Revolusi Menyanyi
Revolusi Menyanyi | |||
---|---|---|---|
Sebahagian daripada Revolusi 1989 dan Pembubaran Kesatuan Soviet | |||
Tarikh | 14 Jun 1987 – 6 September 1991 (4 tahun, 2 bulan, 3 minggu dan 2 hari) | ||
Lokasi | |||
Punca |
| ||
Matlamat |
| ||
Kaedah |
| ||
Kesan | Kemenangan Baltik yang tetap sebagai sebahagian daripada akhir Perang Dingin (1985–1991)
Pemulihan kemerdekaan Negara Baltik
| ||
Pihak terlibat | |||
| |||
Tokoh dan pemimpin utama | |||
Revolusi Menyanyi[a] ialah satu siri peristiwa dari 1987 hingga 1991 yang membawa kepada pemulihan kemerdekaan tiga negara Baltik yang diduduki Soviet iaitu Estonia, Latvia, dan Lithuania pada akhir Perang Dingin.[1][2] Istilah ini dicipta oleh seorang aktivis dan artis Estonia, Heinz Valk, dalam artikel yang diterbitkan seminggu selepas demonstrasi nyanyian malam beramai-ramai spontan 10–11 Jun 1988 di Tallinn Song Festival Grounds.[3]
Latar belakang
[sunting | sunting sumber]Semasa Perang Dunia II, tiga negara Baltik telah diserang dan diduduki oleh Kesatuan Soviet Stalinis pada Jun 1940, dan secara rasmi dilampirkan ke dalam USSR pada Ogos 1940. Berikutan pendudukan Nazi Jerman pada 1941–1944/45, ketiga-tiga negara itu telah ditakluki semula oleh tentera Soviet pada 1944–1945.
Pada tahun 1985, pemimpin terakhir bekas Kesatuan Soviet, Mikhail Gorbachev memperkenalkan glasnost ("keterbukaan") dan perestroika ("penstrukturan semula"), dengan harapan dapat merangsang ekonomi Soviet yang gagal dan menggalakkan produktiviti, terutamanya dalam bidang barangan pengguna, liberalisasi perniagaan koperasi, dan mengembangkan ekonomi perkhidmatan. Glasnost membatalkan batasan kebebasan politik di Kesatuan Soviet, yang membawa kepada masalah bagi kerajaan pusat Soviet dalam mengekalkan kawalan ke atas kawasan bukan Rusia, termasuk negara Baltik yang diduduki.
Isu-isu yang tidak diiktiraf sebelum ini yang sebelum ini dirahsiakan oleh kerajaan pusat Soviet di Moscow telah diakui di khalayak ramai, menyebabkan rasa tidak puas hati rakyat lagi terhadap rejim Soviet di Estonia, Latvia dan Lithuania. Digabungkan dengan perang di Afghanistan dan kejatuhan nuklear di Chernobyl, rungutan disiarkan secara terbuka dan menentukan secara politik. Orang Estonia bimbang tentang ancaman demografi terhadap identiti kebangsaan mereka yang ditimbulkan oleh kemasukan individu daripada kumpulan etnik asing untuk mengusahakan projek pembangunan Soviet yang besar seperti perlombongan fosfat.[4]
Akses kepada komuniti imigran Barat di luar negara dan, khususnya di Estonia, hubungan tidak rasmi dengan Finland, dan akses kepada TV Finland yang memaparkan gaya hidup Barat juga menyumbang kepada rasa tidak puas hati yang meluas terhadap sistem Soviet dan mencetuskan demonstrasi besar-besaran sebagai penindasan terhadap pembangkang, nasionalis, komuniti agama, dan pengguna biasa berkurangan dengan ketara menjelang akhir tahun 1980-an.
Demonstrasi besar-besaran menentang rejim Soviet bermula selepas liberalisasi rejim yang meluas gagal mengambil kira sensitiviti negara. Moscow berharap negara-negara bukan Rusia akan kekal dalam USSR walaupun sekatan ke atas kebebasan bersuara dan ikon negara dihapuskan (seperti bendera tempatan sebelum 1940). Walau bagaimanapun, keadaan semakin merosot sehingga pada tahun 1989 terdapat kempen yang bertujuan untuk membebaskan negara-negara daripada Kesatuan Soviet sama sekali.
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Thomson, Clare (1992). The Singing Revolution: A Political Journey through the Baltic States. London: Joseph. ISBN 0-7181-3459-1.
- ^ Ginkel, John (September 2002). "Identity Construction in Latvia's "Singing Revolution": Why inter-ethnic conflict failed to occur". Nationalities Papers. 30 (3): 403–433. doi:10.1080/0090599022000011697. S2CID 154588618.
- ^ Vogt, Henri (2005). Between Utopia and Disillusionment: A Narrative of the Political Transformation in Eastern Europe. Berghahn Books. ISBN 978-1571818959. Dicapai pada 1 January 2022 – melalui Google Books.
- ^ Estonia and the Estonians, Toivo U. Raun, Hoover Press, 2001, p. 223