Panggilan Darah

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Panggilan Darah
Iklan akhbar, De Orient
PengarahSutan Usman Karim
Lakon layarSutan Usman Karim
Dihasilkan olehTjho Seng Han
Dibintangi
Syarikat
penerbitan
Tarikh tayangan
  • 30 Jun 1941 (1941-06-30) (Hindia Timur Belanda)
NegaraHindia Timur Belanda
BahasaIndonesia

Panggilan Darah ialah sebuah filem 1941 dari Hindia Timur Belanda (kini Indonesia) yang ditulis dan diarahkan oleh Sutan Usman Karim dan diterbitkan oleh Tjho Seng Han untuk Oriental Film. Filem hitam putih ini dibintangi oleh Dhalia dan Soerip sebagai adik-beradik yatim cuba untuk hidup di ibu negara kolonial Batavia (kini Jakarta) sebelum berpindah ke Kudus untuk bekerja di sebuah kilang cengkih rokok.

Difilemkan kepada lokasi di rumah anak yatim dan dua buah kilang di Jawa Tengah, Panggilan Darah merupakan satu kejayaan komersial sederhana di Hindia dan Singapura. Runut bunyi, yang menampilkan sembilan lagu keroncong, menerima pujian popular, dan lakonan filem itu mendapat pujian kritikal. Walaupun kejayaan ini, Oriental tidak dapat untuk mendapatkan semula perbelanjaan, dan digabungkan menjadi Multi Film tidak lama lagi selepas itu. Panggilan Darah, yang telah ditayangkan selewat tahun 1952, kini tergolong sebagai telah hilang.

Plot[sunting | sunting sumber]

Dua beradik yatim Dhalia dan Soerip (sendiri) meninggalkan kampung mereka dalam usaha untuk mencari rezeki di ibu negara kolonial Batavia (kini Jakarta). Selepas tempoh yang panjang kesengsaraan, mereka diterima sebagai pembantu rumah di rumah Haji Iskak (Mochtar Widjaja). Walaupun pada mulanya gembira, mereka mendapati bahawa isteri Iskak ini (Wolly Sutinah) adalah perempuan simpanan kejam yang sering berdegup mereka. Sementara itu, bakal menantu Iskak sentiasa menggoda dengan Dhalia, lebih mengecewakan tunangnya itu.

Adik-beradik membuat keputusan untuk lari dari rumah Iskak ini. Mereka membuat jalan mereka ke Kudus dan mencari kerja di kilang cengkih rokok Nitisemito kemudian dengan bantuan rakan mereka (S. Poniman). Tidak lama selepas mereka melarikan diri, Iskak menerima tetamu yang mendedahkan bahawa kedua-dua adalah anak saudaranya. Pendedahan ini mendorong Iskak untuk mengambil iklan di akhbar, mencari wanita muda dan meminta mereka untuk kembali ke Batavia.

Pencarian Iskak ini mempunyai sedikit kejayaan sehingga adik-beradik menerima berita bahawa dia mencari mereka, dan mereka dengan cepat kembali ke Batavia. Di sana, adik-beradik akan disambut dengan tangan terbuka. isteri Iskak ini kesal rawatan beliau lebih awal daripada kanak-kanak perempuan dan bertaubat, merawat mereka dengan baik dan menyokong rancangan Dhalia untuk membuka rumah anak yatim.[1]

Penerbitan[sunting | sunting sumber]

Panggilan Darah adalah arahan sulung Sutan Usman Karim, yang dikenali sebagai Suska, seorang wartawan dan bekas ahli kumpulan teater Bolero di bawah Andjar Asmara. Dengan Panggilan Darah, yang dia juga menulis, Suska menjadi salah satu daripada beberapa wartawan yang memasuki industri filem pada tahun 1940.[a][2] Beliau mengarahkan filem itu untuk syarikat filem yang berpangkalan di Batavia Oriental Film, yang dikendalikan oleh penerbit etnik Cina Tjho Seng Han. Rumah penerbitan sebelum ini telah mengeluarkan tiga filem, semua diarahkan oleh Njoo Cheong Seng, tetapi selepas Njoo menyertai Majestic Film milik Fred Young, Oriental telah menghendaki pengarah baru.[3]

Filem ini telah difilemkan dalam hitam putih oleh Indo jurukamera JJW Steffens, dengan penyuntingan dikendalikan oleh Soemardjan.[4]. adegan difilemkan di sebuah rumah anak yatim bagi umat Islam yang dimiliki oleh SZ Gunawan (yang berlakon sendiri dalam filem itu), dan juga di kilang rokok Nitisemito kemudian di Kudus dan pada kilang batik di Pekalongan yang dimiliki oleh Tan Jauw Lin.[5] Penulisan pada tahun 2009, ahli sejarah filem Indonesia Misbach Yusa Biran mencadangkan bahawa filem itu mungkin telah sebahagiannya ditaja oleh Nitisemito kemudian — salah daripada kilang-kilang rokok terbesar di Hindia dalam tahun 1940-an — berdasarkan terkenal di kilang itu dalam plot.[6]

