan serbuk cili boleh ditambah. Ia biasanya dihidangkan dengan rias [[minyak zaitun]] dan sari [[delima]]. Dalam kaedah tradisional, terung itu mula-mula dipanggang dalam ketuhar selama kira-kira 30 hingga 90 minit (bergantung kepada saiz terung) sehingga kulit kelihatan hampir terbakar dan terung mula lembik. Isi lembut itu dicedok keluar, dipicit atau diasinkan untuk membuang air yang berlebihan, dan kemudian dipuri dengan tahini. Terdapat banyak variasi resipi, terutama perasa. Perisa termasuk bawang putih, jus lemon, jintan putih kisar, garam, [[pudina]], dan [[pasli]]. Apabila dihidangkan di atas pinggan atau mangkuk, secara tradisinya bahagian atas akan direnjis dengan minyak zaitun.<ref>''The Cooking of the Middle-East'', ''Foods of the World'', [[Time-Life Books]], 1969.</ref> |
|||
Semakan pada 03:51, 19 Januari 2016
| Baba ghanoush | |
|---|---|
 | |
| Jenis | Salad, meze, eggplant dish  |
| Jenis sajian | Pembuka selera |
| Tempat asal | Timur Tengah |
| Bahan utama | Terung, minyak zaitun |
sunting · sunting di Wikidata | |
Baba ghanoush (Arab بابا غنوج bābā ghannūj, juga muncul sebagai baba ganush, baba ghanouj atau baba ghanoug[1]) adalah hidangan Levantine yang terdiri daripada terung dimasak dicampur dengan bawang, tomato, minyak zaitun dan pelbagai perisa. Istilah bahasa Arab bermaksud "papa dimanjakan" atau "ayah malu-malu", mungkin dengan merujuk kepada ahli harem diraja.[2]
Kaedah penyediaan Arab adalah untuk terung dibakar atau panggang di atas nyalaan api sebelum dikupas, supaya isi menjadi lembut dan mempunyai rasa berasap.[3] Ia adalah meze (pemula) biasa, sering dimakan sebagai pencicah dengan khubz atau roti pita, dan kadang kala ditambah kepada hidangan lain. Ia adalah popular di Levant (kawasan yang merangkumi Israel, Jordan, Lubnan, Palestine dan Syria) dan juga di Armenia.[1]
| Mutabbal | |
|---|---|
 Mutabbal dan roti pita | |
| Jenis | Salad, meze, eggplant dish |
| Jenis sajian | Pembuka selera |
| Tempat asal | Timur Tengah |
| Bahan utama | Terung, minyak zaitun |
| sunting · sunting di Wikidata | |
Hidangan sama, tetapi dengan terung lecek dan tanpa sayur-sayuran lain, dikenali sebagai mutabbal (متبل secara harfiah 'rempah ratus') di Levant dan di Armenia tetapi dipanggil baba ghanoush di Mesir.[perlu rujukan]
Kepelbagaian
Dalam masakan Jordan, Syria, Palestin, and Lubnan, baba ghanoush diperbuat daripada terung dicampur dengan bawang dipotong dadu halus, tomato, dan lain-lain sayuran. Versi Mesir, dikenali di Levant sebagai mutabbal, diperbuat daripada terung panggang, dikupas, dan lecek, diadun dengan tahini, bawang putih, garam dan jus lemon. Jintan putih dan serbuk cili boleh ditambah. Ia biasanya dihidangkan dengan rias minyak zaitun dan sari delima. Dalam kaedah tradisional, terung itu mula-mula dipanggang dalam ketuhar selama kira-kira 30 hingga 90 minit (bergantung kepada saiz terung) sehingga kulit kelihatan hampir terbakar dan terung mula lembik. Isi lembut itu dicedok keluar, dipicit atau diasinkan untuk membuang air yang berlebihan, dan kemudian dipuri dengan tahini. Terdapat banyak variasi resipi, terutama perasa. Perisa termasuk bawang putih, jus lemon, jintan putih kisar, garam, pudina, dan pasli. Apabila dihidangkan di atas pinggan atau mangkuk, secara tradisinya bahagian atas akan direnjis dengan minyak zaitun.[4]
- ^ a b Egyptian Cuisine and Recipes
- ^ Oxford English Dictionary
- ^ Khayat, Marie Karam; Keatinge, Margaret Clark. Food from the Arab World, Khayats, Beirut, Lebanon.
- ^ The Cooking of the Middle-East, Foods of the World, Time-Life Books, 1969.