Pertubuhan Perjanjian Atlantik Utara
Koordinat: 50°52′34.16″N 4°25′19.24″E / 50.8761556°N 4.4220111°E
 | |
 Negara-negara NATO dalam warna biru. | |
| Pembentukan | 4 April, 1949 |
|---|---|
| Jenis | Perikatan ketenteraan |
| Ibu pejabat | Brussel, Belgium |
| Ahli | |
| Bahasa rasmi | Inggeris Perancis[2] |
| Jens Stoltenberg | |
| Ketua Marsyal Udara Stuart Peach, Tentera Udara Diraja British | |
| Jeneral Tod D. Wolters, Tentera Udara AS | |
| Laman web rasmi | nato.int |
Pertubuhan Perjanjian Atlantik Utara (Bahasa Inggeris: North Atlantic Treaty Organisation, NATO; Bahasa Perancis: Organisation du Traité de l'Atlantique Nord, OTAN) merupakan perikatan ketenteraan antara 28 negara Eropah dan 2 negara Amerika Utara. Organisasi ini melaksanakan Perjanjian Atlantik Utara yang ditandatangani pada 4 April 1949.
NATO menggunakan sistem keselamatan kolektif, di mana negara-negara anggota bebasnya bersetuju untuk saling mempertahankan sebagai tindak balas terhadap serangan oleh mana-mana pihak luar. Ibu pejabat NATO terletak di Haren, Brussels, Belgium, sementara markas Operasi Komando Bersekutu terletak berhampiran Mons, Belgium.
Sejak penubuhannya, kemasukan negara-negara anggota baru telah meningkatkan pakatan daripada 12 negara asal menjadi 30. Negara anggota terbaru yang akan menyertai NATO adalah Macedonia Utara pada 27 Mac 2020. NATO saat ini mengiktiraf Bosnia dan Herzegovina, Georgia, dan Ukraine sebagai anggota yang bercita-cita tinggi. [5] 20 negara tambahan turut serta dalam program Partnership for Peace NATO, dengan 15 negara lain terlibat dalam program dialog yang dilembagakan. Gabungan perbelanjaan ketenteraan semua anggota NATO pada tahun 2020 membentuk lebih dari 57% daripada jumlah nominal global. [6] Anggota bersetuju bahawa tujuan mereka adalah untuk mencapai atau mempertahankan sasaran pembelanjaan pertahanan sekurang-kurangnya 2% dari KDNK mereka pada tahun 2024.
Sejarah[sunting | sunting sumber]
Artikel Utama : Sejarah NATO
Pada 4 Mac 1947, Perjanjian Dunkirk telah ditandatangani oleh negara Perancis dan United Kingdom sebagai Perjanijian Perikatan dan Persefahaman sekiranya berlaku kebarangkalian serangan daripada Jerman dan Kesatuan Soviet setelah tamatnya Perang Dunia Kedua . Pada tahun 1948 , perikatan ini telah berkembang disebabkan oleh kemasukan negara Benelux , di dalam bentuk Kesatuan Barat, juga dirujuk sebagai Badan Perikatan Brussel (BPB) , ditubuhkan oleh Perjanjian Brussels. Perbincangan mengenai pembentukan perikatan tentera, yang mana mungkin termasuk negara daripada Amerika Utara menyebabkan Perjanjian Atlantik Utara ditandatangani pada 4 April 1949 oleh ahli Kesatuan Barat termasuk Amerika Syarikat,Kanada,Portugal,Itali,Norway,Denmark dan Iceland.
Perjanjian Atlantik Utara tidak aktif sehingga berlakunya Perang Korea lantas menghidupkan semula NATO bagi menguatkuasakan peranannya termasuk dalam bentuk tentera bersepadu. Hal ini termasuk pembentukan SHAPE pada 1951 yang
Senarai negara ahli[sunting | sunting sumber]
- 4 April 1949
- 18 Februari 1952
- 9 Mei 1955
- 30 Mei 1982
- 12 Mac 1999
- 29 Mac 2004
- 1 April 2009
- 5 Jun 2017
- 26 Mac 2020
Rujukan[sunting | sunting sumber]
- ^ "The official Emblem of NATO". NATO. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-05-27. Dicapai pada 2008-02-20.
- ^ "English and French shall be the official languages for the entire North Atlantic Treaty Organization.", Final Communiqué following the meeting of the North Atlantic Council on September 17, 1949. "(..)the English and French texts [of the Treaty] are equally authentic(...)"The North Atlantic Treaty, Article 14
Pautan luar[sunting | sunting sumber]
| .svg) | |||||
