Pergi ke kandungan

Pilihan raya umum Turki 2015

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Turkish general election, 2015

← 2011 7 Jun 2015 2019 →
← List of MPs elected in the Turkish general election, 2011

All 550 seats of the Grand National Assembly of Turkey
276 kerusi diperlukan untuk majoriti
Tinjauan pendapat
Pengundi hadir86.49%
  Parti pertama Parti kedua
  Ahmet Davutoğlu Kemal Kılıçdaroğlu
Pemimpin Ahmet Davutoğlu Kemal Kılıçdaroğlu
Parti Justice and Development Party (Turkey) Republican People's Party (Turkey)
Pemimpin sejak 28 August 2014 22 May 2010
Kerusi pemimpin Konya İzmir (II)
Pilihan raya
lepas
327 seats, 49.83% 135 seats, 25.98%
Kerusi sebelum 311 125
Kerusi yang
dimenangi
258 132
Perubahan kerusi 53 7
Undian popular 18,863,832 11,518,404
Peratusan 40.87% 24.95%
Peralihan undi 8.96% 1.03%

  Third party Parti keempat
  Devlet Bahçeli Selahattin Demirtaş (top) & Figen Yüksekdağ (bottom)
Pemimpin Devlet Bahçeli Selahattin Demirtaş
Figen Yüksekdağ
Parti Nationalist Movement Party Peoples' Democratic Party (Turkey)
Pemimpin sejak 6 July 1997 22 June 2014
Kerusi pemimpin Osmaniye İstanbul (I)Van
Pilihan raya
lepas
53 seats, 13.01% 35 seats, 5.67%[1]
Kerusi sebelum 52 29
Kerusi yang
dimenangi
80 80
Perubahan kerusi 28 51
Undian popular 7,519,103 6,058,150
Peratusan 16.29% 13.12%
Peralihan undi 3.28% 7.45%

Winners according to provinces:      AKP        CHP        MHP        HDP

Prime Minister sebelum pilihan raya

Ahmet Davutoğlu
Justice and Development Party (Turkey)

Terpilih

TBD

Pilihan raya umum Turki 2015 berlangsung pada 7 Jun 2015 untuk memilih 550 ahli Parlimen Turki . Ia adalah pilihan raya umum ke-24 dalam sejarah Republik Turki . Spekulasi bahawa tiada pihak akan menang besar untuk memerintah , sejak parlimen digantung sejak 1999 .

Parti Keadilan dan Pembangunan (AKP)mentadbir Turki sejak 2002 , kehilangan majoriti parlimen tetapi kekal sebagai parti terbesar dalam Parlimen dengan 258 kerusi (40.9% undi). Parti AKP gagal memenangi 330 kerusi yang diperlukan untuk merubah Perlembagaan Turki. Presiden Turki Recep Tayyip Erdoğan menjadi sasaran 400 Ahli Parlimen. Parti Rakyat Republik (CHP) memenangi hanya 132 Ahli Parlimen (25.0% undi). Parti Pergerakan Nasionalis (MHP) memenangi 80 Ahli Parlimen (16.3% undi). Parti Demokratik Rakyat (HDP) memenangi 80 Ahli Parlimen.

Tema kempen tertumpu pada ekonomi menurun, pemberontakan Kurdish , pengaruh Gerakan Gulen , sistem satu presiden dan penglibatan Turki dalam Perang saudara Syria.Kerajaan dituduh rasuah dan autoritarian terutama skandal rasuah 2013 dan bantahan Gezi Park 2013 .

Tuduhan penipuan pilihan raya dan keganasan politik menimbulkan kontroversi dan kematian empat penyokong HDP selepas dua bom meletup di perhimpunan di Diyarbakir pada 5 Jun 2015. Campur tangan Presiden Erdogan , yang dituduh berselindung berkempen bagi AKP di bawah nama perhimpunan 'pembukaan awam'. Kontroversi perubahan perlembagaan yang memerlukan kuasa neutral . Pilihan raya tempatan terutama salah laku di İstanbul , Mus , Adıyaman , Malatya dan Kocaeli pada hari mengundi.Namun pilihan raya ini dipuji oleh OSCE kerana disusun dengan baik dan telah diisytiharkan bebas dan adil oleh Parlimen Eropah .