Dhalia, Soerip, dan S. Poniman, sudah terkenal dengan kehebatan nyanyian mereka, membintangi Panggilan Darah, yang memuatkan sembilan lagu keroncong. [b][7] Peranan tambahan telah diambil oleh Wolly Sutinah dan Mochtar Widjaja. Filem ini menandakan penampilan pertama Sutinah bagi syarikat itu; para pelakon lain mempunyai kredit skrin sebelumnya dengan Oriental [8]

Keluaran dan sambutan[sunting | sunting sumber]

Imej promosi Soerip dikeluarkan untuk filem

Panggilan Darah memulakan kerjaya di Panggung Orion di Batavia pada 30 Jun 1941. Dilaporkan sebagai satu kejayaan sederhana, [9] membuat sebahagian besar wang daripada penonton kelas yang lebih rendah.[6] Ia telah ditayangkan di Surabaya, Jawa Timur, pada Ogos, [10] dan menjelang September ia telah ditayangkan di Singapura, maka sebahagian daripada British Malaya. [11] Novelisasi oleh Roestam Sutan Palindih telah diterbitkan oleh Kolff-Buning Publishers tahun itu. [12]

Ulasan Panggilan Darah bercampur-campur kepada positif. Wartawan Soerono, [c] menulis dalam majalah hiburan Pertjatoeran Doenia dan Filem, gembira dengan penggambaran filem itu mandat Islam untuk menjaga anak-anak yatim. [13] satu kajian tanpa nama dalam harian yang berpangkalan di Surabaya Soerabaijasch Handelsblad mendapati filem "sesuatu yang istimewa". [d] dan memuji spontan Soerip dalam peranannya. [14] Biran menulis bahawa penonton kelas bawahan menikmati muzik filem itu, manakala intelek ejek pada idea bahawa seorang penyelia kilang akan membawa gitar untuk bekerja. [6] Beliau mendapati plot tidak logik, bertanya mengapa adik-beradik tidak akan bekerja di kampung halaman mereka sendiri dan bagaimana adik-beradik boleh menjadikan perjalanan dari Batavia untuk Kudus, lebih 400km jauh.[6]

Legasi[sunting | sunting sumber]

Tidak dapat mendapatkan balik perbelanjaan, Oriental kemudian digabungkan bersama Multi Film milik Belanda dan berhenti menerbitkan karya cereka.[15] Suska meninggalkan syarikat itu dan menyertai syarikat filem milik The Teng Chun, Java Industrial Film, yang mana beliau mengarahkan Ratna Moetoe Manikam. [16] Kebanyakan pelakon kekal aktif di pawagam bagi baki kehidupan mereka. Dhalia dan Soerip kekal dalam industri filem selama lima puluh tahun akan datang; mereka berlakon dalam filem terakhir mereka, Pendekar Jagad Kelana dan Sejak Cinta Diciptakan masing-masing, pada tahun 1990.[17] Poniman dan Sutinah akan kekal aktif dalam industri ini sehingga tahun 1975 dan 1986.[18] Hanya Widjaja tidak direkodkan sebagai berbayar dalam mana-mana filem.[19]

Panggilan Darah telah ditayangkan selewat Ogos 1952 [20] tetapi kini boleh hilang. Filem di Hindia telah dirakamkan pada filem nitrat sangat mudah terbakar, dan selepas kebakaran memusnahkan banyak gudang Produksi Film Negara pada tahun 1952, filem-filem lama difilemkan pada nitrat sengaja dimusnahkan. [21] Ahli antropologi visual Amerika Karl G. Heider menulis bahawa semua filem Indonesia dari sebelum tahun 1950 hilang. [22] Walau bagaimanapun, JB Kristanto dari Katalog Film Indonesia merekodkan beberapa sebagai telah terselamat di arkib Sinematek Indonesia arkib, dan Biran menulis bahawa beberapa filem propaganda Jepun terselamat di Perkhidmatan Maklumat Kerajaan Belanda.[23]

Catatan penjelasan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ Yang lain termasuk Andjar Asmara dan Inoe Perbatasari (Biran 2009, pp. 16, 262)
  2. ^ Keroncong adalah jenis muzik tradisional dengan pengaruh Portugis yang adalah sangat popular dengan pribumi bertaraf lebih rendah pada masa itu.(Biran 1982, p. 11)
  3. ^ Soerono, pada masa dia menulis artikel itu, editor mingguan Adil dan bulanan Alfatch (Soerono 1941, p. 18).
  4. ^ asal: "is iets bijzonders"

Rujukan[sunting | sunting sumber]

