Pilihan raya umum Turki 2015
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
All 550 seats of the Grand National Assembly of Turkey 276 kerusi diperlukan untuk majoriti | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Tinjauan pendapat | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pengundi hadir | 86.49% | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Pilihan raya umum Turki 2015 berlangsung pada 7 Jun 2015 untuk memilih 550 ahli Parlimen Turki . Ia adalah pilihan raya umum ke-24 dalam sejarah Republik Turki . Spekulasi bahawa tiada pihak akan menang besar untuk memerintah , sejak parlimen digantung sejak 1999 .
Parti Keadilan dan Pembangunan (AKP)mentadbir Turki sejak 2002 , kehilangan majoriti parlimen tetapi kekal sebagai parti terbesar dalam Parlimen dengan 258 kerusi (40.9% undi). Parti AKP gagal memenangi 330 kerusi yang diperlukan untuk merubah Perlembagaan Turki. Presiden Turki Recep Tayyip Erdoğan menjadi sasaran 400 Ahli Parlimen. Parti Rakyat Republik (CHP) memenangi hanya 132 Ahli Parlimen (25.0% undi). Parti Pergerakan Nasionalis (MHP) memenangi 80 Ahli Parlimen (16.3% undi). Parti Demokratik Rakyat (HDP) memenangi 80 Ahli Parlimen.
Tema kempen tertumpu pada ekonomi menurun, pemberontakan Kurdish , pengaruh Gerakan Gulen , sistem satu presiden dan penglibatan Turki dalam Perang saudara Syria.Kerajaan dituduh rasuah dan autoritarian terutama skandal rasuah 2013 dan bantahan Gezi Park 2013 .
Tuduhan penipuan pilihan raya dan keganasan politik menimbulkan kontroversi dan kematian empat penyokong HDP selepas dua bom meletup di perhimpunan di Diyarbakir pada 5 Jun 2015. Campur tangan Presiden Erdogan , yang dituduh berselindung berkempen bagi AKP di bawah nama perhimpunan 'pembukaan awam'. Kontroversi perubahan perlembagaan yang memerlukan kuasa neutral . Pilihan raya tempatan terutama salah laku di İstanbul , Mus , Adıyaman , Malatya dan Kocaeli pada hari mengundi.Namun pilihan raya ini dipuji oleh OSCE kerana disusun dengan baik dan telah diisytiharkan bebas dan adil oleh Parlimen Eropah .
Latar belakang
[sunting | sunting sumber]Parti Keadilan dan Pembangunan Parti (AKP) mahu memerintah bagi penggal ke-4. Ketuanya, Ahmet Davutoglu memohon kekal sebagai Perdana Menteri Turki setelah ambil alih daripada Recep Tayyip Erdoğan pada bulan Ogos 2014. Matlamatnya agar AKP memenangi lebih daripada 330 kerusi agar dapat menghantar referendum perubahan perlembagaan.
Parti Rakyat Republik (CHP) dibantu oleh parti-parti kecil. Pemimpin CHP Kemal Kılıçdaroğlu mensasarkan 35% undi untuk dapat membentuk kerajaan baru.
Isu-isu dan perkembangan
[sunting | sunting sumber]Isu-isu utama ialah penyelesaian pemberontak pemisah Kurdish di sempadan Turki-Iraq, pengaruh Gerakan Gulen dalam sistem politik dan undang-undang Turki, kelembapan ekonomi dan juga polarisasi politik yang semakin meningkat .Pembunuhan Özgecan Aslan dan Bencana Soma 2014 Soma, isu wanita dan hak-hak pekerja.Hak-hak minoriti Kurdish Turki dan minoriti Alevi .Menjelang pilihan raya, Presiden Recep Tayyip Erdogan turut mengadakan perhimpunan kontroversi, di mana beliau secara terbuka mencadangkan sistem presiden yang berkuasa penuh berbanding sistem parlimen.
Pilihan raya umum 2015 adalah pilihan raya umum pertama yang diadakan selepas Protes anti-kerajaan Gezi Park pada tahun 2013 dan juga yang pertama sejak skandal rasuah kerajaan 2013 di mana ramai ahli politik AKP. Dasar luar AKP iaitu Perang Saudara Syria dan Kebangkitan Negara Islam Iraq dan Levant. Pada akhir 2014, pengepungan bandar Isil menyebabkan rusuhan maut di tenggara Turki, dengan ramai rakyat Kurdish membantah ketiadaan tindakan kerajaan Turki. Ini menyebabkan kerajaan meluluskan rang undang-undang kontroversi 'Keselamatan Dalam Negeri' yang memberikan kuasa yang besar kepada pasukan polis.Ramai ahli politik pembangkang dan Kesatuan Eropah menuduh AKP meletakkan Turki di bawah ' undang-undang tentera dan menjadikan negara ini menjadi negara polis . Rekod hak asasi manusia Turki menurun , penapisan media dan internet dan autoritarian kerajaan AKP mendominasi agenda dan kempen parti pembangkang. Tuduhan bahawa Pertubuhan Perisikan Kebangsaan Turki (MIT) telah dihantar ke Syria pada Januari 2014 sebenarnya membawa senjata juga menyebabkan tuduhan pengkhianatan yang tinggi dan jenayah perang yang dibuat terhadap kerajaan AKP.