Latar belakang

[sunting | sunting sumber]

Parti Keadilan dan Pembangunan Parti (AKP) mahu memerintah bagi penggal ke-4. Ketuanya, Ahmet Davutoglu memohon kekal sebagai Perdana Menteri Turki setelah ambil alih daripada Recep Tayyip Erdoğan pada bulan Ogos 2014. Matlamatnya agar AKP memenangi lebih daripada 330 kerusi agar dapat menghantar referendum perubahan perlembagaan.

Parti Rakyat Republik (CHP) dibantu oleh parti-parti kecil. Pemimpin CHP Kemal Kılıçdaroğlu mensasarkan 35% undi untuk dapat membentuk kerajaan baru.

Isu-isu dan perkembangan

[sunting | sunting sumber]

Isu-isu utama ialah penyelesaian pemberontak pemisah Kurdish di sempadan Turki-Iraq, pengaruh Gerakan Gulen dalam sistem politik dan undang-undang Turki, kelembapan ekonomi dan juga polarisasi politik yang semakin meningkat .Pembunuhan Özgecan Aslan dan Bencana Soma 2014 Soma, isu wanita dan hak-hak pekerja.Hak-hak minoriti Kurdish Turki dan minoriti Alevi .Menjelang pilihan raya, Presiden Recep Tayyip Erdogan turut mengadakan perhimpunan kontroversi, di mana beliau secara terbuka mencadangkan sistem presiden yang berkuasa penuh berbanding sistem parlimen.

Pilihan raya umum 2015 adalah pilihan raya umum pertama yang diadakan selepas Protes anti-kerajaan Gezi Park pada tahun 2013 dan juga yang pertama sejak skandal rasuah kerajaan 2013 di mana ramai ahli politik AKP. Dasar luar AKP iaitu Perang Saudara Syria dan Kebangkitan Negara Islam Iraq dan Levant. Pada akhir 2014, pengepungan bandar Isil menyebabkan rusuhan maut di tenggara Turki, dengan ramai rakyat Kurdish membantah ketiadaan tindakan kerajaan Turki. Ini menyebabkan kerajaan meluluskan rang undang-undang kontroversi 'Keselamatan Dalam Negeri' yang memberikan kuasa yang besar kepada pasukan polis.Ramai ahli politik pembangkang dan Kesatuan Eropah menuduh AKP meletakkan Turki di bawah ' undang-undang tentera dan menjadikan negara ini menjadi negara polis . Rekod hak asasi manusia Turki menurun , penapisan media dan internet dan autoritarian kerajaan AKP mendominasi agenda dan kempen parti pembangkang. Tuduhan bahawa Pertubuhan Perisikan Kebangsaan Turki (MIT) telah dihantar ke Syria pada Januari 2014 sebenarnya membawa senjata juga menyebabkan tuduhan pengkhianatan yang tinggi dan jenayah perang yang dibuat terhadap kerajaan AKP.

Daerah pilihan raya Turki

[sunting | sunting sumber]

Turki dibahagikan kepada 85 daerah pilihan raya . Dewan Perhimpunan mempunyai 550 kerusi.Setiap daerah pilihan raya diperuntukkan sebilangan Ahli Parlimen mengikut kadar penduduk mereka. Majlis Pilihan Raya Agung Turki menjalankan bancian bilangan penduduk setiap daerah sebelum pilihan raya dan boleh menambah atau mengurangkan bilangan daerah kerusi mengikut pengundi mereka.

Terdapat daerah pilihan raya berkongsi nama dan sempadan daripada 81 wilayah Turki , kecuali İzmir , Istanbul dan Ankara . Wilayah memilih antara 19 dan 36 Ahli Parlimen yang berpecah kepada dua daerah pilihan raya.İzmir dan Ankara dibahagikan kepada dua daerah manakala İstanbul terbahagi kepada tiga. Pengagihan Ahli Parlimen dipilih setiap daerah pilihan raya ditunjukkan di bawah.

Daerah Bilangan
Adana 14
Adıyaman 5
Afyonkarahisar 5
Ağrı 4
Aksaray 3
Amasya 3
Ankara 32
Ankara (I) 18
Ankara (II) 14
Antalya 14
Ardahan 2
Artvin 2
Aydın 7
 
Daerah Bilangan
Balıkesir 8
Bartın 2
Batman 4
Bayburt 2
Bilecik 2
Bingöl 3
Bitlis 3
Bolu 3
Burdur 3
Bursa 18
Çanakkale 4
Çankırı 2
Çorum 4
 