  1. ^ Biran 2009, m/s. 269.
  2. ^ Biran 2009, halaman 216, 262;Pertjatoeran Doenia 1941a, dari Studio Warta, halaman 18
  3. ^ Biran 2009, halaman 229Filmindonesia.or.id, Kredit Panggilan Darah
  4. ^ Filmindonesia.or.id, Kredit Panggilan Darah.
  5. ^ Pertjatoeran Doenia 1941a, dari Studio Warta, m/s. 18.
  6. ^ a b c d Biran 2009, m/s. 270.
  7. ^ Biran 2009, halaman 270Filmindonesia.or.id, Panggilan Darah
  8. ^ Filmindonesia.or.id, Filmografi Dhalia;Filmindonesia.or.id, Filmografi SoeripFilmindonesia.or.id, Filmografi S Ponimanilmindonesia.or.id, Filmografi Mochtar WidjajaFilmindonesia.or.id, Filmografi Wolly Sutinah
  9. ^ Biran 2009, halaman 229Pertjatoeran Doenia ' 1941b, dari Studio Warta, halaman 28
  10. ^ Soerabaijasch Handelsblad 1941, Filem Sampoerna teater.
  11. ^ The Straits Times 1941, (tanpa tajuk).
  12. ^ WorldCat, Panggilan Darah.
  13. ^ Soerono 1941, m/s. 18.
  14. ^ Soerabaijasch Handelsblad 1941, filem Sampoerna teater.
  15. ^ Biran 2009, m/s. 229.
  16. ^ Biran 2009, m/s. 216.
  17. ^ Filmindonesia.or.id, Filmografi DhaliaFilmindonesia.or.id, Filmografi Soerip
  18. ^ Filmindonesia.or.id, Filmografi S Poniman;Filmindonesia.or.id, Filmografi Wolly Sutinah
  19. ^ ilmindonesia.or.id, Filmografi Mochtar Widjaja.
  20. ^ Algemeen Living Dagblad 1952, Cinemas.
  21. ^ Biran 2012, m/s. 291.
  22. ^ Heider 1991, m/s. 14.
  23. ^ Biran 2009, m/s. 351.

Sumber petikan[sunting | sunting sumber]

  • Biran, Misbach Yusa (1982). Selintas Kilas Sejarah Film Indonesia. Jakarta: Badan Pelaksana FFI 1982. OCLC 841356809.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Biran, Misbach Yusa (2009). Sejarah Film 1900–1950: Bikin Film di Jawa. Jakarta: Komunitas Bamboo working with the Jakarta Art Council. ISBN 978-979-3731-58-2.CS1 maint: ref=harv (link)
  • Biran, Misbach Yusa (2012). "Film di Masa Kolonial". Indonesia dalam Arus Sejarah: Masa Pergerakan Kebangsaan. V. Jakarta: Ministry of Education and Culture. m/s. 268–93. ISBN 978-979-9226-97-6.CS1 maint: ref=harv (link)
  • "Cinemas". Algemeen Indisch Dagblad de Preangerbode. 15 August 1952. m/s. 4. Dicapai pada 22 December 2015.
  • "Film Sampoerna theater "Panggilan Darah"". Soerabaijasch Handelsblad. Surabaya: Kolff & Co. 21 August 1941. m/s. 6. Dicapai pada 23 May 2013.[pautan mati kekal]
  • "Filmografi Dhalia". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-05-23. Dicapai pada 23 May 2013.
  • "Filmografi Mochtar Widjaja". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-05-25. Dicapai pada 25 May 2013.
  • "Filmografi S Poniman". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-05-25. Dicapai pada 25 May 2013.
  • "Filmografi Soerip". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-05-23. Dicapai pada 23 May 2013.
  • "Filmografi Wolly Sutinah". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-05-25. Dicapai pada 25 May 2013.
  • Heider, Karl G (1991). Indonesian Cinema: National Culture on Screen. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-1367-3.CS1 maint: ref=harv (link)
  • "Kredit Panggilan Darah". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-05-23. Dicapai pada 23 May 2013.
  • "Panggilan Darah". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfiden Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-07-26. Dicapai pada 26 July 2012.
  • "Panggilan Darah". WorldCat. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-05-23. Dicapai pada 23 May 2013.
  • Soerono (July 1941). "Film dan Agama" [Filem dan Agama]. Pertjatoeran Doenia dan Film. Batavia. 1 (2): 18–19.CS1 maint: ref=harv (link)
  • "Sun Talkies". The Straits Times. 21 September 1941. m/s. 4. Dicapai pada 23 May 2013.
  • "Warta dari Studio" [Laporan dari Studio]. Pertjatoeran Doenia dan Film. Batavia. 1 (1): 18–20. June 1941.
  • "Warta dari Studio" [Laporan dari Studio]. Pertjatoeran Doenia dan Film. Batavia. 1 (2): 27–29. July 1941.
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Panggilan_Darah&oldid=5268018"