Daerah pilihan raya Turki
[sunting | sunting sumber]Turki dibahagikan kepada 85 daerah pilihan raya . Dewan Perhimpunan mempunyai 550 kerusi.Setiap daerah pilihan raya diperuntukkan sebilangan Ahli Parlimen mengikut kadar penduduk mereka. Majlis Pilihan Raya Agung Turki menjalankan bancian bilangan penduduk setiap daerah sebelum pilihan raya dan boleh menambah atau mengurangkan bilangan daerah kerusi mengikut pengundi mereka.
Terdapat daerah pilihan raya berkongsi nama dan sempadan daripada 81 wilayah Turki , kecuali İzmir , Istanbul dan Ankara . Wilayah memilih antara 19 dan 36 Ahli Parlimen yang berpecah kepada dua daerah pilihan raya.İzmir dan Ankara dibahagikan kepada dua daerah manakala İstanbul terbahagi kepada tiga. Pengagihan Ahli Parlimen dipilih setiap daerah pilihan raya ditunjukkan di bawah.
Perubahan sejak 2011
[sunting | sunting sumber]Sejumlah 8 pilihan raya daerah telah diadakan Pilihan raya umum Turki 2011.
|
|
Keputusan setiap parti
[sunting | sunting sumber]Bil | Parti | Pemimpin | Kedudukan | Ideologi | Daerah ditandingi | |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | DYP | True Path Party | Çetin Özaçıkgöz | Centre right | Economic liberalism | 56 |
2 | ANAPAR | Anatolia Party | Emine Ülker Tarhan | Centre left | Kemalism | 85 |
3 | HAK-PAR | Rights and Freedoms Party | Fehmi Fırat | Left wing | Kurdish nationalism | 75 |
4 | KP | Communist Party | Özlem Şen Abay | Far left | Communism | 85 |
5 | MP | Nation Party | Aykut Edibali | Centre right | Turkish nationalism | 85 |
6 | HAP | Rights and Justice Party | Yiğit Zeki Öztürk | Centre | Social Justice | 43 |
7 | MEP | Centre Party | Abdurrahim Karslı | Centre | Centrism | 73 |
8 | TURK-P | Social Reconciliation Reform and Development Party | Ahmet Eyüp Özgüç | Centre | Centrism | 55 |
9 | HKP | People's Liberation Party | Nurullah Ankut | Left wing | Communism | 85 |
10 | LDP | Liberal Democrat Party | Cem Toker | Centre right | Liberalism | 58 |
11 | MHP | Nationalist Movement Party | Devlet Bahçeli | Far right | Turkish nationalism | 85 |
12 | HDP | Peoples' Democratic Party | Selahattin Demirtaş Figen Yüksekdağ |
Left wing | Democratic socialism | 85 |
13 | SP | Parti Saadah (National Alliance with the BBP) | Mustafa Kamalak | Far right | Islamisme | 85 |
14 | CHP | Republican People's Party | Kemal Kılıçdaroğlu | Centre left | Social democracy | 85 |
15 | AKP | Justice and Development Party | Ahmet Davutoğlu | Right wing | Conservatism | 85 |
16 | DSP | Democratic Left Party | Masum Türker | Centre left | Social democracy | 85 |
17 | YURT-P | Homeland Party | Saadettin Tantan | Centre right | Turkish nationalism | 56 |
18 | DP | Democrat Party | Gültekin Uysal | Centre right | Economic liberalism | 85 |
19 | VP | Patriotic Party | Doğu Perinçek | Left wing | Left-wing nationalism | 85 |
20 | BTP | Independent Turkey Party | Haydar Baş | Centre right | Conservatism | 85 |
Galeri pemimpin parti
[sunting | sunting sumber]-
Emine Ülker Tarhan, leader of the Anatolia Party (ANAPAR)
-
Ahmet Eyüp Özgüç, leader of the Social Reconciliation Reform and Development Party (TURK-P)
-
Cem Toker, leader of the Liberal Democrat Party (LDP)
-
Devlet Bahçeli, leader of the Nationalist Movement Party (MHP)
-
Selahattin Demirtaş, chairman of the Peoples' Democratic Party (HDP)
-
Figen Yüksekdağ, chairwoman of the Peoples' Democratic Party (HDP)
-
Kemal Kılıçdaroğlu, leader of the Republican People's Party (CHP)
-
Ahmet Davutoğlu, leader of the Justice and Development Party (AKP)
-
Masum Türker, leader of the Democratic Left Party (DSP)
-
Doğu Perinçek, leader of the Patriotic Party (VP)
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ HDP did not participate in the 2011 election. 5.67% is the percentage of the votes that independent candidates supported by BDP (the HDP's predecessor) won, though all independent candidates put together achieved 6.57%. "2015 Genel Seçimleri ne zaman yapılacak?" (dalam bahasa Turkish). T24.com. 29 January 2015. Dicapai pada 3 February 2015.CS1 maint: unrecognized language (link)