Daerah Bilangan
Denizli 7
Diyarbakır 11
Düzce 3
Edirne 3
Elazığ 4
Erzincan 2
Erzurum 6
Eskişehir 6
Gaziantep 12
Giresun 4
Gümüşhane 2
Hakkâri 3
Hatay 10
 
Daerah Bilangan
Iğdır 2
Isparta 4
İstanbul 88
İstanbul (I) 31
İstanbul (II) 26
İstanbul (III) 31
İzmir 26
İzmir (I) 13
İzmir (II) 13
Kahramanmaraş 8
Kars 3
Kastamonu 3
Karabük 2
 
Daerah Bilangan
Karaman 2
Kayseri 9
Kilis 2
Kırklareli 3
Kırıkkale 3
Kırşehir 2
Kocaeli 11
Konya 14
Kütahya 4
Malatya 6
Manisa 9
Mardin 6
Mersin 11
 
District MPs
Muğla 6
Muş 3
Nevşehir 3
Niğde 3
Ordu 5
Osmaniye 4
Rize 3
Sakarya 7
Samsun 9
Siirt 3
Sinop 2
Sivas 5
Şanlıurfa 12
 
Daerah Bilangan
Şırnak 4
Tekirdağ 6
Tokat 5
Trabzon 6
Tunceli 2
Uşak 3
Van 8
Yalova 2
Yozgat 4
Zonguldak 5
Total 550

Perubahan sejak 2011

[sunting | sunting sumber]

Sejumlah 8 pilihan raya daerah telah diadakan Pilihan raya umum Turki 2011.

Daerah Pilihan raya umum Turki 2011 2015 Perubahan
Ankara 31 32 1
Ankara (I) 16 18 2
Ankara (II) 15 14 1
Bayburt 1 2 1
Elazığ 5 4 1
İstanbul 85 88 3
İstanbul (I) 30 31 1
 
Daerah Pilihan raya umum Turki 2011 2015 Perubahan
İstanbul (II) 27 26 1
İstanbul (III) 28 31 3
Kütahya 5 4 1
Manisa 10 9 1
Muş 4 3 1
Ordu 6 5 1

Keputusan setiap parti

[sunting | sunting sumber]
Bil Parti Pemimpin Kedudukan Ideologi Daerah ditandingi
1 DYP True Path Party Çetin Özaçıkgöz Centre right Economic liberalism 56
2 ANAPAR Anatolia Party Emine Ülker Tarhan Centre left Kemalism 85
3 HAK-PAR Rights and Freedoms Party Fehmi Fırat Left wing Kurdish nationalism 75
4 KP Communist Party Özlem Şen Abay Far left Communism 85
5 MP Nation Party Aykut Edibali Centre right Turkish nationalism 85
6 HAP Rights and Justice Party Yiğit Zeki Öztürk Centre Social Justice 43
7 MEP Centre Party Abdurrahim Karslı Centre Centrism 73
8 TURK-P Social Reconciliation Reform and Development Party Ahmet Eyüp Özgüç Centre Centrism 55
9 HKP People's Liberation Party Nurullah Ankut Left wing Communism 85
10 LDP Liberal Democrat Party Cem Toker Centre right Liberalism 58
11 MHP Nationalist Movement Party Devlet Bahçeli Far right Turkish nationalism 85
12 HDP Peoples' Democratic Party Selahattin Demirtaş
Figen Yüksekdağ
Left wing Democratic socialism 85
13 SP Parti Saadah (National Alliance with the BBP) Mustafa Kamalak Far right Islamisme 85
14 CHP Republican People's Party Kemal Kılıçdaroğlu Centre left Social democracy 85
15 AKP Justice and Development Party Ahmet Davutoğlu Right wing Conservatism 85
16 DSP Democratic Left Party Masum Türker Centre left Social democracy 85
17 YURT-P Homeland Party Saadettin Tantan Centre right Turkish nationalism 56
18 DP Democrat Party Gültekin Uysal Centre right Economic liberalism 85
19 VP Patriotic Party Doğu Perinçek Left wing Left-wing nationalism 85
20 BTP Independent Turkey Party Haydar Baş Centre right Conservatism 85

Galeri pemimpin parti

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ HDP did not participate in the 2011 election. 5.67% is the percentage of the votes that independent candidates supported by BDP (the HDP's predecessor) won, though all independent candidates put together achieved 6.57%. "2015 Genel Seçimleri ne zaman yapılacak?" (dalam bahasa Turkish). T24.com. 29 January 2015. Dicapai pada 3 February 2015.CS1 maint: unrecognized language (link)